Teoria neoklasyczna zakłada, że podmioty ekonomiczne, w przypadku konsumentów, dążą do maksymalizacji użyteczności a w przypadku firmy - do maksymalizacji zysku. Z tego aksjomatu neoklasycznego wywodzi się też główny kierunek ekonomii współczesnej - mainstream. Aksjomat, że celem firmy jest maksymalizacja zysku, stanowi też ważną część składową w teorii zarządzania. Na to nie zgadzają się ekonomiści innych szkół ekonomicznych. Odwołują się do realnego życia gospodarczego, w którym maksymalizacja zysku to nie zawsze cel działania przedsiębiorstwa. Według nich na sposób formułowania celu przedsiębiorstwa oddziałują interesy podmiotów wewnątrz przedsiębiorstwa, nie zawsze zainteresowanych maksymalizacją zysków. W pierwszym rzędzie są to menedżerowie firmy.
EN
The neoklassical theory assumes that business entities aim at maximising usefulness in case of customers and at maximising profits in case of a company. As a result of this neoclassical axiom a new mainstream of the contemporary economy emerges. The axiom that a company aims at profit maximisation is also an important component of the theory of management. However, economists that represent other economic schools do not agree. They refer to real business life where profit maximisation do not always become the goal of actions undertaken by a company. According to such economists the way an objective of a company is forulated is influenced by entities inside a company that are not always interested in maximisation of profits. First of all, such entities include managers of companies.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.