Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: laterality

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The influence of minimalist and conventional sports shoes and lower limbs dominance on running gait

Jandova S., Volf P., Vaverka F.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

2018

Vol. 20, no. 3

3--9

Purpose: The aim of this study was to determine how minimalist running shoes (MRS), conventional running shoes (CRS) and the dominance of lower limbs influence the running gait. Methods: Trained recreational runners (N = 13) who have been engaged in regulary running for more than one year were participants in this study. They were experienced with using MRS and CRS for more than half year and they used both types of shoes. An in-shoe pressure measuring system (Pedar-X®, Novel, Munich, Germany) was used to monitor plantar pressure and vertical force and the temporal parameters when running in MRS and CRS during the stance phase, the swing phase and over one stride. Results: Running in CRS significantly prolonged stance, swing and stride phases by 2–11% compared to MRS. In contrast, when running in MRS significantly larger values of maximum pressure (9–14%) and maximum vertical force (3–7%) than in CRS were found. Conclusions: For this reason, running in MRS could be recommended to recreational runners only with care. The effect of limb dominance on temporal characteristics was detected when running in CRS. Significantly longer stance phase for dominant limb is associated with a shorter swing. The kinematics variables were significantly higher for dominant limb than for non-dominat limb when running in MRS and CRS (by 12–23%).

Czy zawsze stosuje się oznaczenie strony badanej w rentgenodiagnostyce klasycznej?

Sulmiński P., Polak K., Nowak P., Pasieka E.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2016

Vol. 5, nr 4

185--189

Wstęp: Właściwe oznaczenie strony pacjenta na radiogramie stanowi istotny aspekt wykonania zdjęcia rentgenowskiego, umożliwiający prawidłową identyfikację i ocenę badanych struktur. Nieprawidłowa lateralizacja uznawana jest za błąd jakościowy mogący skutkować niewłaściwym postępowaniem terapeutycznym. Cel: Celem badań była analiza prawidłowości stosowania lateralizacji w rentgenodiagnostyce klasycznej. Materiał i metody: Wykonano analizę 338 kolejnych radiogramów zrealizowanych w technice cyfrowej. Zdjęcia rentgenowskie wykonano w Zakładzie Radiologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku, za pomocą aparatów stacjonarnych Axiom Aristos Siemens (grupa I, n = 177) i Ysio Siemens (grupa II, n = 153) oraz przewoźnego Philips Practix 33 (grupa III, n = 8). Analizę przeprowadzono pod kątem częstości i prawidłowości stosowania markerów strony badanej (prawa/ lewa) z materiału pochłaniającego promieniowanie w dwóch zespołach techników elektroradiologii. Do wykonania obliczeń wykorzystano MS Excel 2010 i pakiet Statistica 12.0 (test U Manna-Whitneya; p < 0,05). Wyniki: Porównywane zespoły techników różniły się stosowaniem prawidłowej lateralizacji wykonywanych radiogramów. Najczęściej brak oznaczenia strony badanej dotyczył grupy I (n = 38; 21% vs. n = 8; 5%). Znacznie częściej nie stosowano oznaczania strony badanej zdjęć rentgenowskich w projekcjach bocznych (p = 0,01). W obu zespołach techników dominowało użycie oznaczenia post-processing. Oznaczanie radiogramów metodąpre-processing za pomocą znacznika z materiału pochłaniającego promieniowanie stosowane było w obu zespołach z podobną częstotliwością (n = 13; 9% vs. n = 16; 10%). Pozycja markera wykonanego z materiału pochłaniającego była przyczyną powiększenia pola kolimacji w przypadku 2 radiogramów, wykonanych przez techników zespołu I. Wnioski: W obu zespołach techników elektroradiologii wykonywane były radiogramy bez stosowania oznaczenia strony pacjenta. Analiza lateralizacji powinna być elementem oceny zdjęć odrzuconych w celu zaplanowania skutecznych działań eliminujących niewłaściwe postępowanie diagnostyczne.

Introduction: The proper indication of anatomical side of the patient on a radiograph allows for the correct identification and evaluation of examined region. Deficiency or wrong mark of the side is regarded as the quality mistake which may results in improper therapeutic proceedings. Aim of the study: The purpose of the research was the analysis of the correctness of side markers application in rentgenodiagnostics. Material and methods: Retrospective analysis was performed on 338 next radiograms (1.10-5.10.2015). Digital X-ray images were made in Department of Radiology, University Hospital in Bialystok, with AxiomAristos Siemens (group I, n = 177), Ysio Siemens (group II, n = 153) and mobile Philips Practix 33 (group III, n = 8). The analysis was made regarding the frequency, as well as correctness of applied markers (right/left side) from radiopaque material, gathered by two teams of radiographers. MS Excel 2010 and Statistica 12.0 (Manna-Whitney U test; p < 0,05), were used to the analysis. Results: There were differences in correct application of anatomical markers on the radiographs, in both teams of radiographers. The most frequently absence of sides marker was observed in I group (n = 38; 21% vs. n = 8; 5%). More commonly absence of marker was found during examination in lateral views (p = 0,01). Both teams presented usually the post-processing application. Indication of the radiographs by pre-processing method with use of radiopaque material, was applied in both teams with comparable frequency (n = 13; 9% vs. n = 16; 10%). The position of anatomical marker, made of radiopaque material, was the purpose of increasing field size in case of 2 radiographs. Those images were made by first group of radiographers. Conclusions: There were radiographs acquired without application of anatomical side markers in both teams of radiographers. The analysis of applied anatomical side markers should be the element of evaluation of rejected radiographs to avoid improper medical procedures.