Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Rozwój technologii wytwarzania nawozów płynnych na bazie polifosforanu(V) amonu

Zielińska Edyta, Grzmil Barbara, Zienkiewicz Monika

Przemysł Chemiczny

|

2021

|

T. 100, nr 10

923--927

PL

Zaprezentowano główne metody otrzymywania kwasu polifosforowego(V) oraz roztworów nawozowych na bazie polifosforanu(V) amonu (APP). Przedstawiono wpływ stosowanych surowców oraz sposobu prowadzenia procesu wytwarzania APP na stopień kondensacji produktu końcowego. Omówiono możliwość mieszania nawozów bazowych APP z innymi nawozami płynnymi oraz przedstawiono rozpuszczalność mikroskładników w roztworach polifosforanów(V) i ortofosforoanów(V). Opisano główne problemy związane z otrzymywaniem APP, takie jak korozja aparatury, wytrącanie się osadów i hydroliza skondensowanych form fosforanów.

EN

A review, with 36 refs., of manufg. polyphosphoric acid methods as well as the fertilizer solns. based on titled compd. (APP). The effect of the raw materials and APP production process type on the polyphosphate content in the final product was shown. The possibility of mixing APP base fertilizers with other liquid fertilizers was discussed, and the soly. of micronutrients in solns. of polyphosphates and orthophosphates was indicated. The problems related to the corrosion of the equipment, pptn. and hydrolysis of condensed forms of phosphates were described.

2

Zastosowanie reakcji Mannicha do otrzymania chelatów nawozowych

Klem-Marciniak E., Olszewski T., Hoffmann K., Huculak-Mączka M., Popławski D.

Proceedings of ECOpole

|

2016

|

Vol. 10, No. 1

165--171

PL

Wzrost liczby ludności spowodował intensyfikację rolnictwa, co doprowadziło do zubożenie gleb w makro- i mikroelementy. Mikroskładniki pobierane są przez rośliny w niewielkich ilościach, jednak stanowią czynnik determinujący wielkość i jakość plonowania. Pełnią funkcję biochemiczne, a ich zastąpienie przez inne pierwiastki jest niemożliwe. Przemysł nawozów mikroelementowych istnieje stosunkowo od niedawana. W produkcji nawozów istotne jest, by zapewnić efektywność stosowanych preparatów oraz zminimalizować niekorzystny wpływ na środowisko. Coraz częściej mikroelementy aplikowane są w postaci chelatów, które cechują się dużą trwałością. Związki należące do grupy aminopolikarboksylowych są wykorzystywane w produkcji płynnych nawozów mikroelementowych. Nadal najczęściej stosowaną substancją jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). Doniesienia literaturowe świadczą o słabej biodegradacji tego związku. Nieustannie poszukuje się nowych związków, których rozkład nie będzie negatywnie wpływał na środowisko. Istotne jest także, by substancja chelatująca stabilizowała mikroelement w szerokim zakresie pH. Celem badań była próba otrzymania związków aminopolikarboksylowych z wykorzystaniem reakcji Mannicha. Jej zaletami są: jednoetapowość reakcji oraz dostępność substratów. Synteza ta posiada duży potencjał aplikacyjny.

EN

The population growth caused an increase in agriculture, which led to the impoverishment of the soil in macro- and microelements. Micronutrients are assimilated by plants in small amounts, however, are a factor in determining the size and quality of crops. They serve as biochemical, and their replacement by other elements is impossible. Micronutrient fertilizers industry has developed relatively recently. The production of fertilizers is essential to ensure the effectiveness of assimilated, and minimize the adverse impact on the environment. Increasingly, micronutrients are applied in the form of chelates, which are characterized by high stability. The compounds belonging to the group aminopolycarboxylic compounds are used in the production of micronutrients liquid fertilizer. Still most commonly used substance is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). Literature reports indicate poor biodegradability of this compound. Still looking for new compounds whose distribution does not have a negative impact on the environment. It is also important that the trace element chelator stabilized in a wide pH range. The aim of this study was to obtain aminopolycarboxylic compounds using Mannich reaction. One-step this reaction and the availability of substrates is a big advantage this reaction. This synthesis has a large application potential.

