Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Characteristics of Collagen Preparations from Leather Wastes by the High Pressure Liquid Chromatography Method

Gendaszewska Dorota, Lasoń-Rydel Magdalena, Ławińska Katarzyna, Grzesiak Edyta, Pipiak Paulina

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2021

|

Vol. 29, no. 5 (149)

75--79

EN

The raw trimming waste from the leather industry is considered potential hazardous waste as a consequence of the chrome tanned leather process. On the other hand, leather waste contains a large amount of precious protein – collagen, which has many uses. Nowadays, collagen preparations obtained from leather waste are available on the market. This paper presents a procedure for the determination of amino acids in five collagen preparations of animal origin. Recent improvements in HPLC-based methods for analysing amino acids have made it feasible to analyse different sample types accurately. In this study the 6-aminoquinolyl-N-hydroxysuccinimidyl carbamate (AQC) derivatization procedure was applied. The amino acid analysis indicated the presence of 18 amino acids (Asp, Ser, Glu, His, Gly, Arg, Thr, Ala, Pro, Cys, Tyr, Val, Lys, Met, Ile, Leu, Phe and Hyp) in the collagen samples. Glycine, alanine, proline and hydroxyproline were the most abundant amino acid, whereas the lowest contents corresponded to serine, tyrosine, valine and izoleucine. The analysis proposed can be used with confidence in collagen quality control to guarantee appropriate amino acid content.

PL

Niegarbowane odpady skórzane pochodzące z przemysłu garbarskiego są potencjalnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego. Z drugiej jednak strony tego rodzaju odpady zawierają znaczące ilości cennego białka – kolagenu. Białko kolagenowe jest biopolimerem, który z uwagi na swoje właściwości znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym, kosmetycznym oraz w przemyśle biomedycznym. Obecnie na rynku dostępne są preparaty kolagenowe pozyskane z odpadów pochodzenia zwierzęcego. W pracy przedstawiono procedurę oznaczania aminokwasów w wybranych preparatach kolagenowych metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej i metodą spektrofotometryczną. We wszystkich próbkach oznaczono wysokie stężenia glicyny, alaniny, proliny i hydroksyproliny, a niewielkie ilości tyrozyny, seryny, waliny i izoleucyny. Zastosowana metoda chromatograficzna umożliwia szybkie i równoczesne oznaczenie 17 aminokwasów w badanych próbach. Opracowane w ramach pracy metody analityczne mogą być wykorzystane m.in. do szybkiej kontroli składu aminokwasowego kolagenu.

2

Przegląd metod ekstrakcji kolagenu z odpadów skórzanych

Łaczkowska M., Gendaszewska D., Grzesiak E., Lasoń-Rydel M.

Technologia i Jakość Wyrobów

|

2016

|

R. 61

74--79

PL

Odpady pochodzące z przemysłu skórzanego stanowią istotne źródło dobrej jakości kolagenu i hydrolizatów kolagenowych, które mają wiele zastosowań w różnych gałęziach przemysłu. Dlatego naukowcy od wielu lat starają się opracować najlepszą metodę ekstrakcji kolagenu, która będzie charakteryzować się dobrą wydajnością i jakością otrzymanego produktu. Niniejsza praca stanowi przegląd najpopularniejszych metod ekstrakcji kolagenu z odpadów skórzanych: metody wysalania, metody kwasowej i alkalicznej oraz metody enzymatycznej.

EN

Leather industry wastes can be a source of good quality of collagen and its hydrolysate which may find a various practical applications in a raw of industry branches. Therefore scientists for many years trying to develop the best extraction method, which will characterized in good efficiency and quality of product. This publication is a review of the most popular methods of collagen extraction from leather wastes: salting out method, alkaline and acid method and enzyme method.

3

Impregnacja chromowych odpadów skórzanych za pomocą wodnych bezizocyjanianowych dyspersji poliuretanowych : komunikat wstępny

Białkowska A., Mendrycka M.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 9

1747-1750

PL

Przedstawiono wyniki badań doświadczalnych zastosowania jonomerycznego poliuretanu kondensacyjnego jako środka uszlachetniającego odpady skórzane. Luźne topograficzne części skór wet blue napełniano polioksypropylenouretanem kondensacyjnym oraz polioksybutylenouretanem kondensacyjnym. Modyfikatory stosowano w postaci dyspersji „woda w oleju” lub „olej w wodzie”. Napełnianie skór za pomocą dyspersji „olej w wodzie” zapewnia lepszą migrację modyfikatora w napełnianej skórze, wpływającą na izotropowość właściwości modyfikowanej skóry. Modyfikowane poliuretanowymi dyspersjami typu „olej w wodzie” skóry nie tracą właściwości higienicznych oraz charakteryzują się uściśleniem struktury, co uwidocznia się polepszeniem ich wskaźników wytrzymałościowych w porównaniu ze skórami niemodyfikowanymi. Jonomeryczne polioksybutylenouretany kondensacyjne nadają skórom lepsze właściwości niż jonomeryczne polioksypropylenouretany kondensacyjne. Stwierdzono, że stopień dosuszenia skór stosowanych do modyfikacji ma wpływ na ich desorpcję pary wodnej.

