Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Magnetic Composite for Efficient Adsorption of Iron and Manganese Ions from Aqueous Solution

Purwaningrum Widia, Hasanudin, Rachmat Addy, Riyanti Fahma, Hariani Poedji Loekitowati

Ecological Engineering & Environmental Technology

|

2023

|

Vol. 24, iss. 8

143--154

EN

Iron Fe(III) and Manganese Mn(II) ions were effectively removed from aqueous solutions using a magnetic composite of Fe3O4/CaO/PDA, with CaO sourced from green mussel. The composite material was comprehensively characterized using Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR), X-ray Diffraction (XRD), Scanning Electron Microscopy with Energy Dispersive – X-ray Spectroscopy (SEM-EDS), Brunauer, Emmett and Teller (BET) surface area analysis, Vibrating Sample Magnetometer (VSM). The impact of physicochemical adsorption parameters, such as solution pH, contact time, and concentration, were investigated. The Fe3O4/CaO/PDA composite displayed a value of 51.47 emu/g in saturation magnetization, enabling rapid separation through the use of an external magnet without the need for filtration. Optimal conditions for adsorbing Fe(III) ions were achieved at pH 3 and initial concentration of 400 mg/L with maximum efficiency reach after 60 minutes. Similarly, optimal conditions for Mn(II) ion adsorption were observed at pH 4 with the same contact time and initial concentration. The adsorption efficiencies were found to be 88.56% for Fe(III) and 75.65% for Mn(II). The pseudo-second-order model aptly depicted the kinetics associated with the adsorption of both types of ions while the Langmuir isotherm model indicated that monolayer adsorption takes place on the composite’s surface. The maximum capacities for adsorption is 322.58 mg/g for Fe(III) ions and 208.33 mg/g for Mn(II) ions. A negative Gibbs free energy value affirmed that the process occurs spontaneously under natural conditions. These results underscored the potential use of this Fe3O4/CaO/PDA composite in treating wastewater to remove heavy metal ions.

2

Zastosowanie kwasu nitrylotris(metylofosfonowego) jako czynnika kompleksującego jony manganu w układach nawozowych

Huculak-Mączka Marta, Porwoł Marta, Braun-Giwerska Magdalena, Zieliński Jakub, Klem-Marciniak Ewelina, Hoffmann Krystyna

Przemysł Chemiczny

|

2019

|

T. 98, nr 9

1485--1488

PL

Określono stopień skompleksowania jonów manganu kwasem nitrilotris(metylofosfonowym). W badaniach zastosowano polarograficzną metodę woltamperometrii pulsowej różnicowej DPV (differential pulse voltammetry) pracującej w trybie SMDE (static mercury drop electrode). Analizowano próbki o różnych stosunkach molowych metalu do ligandu w środowiskach nawozowych o różnych składzie i przy różnym pH. Wyniki porównano ze stopniem skompleksowania kwasu etylenodiaminotetraoctowego.

EN

A complexation of Mn ions with nitriletris(methylphosphonic acid) was carried out by polarog. (differential pulse voltammetry). Samples with molar ratios of metal to ligand 1:1 or 2:1 were analyzed in N, N-P and N-P-K fertilizing environment and at various pH range. The high degree of Mn ions complexation (98%) was achieved in the N-P-K fertilizing environment at pH 7 and for the metal:ligand molar ratio of 2:1.

3

Charakterystyka optyczna tlenkowych szkieł nieorganicznych barwionych jonami manganu

Terczyńska-Madej A., Cholewa-Kowalska K., Łączka M.