3

Wpływ działania biostymulatora zawierającego aminokwasy na plon fasoli zwykłej

Kocira S., Kocira A., Szmigielski M., Piecak A., Sagan A., Malaga-Toboła U.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 10

1732-1736

PL

Dokonano oceny działania wybranych nawozów płynnych zaliczanych do grupy biostymulatorów zawierających aminokwasy. Przedstawiono wyniki badań efektywności nawożenia biostymulatorem Terra Sorb Complex fasoli zwykłej odmiany Aura i Toska. Dokonano porównania zawartości białka i popiołu w obu odmianach w zależności od formy i stężenia aplikowanego biostymulatora. Stwierdzono, że nawożenie Terra Sorb Complex korzystnie wpływa na plonowanie fasoli zwykłej i determinuje zawartość białka i popiołu w badanych odmianach fasoli.

EN

A com. amino acids-contg. biostimulator was applied on leaves of 2 common bean varieties in field exps. to study its effects on seed, mass and pod nos. The seeds were analyzed for protein, moisture and ash contents. Use of the biostimulator resulted in increasing the seed no. and mass as well as the protein content in the seeds.

4

Wpływ czasu reakcji na otrzymywanie chelatów nawozowych

Klem-Marciniak E., Huculak-Mączka M., Hoffmann K., Hoffmann J.

Proceedings of ECOpole

|

2015

|

Vol. 9, No. 2

627--632

PL

W ostatnim dwudziestoleciu szczególne znaczenie w branży nawozów mikroelementowych zyskały chelaty. W krajach Unii Europejskiej określone są substancje chelatujące stosowane jako dodatki do nawozów płynnych. Są to związki syntetyczne należące do grupy aminopolikarboksylowych (APCAs), które tworzą trwałe kompleksy rozpuszczalne w wodzie. APCAs tworzą chelaty z mikroelementami w stosunku molowym 1:1. Najczęściej stosowanym komponentem jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 roku znajdują się wymogi dotyczące chelatów stosowanych w rolnictwie. Zgodnie z tymi wymogami, stopień skompleksowania mikroelementu powinien wynosić przynajmniej 80% deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności. Zbyt niski stopień biodegradacji może negatywnie wpłynąć na środowisko, powodując remobilizację metali ciężkich z osadów dennych i prowadzić do powstania fitotoksycznych kompleksów. Wymogi formalne spowodowały, że nadal poszukuje się nowych substancji chelatujących oraz ulepsza się stosowane technologie. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania wybranego jonu mikroelementu przy różnym czasie reakcji z substancją chelatującą. Zastosowano stosunek molowy metal-ligand równy 1:1. Stopień skompleksowania wyznaczono z wykorzystaniem woltamperometrii pulsowej różnicowej. Badania te pozwalają określić optymalny czas reakcji kompleksowania mikroelementów przez substancje chelatujące powszechnie stosowane w branży nawozowej.

EN

In the last two decades of particular importance in micronutrient fertilizers industry gained the chelates. Chelate structure minimizes the influence of external factors and micronutrients stabilizes a wide range of pH. Their use allows an optimal complement deficiency of micronutrients. Adapting the nutrient content to the needs of plants can reduce the negative impact on the environment. They can be applied either to the soil, and foliar application. They are produced in the form of a liquid or finely crystalline. In the European Union are set chelating agents used as additives to liquid fertilizers. These synthetic compounds belonging to the group aminopolycarboxylic compounds (APCAs) which form stable water-soluble complexes. APCAs form a chelate with trace elements in a molar ratio of 1:1. The most commonly used component is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). The Regulation of the European Parliament and Council Regulation EC No 2003/2003 of 13 October 2003, there are requirements for the chelates used in agriculture. Within these conditions, the degree of complexation of the micro should be at least 80% of the declared, soluble in water, the total metal content. Download time micronutrient by the plant in the soil environment should correspond to the period of degradability. Too low degree of biodegradation may adversely affect the environment, causing remobilization heavy metals from bottom sediments and lead to phytotoxic complexes. Formal requirements resulted in the continued search for new chelating agents, and improve the technologies used. The aim of the study was to determine the degree of complexation of the selected ion trace element of a chelating substance at different reaction time. Using molar ratio of metal to ligand 1:1. The degree of complexation was determined by differential pulse voltammetry. These studies will determine the optimal reaction time micronutrients complexation by chelating agents commonly used in the fertilizer industry.

