Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Model numeryczny procesu ługowania (Proces ługowania kawern solnych cz. III)

Urbańczyk Kazimierz

Przegląd Solny

|

2018

|

T. 14

54--69

PL

Przedstawiono model matematyczno-fizyczny procesu ługowania w postaci zaproksymowanej, wykorzystując przybliżenie z jednowymiarową hydrodynamiką i warunkiem równowagi grawitacyjnej. Istotnym elementem modelu jest opis kształtu kawerny niezależny od aproksymacji jej wnętrza. Zastosowano jawny schemat różnicowy typu Leleviera z aproksymacją równania przepływu pod prąd. Opisany model jest podstawą algorytmu Ubro. Krótko omówiono też inne modele.

XX

Mathematical and physical model of leaching process is presented in the approximated form. One-dimensional hydrodynamics and gravity equilibrium condition are used to create the model. Description of the cavern shape independent on approximation of the cavern inside is significant feature of the model. An explicit scheme of Lelevier type is applied and an upwind scheme for the flow equation. The described model is the base of the Ubro algorithm. Other models are shortly discussed.

2

A quasi-stationary model of salt leaching

Rybka J., Urbańczyk K.

Przegląd Solny

|

2017

|

T. 13

66--74

EN

In classical models of the cavern leaching process, brine concentration is determined by calculating the increase (or decrease) of concentration in successive time-steps, based on the salt balance. In a quasi-stationary model it is assumed that changes in brine concentration are negligible in the balance. Consequently, a concentration needs to be found at which the leaching rate allows temporary concentration stability to be achieved. Here, both types of models are compared, using the simplest case possible, namely the beginning of initial cut leaching by the method of direct water and brine circulation with an isolated cavern roof. In the case of cylindrical shape of the cavern, both models are compatible. The quasi-stationary model does not take into account the leaching history, as it determines its variable asymptote rather than the brine concentration itself. In the case considered, the formula of the quasi-stationary model is so simple that calculations can be made using an MS Excel spreadsheet. However, in the general case, the algorithm of the quasi-stationary model is much more complicated than that of the classical model, especially if the cavern shape is complex and the method of reverse circulation is applied during the cavern leaching process.

PL

W klasycznych modelach procesu ługowania kawern stężenie solanki wyznacza się przez obliczenie jego przyrostu (lub spadku) w kolejnych krokach czasowych na podstawie bilansu soli. W quasi-stacjonarnym modelu zakłada się, że przyrost stężenia jest pomijalny i wyznacza się takie stężenie, przy którym szybkość ługowania zapewnia chwilową stacjonarność stężenia. Oba modele są tu porównane na najprostszym przypadku – początku ługowania wrębu, w prawym obiegu wody i solanki oraz z izolacją stropu. Oba modele są zgodne, dopóki kształt kawerny jest walcem. Model quasi-stacjonarny nie bierze pod uwagę historii ługowania i nie tyle wyznacza stężenie, ile jego zmienną asymptotę. W rozpatrywanym przypadku formuła quasi-stacjonarnego modelu jest tak prosta, że obliczenia można wykonać w arkuszu MS Excela. W ogólnym przypadku algorytm modelu jest dużo bardziej skomplikowany niż w modelach klasycznych, zwłaszcza gdy kształt kawerny nie jest prosty i stosuje się obieg lewy.

3

Ługowanie w złożach małej miąższości – kawerny poziome i ich modelowanie (Proces ługowania kawern solnych, część V)

Urbańczyk Kazimierz

Przegląd Solny

|

2021/2022

|

T. 16

67--91

PL

W artykule została omówiona metoda ługowania kawern poziomych, stosowana w złożach o małej miąższości. Przedstawiono bazę empiryczną ługowania kawern poziomych, a następnie opis matematyczny procesu i model komputerowy, opracowany na jego podstawie, a także przykładowe wyniki, uzyskane przy testowaniu modelu.

EN

The method of horizontal cavern leaching, applied in thinbedded deposits, is discussed in this paper. An empirical basis for horizontal cavern leaching is presented here, followed by a mathematical description of the process and of a computer model development, based on the description of the process, with selected model-testing results