Materiały Ceramiczne

|

2012

|

T. 64, nr 2

239-243

PL

W pracy określono wpływ zmian zachodzących w składzie chemicznym szkła bazowego, wywołujących zmianę elementu więźbotwórczego oraz charakteru modyfikacji więźby, na najbliższe otoczenie jonów manganu wprowadzonych do struktury szkieł, determinujących stan walencyjny badanych jonów metalu przejściowego, a w efekcie - barwę szkieł. Jako przedmiot badań wybrano modelowe szkła nieorganiczne krzemianowe oraz fosforanowe o składach: 33R2O-67SiO2 i 20R2O-15Al2O3-65P2O5, gdzie R = Li, Na, K, które barwiono tlenkiem manganu MnO2. Mangan w szkłach nieorganicznych może występować w postaci jonów na II oraz III stopniu utlenienia, prawdopodobnie jedynie w koordynacji oktaedrycznej, chociaż obecność jonów manganu w szkle na wyższym stopniu utlenienia jest również możliwa. Podstawową metodą, która pozwala na badanie tych zagadnień jest spektroskopia elektronowa UV-VIS-NIR, a metodami uzupełniającymi są spektroskopia EPR czy XPS. Korzystając z tych metod określono widma elektronowe i opierając się na ich analizie oceniono wpływ zarówno matrycy szklistej, jak i modyfikatora (Li, Na, K) na charakter lokalnego otoczenia jonów manganu w badanych szkłach barwnych.

EN

The aim of this study was to determine the influence of K2O, Na2O and Li2O modifiers of silicate and phosphate glass networks on the valence state of manganese. Our attention was attracted by glass matrices based on the oxide systems composed of 33R2O-67SiO2 and 20R2O-15Al2O3-65P2O5 (where R = Li, Na and K) doped with manganese ions. UV-VIS-NIR spectroscopy is the most often used method allowing to determine the local state of transition metal ions in glasses. We used the method to study influence of the glass matrix on the local state of manganese ions. EPR spectroscopy was used as a supplementary experimental technique to confirm the spectroscopic results. The optical properties of alkali silicate and phosphate glasses, containing manganese additives and manufactured under oxidizing conditions, have been determined and related to the valence state of manganese. It has been found that manganese in the studied glasses was present in divalent and trivalent forms occupying octahedral ligand fields, being the most stable oxidation state.

4

Zróżnicowanie stężeń jonów żelaza i manganu w ujmowanych zwykłych wodach podziemnych województwa małopolskiego

Satora S., Satora P., Kotowski T.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2011

|

Nr 10

402-404

5

Determination of free manganese(II) ions in decoctions and infusions of some medicinal plants by catalytic method

Mutaftchiev K. L.

Chemia Analityczna

|

2002

|

Vol. 47, No. 2

289-298

EN

The catalytic effect of manganese(II) ions on the oxidation of l-butyl-3,3-dimethyl-2-[5-(l-butyl-3.3-dimethyl-3H-benzindolin-2-yliden)-l,3-pentadienyl]-3H-benzindoliumper-chlorate (DB1PP) with potassium periodate in the presence of 1.10-phenanthroline in weakly acidicmedia was studied. Thereaction was followed spectrophotometricallyby measuring the decrease in the absorbance of DBIPP at 630 nm. Under the optimum conditions (2 x 10(-5) mol L(-1) DBIPP. 4 x 10(-4) mol L"' potassium periodate, 1 x 10(-4) mol L(-1) 1,10-phenanthroline, 0.1 mol L(-1) buffer solution pH 4.0, 70°C, 6 min) manganese(ll) ions can be determined in the range 0.08-5 ng mL(-1) by the fixed-time method with the detection limit of 0.025 ng mL(-1). The developed method is highly sensitive, selective, and simple. The method is based on aqueous extraction of free manganese(II) ions in analysis of some decoctions (fruits of one-styled hawthorn and dog-rose) and infusions (blossoms of German chamo-mile and leaves of spearmint).

