Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Obiekty dla kultury - ich wewnętrzne przestrzenie publiczne przestrzeniami publicznymi miast

Loegler Romuald Maksymilian

Architecturae et Artibus

|

2021

|

Vol. 13, no. 1

10--42

PL

Miasto jest miejscem społeczności. Zarówno pod względem formy jak i treści, jest najbardziej publicznym przejawem aspektów kultury, w tym sztuki. Ucieleśnia naszą pamięć kulturową, będąc zarazem miejscem ciągłej odnowy kultury i sztuki. Większość zjawisk, które łączymy z ideą kultury wynika z przestrzennych i funkcjonalnych elementów struktury miasta, które stają się synonimami „Polis”- Miasta. Oferowały agorę, świątynie, stadiony, teatry... - obiekty dla sztuki. W nich rodziło się poczucie tożsamości danej społeczności i przekonanie, że kultura dzieje się w teatrach, salach koncertowych... lub muzeach. Współczesne budynki dla kultury, teatrów, muzyki, winny być przyjazne, przystępne i łatwo dostępne, o kordialnym klimacie, funkcjonalne. Powinny „mówić” o tym, co w nich żywe i codzienne. Nie mają być pomnikami. Celem pracy jest dokonanie, poprzez autoanalizę i eksplorowanie, oceny podejmowanego we własnej twórczości zagadnienia synergii wewnętrznych przestrzeni publicznych obiektów kultury z przestrzeniami publicznymi miasta, rozumianych jako logicznie ze sobą powiązane przestrzenne zdarzenia wzbogacające zrozumienie i odczuwanie atmosfery miasta. Celem pracy jest też ujawnienie, w oparciu o autorefleksję wynikającą z analizy wybranych przykładów, w tym własnych projektów, nici powiązań pomiędzy budynkami dla kultury, obiektami - świadkami przeszłości miast i otwartymi publicznymi przestrzeniami ulic, placów, parków i naturalnego pejzażu.

EN

The city is a place of community. Both in form and content, it is the most public display of aspects of culture, including art. It embodies our cultural memory, which is also a place of constant renewal of culture and art. Most of the phenomena that we associate with the idea of culture stem from the elements of the city that become synonymous with “Polis” - the City. They offered agora, temples, stadiums, theatres... - facilities for art. That culture takes place in theatres, concert halls... or museums. Contemporary buildings for culture, theatres, music, etc. should be user-friendly and easily accessible, with a cordial atmosphere, functional. They should speak of what is alive and everyday in them. They are not meant to be monuments. The aim of the work is to explore and evaluate the issues of internal public spaces of cultural buildings as a development of the city’s public space and their significance in this context.

2

Outline of past landscape architecture influenced by Tao - based on examples selected from Chinese metropolises

Kosiński W.

Przestrzeń i Forma

|

2018

|

nr 36

323--334

EN

The concept of Tao is a timeless factor in, among other disciplines, the design of space. The author presents an outline of this subject in the form of results of on-site research of examples of the most important central complexes in two leading Chinese metropolises. The subtle harmony of Tao also results in a subconscious influence. Conclusions from this research demonstrate that Taoism can permeate the creation and reception of works despite different styles being used in them. Thanks to this it can currently constitute an important factor in light of the paradigm of sustainable design.

PL

Idea Tao jest ponadczasowym czynnikiem między innymi w projektowaniu przestrzeni. Autor prezentuje szkicowo na ten temat, rezultaty badań dokonanych „in situ” na przykładzie najważniejszych zespołów centralnych w dwóch czołowych metropoliach chińskich. Subtelna harmonijność Tao powoduje też oddziaływanie podświadome. Wnioski z tych badań ukazują że taoizm może przenikać tworzenie i odbiór dzieł pomimo stosowania w nich innych stylistyk. Dzięki temu może obecnie stanowić ważny czynnik wobec paradygmatu projektowania zrównoważonego.

