Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Lepkość zawiesiny mączki roślinnej i skuteczność metod jej obliczania

Hapanowicz J., Szydłowska A.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 6

985--990

PL

Przedstawiono wyniki laboratoryjnych badań lepkości zawiesin mączki roślinnej, które w chwili preparacji zawierały do 25% obj. fazy stałej. Zawiesiny przygotowano z mączki łupin orzechów włoskich oraz dwóch cieczy o odmiennych cechach polarnych i nienewtonowskim charakterze. Stwierdzono, że korzystanie z typowych dla zawiesin metod obliczania ich lepkości może niekiedy prowadzić do dużych błędów, gdyż metody te nie przewidują efektów ujawniających się w wyniku kontaktu porowatych ziaren materiału roślinnego z cieczą.

EN

Shredded nut shells (grain size less than 100 μm) were added sep. in proportions in the range of 5-25% by vol. to non-Newtonian heating oil and aq. polyacrylamide soln. to obtain hydrophobic and hydrophilic suspensions, resp. Rheol. properties of the suspensions and clean liqs. were detd. by using the rotational rheometer with coaxial cylinders in a shear rate range 1-437 s-1. Exptl. detd. viscosity values of suspensions were compared with values calcd. in accordance with various empirical relationships typically used for suspensions. Errors of calcd. viscosities in comparison to viscosities obtained exptl. strongly depended on the solid phase content in the suspensions and polarity of the liq. The calcn. method should not be applied to detg. the viscosity of suspensions contg. more than 10% of porous grain with the ability to swell in a hydrophilic environment.

2

Ocena skuteczności metod obliczania lepkości bio-zawiesin olejowych

Szydłowska A.

Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Politechnika Opolska

|

2017

|

nr 364, z. 10

95--98

EN

This article presents the measurement results of the viscosity of the oil biosuspensions. The ground coal and the ground walnut and peanut shells constitute the solid phase of the suspensions and as the liquid phase the machine oil was used. The results were compared with obtained values using different analytical viscosity calculation methods, which were introduced in this paper.

3

Badania właściwości reologicznych zawiesiny heterogenicznego paliwa rakietowego na bazie kauczuku HTPB

Florczak B., Bednarczyk E., Maranda A.

Chemik

|

2015

|

Vol. 69, nr 3

136--145

PL

W pracy przedstawiono wyniki z badań właściwości reologicznych heterogenicznego paliwa rakietowego na bazie kauczuku butadienowego z grupami hydroksylowymi (HTPB – R45M), chloranie(VII) amonu i pyle aluminiowym zawierającymi także dodatki, tj. zależności lepkości pozornej zawiesiny paliwa od czasu, temperatury i szybkości ścinania, jak również określono parametry termodynamiczne badanej zawiesiny: energię aktywacji (Ea), entalpię (ΔH*) oraz entropię (ΔS*),a także czas przydatności technologicznej badanej zawiesiny paliwa. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że reakcja sieciowania badanej zawiesiny paliwa jest słabo zależna od czasu, a czas technologicznej przydatności zawiesiny paliwa jest dość długi i wynosi 4,4 h. Określono również temperaturę (303 K), w której praktycznie zamrożony jest proces reakcji utwardzania zawiesiny paliwa.

EN

The paper presents the results of rheological measurements of heterogeneous rocket propellant based on hydroxyl-terminated polybutadiene rubber (HTPB – R45M), ammonium chlorate and aluminium dust containing also additives. The measurements involved determination of relationship between apparent viscosity of propellant suspension and time, temperature and shear rate, as well as determination of thermodynamic parameters of the studied suspension such as activation energy (Ea), enthalpy (ΔH*) and entropy (ΔS*), as well as usefulness time for processing of the studied propellant suspension. The carried out studies have shown that cross-linking reaction of the studied propellant suspension is weakly time-dependent, while the usefulness time for processing of the propellant suspension is quite long (4.4 h). Moreover, the temperature (303 K), where the process of propellant suspension hardening is almost completely stopped.

4

Geometry and break-up of cluster-fractal agglomerates

Bałdyga J.

Chemical and Process Engineering

|

2007

|

Vol. 28, z. 4

841-852

EN

A population balance equation is formulated and applied to model evolution of the size of fractal-cluster agglomerates resulting from particle breakage, restructuring and agglomeration. Modelling includes effects of process conditions on the fractal dimension of agglomerates and suspension viscosity.

PL

Zaproponowano równanie bilansu populacji do symulacji ewolucji rozmiarów aglomeratów fraktalnych w wyniku efektów ścinania, agregacji i rozpadu aglomeratów. Omówiono wpływ warunków procesowych na wymiar fraktalny aglomeratów i lepkość zawiesiny.

5

Concentration dependence of sedimentation rate of particles in coal suspensions

Kowalski W. P., Banaś M.

