Troska o środowisko naturalne, chęć zapewnienia komfortu środowiska pracy oraz ograniczenie i kontrola wydatków ponoszonych na eksploatację dla budynków stały się impulsem do wykonania prostego systemu wspomagającego zarządzanie instalacjami w obiektach niemieszkalnych. Ograniczone zasoby finansowe oraz możliwości techniczne administratorów obiektów użyteczności publicznej wymagają innego spojrzenia na system pozwalający na kontrolę instalacji technicznych budynku.
W artykule zamieszczono informacje dotyczące kontroli czystości instalacji pochodzące z normy europejskiej oraz innych, dotychczas powszechnie stosowanych także w Polsce, wytycznych i norm zagranicznych. Przedstawiono zagadnienia związane z określaniem częstotliwości kontroli instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych oraz omówiono metody kontroli stanu higienicznego instalacji ze względu na osadzone cząstki stałe oraz drobnoustroje.
Artykuł zawiera informacje dotyczące metod kontroli stanu higienicznego instalacji w oparciu o metody pomiaru grubości warstwy pyłu, oceny mikrobiologicznego zanieczyszczenia instalacji oraz szybką kontrolę drobnoustrojów w powietrzu wentylacyjnym.