3

Open-air drawing workshops and their importance in students education at the faculty of architecture at the Silesian University of Technology, Poland

Zabawa-Krzypkowska J., Palus K.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2018

|

Vol. 11, no. 2

49--55

EN

For many years in the curriculum of the Faculty of Architecture in University of Technology in Gliwice very important place took open-air drawing and painting workshops, which in recent years as a result of program changes have been withdrawn from the learning process. Reducing the number of hours of drawing studies resulted in a drop of artistic skills and aesthetic sensitivity. Having several years of experience in teaching of drawing and painting, the authors of the paper confirm their belief in the importance of teaching drawing by studying the forms from nature (open-air workshops). The authors of the paper who led open-air workshops and analyzed the works carried out by the students, prove that drawing from nature through a meeting with living architecture completed the didactic process. Based on participant observation and analysis of selected works authors prove that drawing from nature through the encounter with the living architecture complemented the teaching process. It also enriched and developed the future artists workshop, allowed to study drawing and enabled cognitive abilities. The observation of objects allowed the analysis and synthesis of form, taught history, sensitivity to the context of the environment and the value of space.

PL

Przez wiele lat w programie nauczania studentów na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach ważne miejsce zajmowały wakacyjne plenery rysunkowo-malarskie, które w ostatnich latach w wyniku zmian programowych zostały wycofane z procesu nauczania. Zmniejszenie ilości godzin przedmiotów artystycznych spowodowało spadek umiejętności plastycznych i wrażliwości estetycznej studentów. Kilkunastoletnie doświadczenie w pracy dydaktycznej autorek artykułu utwierdza je w przekonaniu o ważności nauczania rysunku poprzez studiowanie form z natury (plenery rysunkowe). Autorki artykułu uczestniczące w plenerach (prowadzące plenery), na podstawie analizy wykonanych przez studentów prac dowodzą, że rysunek z natury poprzez spotkanie z żywą architekturą dopełniał proces dydaktyczny. Wzbogacał warsztat przyszłych twórców, pozwalał na naukę rysunku, a także dawał możliwości poznawcze. Obserwacja obiektów pozwalała na analizę i syntezę formy, uczyła historii, uwrażliwiała na kontekst otoczenia i wartości miejsca.

4

Tvorba územného plánu mesta Košice

Malinovský V.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2017

|

z. 64, nr 3/II

193--206

SK

Prednáška je zameraná na prípravu nového územného plánu mesta Košicez hľadiska vecných cieľov a princípov, ktoré sa v jeho riešení uplatňujú, a z hľadiska metodického prístupu k jeho tvorbe. V prvej časti bude prednáška zameraná na charakteristiku mesta Košice, jeho polohu v prírodnom prostredí a úlohu v sídelnej štruktúre, vývoj mesta v jednotlivých obdobiach a spoločenských zriadeniach a vymenovanie pozitívnych a negatívnych faktorov mesta. V druhej časti bude prednáška zameraná na hlavné princípy a ciele, na ktorých je koncepcia tvorby nového územného plánu založená a charakteristiku novej metódy spracovania územného plánu.

EN

The lecture is focused on the preparation of a new territorial plan of the city of Košice in terms of the objectives and principles used in its solution. The terms used in the creation of the methodical approach. The lecture will focus on the characteristics of the city of Košice. Its location in the natural environment. Its role in the settlement structure, the development of the city in particular periods and social institutions and the appointment of positive and negative factors of the city in the first part. In the second part of the lecture we will focus on the main principles and objectives underlying the concept of creating a new zoning plan established and characterization of a new method of processing land-use plan.

5

Stara i nowa drewniana zagroda w Rzeszowie

Patoczka P.

