Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Możliwości i granice podwyższania i polepszania właściwości wyrobów stalowych

Garbarz B.

Hutnik, Wiadomości Hutnicze

|

2005

|

Vol. 72, nr 9

434-440

PL

W artykule przedstawiono możliwości i ograniczenia fizyczne i technologiczne kształtowania struktury żelaza i jego stopów, w tym stali. Scharakteryzowano pięć podstawowych rodzajów struktury, od których decydująco zależy wytrzymałość i ciągliwość oraz inne właściwości: strukturę idealnego kryształu -jako bazę odniesienia, strukturę konwencjonalną polikrystaliczną, strukturę ultradrobnoziarnis-tą i nanokrystaliczną i strukturę amorficzną. Wytypowano przyszłościowe wyroby stalowe dla każdej z wymienionych rodzajów struktur. Analizę podsumowano konkluzją, że nowoczesne stopy żelaza i stale charakteryzują się dużym potencjałem rozwojowym.

EN

Physical and technological possibilities and limits of structure evolution in iron alloys including steel have been presented in the paper. The main five types of structure decisively influencing strength, toughness and other properties have been characterized: structure of ideal monocrystal- as a reference state, conventional polycrystalline structure, ultrafine-grained and nanocrystalline structures, and amorphous structure. Prospective steel products for each of the structure types have been indicated. It has been concluded that modern iron alloys and steels show a substantial developing potential.

2

Kształtowanie struktury osnowy kompozytu z osnową aluminiowo-krzemową

Cholewa M.

Krzepnięcie Metali i Stopów

|

1999

|

R. 1, nr 40

93--102

PL

W opracowaniu przedstawiono wyniki analiz temperatur krzepnącego mikroobszaru kompozytu aluminiowego zbrojonego cząstkami dyspersyjnymi. Analizę ruchu ciepła przeprowadzono posługując się komputerową, dwuwymiarową symulacją za pomocą programu SIMTEC RWP. Obliczenia przeprowadzono przy uwzględnieniu zmiennej geometrii cząstek zbrojących. Przyjęto, hipotetyczne przekroje cząstek w postaci trójkąta równobocznego, kwadratu, sześciokąta i koła. Porównano transport ciepła w mikroobszarach zawierających idealne cząstki z mikroobszarem zawierającym geometrycznie rzeczywiste, statystycznie reprezentatywne cząstki węglika krzemu oraz tlenku aluminium. Założono pełny kontakt komponentów oraz pominięto cieplny wpływ faz strefy przejścia. Założono ponadto ustalony udział objętościowy zbrojenia. Wyniki obliczeń symulacyjnych zestawiono z wynikami analizy metalograficznej.

EN

In the present elaboration, there were presented results of analyses of temperatures of solidifying micro-areas of the aluminium composite reinforced with disparaged particles. The heat transfer analysis was performed with employing the computer-aided two-dimensional simulation with the system „SIMTEC RWP”. Calculations were made with taking into account the variable geometry of reinforcing particles. There were assumed hypothetical intersections of particles in the form of equilateral triangle, square, hexagon and circle. The heat transport at the micro-area containing geometrically real statistically representative particles of silicon carbide and alumna. The full contact of components as well as insignificant thermal influence of phases of the transient zone was taken as assumptions. Also the fixed percentage by volume of the reinforcement was assumed. Simulation calculations results were set together with metallographical analysis results.

3

Nowe możliwości kształtowania struktury warstwy azotowanej metodą regulowanego azotowania gazowego.

Michalski J., Sułkowski I., Tacikowski J.