PL

Badano katalityczny wpływ jonów manganu(II) na utlenianie nadchloranu l-butylo-3,3-dimetylo-2-[5-(l-butylo-3,3-dimetylo-3H-benzoindolin-2-ylideno)-l,3-pentadienylo]-3H-benzoindolinowego (DBIPP) nadjodanem potasu w obecności 1,10-fenantroliny w słabo kwaśnych roztworach. Reakcję kontrolowano spektrofotometrycznie mierząc zmniejszenie absorbancji DBIPP przy 630 nm. W optymalnych warunkach reakcji (2 x l0(-5) mol L(-1) DBIPP. 4 x 10(-4) mol L(-1) nadjodanu potasu, 1 x 10(-4) mol L(-1) 1,10-fenantroliny. 0. l mol L(-1) roztworu buforu o pH 4.0,70°C, 6 min) jony manganu(II) mogą być oznaczane w zakresie 0.08-5 ng mL(-1) metodą kinetyczną w starym czasie reakcji z granicą wykrywalności 0.025 ng mL(-1). Opracowana metodajest bardzo czulą, selektywna i prosta. Metodę zastosowano z powodzeniem do analizy niektórych odwarów (owoce jednoszyjkowego głogu i dzikiej róży) i naparów (kwiatostany rumianku pospolitego i liście mięty) w celu oznaczania śladowych ilości wolnych jonów manganu(II) bez ich wydzielania oraz do oznaczania manganu całkowitego.

6

Quantitative EPR measurements of Mn2+ centers in minerals

Dyrek K., Babińska J., Bidzińska E., Wyszomirski P., Żabiński W.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Chemistry

|

2002

|

Vol. 50, No.1

121-129

EN

Two series of standards for quantitative EPR measurements of isolated and interacting Mn(2+) ions were obtained. The standards were applied for determination of the level of manganese impurities in sphalerites and illite clays. They were also used to check the effectiveness of doping of montmorillonites with Mn(2+) ions, which may create active centers for adsorption and catalysis.

7

Effect of manganese(II) on the growth and development of different species of phytopathogenic fungi in vitro

Sapieha-Waszkiewicz A., Żurek M., Grużewska A.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2000

|

Vol. 7, nr 11

1237-1241

EN

The effect of Mn(II) ions on the growth and development ofphytopathogenic fungi: Alternaria alternata, Botrytis cinerea, Fusarium culmorum, Fusarium oxysporum, Rhizoctonia solani and Sclerotinia sclerotiorum have been examined under laboratory conditions. The fungi were grown on the PDA medium containing manganese sulphate of concentration 0.5-, 5-, 25- and 50 g/dm3. Different sensivity of fungi species on Mn(II) as well as its dependence on the Mn(II) concentration have been found. The Mn(II) concentration of 0,5 g/dm3 did not inhibit the growth of 5 species except R. solani. The highest difference of sensitivity has been found at the concentration of 25 and 50 g/dm3. At the concentrations the most sensitive was R. solani (a complete lack of growth). Weak growth was observed for B. cinerea and S. selerotiorum. The weakest sensitivity was observed for A. alternata and then for F. oxysporum and F. culmorum.

PL

W warunkach laboratoryjnych zbadano wpływ jonów Mn(II) na wzrost i rozwój grzybów fitopatogenicznych: Alternaria alternata, Botrytis cinerea, Fusariun culmorum, Fusarium oxysporum, Rhizoctonia solani i Sclerotinia selerotiorum. Grzyby hodowano na podłożu PDA zawierającym siarczan manganu w stężeniach 0,5-, 5-, 25- i 50 g/dm3. Stwierdzono różną wrażliwość gatunków grzybów na Mn(II), zależną również od stężenia jonów w podłożu. Mn(lI) w stężeniach 0,5 g/dm3 nie hamował wzrostu 5 gatunków z wyjątkiem R. solani. Najwyższe zróżnicowanie wrażliwości stwierdzono w obecności w obecności Mn(lI) w stężeniach 25i 50 g/dm3. W powyższych stężeniach najbardziej wrażliwym okazał się R. solani (całkowity brak wzrostu). Słaby wzrost wystąpił u B. cinerea i u S. Selerotiorum. Najsłabszą wrażliwość stwierdzono u A. Alternata a następnie u F. oxysporum i F. culmorum.