Topiarius. Studia krajobrazowe

|

2015

|

Nr 1

35--48

PL

We współczesnych, wielkich miastach, a do takich zaliczyć możemy Rzeszów, kształtowanie i ochrona drewnianej, tradycyjnej architektury staje się coraz trudniejsza. Zachowane jeszcze śladowo stare zagrody i pojedyncze budynki, z reguły położone na obrzeżach, na terenach dawnych wsi i jurydyk, są adaptowane do nowych standardów. Przebudowy i rozbudowy polegają na całkowitej zmianie formy zewnętrznej i struktury wnętrz obiektu. Istnieje jednak wiele możliwości nawiązania do drewnianego wątku architektury i zdobnictwa ludowego w nowoczesnych domach. Stąd próba opisania i narysowania tego co stanowi dziś realny zakres zastosowań detali drewnianych w zdobieniu nowych domów . Wznoszone na małych, miejskich działkach, przy osiedlowych uliczkach, mogą być otoczone ogródkami kwiatowo – warzywnymi i drzewami sadowymi. Przekonanie o takim właśnie kierunku działania nie jest jednak powszechne, a przeważa pogląd o nowobogackim, wielkomiejskim, post modernistycznym i uniwersalnym budowaniu i urządzaniu działek.

EN

Within the borders of Rzeszów some traditional homesteads are still visible. Wooden architecture should be protected or adapted for the preservation of local history and traditions. Many examples indicate ugly and non-functional remodeling of such buildings. Therefore, we must indicate the possibility of linking “old and new” in order to preserve the beauty of form, richness of content and usability of new houses which are built on small, internal plots.

6

The idea of the city and beauty

Kosiński W.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 12-A

121--156

EN

The essay presents a fragment of the latest research that the Author has performed on the topic of the concept of beauty, viewed from the perspective of the cultural changes that took place throughout history, in relation to the spatial creations of cities. Urban aesthetics, so rarely taken into account in modern science, have been given due attention at the point at which theory meets practice. The territorial scope of the research extends from the Middle East and Egypt, through Europe, to the United States of America. The scope of history under analysis includes the time since the beginning of the construction of cities to the break of the XX century ‒ the time of the appearance of the first clear signs of the Modern Movement.

PL

Autor przedstawia fragment swoich najnowszych badań na temat pojęcia piękna w układzie historycznym, na tle dziejowych przemian kulturowych, w powiązaniu z kreacjami przestrzennymi miast. Rzadko uprawiana we współczesnej nauce etyka urbanistyczna została w niniejszym artykule ujęta syntetycznie, na styku teorii z empirią. Zakres terytorialny badań rozciąga się do Bliskiego Wschodu i Egiptu poprzez Europę, po USA. Zakres czasowy obejmuje okres od zarania budowy miast do przełomu XIX i XX wieku, to jest do czasu pojawienia się konkretnych zwiastunów Ruchu Nowoczesnego.

7

Open-air drawing and painting workshops carried out within the subject of freehand drawing at the Faculty of Architecture at the Silesian University of Technology

Zabawa-Krzypkowska J., Palus K.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 4-A

183--188

EN

Over a decade of conducting the open-air drawing and painting workshops by the university staff from the Faculty of Architecture at the Silesian University of Technology repeatedly makes us aware that every day passing by the gothic churches, a city hall, medieval ramparts we get accustomed to them and do not always perceive their beauty, monumental character or historic details. Sometimes the beauty of the city is noticed by someone else – a tourist who admires the panorama visible from the distance or the towers of churches overlooking the city. Similarly the works of students performed over the years enable us to rediscover the unrepeatable charm of such places as Gliwice, Tarnowskie Góry, Chełmno or Zakopane. Those works catalogued in albums and presented at various exhibitions convince of peculiarity of the places presented using diverse artistic techniques and means.