5

Influence reaction time to degree of comlexation zinc ions by fertilizers chelating substances

Klem-Marciniak E., Huculak-Mączka M., Hoffmann K., Hoffmann J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2015

|

Vol. 22, nr 2

223--230

EN

In recent years, a big problem for agriculture is the shortage of available micronutrients in the soil, thus reducing yields. This deficiency is due to the intensification of agriculture, cultivation of new species of plants require fertilization and a significant share of soils with low content of available micronutrients, which is why in recent years looking for the appropriate forms in which they can be applied to not have a negative impact on the environment. Of particular importance in the field of micronutrient fertilizers gained chelates. These compounds are characterized by stability. Chelating agents stabilize the cations of microelements in a wide pH range. Their application optimizes supplement micronutrient deficiency. Adaptation of nutrients to the needs of the plants can reduce the negative impact on the environment, without causing soil salinity, as in the case of salt micronutrients. Can be applied to both soil and foliar application. They are produced in the form of liquid or fine-crystalline. In the European Union are set chelating agents used as additives for liquid fertilizers. These are synthetic compounds belonging to the aminepolycarboxylic compounds (APCAs) which form stable complexes which are soluble in water. APCAs form chelates of trace elements in a molar ratio 1:1. The most commonly used component is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). The Regulation of the European Parliament and of the Council EC No 2003/2003 of 13 October 2003 includes the requirements for chelates used in agriculture. In accordance with these requirements complex the trace element level should be at least 80 % of the declared water-soluble, the total metal content. Download time micronutrient by the plant in the soil environment should correspond to the period degradability. Too low biodegradability may adversely affect the environment, causing mobilization heavy metals from bottom sediments and lead to phytotoxic complexes. Formal requirements resulted in the continued search for new chelating agents, and improving the technology used. The aim of the study was to determine the degree of complexation of the selected ions of micronutrients with chelating substance at different reaction times. The molar ratio of metal-ligand equal to 1:1. The degree of complexation was determined by differential pulse voltammetry. Was selected micronutrient zinc. Comparison was made to a compound belonging to the group of derivatives of aminepolycarboxylic compounds and for substances of natural origin – amino acid. These studies will help determine the optimal response time complexation of micronutrients by chelating agents commonly used in the fertilizer industry.

PL

W ostatnich latach dużym problemem dla rolnictwa jest niedobór przyswajalnych mikrślementów w glebie, co powoduje zmniejszenie plonów. Niedobór ten spowodowany jest intensyfikacją rolnictwa, uprawą nowych gatunków roślin wymagających nawożenia oraz znacznym udziałem gleb o niskiej zawartości przyswajalnych mikroskładników, dlatego w ostatnich latach poszukuje się odpowiednich form, w jakich, można je aplikować, by nie miały negatywnego wpływu na środowisko. Szczególne znaczenie w branży nawozów mikroelementowych zyskały chelaty. Związki te dzięki swojej kleszczowej strukturze cechują się trwałością oraz swoistą inertnością w roztworze glebowym. Chelatory stabilizuj ą kation mikroelementu w szeroki zakresie pH. Ich stosowanie pozwala w sposób optymalny uzupełnić niedobór mikroelementów. Dostosowanie zawartości składników pokarmowych do potrzeb roślin pozwala ograniczyć negatywny wpływ na środowisko, nie powodując zasolenia gleb, jak w przypadku stosowania soli mikroelementów. Mogą być aplikowane zarówno doglebowo, jak i dolistnie. Produkowane są w formie płynnej lub drobnokrystalicznej. W krajach Unii Europejskiej określone są substancje chelatujące stosowane jako dodatki do nawozów płynnych. Są to związki syntetyczne należące do grupy aminopolikarboksylowych (APCAs), które tworzą trwałe kompleksy rozpuszczalne w wodzie. APCAs tworzą chelaty z mikroelementami w stosunku molowym 1:1. Najczęściej stosowanym komponentem jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 r. znajdują się wymogi dotyczące chelatów stosowanych w rolnictwie. Zgodnie z tymi wymogami stopień skompleksowania mikroelementu powinien wynosić przynajmniej 80 % deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności. Zbyt niski stopień biodegradacji może negatywnie wpłynąć na środowisko, powodując remobilizację metali ciężkich z osadów dennych i prowadzić do powstania fitotoksycznych kompleksów. Wymogi formalne spowodowały, że nadal poszukuje się nowych substancji chelatujących oraz ulepsza się stosowane technologie. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania wybranego jonu mikroelementu przy różnym czasie reakcji z substancją chelatującą. Zastosowano stosunek molowy metal-ligand równy 1:1. Stopień skompleksowania wyznaczono z wykorzystaniem woltamperometrii plusowej różnicowej. Wybranym mikroelementem był cynk. Porównanie wykonano dla związku należącego do grupy pochodnych aminopolikarboksylowych oraz dla substancji pochodzenia naturalnego – aminokwasu. Badania te pozwolą określić optymalny czas reakcji kompleksowania mikroelementów przez substancje chelatujące powszechnie stosowane w branży nawozowej.

