Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kompozyty poliestrowo–szklane
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim of the work was to develop a methodology for evaluating the accumulation of discontinuities with the application of non-destructive methods. Commercial polyester-glass pipes produced by a method of helical filament winding were tested. The observed discontinuities were the result of post-production flaws, but first of all, the aging-fatigue degradation process. Evaluation of the degradation degree directly related to the process of discontinuities propagation was performed with the use of active thermography and ultrasonic inspection. Diagnostic characteristics were the heating and cooling rate estimated from the temperature distribution on the heat-activated surface. In the case of ultrasonic inspection, as the value of the diagnostics was assumed, transition time of ultrasonic wave was determined by the application of the echo method. Structural changes were indirectly determined on the basis of water absorption. It has been found that there is a correlation between the properties set out in the non-destructive testing and water absorption. The higher absorption, which indicates a greater number of defects, the lower the heating and cooling rate and transition time of ultrasonic wave.
PL
Celem pracy jest opracowanie metodyki oceny kumulacji nieciągłości metodami nieniszczącymi. Badaniom poddano handlowe rury poliestrowo-szklane wytwarzana metodą nawijania śrubowego. Obserwowane nieciągłości były efektem zarówno wad poprodukcyjnych, ale przede wszystkim procesu degradacji starzeniowo-zmęczeniowej. Oceny stopnia degradacji bezpośrednio związanej z procesem propagacji nieciągłości dokonano przy użyciu termowizji aktywnej oraz defektoskopii ultradźwiękowej. Charakterystyką diagnostyczną w przypadku termografii była prędkość nagrzewania i chłodzenia określona na podstawie rozkładu temperatury na powierzchni aktywowanej cieplnie. W przypadku defektoskopii ultradźwiękowej jako wielkość diagnostyczną przyjęto czas przejścia fali ultradźwiękowej wyznaczony metodą echa. Zmiany struktury pośrednio określono na podstawie chłonności wody. Stwierdzono, że istnieje korelacja pomiędzy własnościami określonymi w badaniach nieniszczących a chłonnością wody. Im wyższa chłonność, co świadczy o większej liczbie wad, tym niższe prędkości nagrzewania i chłodzenia oraz czas przejścia fali ultradźwiękowej.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.