Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Interpopulation Variation in Growth and Life-History Traits of the Non-Native Juvenile Pumpkinseed Lepomis gibbosus (L., 1758), in Cooling Water of a Power Plant in the Lower Stretch of the Oder River, Poland

Domagała J., Czerniejewski P., Pilecka-Rapacz M.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2017

|

Tom 19

96--121

EN

Pumpkinseed Lepomis gibbosus, Linnaeus (1758) is a non-native fish species, which the largest population in Poland inhabits warm canal of a “Dolna Odra” Power Plant. Until now, the growth in length and weight and changes the gonad’s maturity of adults individual of this species were carried out. The aim of this study was to evaluate the effect of high water temperature on the seasonal changes in the length, weight, condition, and the number of sclerites, with particular emphasis on length (S0) at which in this species the scales start forming. The research material included 341 pumpkinseed individuals in age 0+ (305 ind.) and 1+ (36 ind.) caught during monthly catches (electrofishing). The fish was weighted (W, g) to the nearest 0.1 g, measured (TL, SL, mm) and their conditions was determined by the coefficient Fulton (K). In addition, number of sclerites (S) on scales and the time of setting up the annual ring were determinated. The biggest monthly increases in mean length - SL (more than 0.5 cm/month) and increases of mean weight W (above 0.7 g / month) in the fish were recorded in the months of highest thermals water (July, August) (ANOVA, p <0.001). The decrease of water temperature in the warm channel in the autumn and winter months, resulted in reduction of monthly growth of fish. Analysis of regression between length (SL) and the length of the scale radius (Po) took the form of a linear function: SL = 1.5813 + 3.1424 * Po (R = 0.91029, p = 0.0000) and showed that the length at which in this species the scales start forming is 1,58cm. Number of sclerites (S) on scales of juvenile pumpkinseed has grown at an annual cycle of 8.20 ± 0.78 (in June) to 27.37 ± 5.18 (in May of the following year). In April and May the fish were recorded already formed on scales a year ring and respectively 1.38 ± 0.55 and 3.40 ± 1.02 sclerites of the second year of life. Moreover, the number of sclerites (S) on pumpkinseed’s scales proportionally increased to the length of this species according to the formula: S = -0.8441 + 5.0880 * SL (R = 0.95682, p <0.001).

PL

Bass słoneczny Lepomis gibbosus, Linnaeus (1758) jest gatunkiem nierodzimym, którego najliczniejsza populacja w Polsce zasiedla kanał ciepły elektrowni "Dolna Odra". Dotychczas na osobnikach dorosłych tego gatunku przeprowadzono analizy wzrostu długości i masy oraz zmian dojrzałości gonad. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu podwyższonej termiki wody na wielkość sezonowych zmian długości, masy i kondycji oraz liczby sklerytów, ze szczególnym uwzględnieniem długości (S0) przy której zakłada się łuska. Materiał do badań stanowiły osobniki młodociane w wieku 0+ (305 szt.) i 1+ (36 sztuk.) złowione podczas prowadzenia comiesięcznych elektropołowów. Ryby ważono (W, g) z dokładnością do 0,1g, zmierzono (TL, SL, mm) oraz określano ich kondycje za pomocą współczynnika Fultona (K). Ponadto na łuskach oszacowano liczbę sklerytów oraz termin zawiązywania się pierścienia rocznego. Największe miesięczne przyrosty długości SL (powyżej 0,5cm/miesiąc) oraz masy jednostkowej W (powyżej 0,7 g/miesiąc) u badanych ryb zanotowano w miesiącach o najwyższej termice wody (lipiec, sierpień) (ANOVA, p<0,001). Spadek temperatury wody w kanale ciepłym, w miesiącach jesienno- zimowych, powodował zmniejszanie się przyrostów miesięcznych ryb. Analiza regresji pomiędzy długością (SL) a długością promienia oralnego łuski (Po) przybrała postać funkcji liniowej: SL = 1,5813 + 3,1424*Po (R = 0,91029, p = 0,0000) i wykazała, iż długość przy której zakłada sie łuska u tego gatunku wynosi 1,58cm. Liczba sklerytów (S) na łuskach młodocianego bassa slonecznego wzrastała w cyklu rocznym od 8,20 szt. ±0,78 (w czerwcu) do 27,37 szt. ±5,18 (w maju następnego roku). W kwietniu i w maju u ryb zanotowano założony już pierścień roczny i odpowiednio średnio 1,38 szt. ±0,55 oraz 3,40 szt. ±1,02 sklerytów drugiego roku życia. Ponadto stwierdzono, że liczba sklerytów (S) na łusce bassa słonecznego rośnie proporcjonalnie do wzrostu długości tego gatunku zgodnie ze wzorem: S = -0,8441 + 5,0880*SL (R = 0,95682, p<0,001).

