Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kompozyty ZTA
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Microstructure and hardness of Al2O3-ZrO2-Ti composites
EN
The aim of this work was to fabricate Al2O3-ZrO2-Ti composites by slip casting and to analyse the influence of a pure titanium addition on the microstructure and density of the composites. For this purpose, two groups of samples were prepared by slip casting, with and without titanium. Experiments were performed using the samples: Al2O3 + 10 vol.% ZrO2 and Al2O3 + 10 vol.% ZrO2 + 10 vol.% Ti. The composites were characterized by XRD and SEM. Moreover, the density was measured using the Archimedes method. The hardness was measured as well. The obtained composites had a homogeneous microstructure and high relative density. It was found that a phase transformation in ZrO2 occurred. The titanium content as a ductile phase can slightly reduce the Vickers hardness of the composites.
PL
Celem pracy było wytworzenie kompozytów Al2O3-ZrO2-Ti metodą odlewania z mas lejnych (slip-casting) oraz analiza wpływu dodatku czystego tytanu na mikrostrukturę i gęstość kompozytów. Przygotowano dwa zestawy próbek, różniących się brakiem lub obecnością dodatku tytanu: Al2O3 + 10% obj. ZrO2 oraz Al2O3 + 10% obj. ZrO2 + 10% obj. Ti. Wytworzone kompozyty charakteryzowano za pomocą dyfrakcji rentgenowskiej oraz skaningowej mikroskopii elektronowej. Zagęszczenie kompozytów wyznaczono metodą Archimedesa, natomiast twardość zmierzono metodą Vickersa. W badanych kompozytach otrzymano jednorodną mikrostrukturę oraz wysokie zagęszczenie. Zauważono również obecność przemiany fazowej zachodzącej w dwutlenku cyrkonu. Dodatek fazy plastycznej w postaci tytanu nieznacznie obniżył gęstość oraz twardość badanych kompozytów.
EN
The aim of this work was production of dense, fine-grained zirconia toughened alumina composites by the filter pressing method. It is presumed that such composites may exhibit enhanced mechanical properties, comparing to the coarse-grained ones. Colloidal shaping methods, e.g. filter pressing, enable to produce materials with homogenous microstructures and uniform distribution of composite constituents, which facilitates their sintering process and may lead to dense materials with fine grains. Alumina–zirconia composites with various zirconia fractions (from 5 vol.% to 30 vol.%) were fabricated using a commercial transition alumina powder (Nanotek®) and a zirconia powder produced by the hydrothermal method. Both powders were mixed at given rates in water suspension, and then shaped using the filter pressing method. Homogeneity of green samples was investigated using mercury porosimetry. The sintering was carried out in conditions determined during dilatometric measurements, e.g. taking into account transformation of the alumina. Sintering behaviour of the samples was investigated by density measurements, XRD analysis and SEM observations. Hardness and fracture toughness (KIC) of the sintered samples were determined using the Vickers indentation method.
PL
Celem pracy było wytworzenie gęstych, drobnoziarnistych kompozytów Al2O3–ZrO2 (ZTA) przy wykorzystaniu metody prasowania filtracyjnego. Zakłada się, że takie kompozyty mogą wykazywać lepsze właściwości mechaniczne w porównaniu z kompozytami o mikrostrukturze składającej się z ziaren o większym rozmiarze. Metody formowania oparte na zawiesinach, np. prasowanie filtracyjne, pozwalają na wytwarzanie materiałów o jednorodnej mikrostrukturze i równomiernym rozmieszczeniu składników kompozytu. Taka mikrostruktura wyjściowych materiałów ułatwia proces ich spiekania, którego efektem mogą być gęste materiały o drobnych ziarnach. Kompozyty Al2O3–ZrO2 o różnym udziale tlenku cyrkonu (od 5% do 30% obj.) zostały wytworzone z komercyjnego proszku przejściowej odmiany tlenku glinu (Nanotek®) oraz proszku tlenku cyrkonu otrzymanego metodą hydrotermalną. Proszki zostały wymieszane w ustalonych proporcjach w wodnej zawiesinie, a następnie uformowane metodą prasowania filtracyjnego. Jednorodność mikrostruktury surowych materiałów była określana metodą porozymetrii rtęciowej. Spiekanie kompozytów odbywało się w temperaturze określonej na podstawie pomiarów dylatometrycznych, tzn. biorąc pod uwagę przemianę fazową tlenku glinu. Zachowanie się materiałów podczas spiekania było badane poprzez określenie gęstości, analizę fazową XRD oraz obserwacje SEM. Twardość oraz odporność kompozytów na kruche pękanie (KIC) wyznaczano metodą Vickersa.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.