Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  magnesium carrier
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Copolymerization of ethylene and higher 1-olefin over supported vanadium catalyst was studied. VOCl3 after immobilization on the magnesium carrier [MgCl2 (THF) 2 modified with Al(i-Bu) 3] and after activation with Et2AlCl was used as a catalytic system. The effects of the type of comonomer (1-hexene, 1-octene, 1-decene or 1-dodecene) and its concentration in the reaction medium on the yield of copolymerization, on incorporation of comonomer, and on some properties of the reaction products (molecular weight and its distribution, melting point, crystallinity) were investigated. The findings were compared to those available from analogous studies which had been carried out earlier with the use of the same catalyst immobilized on an unmodified magnesium complex.
PL
Badano proces kopolimeryzacji etylenu z wyższymi 1-olefinami (C6-C12) wobec katalizatora wanadowego (VOCl3) immobilizowanego na nośniku magnezowym MgCl2 (THF) 2 modyfikowanym z zastosowaniem Al(i-Bu) 3. W charakterze aktywatora nośnikowego prekatalizatora wanadowego zastosowano Et2AlCl. Stwierdzono, że aktywność takiego układu katalitycznego jest porównywalna z aktywnością katalizatora z prekursorem wanadowym osadzonym na niemodyfikowanym nośniku magnezowym. Zaobserwowano także, że wprowadzenie komonomeru do środowiska reakcji powoduje niewielkie zmniejszenie wydajności procesu w porównaniu z homopolimeryzacją etylenu, postępującą w miarę wzrostu stężenia komonomeru w środowisku reakcji. Dodatkowo zauważono, że udział tego negatywnego zjawiska jest tym większy im krótszy jest węglowodorowy łańcuch komonomeru (rys. 1). Stopień wbudowania komonomeru do łańcucha polietylenu także zależy zarówno od stężenia, jak i od długości łańcucha wyższej olefiny i maleje w szeregu: 1-heksen > 1-okten > 1-decen > 1-dodecen (rys. 2 i tabela 1). Należy podkreślić, że immobilizacja katalizatora wanadowego na wspomnianym nośniku modyfikowanym związkiem glinoorganicznym polepsza efektywność wbudowywania komonomeru (zwłaszcza o dłuższym łańcuchu) do PE w porównaniu z efektywnością takiego samego katalizatora zakotwiczonego na niemodyfikowanym kompleksie MgCl2 (THF) 2. Można zatem przypuszczać, że modyfikacja MgCl2 (THF) 2 związkiem glinoorganicznym prowadzi do zmiany charakteru centrum aktywnego, które - bardziej wówczas oddalone od powierzchni nośnika - staje się łatwiej dostępne dla cząsteczki komonomeru. Scharakteryzowano również wpływ rodzaju i zawartości komonomeru na zmianę ciężaru cząsteczkowego, temperatury topnienia i stopnia krystaliczności produktów (rys. 3 i 4).
EN
Three titanium catalyst systems supported on the MgCl2(THF)(AlEt2Cl)0.34 complex were synthesised by changing both the synthetic method and the precursor/support ratio. After activation by AlEt3, the catalysts were applied for ethylene polymerization. All three systems proved to be single site catalysts regardless of the method of synthesis. This was confirmed by the kinetics curve character and the properties of the produced polyethylene. Due to the simultaneous reaction reduction and immobilization of TiCl4 (at AlEt2Cl/TiCl4 molar ratio greater than 1) the actual time for the polymerization reaction to begin can be shortened to the minimum needed to only dissolve the ethylene in the reaction medium. Furthermore, the amount of the AlEt3 activator (AlEt3/TiCl4<1000) is also considerably reduced when the high activity of the catalyst is maintained.
PL
Przedmiotem prezentowanej pracy jest zastosowanie kompleksowego nośnika MgCl2(THF)(AlEt2Cl)0,34 do syntezy katalizatora tytanowego i zbadanie jego efektywności oraz jednorodności w polimeryzacji etylenu. Poprzez immobilizowanie TiCl4 na wspomnianym nośniku, zmieniając zarówno metodę syntezy jak i stosunek molowy związku tytanu do nośnika (Ti/Mg), otrzymano trzy różne typy katalizatorów (tabela 1). Po uprzednim aktywowaniu otrzymanych katalizatorów trietyloglinem (AlEt3) badano zachowanie się tych układów w reakcji polimeryzacji etylenu (rys. 1-3). Stwierdzono, że bez względu na sposób syntezy wszystkie trzy układy katalityczne tworzą centra aktywne jednego rodzaju. Potwierdza to liniowy przebieg krzywych kinetycznych (rys. 2) oraz właściwości otrzymanego polietylenu (PE) (rys. 4, tabela 2). Okazało się również, że dzięki redukcji TiCl4 zachodzącej już w trakcie jego immobilizowania na kompleksowy nośnik (gdy stosunek molowy AlEt2Cl/TiCl4>1), można skrócić czas faktycznego rozpoczęcia reakcji polimeryzacji etylenu do minimum niezbędnego do rozpuszczenia etylenu w medium reakcyjnym (1,3min). Zwiększenie stosunku molowego aktywatora AlEt3 do katalizatora tytanowego (AlEt3/TiCl4) powoduje niewielki tylko wzrost masy molowej PE (tabela 2), przy czym aktywność układu katalitycznego maleje (rys. 3). Z badań wynika, że ilość niezbędnego aktywatora (AlEt2Cl/TiCl4<1000) można ograniczyć zachowując bardzo dużą aktywność układu katalitycznego oraz uzyskując dużą masę molową (Mw) PE wynoszącą od 8ź105 do 11ź105 g/mol.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.