PL

Kilkunastoletnie prowadzenie plenerów rysunkowo-malarskich przez kadrę naukowo-dydaktyczną Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej niejednokrotnie uświadamia nam, że przechodząc na co dzień obok gotyckich kościołów, ratusza, mijając średniowieczne mury obronne, przyzwyczajeni do ich widoku, nie zawsze dostrzegamy ich piękno, monumentalny charakter czy zabytkowe detale. Czasem piękno miasta zauważa ktoś inny – turysta zachwycający się widoczną z oddali panoramą czy górującymi ponad miastem wieżami budynków sakralnych. Podobnie prace studentów wykonywane na przestrzeni lat pozwalają na nowo odkryć niepowtarzalny urok miejsc takich jak Gliwice, Zabrze, Tarnowskie Góry, Chełmno czy Zakopane. Prace te katalogowane w albumach, prezentowane na licznych wystawach, przekonują o niezwykłości miejsc przedstawionych przy pomocy użycia różnorodnych technik i środków artystycznych.

8

Dobro i piękno - miejsca przyjazne człowiekowi w miastach modernizmu po 1945: idee, projekty, realizacje

Kosiński W.

Przestrzeń i Forma

|

2013

|

nr 20

35--94

PL

Przez 70 lat od zakończenia drugiej wojny światowej zaistniały w światowej architekturze i urbanistyce dwa etapy modernizmu, określane umownie na Zachodzie jako Modernizm 2 oraz 3. Były przedzielone tak zwanym późnym modernizmem, kontrkulturą 1968 roku oraz postmodernizmem. Zaistniała w tych okresach dehumanizacja miast, a następnie pojawiły się próby ich ponownej humanizacji. Dobro i piękno miast stanowi w tej sytuacji zagadnienie najwyższej wagi.

EN

Throughout the 70 years since the end of World War II there were two stages of modernism in the global architecture and urbanism. In the West conventionally known as Modernism 2 and 3. They were separated by the so-called late modernism, counterculture of 1968, and postmodernism. During these periods the dehumanization of cities occurred and then there were attempts to re-humanize them. In this situation well-being and beauty of cities is the issue of the utmost importance.

9

Sześćdziesiąt parków Manhattanu – kanwa jakości życia

Kosiński W.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

R. 109, z. 7-A

163--181

PL

Idea nowoczesnych parków miejskich zrodziła się w USA, skąd została przeniesiona do Europy i na inne kontynenty. Była reprezentowana przez pioniera architektury krajobrazu, F.L. Olmsteda, autora m.in. Central Parku na Manhattanie (r. 1857, pow. 350 ha). Po 156 latach Manhattan pozostaje czołowym wzorcem dobrego kreowania parków miejskich. Motywacją do ich zakładania, powiększania i kształtowania jest jakość miejskiego życia. Pierwotnie ich „zielone płuca” i powierzchnie biologicznie czynne realizowały ideę higieny i zdrowotności w mieście przemysłowym, a potem służyły łagodzeniu skutków emisji spalin opałowych i silnikowych. Obecnie ich wiodącą ideą jest poprawa stresogennych warunków egzystencji w supernowoczesnej metropolii, co zachęca do podnoszenia ich różnorodności i atrakcyjności.

EN

The idea of modern city parks was born in the USA, wherefrom was transferred to Europe and towards other continents. It was represented by the pioneer of landscape architecture F.L. Olmsted, author of the Central Park in Manhattan (in 1857, area 350 ha). After 156 years, Manhattan still sustains a position of the leading model for good creating contemporary city parks. The main motivation of it, is a quality of a city life. At first “green lung” of them, also their surfaces biologically active, realized an idea of hygienic and salubrious industrial city, then reducing results of pollution emitted by fuel both used for heating and for vehicles. Now, the leading idea is amelioration of stressful existence in super modern metropolis; this encourages towards plural and attractive creation of parks.

10

Trwanie i przemijanie architektury : stymulacje twórczości

Kosiński W.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2011

|

R. 108, z. 4-A/1

196--207

PL

Podane autorom zagadnienie Trwanie i przemijanie architektury stało się dla autora artykułu okazją do ukazania interpretacji tych zjawisk jako czynników stymulujących tworzenie nowej architektury. Takie pozytywne i aktywne ujęcie powoduje, że w odniesieniu do krajów i miejsc wyposażonych w historyczne obiekty, zespoły przestrzenne i miasta – kreatywne podejście do dawnej architektury, stwarza szanse na bardziej dojrzałe i efektowne kształtowanie współczesnego środowiska.

