Kres dwubiegunowej konfrontacji oznaczał zmniejszenie zagrożenia militarnego. Od roku 1996 nastąpił jednak ponowny wzrost wydatków wojskowych - zintensyfikowany po 11 września - co było efektem sformułowania strategii politycznych i objawieniem się zagrożeń. Struktura wydatków wojskowych rozwiniętych państw świata zmierza do sięgania najnowszych rozwiązań technologicznych, mających umożliwić zarówno realizację zadań neutralizowania kryzysów i konfliktów, jak i umacnianie własnej obronności. Siła militarna w założeniach polityki aktorów globalnych nie służy przygotowaniu do konfliktu, lecz uwiarygodnianiu ich potencjału. Konflikty współczesne są bez wyjątku wewnętrznymi, mając charakter asymetryczny. Oznacza to, iż wobec zdeterminowanego, dysponującego oparciem społecznym, nieregularnego przeciwnika - najnowsze technologie nie osiągnęły poziomu zapewniającego efektywną kontrolę nad terytorium.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.