Inżynieria Materiałowa

|

1999

|

R. XX, nr 5

237-240

PL

Regulowane azotowanie gazowe stali węglowych i stopowych jest nowoczesną metodą obróbki cieplno-chemicznej, w której jako podstawowy parametr charakteryzujący atmosferę azotującą wykorzystano potencjał azotowy Np. W Instytucie Mechaniki Precyzyjnej proces azotowania gazowego jest przedmiotem wszechstronnych badań podstawowych i technologicznych oraz zastosowań przemysłowych od ponad 30 lat. Celem regulowanego azotowania gazowego jest wytwarzanie na stalach konstrukcyjnych i narzędziowych warstw o budowie i właściwościach, dostosowanych do współczesnych wymagań wynikających ze specyficznych narażeń występujących w różnorodnych warunkach użytkowania azotowanych części oraz narzędzi. Proces przeprowadza się w temperaturze od 480 do 620 stopni Celsjusza, w czasie od ok. 30 min. do 60 h. Potencjał azotowy atmosfery dobierany jest przy tym zwykle w zakresie od 0,5 do 10. Przez odpowiedni dobór potencjału azotowego wpływać można na skład fazowy zewnętrznej strefy warstwy węgloazotków i azotków żelaza. Może ona być zbudowana z węgloazotku bądź z azotku epsilon, azotku gamma' bądź też z mieszaniny tych faz. Sterowanie potencjałem azotowym atmosfery ma na celu ograniczanie maksymalnego sumarycznego stężenia azotu i węgla w strefie przypowierzchniowej warstwy do poziomu nie przekraczającego 8,5%. Odpowiada to ograniczeniu nie kontrolowanego wzrostu, szczególnie przy dłuższych czasach procesu, porowatej strefy węgloazotku, charakteryzującego się nadmierną kruchością. Proces regulowany umożliwia otrzymywanie warstw utwardzonych na stalach konstrukcyjnych stopowych o grubości do 0,3 - 0,5 mm (przy odpowiednio długim czasie azotowania - do 1 mm), o bardzo ograniczonej strefie powierzchniowej węgloazotków, poniżej 10 mikrometrów. Twardość warstwy, uwarunkowana składem chemicznym stali, zawiera się w granicach od 350 HV (dla stali węglowych) do ok. 1200 HV (dla stali specjalnych do azotowania). Jako kryterium plastyczności warstwy azotowanej przyjęto brak pęknięć w obszarze przylegającym do odcisków wgłębnika przy pomiarze twardości metodą Vickersa. Pęknięcia takie, jak również wykruszenia przy pomiarze twardości stali azotowanych metodami konwencjonalnymi występować mogą już przy obciążeniach wgłębnika 5 kG (i mniejszych). Współcześnie wymaga się często, aby pęknięcia nie pojawiały się przy obciążeniach do 50 kG. Warunek ten spełnia regulowane azotowanie gazowe.

EN

Controlled gas-nitriding of carbon-steels and alloy-steels is modern method of thermochemical treatment, in which as primary parameter characteristing nitriding-atmosphere nitrogen potential Np is used. In Institute of Precision Mechanics process of gas-nitriding is object of many-sided researches as well as basic and technological and industrial uses from over 30 years. The aim of the controlled gas nitriding is to obtain the layers on constructional and tools steels which have structure and properties, suited to present requirements, resulting from specific exposures occuring from diversity of conditions of the applications of nitrided parts and tools. Process is realized in temperature range from 480 to 620 degrees centigrade, duration circa 30 minutes to 60 hours. Potential of gas-nitriding atmospheres is usually selected in range from 0,5 to 10. Through suitable selection of nitride-potential we have influenced on phase composition of external zone made of carbon-nitride and iron-nitride layers. They can be created from carbon-nitride and from nitride epsilon, nitride gamma' and also from mixtures of these phases. Steering with nitride-potential of atmospheres has in view limitation of the maximum total concentrations of nitrogen and carbon in subsurface zone of the layer to the level not exceeding 8,5%. It allows to limit uncontrolled growth of the height, (especially at longer times of process) of porous carbon-nitride epsilon, being characterized with excessive fragility. The controlled process makes possible to receive hardened layers of the thickness from 0,3-0,5 mm up to 1 mm at properly long time of nitriding of structural-alloyed steels, with very limited superficial zone of carbon-nitride epsilon, below 10 micrometers in thickness. Hardness of the layer, depends on chemical constitution of steel and is in the borders from 350 HV (for carbon steels) to circa 1200 HV (for special nitrided steel). The lack of cracks in close-fitting to the area of microindenter imprints at measurement of hardness with Vickers method was assumed as the criterion of the plasticity of the nitrided layer. Such cracks and also crumbling up can occur, at measurement of hardness of nitrided steels with conventional methods at charges of microindenter 5 kg (or less). Contemporay requirements often demand, that cracks should not appear at charges up to 50 kG. This condition is achieved by controlled gas-nitriding process.