2

Biological characteristics of spawning population of vendace (Coregonus albula L.) from Lake Chłop (Międzyrzecz District)

Golski J., Runowski S., Grzelak M., Andrzejewski W., Mazurkiewicz J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 3

117--123

EN

Results presented in this study were collected within the framework of a project aiming at the determination of potential for vendace colonisation and production in lakes of western Poland and as such they are a continuation of previously published studies. The objective of studies carried out in 2011 was to investigate the most important biological traits of the population of the vendace from Lake Chłop lying in the Lubuskie Lakeland and to compare the results to the literature data, including those from the previously described Lake Śremskie. To achieve the objective of the research the following parameters were studied: sex structure, growth rate, fish condition, fertility as well as biometric and meristic traits of the studied vendance. At the same time, the most important physicochemical water indices were determined to provide a characteristic of the environmental conditions. The status of water was classified as moderate, with the deterioration of the water status caused by the low oxygen saturation of the hypolimnion and high contents of chlorophyll a. The vendace from the investigated water body may be classified to the fish group of very good growth rate and condition, only slightly inferior to the vendace from Lake Śremskie. In the third year of life this species reaches on average the total length of 22.0 cm, while Fulton’s index of fish condition ranged from 0.68 to 1.10 with a mean value of 0.82. We need to stress here markedly lower fecundity of the vendace population from Lake Chłop in comparison to the population from Lake Śremskie. Considering the quantitative traits, the fish population of Lake Chłop differs non-significantly regarding the body depth in the populations with a good growth rate described by Bernatowicz. The meristic traits of the studied population do not significantly deviate from the values reported by other researchers, except for filtration processes.

PL

Przedstawione w pracy wyniki zgromadzono w ramach projektu, mającego na celu rozpoznanie możliwości bytowania i produkcji sielawy w jeziorach zachodniej Polski, są zatem kontynuacją opublikowanych wcześniej badań. Celem przeprowadzonych w 2011 roku badań było poznanie najważniejszych parametrów biologicznych populacji sielawy z jeziora Chłop, leżącego na Pojezierzu Lubuskim oraz porównanie uzyskanych wyników do danych literaturowych, w tym do wyników z opisywanego wcześniej jeziora Śremskiego. Aby zrealizować cel badań określono strukturę płci, wiek, tempo wzrostu, kondycję, płodność, a także cechy populacyjne (mierzalne i policzalne) badanych sielaw. Równocześnie oznaczono najważ- niejsze wskaźniki fizykochemiczne oraz biologiczne wody, pozwalające scharakteryzować warunki środowiskowe. Stan ekologiczny wód jeziora uznano jako umiarkowany, parametrami zaniżającymi ocenę były niskie nasycenie hypolimnionu tlenem oraz wysoka zawartość chlorofilu a. Sielawa z badanego zbiornika należy do grupy o bardzo dobrym wzroście i kondycji, nieznacznie tylko ustępując sielawie z jeziora Śremskiego. W trzecim roku życia osiąga średnio 22,0 cm długości całkowitej, wartość wskaźnika kondycji Fultona dla całej próby wahała się od 0,68 do 1,1, przy średniej 0,82. Uwagę zwraca znacznie niższa płodność sielawy z jeziora Chłop, w stosunku do populacji z jeziora Śremskiego. Pod względem cech mierzalnych badana populacja nieznacznie różni się pod względem wygrzbiecenia od innych populacji o bardzo dobrym wzroście, opisanych przez Bernatowicza. Cechy policzalne badanej populacji nie odstają od wartości podanych przez innych badaczy, z wyjątkiem liczby wyrostków filtracyjnych.

