Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: konflikt planistyczny

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Legal and formal factors related to the mineral raw material deposits accessibility in Europe

Radwanek-Bąk B., Kivinen M.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

2016

T. 32, z. 4

59--71

Over the last decades, the access to mineral raw material deposits has been increasingly limited by diverse limitations and obstacles. Some of them including: permits, taxes and fees, the ownership of mineral deposits, environmental protection rules and land-use and spatial planning conflicts, are related to state (governmental) activities and others such as protests against the mining activity and NIMBY effect, to societal issues. The legal authorities, governments and regulators are the stakeholders involved in the legislative issues of this process. A major potential matter of dispute lies in land-use issues. Diverse land-use types, for example, nature conservation, tourism and building development, can restrict the area available for exploration and/or mining, and thus access to mineral deposits. The nature of the land-use competition seems to be similar in different countries and regions, and so do the land-use conflicts. However, the scale and the underlying reasons of the land-use conflicts may differ. This also applies to the approaches to solve the problems. [...]

Dostępność złóż kopalin jest jednym z ważnych czynników warunkujących możliwość ich gospodarczego wykorzystania. Od wielu lat obserwuje się narastające jej ograniczenia i przeszkody. Część spośród nich jak: koncesjonowanie, system opłat, własność złóż i terenów ich występowania, wymagania w zakresie ochrony przyrody oraz planowania przestrzennego są związane z krajowymi regulacjami prawnymi i są kontrolowane przez organa administracji państwowej lub samorządowej; inne, jak np. protesty społeczne lub efekt NIMBY, są domeną społeczeństwa. W niniejszej pracy przedstawiono pierwsze z nich tj. uwarunkowania prawne i formalne. Różne możliwości i zapisy dotyczące wykorzystania terenu np. ochrona przyrody, turystyka i rekreacja, zabudowa terenu mogą utrudnić lub uniemożliwić dostęp do złóż kopalin ograniczając obszary dla prowadzenia poszukiwań lub ich wydobycia. Zjawisko konkurowania w zakresie różnych sposobów wykorzystania powierzchni terenu wydaje się być podobne w wielu krajach i regionach, sprzyjając powstawaniu konfliktów, jakkolwiek zarówno skala, jak i ich szczegółowe przyczyny mogą się różnić. Dotyczy to również podejmowanych prób ich rozwiązywania. [..]

Pojęcie konfliktu w planowaniu przestrzennym

Kamiński Z.