EN

Isocyanate-free polyurethanes were synthesized by reaction of an oligomeric condensation product of urea, CH₂O and p-HOC₆H₄SO₃H with oligooxyalkylene dicarbamates, dispersed in water and used for impregnation of wet leather wastes to improve their hygienic and strength properties. Use of the oil in water dispersions was more efficient than the use of water in oil ones. The leather impregnated with polyoxybutylene urethane showed better properties than that impregnated with polyoxypropylene urethane.

4

Wpływ siarczanów na fermentację metanową garbarskich odpadów wapniowych

Mokrzycka-Wieteska B., Przybiński J.

Zeszyty Naukowe. Budownictwo / Politechnika Łódzka

|

2011

|

Z. 63

179-189

PL

Wpływ siarczanów na fermentację melonową badano w laboratoryjnej komorze fermentacyjnej na materiale pochodzącym z mechanicznego mizdrowania skór wapnionych. Proces prowadzono w pięciu 10-dniowych cyklach, w tym trzy pierwsze cykle w środowisku siarczanów o początkowym stężenia 955, 1433 i I53S mg SO2-4/dm3, a kolejne dwa w stężeniach malejących od 323 do 205, a następnie do 157 mg SO2-4/dm3. Zakłócenia procesu fermentacji, objawiające się zmniejszeniem wydajności i jakości metanu oraz zwiększeniem zawartości siarkowodoru w biogazie, pojawiły się w cyklu III. Jednak pierwsze objawy zakłóceń w postaci wzrostu wartości stosunku LKT/Z zaczęty pojawiać się już w cyklu H, szczególnie w jego końcowej fazie, W końcu II cyklu, czyli 20. dnia fermentacji, wartość stosunku LKT/Z wzrosła z 0,061 do 0,290, a w końcu cyklu III wynosiła aż 0,405. Po wycofaniu z użycia kwasu siarkowego (VI) i zmniejszeniu stężenia siarczanów do 323 mg SO2-4/dm3 intensywność zakłóceń zaczęła słabnąć. Następował stopniowy wzrost wydajności i jakości biogazu, zmniejszenie zawartości siarkowodoru przy jednoczesnym zmniejszeniu wartości stosunku LKT/Z do wartości początkowych, czyli do ok. 0,09. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzano, że szkodliwość siarczanów dla fermentacji metanowej zależała od ich stężenia oraz od sposobu dodawania do komory fermentacyjnej. Sukcesywne dostarczanie substratu bakteriom sulfidogennym powodowało ich rozwój, objawiający się poważnymi zakłóceniami fermentacji metanowej. Szybki ubytek siarczanów między poszczególnymi dawkami świadczył o intensywnym rozwoju bakterii desulfurykacyjnych i utrudniał określenie bezpiecznych dla procesu fermentacji stężeń siarczanów. Na podstawie przeprowadzonych badań można jednak sadzić, że nawet niewielkie stężenia siarczanów, ale wprowadzane sukcesywnie do komory fermentacyjnej, powodować mogą zakłócenia procesu fermentacji metanowej, do jej zahamowania włącznie.

EN

Sulfate effect on methane fermentation has been studied under laboratory conditions. The material for the study came from a mechanical fleshings limed hides. The process was conducted in five cycles (each cycle lasted 10 days), the first three cycles were carried out in an environment with an initial concentration of sulfate 955, 1433 and 1538 mg SO2-4/l, and the other two at concentrations decreasing from 323 to 205, then to 157 mg SO2-4/l. Disruption of the fermentation process, as manifested by a decrease in productivity and quality of methane and increased hydrogen sulfide content in biogas, appeared in cycle III. However, the first signs of disturbance in the form of appreciation towards VFA/A began to appear already in the cycle II. Following this study it was found that the harmfulness of sulfate to methane fermentation depended on its concentration and the way in which it was added to the digester. Successive providing of a substrate to bacteria reducing sulfate to hydrogen sulfide resulted in their development, manifested in severe disruption of methane fermentation. Rapid loss of sulfate between the various doses was a sign of intense development of these bacteria, and made it difficult to determine safe concentrations of sulfate for die fermentation process. However, our study shows that even small concentrations of sulfate gradually introduced into the digester, can cause interference with methane fermentation process, including its inhibition.