EN

The subject given to authors Duration and passing of architecture, gave to the author of the paper hereby, a chance to interpret those phenomena as factors stimulating creation a new architecture. Such a positive and active interpretation, results in countries reach with historical buildings, ensembles and cities – that a creative approach towards an ancient architecture, gives opportunities towards mature and successful shaping a contemporary environment.

11

Krajobraz od-dawna, od-zaraz, od-nowa. Czyli od krajobrazu zrównoważonego do inercyjnego i znijaczonego

Myczkowski Z., Rymsza-Mazur W.

Architektura Krajobrazu

|

2011

|

nr 2

24--33

EN

Landscape, which is a product of natural forces and human works, defined in many ways by representatives of such disciplines as geography, botany, ecology, geology or landscape architecture - seems to invariably be a "show environment" of human life. It is described in many scenes, seen at different scales, analyzed, protected and shaped by multiple methods and using a rich set of measures and ways developing for centuries. However, we can assume that only a man finds himself in the landscape as his interpreter of its existing "characteristies" and that he can transform them in a way that is motivated by different needs. Regardless of the omnipotence of natural forces, which, by natural disasters, earth-quakes, floods, fires, extreme climatic factors are able to change the "faces of the earth", in a far faster, more efficient and large-area way, it is the man "present in the environment," which explores and makes sense the existing and transformed landscapes. Landscape attributed his eternal harmonious expression, leading and inspiring the balanced and sustainable actions, rejecting the destruction and devastation as a principle or method, and even the goal of visible human actions is commonly associated with the existing character of the world "for a long time". It is not always coincided with the truth, but the mere fact of a much Iower technical capabilities during the past shows us the "sustainable landscapes", with the very power of naturę and the creations of culture increasingly present with their structures and their unusual scalę already of the ancient cities, buildings, forts, roads or ports seem to type in landscape or even respect him. The momentum of the contemporary, industrial, modern and postmodern, or even hyper-modern era, so to speak, "forced" the creation of landscape architecture as an art of shaping a space for meeting human needs across the landscape also filled with the mission of caring for the beauty in the surrounding of human habitations. Expression of the industrial and the post-industrial era seem to be landscapes implemented "immedi-ately", buildings, cities, fortresses, factories, dams and those destroyed and changed " instantly " as a result even if warfare. This all is with the man "here and now." How, then, to imagine a new landscape or anew landscape in the coming decades or even centuries? Will the post-modern and hyper-modern man feel the need to stare at "the old identity of a place"? Will he build on the continu-ity of tradition and respect for what he received in the great act of creatio ex nihilo (= creation of nothing)? The all-powerful competition, universal "madness of profit," pseudo-freedom will not be in the "new" or even "anew" landscapes expressed with generał insipidity and specific inertial character of the landscape, which tells us to live in non-places in an ever faster and more frequent movement? The authors are trying to find answers to these questions both in the concepts of preservation and conservation of landscape or landscape architecture objects, as well as their revalorization, and finally - creation in the area and scale of natural, rural, fortified, urban or park and garden landscapes.

12

Zespół krajobrazowy Kazimierz Dolny - Janowiec Park Wiślany - Dwa Brzegi

Kosiński W.

Przestrzeń i Forma

|

2010

|

nr 14

7-32

PL

Fascynującym przykładem polskiego Ducha Miejsca jest przełom Wisły Środkowej - pomiędzy małymi miastami historycznymi Janowcem i Kazimierzem Dolnym. Autor prowadzi od 20 lat zespołowe prace dotyczące studiów i projektów tego obszaru z dziedziny architektury i architektury krajobrazu. Najnowszą z tych prac (2009) jest koncepcja pod nazwą Park Wiślany Dwa Brzegi. Projekt został zlokalizowany po obydwu stronach rzeki, przy wspomnianych małych miastach. Jego ideą jest - jedna wspólna kompozycja, symbolizująca wzajemne powiązanie kulturowe - Genius Loci.