Zeszyty Naukowe. Architektura / Politechnika Śląska

2002

z. 40

3-132

Wychodząc od stwierdzenia, że umiejętność rozwiązywania konfliktów jest uważana za jedno z pierwszoplanowych zadań zawodu urbanisty, postanowiono głębiej zastanowić się nad konfliktami w planowaniu przestrzennym. Na podstawie analizy danych z literatury oraz rezultatów własnych obserwacji zwrócono uwagę na pojemność i niejednoznaczność pojęcia konfliktu w planowaniu przestrzennym oraz jego prawdziwą naturę w dobie procesu globalizacji, metropolizacji i informatyzacji przestrzeni. Sformułowano tezę, że od lepszego rozumienia pojęcia konfliktu w planowaniu przestrzennym zależy wkład planowania przestrzennego w społeczny i gospodarczy rozwój kraju. Dlatego podjęto próbę określenia miejsca pojęcia konfliktu w teorii planowania przestrzennego, a ponadto próbę zwrócenia uwagi na sferę kultury jako źródło współczesnych konfliktów w planowaniu przestrzennym. Dlatego też w sferze kultury poszukuje się zarysowania pewnych kierunków zmian, które w jakimś przynajmniej niewielkim zakresie mogłyby pozwolić planowaniu przestrzennemu odgrywać znaczniejszą rolę we współczesnym polskim społeczeństwie. W tym też sensie rozwiązywanie konfliktów w planowaniu przestrzennym wymaga nowego podejścia do wielu spraw, szczególnie łączących się ze społeczną sferą zagadnienia i relacją planowanie przestrzenne - społeczeństwo. Konflikt w planowaniu przestrzennym, jako zjawisko obiektywnie istniejące, może być siłą sprawczą ulepszania wszystkiego, co łączy się z planowaniem przestrzennym. Przyjęty zakres i metoda badania naukowego wyznaczają obrane na wstępie trzy perspektywy badawcze: ontologiczną, metodologiczną i ideologiczną. Problematyka badań ujęta została w podstawowych sześciu rozdziałach. Prowadzą one od analizy trzech wątków dyskusji o konflikcie w planowaniu przestrzennym w kierunku konfrontacji skrajnych stanowisk. W rezultacie wskazano w historycznej ewolucji planowania przestrzennego na dwie fazy: fazę "planowania bez konfliktu" i fazę "planowania z konfliktem". Następnie zarysowano kierunki poszukiwań ulepszania "planowania z konfliktem", lepiej radzącego sobie z konfliktem i zmianą. Problematyka efektywniejszego zarządzania środowiskową zmianą łączona jest z dążeniem do budowania nowej kultury publicznego planowania, które scharakteryzowano poprzez zwrócenie uwagi na: /i/ - Otwarte regionalne struktury: mobilizowanie sieci współdziałania i konkurencji ekonomicznej; /ii/ - Mechanizmy koordynacji: partnerstwo i wspólna wizja dynamiki terytorialnej; /iii/ - Procesy: proces komunikacji publicznej jako branie odpowiedzialności za jakość środowiska. W tym też kontekście region rozumiany jako organizacja planistyczna charakteryzuje się wyższą kulturą planistyczną, gdy jest zdolny do tworzenia prawdziwie zrównoważonego rozwoju. Redukowanie konfliktu w planowaniu przestrzennym oznacza zatem budowanie kultury planistycznej regionu. Jej przejawem będzie stosunek regionu do problemu terenów zdegradowanych i tworzenia bardziej harmonijnych środowisk człowieka. Przedstawianą pracę określa się jako należącą do dziedziny teoretycznych i metodycznych podstaw planowania przestrzennego. Z uwagi na praktyczną doniosłość przypisywaną problematyce planowania przestrzennego poczynione w pracy ustalenia traktuje się jako mogące przyczynić się do pogłębienia teoretycznej problematyki planowania przestrzennego, a także w pewnym zakresie do ulepszania praktyki planistycznej. Intencją autora jest kontynuowanie w przyszłości zarysowanego kierunku naukowych poszukiwań i podjęcie się weryfikacji ustaleń.

Assuming that ability to resolve conflicts is considered to be one of the crucial tasks of a town planner, it has been decided to think deeply over the conflicts in spatial planning. On the basis of the analysis of the bibliography and own observations attention has been drawn to the capacity and ambiguity of the notion of the conflict in spatial planning and its real nature in the times of the process globalisation, metropolisation and computing of the space. The thesis has been formed that the input of spatial planning into social and economic development of the country is dependent on better understanding of the notion of conflict. Therefore, an attempt has been undertaken to define the notion of conflict in the theory of spatial planning, and, moreover, to draw attention to the sphere of culture as the source of contemporary conflicts in spatial planning. That is why in the sphere of culture certain directions of changes are sought which, at least to a little extend, would let spatial planning play a more important role in the contemporary Polish community. In such a sense resolving conflicts in spatial planning requires a new approach to many matters, particularly connected with social sphere of the problem and the relation between spatial planning and people. Conflict in spatial planning as an objectively existing phenomenon may be a causative force of improving everything that is connected with spatial planning. The adopted scope and method of the study are defined at the beginning by three scientific perspectives: ontological, methodological and ideological. The problems of the study have been formulated in six chapters, they lead to the analysis of the three trends in discussion on conflict in spatial planning, towards confrontation of two extreme standpoints. In result, two stages have been indicated in the historical evolution of spatial planning: the stage of "planning without conflict" and the stage of "planning with conflict". Subsequently there have been sketched directions of seeking improvements in "planning with conflict", coping better with conflict and change. The problems of more effective management of environmental change are connected with the drifts to build new culture of public planning, which was characterized by drawing attention to: /i/ - open regional structures: mobilisation of the nets of economic co-operation and competition /ii/ - the mechanism of co-ordination: partnership and common vision of the territorial dynamics /iii/ - the processes: process of public communication as taking responsibility for the quality of the environment. In such a context, region is understood as planning organisation characterised by higher planning culture, when it is capable of ensuring truly sustainable development. Thus, reducing conflict in spatial planning means building planning culture of the region. Its indication will be the attitude of the region to the problem of degraded areas and creation of more sustainable environments for people. The present study is defined as belonging to the field of theoretical and methodological bases of spatial planning. In consideration of the practical importance related to spatial planning the ideas inserted in the present study are treated as the ones which could contribute to deepening the theoretical problems of spatial planning and - to a certain extend - to improve planning practice. The intention of the author is to continue in future the sketched direction of scientific research and to undertake the verification of the ideas.