Archives of Mining Sciences

|

2004

|

Vol. 49, nr 3

387-404

EN

The paper investigates the concentration dependence of the sedimentation rate of particles in coal-containing suspensions. Contradictory literature data on the effects of concentration on the sedimentation rate of solid particles in suspensions have prompted the research investigation in that field. Einstein's theoretical considerations lead us to the well-known conclusion that viscosity of a suspension increases with an increase of its concentration. An increase in viscosity brings about the reduction of the settling velocity, derived from the Stokes formula. Barfod, Pieńkowska and Herczyński identified another mechanism, revealed in a certain range of concentrations, which is responsible for an enhanced sedimentation rate. This mechanism is distinctly revealed during sedimentation of suspensions from metallurgical processes. This effect was also observed by Sontag who studied the sedimentation processes with tiny glass balls as the dispersed phase. The focus of this paper is on this particular effect in coal-containing suspensions. The research investigations were conducted to verify the hypothesis that in a certain range of concentrations the settling rate in diluted solutions is increased, thereby improving the sedimentation efficiency and even reducing the solid concentrations in a clarified suspension despite the increase in solid phase concentration of the suspension to be clarified. The research investigation involves the measurement of major parameters of statistical grain size distribution, followed by computation of the sedimentation efficiency for the given parameters. Finally, the concentration of the clarified suspension is derived, knowing the concentration of the suspension to be clarified for which the parameters of the statistical grain size distribution are established. The verification procedure and computations of grain size characteristics were executed using the laboratory facilities. The mathematical model was utilised to develop a package of computer software for simulations of the concentration dependence of the sedimentation rate. Evidence from this study suggests that the mechanism responsible for an increase of the sedimentation rate and eliminating its reduction due to increased viscosity is also apparent in the case of coal-containing suspensions. This effect might be attributable to auto-coagulation of grains. Practical applications of this research program include the processes where the solid concentration is enhanced to minimise the concentration of the clarified suspension. In practical solutions a proportion of thickened suspension might be returned to the stream of feed and by so doing the concentration of suspension in the overflow will be reduced. A similar technique has been successfully applied to water cycles in the metallurgical industry, supported by electromagnetic coagulation to which the investigated effect was attributed. As regards the modernisation of sedimentation tanks by providing lamella packets, the results of this study might be well utilised to determine the levels at which lamella packets are to be mounted, so far that has been mostly done intuitively.

PL

W artykule przedstawiono badania nad wpływem stężenia na efektywność sedymentacji zawiesiny węglowej. Geneza tego problemu wynika ze sprzecznych doniesień literaturowych na temat wpływu stężenia zawiesiny na prędkość opadania ziaren fazy stałej zawiesiny. Teoretyczne rozważania Einsteina prowadzą do uznanego wniosku, iż wraz ze wzrostem stężenia wzrasta lepkość zawiesiny. Wzrost lepkości powoduje zmniejszenie prędkości opadania obliczanej przykładowo ze wzoru Stokesa. Z kolei z badań Barfoda, Pieńkowskiej i Herczyńskiego wynika, ze istnieje dodatkowy mechanizm, występujący w pewnym zakresie stężeń, o silniejszym oddziaływaniu, którego wynikiem jest wzrost prędkości opadania. Ten mechanizm występuje ewidentnie w procesie sedymentacji zawiesin hutniczych. Badany efekt został zauważony przez Sontaga także w procesie sedymentacji zawiesin, w których fazę rozproszoną stanowiły kulki szklane. Rozpoznaniu tego problemu w odniesieniu do zawiesin węglowych jest poświęcone niniejsze opracowanie. Badania były podporządkowane weryfikacji tezy, iż w rozcieńczonych zawiesinach w pewnym zakresie stężeń, występuje wzrost prędkości opadania cząstek powodujący wzrost efektywności sedymentacji, a nawet zmniejszenie stężenia cząstek fazy stałej w sklarowanej zawiesinie pomimo zwiększania stężenia cząstek fazy stałej w zawiesinie poddawanej klarowaniu. Koncepcja badań była oparta na pomiarach wartości parametrów rozkładu statystycznego wielkości ziaren, następnie na obliczaniu efektywności sedymentacji dla zmierzonych parametrów i na koniec na obliczaniu stężenia zawiesiny sklarowanej przy znanym stężeniu zawiesiny poddawanej klarowaniu, dla której mierzono wartości parametrów rozkładu statystycznego wielkości ziaren. Weryfikację badań i obliczeń charakterystyk granulometrycznych przeprowadzono na stanowisku laboratoryjnym. Na podstawie modelu matematycznego opracowano pakiet programów komputerowych do symulacji zjawiska wpływu stężenia na efektywność sedymentacji. Wyniki badań prowadzą do wniosku, iż w zawiesinach węglowych także występuje mechanizm zwiększający prędkość sedymentacji i niwelujący obniżenie prędkości sedymentacji wynikające ze wzrostu lepkości zawiesiny. Można przypuszczać, że jest to wynik autokoagulacji ziaren. Praktyczne zastosowanie powyższych badań może polegać na takim zwiększeniu stężenia cząstek w zawiesinie podawanej klarowaniu, aby zminimalizować stężenie zawiesiny sklarowanej. Technicznie może to polegać na tym, że część zawiesiny zagęszczonej można zawracać ponownie do strumienia nadawy i w ten sposób zwiększać stężenie nadawy i w efekcie uzyskiwać niższe stężenie zawiesiny odbieranej w przelewie. Podobną metodę stosowano dla obiegów wodnych w hutnictwie stosując dodatkowo koagulację elektromagnetyczną, którą tłumaczono badany efekt. W odniesieniu do modernizacji osadników przez zastosowanie wkładów wielostrumieniowych wyniki powyższych badań mogą mieć zastosowanie do wyznaczenia poziomu położenia warstwy wkładów, przyjmowanego dotychczas intuicyjnie.