3

Biological characteristics of spawning population of vendace (Coregonus albula L.) from Lake Śremskie (Międzychód District)

Runowski S., Golski J., Grzelak M., Andrzejewski W., Mazurkiewicz J., Murawski M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 4

136--142

EN

The objective of studies carried out in 2011 was to investigate the most important biological traits of the spawning population of the vendace from Lake Lake Śremskie lying in the Międzychód-Sieraków Lakeland and to compare the results to the literature data. The biological material was obtained in the autumn, immediately before spawning. To achieve the objective of the research the following features were studied: sex structure, growth rate, fish condition, fertility as well as biometric and meristic traits of the studied vendance. At the same time, the most important physico-chemical water indices were determined to provide a characteristic of the environmental conditions. On the basis of physical and chemical indicators the status of water was classified as good. The vendace from the investigated water body may be classified to the group of very good growth rate (significantly above the average), reaching in the third year of life on average the total length of 22.4 cm. Fulton’s index of fish condition ranged from 0.78 to 1.25 with a mean value of 0.89. The mean absolute fertility was 12714 eggs, while relative fertility was 11994 eggs per 100 g of body mass. Considering the quantitative traits, the fish population of Lake Śremskie differs non-significantly regarding the greatest and the smallest body height from the populations with a good growth rate described by Bernatowicz. The meristic traits of the studied population do not significantly deviate from the values reported by other researchers, except for filtration processes.

PL

Celem przeprowadzonych w 2011 roku badań było poznanie najważniejszych parametrów biologicznych populacji sielawy z jeziora Śremskiego, leżącego na pojezierzu Międzychodzko-Sierakowskim oraz porównanie uzyskanych wyników do danych literaturowych. Materiał biologiczny pozyskano w okresie jesiennym, tuż przed rozpoczęciem tarła. Aby zrealizować cel badań określono strukturę płci, wiek, tempo wzrostu, kondycję, płodność, a także cechy populacyjne (mierzalne i policzalne) badanych sielaw. Równocześnie oznaczono najważniejsze wskaźniki fizykochemiczne wody, pozwalające scharakteryzować warunki środowiskowe jeziora. Na podstawie wskaźników fizykochemicznych stan wód zbiornika uznano jako dobry. Sielawa z badanego zbiornika należy do grupy o bardzo dobrym wzroście (znacznie powyżej średniej krajowej), osiągając w trzecim roku życia średnio 22,4 cm długości całkowitej. Wartość wskaźnika kondycji Fultona wahała się od 0,78 do 1,25, przy średniej 0,89. Średnia płodność absolutna wyniosła 12714 szt. jaj, natomiast płodność względna 11994 szt. jaj na 100 g masy ciała. Biorąc pod uwagę cechy mierzalne populacja śremska nieznacznie różni się pod względem wysokości ciała od innych populacji o dobrym wzroście, opisanych przez Bernatowicza. Cechy policzalne badanej populacji nie odstają od wartości podanych przez innych badaczy, z wyjątkiem liczby wyrostków filtracyjnych.

4

Czasy przejazdu w relacjach międzyaglomeracyjnych a stan infrastruktury kolejowej

Massel A.