6

Określenie stopnia skompleksowania cynku przez aminokwas L-lizynę oraz substancję syntetyczną - S,S-EDDS

Klem E., Huculak-Mączka M., Hoffmann K., Hoffmann J.

Proceedings of ECOpole

|

2014

|

Vol. 8, No. 2

529--534

PL

Intensyfikacja upraw doprowadziła do zubożenie gleb w mikroelementy oraz substancje odżywcze. Istotnym komponentem w produkcji nawozów płynnych są chelaty. Chelaty to kompleksy kleszczowe, które cechują się dużą trwałością. Substancją chelatującą jest związek mineralno-organiczny zawierający co najmniej dwa miejsca koordynacyjne. Połączenia takie charakteryzują się swoistą inertnością wobec wodorotlenków, fosforanów, węglanów oraz tlenków. Stosowanie mikroelementów w takiej postaci pozwala na ich stopniowe uwalnianie, tym samym zapewniając optymalną przyswajalność. Jako dodatki do nawozów stosuje się chelaty mikroelementów z substancjami syntetycznymi, które w krajach Unii Europejskiej określone są w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 roku. Wymagania środowiskowe stawiane produkcji i stosowaniu nawozów, związane z ochroną gleby oraz produkcją tzw. zdrowej żywności, określają ocenę biodegradowalności jako jeden z czynników mających znaczenie przy doborze substancji kompleksującej. Stopień skompleksowania mikroelementu (Cu, Fe, Mn, Zn), zgodnie z wymogami formalnymi, powinien wynosić przynajmniej 80% deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności użytego związku, co stanowi istotny problem w przypadku substancji syntetycznych. Rozwiązaniem może być stosowanie, jako czynnika kompleksującego, substancji pochodzenia naturalnego. W Rozporządzeniu Nawozowym znajduje się tylko jedna taka substancja: ligninosulfoniany. Wydaje się, że użycie aminokwasów pochodzących z hydrolizy białek może być alternatywą dla stosowanych syntetycznych pochodnych związków aminopolikarboksylowych ze względu na ich działanie stymulujące i antystresowe. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania cynku oraz stosunku metal:ligand dwóch substancji chelatujących: aminokwasu oraz syntetycznej pochodnej aminopolikarboksylowej. Pomiary prowadzono z wykorzystaniem woltamperometrii pulsowo różnicowej w pH obojętnym w środowisku wodnym. Zastosowanym aminokwasem była L-lizynę, natomiast substancją syntetyczną, znajdująca się w Rozporządzeniu Nawozowym, była sól trisodowa kwasu S,S-etylenodiaminodibursztynowego.

EN

Intensification of crop led to the impoverishment of the soil with trace elements and nutrients. Important components in the production of liquid fertilizers are chelates. Chelate complexes forceps, which are characterized by high durability. Chelating substance is a mineral-organic compound containing at least two coordination sites. These connections are characterized by a specific indifferent to hydroxides, phosphates, carbonates and oxides. The use of trace elements in a form allows for a gradual release thereof, thereby ensuring optimal availability. As an additive to fertilizers used chelated micronutrients with synthetic chemicals that in the European Union are set out in the Regulation of the European Parliament and Council Regulation EC No 2003/2003 of 13th October 2003. Environmental requirements placed on the production and use of fertilizers, associated with soil conservation and production of so-called. Healthy food determine the biodegradability assessment as one of the relevant factors in the selection of complexing substances. The degree of complexation trace element (Cu, Fe, Mn, Zn) in accordance with the formal requirements should be at least 80% of the declared, soluble in water, the total metal content. Download time micronutrient in the plant in the soil environment should correspond to what degradable compound used as an important problem in the case of synthetic substances. The solution may be the use of substances of natural origin as a complexing agent. The Regulation of Fertilizers is only one such substance: ligninosulfonates. It appears that the use of amino acids derived from the hydrolysis of proteins, can be an alternative to use, synthetic derivatives of aminopolycarboxylic, due to their stimulating effect and stress. The aim of this study was to determine the degree of complexation of zinc and the ratio of metal: ligand two chelating agents: an amino acid and a synthetic derivative of aminopolycarboxylic. Measurements performed using differential pulse voltammetry at neutral pH in aqueous medium. Used the amino acid L-lysine was but a synthetic substance, which is located in the Regulation of fertilizer was trisodium salt of acid S,S-ethylenodiaminodisuccinic.

