Erwin Schrödinger był twórcą zarówno skrajnej egzemplifikacji paradoksalności kwantowego stanu na przykładzie kota, będącego w takim samym stopniu żywym i martwym (1935), jak i oryginalnej hipotezy genetycznego dziedziczenia zawartego w kwasach nukleinowych (1943). Ta druga hipoteza powstała 10 lat przed historycznym odkryciem Jamesa Watsona i Francisa Cricka struktury DNA, które także wskazało prawdziwość oryginalnej hipotezy Schrödingera, że zapis genetyczny jest zawarty w tej strukturze. Te dwie koncepcje „kota Erwina” i „kodu genetycznego trójkowego” do dnia dzisiejszego wyznaczają, moim zdaniem, granice fizyki.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.