Logistyka

|

2015

|

nr 4

631--637, CD1

PL

Artykuł przedstawia wnioski z badań czasów przejazdu dla połączeń Warszawy z głównymi ośrodkami wszystkich województw. Badania te obejmowały okres 50 lat, od 1965 do 2015 roku. Potwierdzają one istotny wpływ zmian w infrastrukturze kolejowej na skrócenie bądź wydłużenie czasu przejazdu. Poprawa stanu infrastruktury oraz wprowadzenie na głównych trasach nowego taboru sprawiły, że czasy przejazdu uzyskiwane w 2015 roku są dla 13 (z 15 analizowanych) relacji krótsze niż wartości średnie 50-letnie. Ponadto dla połączeń z Warszawy do Gdańska, Krakowa, Olsztyna, Opola, Poznania i Wrocławia obecne czasy są najkrótsze w historii.

EN

The paper presents results of research of journey times in connections between Warsaw and regional centers. The research covered 50 years period, from 1965 till 2015. It confirms significant influence of changes in railway infrastructure on shortening or increase of journey times. Improvement of railway infrastructure condition and implementation of new rolling stock on major routes lead to the fact, that the journey times for 2015 are better than 50-years average values for all but two connections. Moreover the fastest-ever journey times between Warsaw, Gdansk, Cracow, Olsztyn, Opole, Poznan and Wroclaw have been recorded for the year 2015.

5

Timing of autumn migration and biometric characteristics of migrating populations of european Robin (Erithacus rubicola L. 1958) in north-eastern Poland

Polakowski M., Jankowiak Ł.

Polish Journal of Ecology

|

2012

|

Vol. 60, nr 4

797--804

EN

We studied the autumn migration of the European robin (Erithacus rubecula) through north-eastern Poland. During the study period 2002–2004 we analysed a total of 2375 individuals: 1991 first-year birds and 349 adults. First-year birds had shorter wings than adults. Body condition was influenced by age, year of migration fat content and arrival time. Our results show that first-year birds arrived earlier, had low-fat levels and were in a comparatively poorer body condition to that of the adults and were less effective foragers. Stopover length decreased during the migration season for both age groups as a result of rush to their wintering areas because of winter approach. We found that adult females arrived later than adult males.

6

Selected Morphometric Characters, Condition, and Body Chemical Composition of Perch (Perca fluviatilis L.) from Lake Miedwie, Poland

Stepanowska K., Biernalczyk M., Opanowski A., Neja Z.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2012

|

Vol. 19, nr 1-2

145-154

EN

The study material comprised perch obtained from commercial catches conducted in May and November 2009 in Lake Miedwie. Catches were made using gill nets with a mesh size ranging from 40 to 45 mm. Fifty perch (25 from each of the catches) were obtained for the study. The fish were weighed [g], and then total length [mm] and maximum body height [mm] were measured. The dependencies between total length and weight, total length and body height, and weight and body height were calculated. The condition of the perch was determined with Fulton’s condition coefficient (KF). Twelve fish were chosen at random from among the study material collected in spring and autumn to determine body chemical composition. The mean weight of these individuals was 220.51 š 18.68 g and mean length was 264.33 š 6.86 mm in spring and 91.08 š 17.20 g and 189.17 š 7.52 mm in autumn, respectively. The stomachs were excised from the fish and their contents were identified. Gutted and deheaded fish were homogenized, and the percentage share of the following were determined according to Polish norms: protein, lipids, dry matter, and ash. Qualitative analysis of the fatty acid content of the fish was performed with the PN-EN ISO 5509: 2001 chromotagraphic method. The results of the analyses indicate that the perch caught in May 2009 have greater body weights, lengths, and heights and higher quantities of lipid in comparison with the perch caught in autumn of 2009. The values of these parameters for spring and autumn, respectively, are as follows: body weight – 156.86 š 15.98 and 86.46 š 8.98 g; total length – 233.68 š 7.37 and 189.08 š 4.49 mm; body height – 52.66 š 1.97 and 44.39 š 1.59 mm; body lipid content – 1.32 š 0.03 and 0.24 š 0.01 %. However, the fish caught in November 2009 had higher KF, and contained more EPA and DHA fatty acids in comparison with fish caught in spring 2009, as follows (for spring and autumn, respectively): KF – 1.128 š 0.02 and 1.203 š 0.02; EPA content – 7.025 š 0.005 and 8.725 š 0.015 %; DHA content – 16.890 š 0.030 and 18.575 š 0.005 %.