7

The prognostic simulation of the momentary dose of liquid applied by the field sprayer with an automatic pressure control

Garbiak K., Jurga J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 2

35--39

EN

The article presents the results of prognostic simulation which refers to the momentary dose of liquid applied by the field sprayer with an automatic pressure control. The simulation used, registered at frequency of 1 Hz, data regarding speed, the direction of movement and the position coordinates of the sprayer during the process of plant protection on field. Based on the results, it was found that while ride parallel along the straight technological paths about half of the surface of the field is covered with a liquid in an amount different from the intended at least ± 5%; and, furthermore, that should be strictly avoided to twist during working passes, because the momentary liquid dose may even exceed many times the manufacturers' recommendations of pesticides and liquid fertilizers.

PL

W artykule przedstawiono wyniki symulacji prognostycznej dotyczącej chwilowej dawki cieczy aplikowanej przez opryskiwacz polowy wyposażony w automatyczny układ regulacji ciśnienia. W symulacji wykorzystano zarejestrowane z częstotliwością 1 Hz dane dotyczące prędkości, kierunku ruchu oraz współrzędnych położenia opryskiwacza podczas procesu ochrony roślin na polu. Na podstawie uzyskanych rezultatów stwierdzono, że podczas przejazdów równoległych wzdłuż prostoliniowych ścieżek technologicznych około połowy powierzchni pola zostaje pokryte cieczą w ilości różniącej się od zamierzonej o co najmniej ±5%, a ponadto, że należy rygorystycznie unikać przejazdów roboczych podczas skrótów, gdyż chwilowe dawki cieczy mogą nawet wielokrotnie przekraczać zalecenia producentów środków ochrony roślin i nawozów płynnych.

8

Zagrożenie bezpieczeństwa w procesie wytwarzania i przechowywania płynnych nawozów azotowo-siarkowych

Zdunek A., Możeński C., Biskupski A., Bielski P.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 12

2192-2197

PL

Przedstawiono wyniki badań nad zagrożeniem bezpieczeństwa w procesie wytwarzania i przechowywania nawozów płynnych (roztwory saletrzano-mocznikowe (RSM)) z dodatkiem siarki w postaci tiosiarczanów amonu, potasu i sodu. Badania wykonano za pomocą metody różnicowej i wagowej analizy termicznej (DTA -TG). Analizie poddano każdy z tiosiarczanów, a następnie układy złożone z azotanu amonu i tiosiarczanów, azotanu amonu, mocznika i tiosiarczanu oraz z azotanu amonu, mocznika, tiosiarczanu i wody. Badane tiosiarczany charakteryzują się zróżnicowaną stabilnością termiczną. W stosunku do wszystkich trzech badanych tiosiarczanów, nie stwierdzono zagrożenia bezpieczeństwa procesu wytwarzania i przechowywania nawozów RSM z dodatkiem tych tiosiarczanów.

EN

Aq. solns. of NH4NO3, urea and NH4, K and Na thiosulfates as well as their mixts. were studied by thermogravimetry and differential thermal anal. to det. the mass loss and exothermal effects at elevated temp. (up to 500°C). (NH4)2S2O3 showed the lowest thermal stability. Addn. of urea resulted in increasing the thermal stability of the soln. of NH4NO3 hazard during storage of the liq. NH4NO3-contg. fertilizers was obsd.

