W artykule przedstawione jest pojęcie ciągu niepowtarzalnego wraz z klasycznym twierdzeniem Axela Thue'go. Tematyka ciągów niepowtarzalnych w połączenia z pewnymi aspektami teorii grafów doprowadziła do powstania pojęcia tzw. liczby chromatycznej Thue'go grafu. Ma ona kilka nieoczywistych własności, które zostały zaprezentowane w drugiej części tekstu.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Niniejszy artykuł jest drugą częścią 2-odcinkowego cyklu przeglądowego na temat modeli i metod kolorowania grafów. Przedstawiono w nim najważniejsze, z punktu widzenia zastosowań, modele kolorowania grafów. W szczególności pokazano różne kryteria i ograniczenia modyfikujące kolorowanie klasyczne. Ponieważ kolorowanie we wszystkich tych odmianach i wariantach jest NP-trudne, podano oszacowania na liczbę chromatyczną (indeks chromatyczny) oraz podano potencjalne zastosowania rozważanych modeli w problemach naukowo-technicznych.
EN
This is the second of a couple of review papers on models and methods of graph coloring. We present herein the main models of graph coloring from a practical point of view. In particular, we show various criteria and modifications of classical coloring model. Since graph coloring is NP-hard in various modifications and variants, we give simple bounds on the chromatic number (chromatic index) as well as we give potential applications of the chromatic methods in science and technology.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Niniejszy artykuł jest pierwszą częścią 2-odcinkowego cyklu przeglądowego na temat modeli i metod kolorowania grafów. Przedstawiono w nim najważniejsze, z punktu widzenia zastosowań, modele kolorowania grafów. W szczególności pokazano: (1) co można kolorować w grafie (np. wierzchołki, krawędzie, końcówki, ściany, jednocześnie wierzchołki i krawędzie) oraz (2) jak można kolorować (np. dzielenie kolorów, zawijanie kolorów). Ponieważ kolorowanie we wszystkich tych odmianach i wariantach jest NP-trudne, podajemy oszacowania na liczbę chromatyczną (indeks chromatyczny) oraz podajemy potencjalne zastosowania rozważanych modeli w problemach naukowo-technicznych.
EN
This is the first of a couple of review papers on models and methods of graph coloring. We present herein the main models of graph coloring from a practical point of view. In particular, we show: (1) what elements of a graph can be colored (e.g. vertices, edges, faces, incidences) and (2) how these elements can be colored (e.g. fractional coloring, circular coloring). Since graph coloring is NP-hard in various modifications and variants, we give simple bounds on the chromatic number (chromatic index) as well as we give potential applications of the chromatic methods in science and technology.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The distribution of the chromatic number χ of random graphs with bounded degree (f-graphs) of order n generated in the G (n, f) model is studied. Introducing the predominant chromatic number results in determining values of parameters f and n that can be chosen in this model to generate graphs with a given χ.
PL
Rozważa się zależność rozkładu prawdopodobieństwa liczby chromatycznej χ grafów losowych G (n, f) od parametrów modelu n (liczba wierzchołków) i f (ograniczenie stopnia). Grafy generowane w tym modelu są to maksymalne (krawędziowo) grafy z ograniczonym stopniem (f-grafy) odpowiadające stanom końcowym losowego procesu grafowego RfGP. W obszernym eksperymencie obliczeniowym wykorzystano algorytm generowania grafów G (n, f) i wprowadzając pojęcie dominującej liczby chromatycznej określono wartości f i n, przy których generowane są f-grafy o danej wartości χ.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.