The aim of this article was to analyze planning documents – a study of the preconditions and guidelines of spatial development of communes and local spatial development plans – in the context of regulations related to the division into building plots. The analysis was carried out on the examples of selected communes near Warsaw, and planning documents from the years of 1995–2016 were evaluated. This analysis has shown that the issue of land consolidation and the secondary divisions of plots is omitted in studies of the preconditions and guidelines of spatial development. Only exceptionally adjustments are made to the existing parcel divisions in the local plans. Most of them are adapted even when they are not suitable for new functions. It is up to the owners of the properties to make their way of sharing, including internal communication. The rules for the division of land into building plots are mostly in the form of postulates. The minimum plot area was established by a single planning regulation. The minimization or lack of planning regulations in this subject may lead to defective spatial structures, costly in the eventual future process of improving utility standards. There are – on analyzed areas – not only individual plots developed in this way but even entire quarters, cut by a grid of long and narrow streets, serving plots that are difficult to be properly built.
PL
Celem artykułu była analiza dokumentów planistycznych – studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego – w kontekście regulacji związanych z podziałami na działki budowlane. Analiza została przeprowadzona na przykładzie wybranych gmin podwarszawskich, a ocenie poddano dokumenty planistyczne uchwalone w latach 1995–2016. Przedmiotowa analiza wykazała, że kwestia scaleń i wtórnych podziałów jest wręcz pomijana w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Również w planach miejscowych wyjątkowo dokonuje się korekty istniejących parametrów działek. W większości są one adaptowane nawet gdy są nieodpowiednie (np. zbyt wąskie) do zabudowy. W gestii właścicieli pozostawia się sposób podziału nieruchomości, łącznie z wewnętrzną obsługą komunikacyjną. Wprowadzane zasady podziału terenów na działki budowlane mają przeważnie charakter postulatów. Jedynym powszechnie występującym ustaleniem planistycznym jest minimalna powierzchnia działki budowlanej. Brak regulacji planistycznych lub znaczy stopień ich ogólności w danym zakresie może prowadzić do tworzenia wadliwych struktur przestrzennych, kosztochłonnych w ewentualnym przyszłym procesie poprawy standardów użytkowych. Na analizowanych obszarach występują nie tylko pojedyncze kwartały zagospodarowane w ten sposób, ale nawet całe rejony, pocięte siatką długich i zbyt wąskich ulic, obsługujących działki trudne do prawidłowego zabudowania.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.