9

Wytwarzanie nawozów płynnych w kompleksie nawozowym Grupy Azoty Zakłady Azotowe Puławy SA

Rusek P, Bielski P, Biskupski A, Igras J, Myka A, Karsznia M

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 12

2217-2219

PL

Omówiono technologię otrzymywania płynnych nawozów azotowo-siarkowych Pulaska® i RSMS® w nowym kompleksie nawozowym Grupy Azoty Zakłady Azotowe Puławy SA. Przedstawiono bilanse masowe i cieplne oraz fizykochemiczne właściwości nawozów.

EN

Prodn. technol. of liq. N-S fertilizers in a new fertilizer complex was described. Heat and mass balances as well as phys. and chem. properties of the fertilizers were presented.

10

Ochrona inhibitorowa stali węglowej przed korozją w środowisku płynnych nawozów saletrzano-mocznikowych

Myka A, Falewicz P, Biskupski A, Kargul E

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 12

2220-2224

PL

Przedstawiono wyniki badań korozyjnego działania roztworów saletrzano-mocznikowych (RSM) i saletrzano-mocznikowych z siarką (RSMS) na stal węglową oraz wyniki badań korozyjności tych nawozów wraz z testowanymi inhibitorami. Skuteczność działania inhibitorów w środowisku płynnych nawozów oceniono na podstawie badań grawimetrycznych i potencjodynamicznych.

EN

Three com. corrosion inhibitors were added to NH4NO3, urea and (optionally) S-contg. solns. to decrease the rate of a C steel corrosion.

11

Nawozy wieloskładnikowe z mikroelementami na bazie hydrolizatu białkowego z utylizacji pierza drobiowego

Popko M., Górecki H.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 6

1155--1158

12

Technologia otrzymywania nawozów płynnych typu NS oraz ocena ich wpływu na plony nasion rzepaku ozimego

Igras J., Winiarski R., Karsznia M., Rusek P., Topolewska K., Wielicka J., Dancewicz A.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 2

183-188

PL

Omówiono technologię otrzymywania płynnych nawozów azotowo-siarkowych z roztworów mocznika i odpadowych roztworów siarczanu amonu z produkcji kaprolaktamu. Przedstawiono wyniki badań efektywności tych nawozów w ścisłych doświadczeniach polowych w ramach projektu badawczego MegaProjekt, przeprowadzonego na zlecenie Grupy Kapitałowej Puławy. Dokonano porównania efektywności nawożenia stałymi i płynnymi nawozami azotowo-siarkowymi, a także oceniono ich wpływ na wielkość i jakość nasion rzepaku ozimego. Stwierdzono, że największe przyrosty plonów nasion rzepaku ozimego oraz przyrost ilości tłuszczu w nasionach uzyskano po zastosowaniu roztworu saletrzano-mocznikowego (RSM) z dodatkiem siarki.

EN

Liq. N-S fertilizers were prepd. by using urea and waste (NH4)₂SO₄ solns. from caprolactam prodn. and studied for effectiveness in winter rape culture in field expts. The crop of seeds was substantially increased after the fertilizing. The fat content in the seeds decreased but the final yield of the fat was also increased (up to 164.8 kg/ha).

13

Ocena szybkości korozji stali węglowej oraz próba ochrony inhibitorowej w ciekłych nawozach azotowo-siarkowych

Myka A., Falewicz P., Biskupski A.

Ochrona przed Korozją

|

2011

|

nr 4-5

206-209

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań korozyjnego działania ciekłych nawozów azotowo-siarkowych na stal węglową. Oceniono skuteczność ochrony przed korozją stali przez wybrany inhibitor. Stwierdzono, że inhibitor skutecznie chroni stal węglową w badanych roztworach nawozów zawierających mocznik, siarczan amonu i roztwory siarczanu amonu poekstrakcyjnego i pooksymacyjnego. Dla nawozu zawierającego mocznik, siarczan amonu, azotan amonu i chlorek amonu inhibitor nie sprawdza się, bowiem szybkość korozji przekracza uznawaną za wartość bezpieczną 0,1 mm/rok. Badania wykonano metodą grawimetryczną i potencjodynamiczną.

EN

The paper presents results of carbon steel corrosion rate in the environment of liquid fertilizers containing nitrogen and sulfur. Corrosion protection efficiency of a selected inhibitor was evaluated. It was found that inhibitor protects carbon steel efficiency in the tested fertilizer solutions containing urea, ammonium sulfate and post-extraction and post-oximation ammonium sulfate solutions. The inhibitor is not efficient in case of a fertilizer containing urea, ammonium sulfate, ammonium nitrate and ammonium chloride, because corrosion rate exceeds a limit at 0.1 mm/a which is considered safe. Tests were made with gravimetric and potentiodynamic method.