EN

A fascinating sample of The Spirit of The Place in Poland, is the gorge upon the Middle Vistula river - between two tiny historical towns Janowiec and i Kazimierz Dolny. The author with his team, runs during some 20 years, a series of various works concerning this area, in the field of architecture and landscape architecture. The newest work, dated 2009, is a concept entitled The Park upon Vistula River - Two Shores. It is located on both riverbanks, in touch with the two country towns mentioned. The idea of it - is one composition in unit symbolizing the mutual cultural link - Spirit of the Place.

13

Średniowieczne mury Poznania - znaczenie symbolu w architekturze

Biskupski P.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura i Urbanistyka

|

2009

|

Z. 17

41-48

PL

Symbolika w przestrzeni we wszystkich skalach wielkości, począwszy od detalu architektonicznego, a skończywszy na całym mieście, była w przeszłości nieodzownym elementem kreacji. Dawało to ludziom poczucie bezpieczeństwa, wspólnoty i było zarazem formą rozumienia otaczającego świata. W chwili obecnej, w dobie tak pragmatycznego podejścia do rzeczywistości, wartości tworzące kiedyś otoczenie straciły na znaczeniu. Skutkiem takiego podejścia jest różnorodny i sprzeczny wewnętrznie system wartości, powodujący chaos informacyjny i przestrzenny. Widać to doskonale w wielu współczesnych miastach europejskich. Jest to przyczynek do burzliwych nieraz dyskusji na temat sposobu tworzenia otaczającego nas świata. Problematyka średniowiecznych murów miasta Poznania oraz dyskusja na ich temat są tego najlepszym dowodem.

EN

Symbol in architecture is a form connected with our association and feeling. It is not indifferent for our minds. Create transmission of reflection understudied by everybody in the same cultural circle. Poland in XIX century lost the cultural continuity, and this moment original system of symbols and values. Now this problem is clearly in discussions about medieval defensive wall in Poznan. In this discussion we can see a few very difference opinions about the same problem: -total negation of this kind of symbol. This is a arrogation in treatment of tradition and historical places, -creating so-called durables ruins, -reconstruction in historical form, -creating something different new, -creating forms connected with historical places by the new contemporary elements. In this moment we see that we don't have one bases system of values. We have ambiguous, often variance values of symbols and meaning forms.

14

Współczesny kształt i znaczenie zieleni miejskiej jako zielonej przestrzeni publicznej w strukturze miasta - przestrzeń dla kreacji

Sutkowska Eliza

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2006

|

T. 2

184--192

PL

Tereny zieleni miejskiej pełnią wielorakie funkcje: techniczne, klimatyczne i biologiczne, będąc jednocześnie przestrzenią użytkowaną przez ludzi w różnorodnych formach. Tworząc przestrzeń społeczną, powinny spełniać potrzeby swoich użytkowników. Publiczna zieleń miejska i śródmiejskie tereny otwarte powinny zostać podniesione do rangi przestrzeni dla kreacji. System parków zieleńców, bulwarów, placów, błoni i plant buduje układ przestrzeni publicznej miasta.

EN

Town green areas are an element of the public space system and, as such, they should be adapted to the social, cognitive, cultural, and aesthetic needs of their users. Parks, squares, boulevards, commons, and green belts around town walls form a system which defines the layout of public space. Public space is the cultural and functional core of the city as it provides places at which local societies can communicate. These places must be easily identifiable by their users. In order to achieve that, green open spaces should be included within the scope of architectural work. It is essential to create spaces which will be flexible and varied to maximise the opportunities for activities and events. Open spaces should become zones for creation.