PL

Materiał do badań stanowiły okonie pochodzące z połowów gospodarczych prowadzonych wiosną (05.2009) oraz jesienią (11.2009) w jeziorze Miedwie. Połowy ryb prowadzone były wontonami o rozmiarach oczka od 40 do 45 mm. Do badań pozyskano 50 okoni, po 25 sztuk z każdego połowu. Ryby ważono [g], a następnie mierzono ich długość całkowitą l.t. [mm] oraz maksymalną wysokość ciała [mm]. Ponadto obliczono relację długości całkowitej do masy badanych ryb. Obliczono także relację długości całkowitej do wysokości badanych ryb oraz masy badanych ryb do ich wysokości. Kondycję okoni określano za pomocą współczynnika kondycji Fultona (KF). Ponadto spośród złowionych ryb, zarówno wiosną jak i jesienią, wybrano losowo po 12 sztuk o średniej masie 218 š 74 g i długość l.t. 218 š 74 mm w celu oznaczenia składu chemicznego ich ciała. Od ryb pobrano żołądki i oznaczono ich zawartość. Wypatroszone i odgłowione ryby zhomogenizowano i w tak uzyskanej próbie oznaczono wg Polskiej Normy procentową zawartość białka, tłuszczu, suchej masy i popiołu. Przeprowadzona została także analiza jakościowa tłuszczu zawartego w ciele ryb metodą chromatografii PN-EN ISO 5509: 2001. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że okonie odłowione w maju charakteryzowały się większą masą, długością oraz wysokością ciała, a także większą zawartością tłuszczu w ciele w porównaniu do ryb odłowionych jesienią 2009 r.; odpowiednio wiosną i jesienią: masa ciała - 156,86 š 15,98 i 86,46 š 8,98 g; długość całkowita - 233,68 š 7,37 i 189,08 š 4,49 mm; wysokość ciała - 52,66 š 1,97 i 44,39 š 1,59 mm; ilość tłuszczu w ciele - 1,32 š 0,03 i 0,24 š 0,01%. Natomiast okonie odłowione w listopadzie charakteryzowały się większą wartością współczynnika kondycji (KF) oraz większą zawartością kwasów tłuszczowych EPA i DHA w ciele w porównaniu do ryb odłowionych wiosną 2009 r.; odpowiednio wiosną i jesienią: współczynnik kondycji (KF) - 1,128 š 0,02 i 1,203 š 0,02; zawartość EPA - 7,025 š 0,005 i 8,725 š 0,015 %; zawartość DHA - 16,890 š 0,030 i 18,575 š 0,005 %.

7

Study of the Structure and Condition of Orel Street Plantings

Zolotareva E.

Architektura Krajobrazu

|

2011

|

nr 2

47--53

PL

Zieleń stanowi nieodzowny element miejskiego krajobrazu. Rośliny przyczyniają się do polepszenia środowiska - pomagają zwalczać hałas, wzbogacają atmosferę w tlen i usuwają dwutlenek węgla. Charakterystyczną cechą odróżniającą miejską florę od flory naturalnej jest silniejszy dynamizm i duża rozmaitość roślin. Orel jest położony w środkowej części Centralnej Wyżyny Rosyjskiej. Drzewa w mieście są słabe, ponieważ w Orle występuje silny wpływ antropogeniczny z powodu istnienia na jego obszarze fabryk reprezentujących prawie wszystkie gałęzie przemysłu. W badaniach oszacowano parametry taksonów zieleni w Orle, stwierdzając występowanie 78 taksonów drzew i krzewów.

8

Kondycja firm deweloperskich

Werner W. A.

Problemy Rozwoju Budownictwa

|

1998

|

R. 33, nr 1

49-56