14

Technika nawożenia dolistnego i ochrona upraw kontenerowych roślin ozdobnych z mikoryzą

Kubiak J.

Inżynieria Rolnicza

|

2007

|

R. 11, nr 3 (91)

117-122

PL

Dobór aparatury ochrony roślin przy uprawie kontenerowej drzew i krzewów ozdobnych, a także wykonywanie nawożenia dolistnego i stosowania środków ochrony roślin nabiera szczególnego znaczenia przy roślinach z mikoryzą. Metody nawożenia dolistnego i ochrony stosowane dotychczas w uprawach gruntowych nie mają tu zastosowania. Specyfika uprawy wymaga zastosowania opryskiwaczy akumulatorowych plecakowych i wózkowych.

EN

The choice of suitable equipment for protection of trees and decorative bushes cultivated in containers as well as foliar fertilization and use of chemicals for plant protection are more and more important for plants with mycorrhiza. Some methods of foliar fertilization and plant protection currently used in ground plant production can't be used in the considered case. Some specific features of the cultivation require to use hand and carriage sprayers with battery.

15

Nawozy płynne z polifosforanami amonu

Cichy B., Folek S.

Chemik

|

2006

|

Vol. 59, nr 1

19-25

PL

Polifosforany amonu o niskim stopniu polikondensacji wykorzystywane są w recepturach nawozów ciekłych jako źródło fosforu, a także w charakterze czynnika chelatującego mikroelementy. W publikacji przedstawiono rezultaty badań mających na celu kompleksowe wykorzystanie polifosforanów amonu w technologii użytecznych rolniczo produktów – wieloskładnikowych nawozów płynnych w postaci roztworów. Przeprowadzone badania obejmowały: określenie składu trwałych roztworów nawozów azotowo-fosforowo-potasowych (NPK), rozpuszczalności w nich mikroelementów nawozowych, wyznaczenie temperatur krystalizacji w zależności od składu i stężenia oraz określenie wpływu ciekłych nawozów NPK na korozję zbiorników metalowych stosowanych w procesie wytwarzania i przechowywania. Wartość nawozowa kilku wersji płynnych nawozów NPK z polifosforanami amonu jako źródłem fosforu została poparta badaniami przydatności rolniczej.

EN

Low-condensed Ammonium Polyphosphate, as the source of phosphorus as well as micronutrient complexing agent in liquid fertilizers recipes are utilized. The results of research on Ammonium Polyphosphate utilization in liquid multicomponent fluid fertilizers, agricultural useful products, are described below. The range of research concerns: determination of Nitrogen Phosphorus Potassium (NPK) liquid fertilizers composition, micronutriens solubility in these fertilizers; determination of crystallization temperature depending on composition and concentration; determination of NPK liquid fertilizers influence on metal containers corrosion, used in manufacturing and storage system. The agricultural usefulness investigations for some kinds if NPK were assessed.

16

Stability of pyro - and tripolyphosphate complexes with micronutrients and liquid fertilizers

Grzmil B., Kic B.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2000

|

Vol. 2, nr 1

5-9

EN

The conditional stability constants of tripolyphosphate, pyrophosphate and the citrate complexes with respectively Zn2+, Mn2+, Co2+, Cu2+, Fe2+ as a function of pH range (4.5 - 7.5) and the ionic strength of solution (0.1 - 3.0 mol/dm3) have been determined. It was found that the studied complexes at pH values of 6 and 7.5 have higher conditional stability constants than those complexes at pH value of 4.5. Higher conditional stability constants possessed complexes in a solution containing two different ligands - tripolyphosphate and citrate in comparison with pure tripolyphosphates and citrates. The possibilities of production of liquid fertilizers NPKMg with micronutrients (Zn, Cu, Co, Mo, B, Mn, Fe) stable during storage period have been determined. The solutions of tripolyphosphates with pH value of 4.5 - 7.5 and solution of citrates with pH values of 4.5 and 6.0 were stable over an extended time period. Whereas the precipitate was formed from solutions in which complexing ligand was pyrophosphate for the studied range of pH, and at pH 7.5 in the case of citrate.