Dawniej kuny domowe występowały głównie w jasnych, starych lasach, szczególnie tam, gdzie znajdowały się osuwiska, skały i niewielkie jaskinie. Później zaczęły wykorzystywać rzadko odwiedzane piwnice i zagracone strychy domów czy zabudowań gospodarczych, które stanowiły dla nich bezpieczne schronienie. Kuny, przebywając w domu, budynku gospodarskim, parku miejskim, w stercie drewna bądź na złomowisku, zachowują się podobnie jak w środowisku naturalnym, co może przysporzyć wielu niedogodności.