Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Archiwum Ochrony Środowiska

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: kultura bakteryjna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Degradation of crude oil in seawater and sand by mixed bacterial cultures

Przystaś W., Pasadakis N., Kalogerakis N.

Archiwum Ochrony Środowiska

2006

Vol. 32, no. 1

43-58

Accidental oil spills at open sea is a common environmental problem. They lead to degradation of sea and shoreline life. In the last ten years there has been an increased interest in bioremediation using the enzymatic activity of the naturally occurring microorganisms. In this work the potential of mixed microbial cultures for biodegradation of crude oil in seawater and sand has been examined. Artificial seawater supplemented with nitrogen and phosphorus was inoculated with cultures isolated from refinery sludge. The same cultures were used for experiments in sand polluted by 5% (v/w) of crude oil. These experiments were performed in sterile and semi-natural (not sterile) conditions to see the degradation potential of isolated cultures, their growth characteristics and possible antagonisms between supplemented microorganisms and natural microflora. During the experiments the oxygen demand, number of bacteria (cfu) and optical density (ODH|1) were monitored. After 14 days of cultivation, the concentration of total petroleum hydrocarbons (TPH) in all samples was measured. All tested cultures had a potential for degradation of hydrocarbons in seawater and sand. After two weeks of experiment, loss of hydrocarbons in seawater polluted with crude oil was between 56.8% (A2 culture) and 64.4% (Al culture). The most effective culture for bioaugmentation of seawater does not have to be the best solution for bioaugmentation of sand. In sand the best degraders in sterile and semi-natural conditions were found in the mixed cultures isolated from Corinth refinery sludge. For this culture concentration of hydrocarbons in sterile sand was 73.2% lower than in control sample and in non-sterile sand 70.5% lower than in control (sterile sand) without bioaugmentation. Finally, the addition of seawater and fertilizers to sand had also a positive influence on contaminants degradation by naturally occurring microorganisms (48%). Experiments performed with different environments (seawater and sand) and under different conditions (sterilized material and semi-natural conditions) confirmed that cultures should be tested in semi-natural conditions especially when indigenous microflora cans posse's high degradation potential. Allochtonic cultures, very active in sterile conditions, after inoculation to natural environment can even slow down the degradation.

Przypadkowe wycieki ropy na otwartym morzu są częstym problemem środowiskowym prowadzącym do degradacji życia morskiego jak i życia na wybrzeżu. Obecnie techniki są skoncentrowane na zebraniu oleju, wypaleniu in-situ pozostałości ropy, zbieraniu zanieczyszczonego piasku i likwidowaniu zanieczyszczeń lub magazynowaniu go na terenach przyległych. W ciągu ostatnich lat wzrosło zainteresowanie bioremediacją z użyciem mikroorganizmów aktywnych w rozkładzie zanieczyszczeń ropopochodnych. Celem tej pracy było sprawdzenie zdolności mikroorganizmów wyizolowanych ze środowisk zanieczyszczonych do biodegradacji ropy naftowej w wodzie morskiej oraz w piasku pobranym z wybrzeża. Sztuczna woda morska wzbogacona biogenami została zaszczepiona bakteriami wyizolowanymi z osadów rafineryjnych. Te same kultury zostały użyte również w doświadczeniu z piaskiem pobranym z wybrzeża Krety. Badania z użyciem piasku zanieczyszczonego 5% (v/w) ropy naftowej były przeprowadzone po jego uprzednim wysterylizowaniu i bez poddania go sterylizacji. Takie modyfikacje miały na celu: wykazanie, czy wyizolowane kultury potrafią sobie radzić z zanieczyszczeniem w warunkach semi-naturalnych oraz scharakteryzowanie ich wzrostu i możliwości wystąpienia reakcji antagonistycznych pomiędzy inokulowanymi szczepami a mikroflorą naturalną. W trakcie eksperymentu mierzono zużycie tlenu, liczebność bakterii (cfu) i gęstość optyczną prób. Po zakończeniu eksperymentów (po 14 dniach) zmierzono zawartość węglowodorów ropopochodnych (TPH - total petroleum hydrocarbons) przy użyciu spektrofotometrii w podczerwieni (IR). Wszystkie testowane kultury mieszane posiadały zdolność do rozkładu węglowodorów w wodzie morskiej i piasku. Po dwóch tygodniach eksperymentu usunięcie TPH w wodzie morskiej zanieczyszczonej ropą naftową było pomiędzy 56,8% (dla A2) i 64,4% (dla Al). Stwierdzono, iż kultury najefektywniej usuwające węglowodory w wodzie morskiej nie są najlepszymi dla piasku. W piasku najlepszy rozkład węglowodorów obserwowano w próbach zaszczepionych mieszaniną bakterii wyizolowanych z osadów rafinerii w Koryncie. Zawartość węglowodorów była odpowiednio o ponad 70% niższa niż w odpowiadającym kontrolach nieinokulowanych. Zaobserwowano, iż dodatek wody morskiej wzbogaconej biogenami do Piasku miał również pozytywny wpływ na usunięcie węglowodorów przez naturalnie występujące w piasku mikroorganizmy (48%). Otrzymane wyniki wskazują na konieczność przeprowadzania analiz w warunkach mi-naturalnych zwłaszcza, gdy autochtoniczna mikroflora może posiadać wysoki potencjał degradacyjny. a mikroflora wprowadzona do środowiska może nie tylko nie przyspieszyć rozkładu zanieczyszczeń, ale i go spowolnić

Biodegradacja benzenu, toluenu, ksylenów (BTX-ów) w warunkach anoksycznych

Machnicka A., Suschka J.

Archiwum Ochrony Środowiska

2001

Vol. 27, no. 1

67-76

W pracy zaprezentowano wyniki badań dotyczące możliwości biodegradacji BTX-ów w środowisku wodnym, w warunkach anoksycznych. Przedstawiono rezultaty przemian - benzenu, toluenu, o-xylenu i p-ksylenu - dokonywanych przez bakterie kultur niezdefiniowanych, gatunki wyizolowane i populację składającą się z mieszaniny wyizolowanych gatunków Aeromonas sobria, Bacillus steareothermophilus, Enterobacter sakazaki, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus lentus. Omówiono przedstawione rezultaty i przedyskutowano wyliczone wartości stałych szybkości reakcji rozkładu aromatów z wynikami innych autorów. Uzyskane wyniki wskazały na możliwości biodegradacji BTX-ów w warunkach anoksycznych przez badane populacje bakterii, ze szczególną intensywnością przemian dokonywaną przez czyste kultury bakteryjne.

Investigations showing the possibility of BTX biodegradation present in the water environment under anoxic conditions have been presented. The effects of transformation of benzene, toluene, o-xylene and p-xylene by indigenous to sewage microorganisms as well as by isolated species of bacteria like Aeromonas sobria, Bacillus steareothermophilus, Enterobacter sakazaki, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus lentus and the mixture of these species varied distinctively. The results and calculated degradation rates have been compared to some results given by other authors. In anoxic conditions all investigated aromates have shown to be biodegradable. The highest rate of degradation was found for indigenous to municipal sewage microorganisms.