Obudowa podporowo-kotwowa jest jedną z niewielu szans na obniżenie kosztów drążenia wyrobisk przygotowawczych w polskich kopalniach węgla kamiennego. Zastosowanie obudowy kotwowej do wzmacniania górotworu i przykotwiania odrzwi umożliwia zarówno zwiększenie podziałki obudowy podporowej, a więc ograniczenie zużycia stali, ale także obniżenie kosztów transportu do przodków, zmniejszenie obciążenia pracą załóg przodkowych i ścianowych. Opisany w artykule eksperyment został zrealizowany w LW Bogdanka S.A. i poległa na rekordowym rozrzedzeniu obudowy w warunkach polskich bo aż do 1,5 m. W oparciu o doświadczenia Kopalni oraz analizy i obliczenia dobrano obudowę kotwową złożoną z dwóch systemów kotwi wklejanych – prętowych i długich kotwi strunowych. Roboty realizowane w przodku były całkowicie zmechanizowane dzięki kombajnowi wyposażonemu w lawetę wiercąco-kotwiącą. W rezultacie osiągnięto postęp dobowy na poziomie 11,5 m na dobę. W trakcie drążenia, jak i utrzymywania wyrobiska przed frontem ściany prowadzono obserwacje i pomiary, które w znacznej mierze potwierdziły słuszność zastosowanej metody zabezpieczenia chodnika.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW