PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kość piszczelowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Analiza numeryczna stabilności zespolenia złamania kłykcia kości piszczelowej
Dziergowska Katarzyna, Kudłacik Konrad, Słowiński Jakub J.
Inżynier i Fizyk Medyczny
|
2019
|
Vol. 8, nr 6
488--491
PL
Złamanie kłykcia kości piszczelowej jest poważnym urazem, który w obrębie złamań wszystkich kości długich stanowi 1% tego typu uszkodzeń [1], natomiast w obrębie samej kości piszczelowej już 9,2% przypadków [2]. Złamanie takie powstaje w efekcie superpozycji obciążeń działających pionowo wzdłuż osi kości w połączeniu z siłami działającymi ukośnie [3]. Tego rodzaju stan obciążeń jest możliwy do osiągnięcia podczas uprawiania sportu, ale też w efekcie wypadków komunikacyjnych. Liczba urazów i ich lokalizacja są pochodną wzrostu dynamiki życia, wydłużania się średniego wieku oraz aktywnego, nawet pośród seniorów, stylu życia [4]. Złamanie kłykcia zorientowane jest najczęściej po stronie bocznej kości. Znacznie rzadziej, zaledwie w 10-20% przypadków złamanie to przebiega po stronie przyśrodkowej, ale jego konsekwencje są poważniejsze [5]. Kłykieć przyśrodkowy pośredniczy w przeniesieniu 60% ciężaru ciała podczas normalnej aktywności, materiał kostny w jego obszarze charakteryzuje większa gęstość, jak również większy jest sam obszar tej części nasady bliższej kości względem strony bocznej [5]. Kłykieć boczny ze względu na jego umiejscowienie, tj. większą ekspozycję na zewnątrz ciała, znacznie łatwiej ulega uszkodzeniu. Z tego powodu złamania tego typu mogą częściej pochodzić od urazów o niskiej energii i w efekcie nie charakteryzują się dużą liczbą odłamów. Niezależnie od położenia, opisane złamanie bezpośrednio rzutuje na stabilność i ruchomość w stawie kolanowym, a dalej na mobilność pacjenta, w związku z czym jest kluczowe, aby jego stabilizacja mogła zapewnić prawidłowy zrost kostny i powrót do zdrowia [6]. W realizacji tego celu, szczególnie po stronie bocznej kości, najczęściej stosuje się śruby gąbczaste. Implant tego rodzaju stosowany jest powszechnie w wariancie o średnicy 6,5 mm o określonym skoku gwintu. Literatura fachowa porusza tematykę wpływu zastosowania dodatkowej śruby i sposobu jej umieszczenia względem pozostałych śrub [2], [4], [7] oraz dodatkowego użycia płytki [2], [5]-[8] na stabilność zespolenia odłamów kostnych. Brakuje natomiast źródeł, w których analizie poddano by wpływ wymiarów geometrycznych gwintu śruby na parametry istotne dla procesów zrostu kostnego. Postawiony cel obejmował oszacowanie stabilności izolowanego złamania kłykcia bocznego kości piszczelowej AO 4.1.B.1.1 zespolonego za pomocą dwóch śrub gąbczastych jako jednej z zalecanych technik operacyjnych.
2
Content available Numeryczna analiza stabilizacji złamania kości piszczelowej i strzałkowej
Słowiński J. J., Kudłacik K.
Inżynier i Fizyk Medyczny
|
2018
|
Vol. 7, nr 3
225--228
PL
Kość piszczelowa jest jedną z najczęściej łamanych w ludzkim organizmie kością długą. Ze względu na jej rolę w codziennej aktywności fizycznej, zapewnienie prawidłowej stabilizacji złamania rzutuje na komfort życia pacjenta. Prawidłowo podjęta rehabilitacja skraca czas powrotu do zdrowia, co z kolei ma ogromne przełożenia społeczne i ekonomiczne. Według powszechnie stosowanej i zaaprobowanej w środowisku ortopedycznym skali AO, złamania analizowane w niniejszej pracy zostały opisane jako typ 43-A1. Uraz ten, zlokalizowany w dystalnym końcu kości poza obszarem powierzchni stawowych, zalicza się do złamań międzystawowych i przynasadowych. Przerwanie ciągłości tkanki kostnej następuje w jednej płaszczyźnie, dzieląc kość na dwie części. W opisywanym przypadku nastąpiło także złamanie kości strzałkowej, które jednak nie stanowi nieodłącznego elementu w tego typu złamaniu. 46-letnia chora trafiła do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu złamania podudzia. Na podstawie diagnostyki radiologicznej rozpoznano złamanie 43-A1 wg klasyfikacji AO (Rys. 1). Złamanie dokonane w wyniku urazu, niemniej jednak jego okoliczności nie są jasne ze względu na stan neurologiczny chorej i utrudniony z nią kontakt. Złamanie poddano leczeniu operacyjnemu – stabilizacja złamania kości piszczelowej przy pomocy płyty kostnej bez stabilizacji złamania kości strzałkowej, co jest jedną z przyjętych technik operacyjnych. Kolejne kontrole w 2 i 4 miesiącu po zabiegu operacyjnym wskazały na destabilizację zespolenia, co było prawdopodobnie związane z pełnym obciążaniem operowanej kończyny. Niestety dalsze losy chorej są nieznane z powodu niezgłaszania się jej do kolejnych kontroli. W ramach analizy zaproponowano 5 wariantów stabilizacji złamania obu kości uwzględniającej różne techniki unieruchomienia odłamów względem siebie.
3
Content available Analiza wpływu stabilizacji złamania kości piszczelowej za pomocą gwoździa śródszpikowego na zrost kostny. Cz. 2
Słowiński J. J., Kudłacik K.
Inżynier i Fizyk Medyczny
|
2018
|
Vol. 7, nr 1
66--68
PL
Ze względu na niepowodzenie prowadzonego leczenia podjęto decyzję o przeprowadzeniu wstępnej analizy numerycznej prezentowanego przypadku klinicznego z wykorzystaniem metody elementów skończonych. W tym celu opracowano modele numeryczne kości, złamania oraz implantu. Analizie poddano dwa przypadki możliwej stabilizacji – jednopłaszczyznową oraz dwupłaszczyznową. Pierwsze rozwiązanie wykorzystuje otwory implantu w płaszczyźnie czołowej, tak w dalszym, jak i bliższym końcu. W wariancie drugim (wykorzystanym w opisywanym przypadku klinicznym), w części bliższej powtórzono mocowanie z przypadku pierwszego, tj. jednopłaszczyznowe, w części dalszej natomiast wykorzystano jeden otwór w płaszczyźnie czołowej, drugi zaś w płaszczyźnie strzałkowej. Celem prowadzonych prac było wykazanie, czy i jak sposób stabilizacji gwoździa w objętości kości, szczególnie w części dalszej, rzutuje na uzyskanie zrostu kostnego.
4
Content available remote Analiza wpływu stabilizacji złamania kości piszczelowej za pomocą gwoździa śródszpikowego na zrost kostny. Cz. 1
Kudłacik K., Słowiński J. J.
Inżynier i Fizyk Medyczny
|
2017
|
Vol. 6, nr 6
407--408
PL
Kość piszczelowa współuczestnicząca w tworzeniu łańcucha kinematycznego kończyny dolnej jest, ze względu na swoje wyeksponowane położenie, stale narażona na różnego rodzaju urazy, wśród których najpoważniejszym jest złamanie. Przerwanie ciągłości kości w tym rejonie podlega wielu podziałom ze względu na charakter urazu, jego lokalizację i skomplikowanie. Wśród licznych opisów i skal, które różnicują uraz także w tym rejonie szkieletu, jedną z najpowszechniej stosowanych jest skala zaproponowana przez Müllera [1], przyjęta przez stowarzyszenie ortopedyczne AO Foundation jako podstawowa klasyfikacja złamań kości długich. Jednym z poważniejszych powikłań złamań kości długich są zaburzenia zrostu, w tym brak zrostu, który może prowadzić do powstania stawu rzekomego [2]. Tego rodzaju nieprawidłowość zawsze skutkuje znacznym upośledzeniem funkcjonalności kończyny oraz stwarza ryzyko dalszego poważnego uszczerbku na zdrowiu. Spośród ogólnej liczby powikłań zrostu kostnego, największy ich odsetek dotyczy złamań kości piszczelowej. Na liczbę tych złamań wpływa funkcja kości piszczelowej i jej umiejscowienie, ale też znaczny wzrost aktywności współczesnego człowieka (turystyka, sporty ekstremalne) i rozwój motoryzacji, w efekcie czego ilość wypadków wzrosła. W statystyce złamań tej kości należy uwzględnić także uszkodzenia o charakterze zmęczeniowym, powodowane zbyt dużym wysiłkiem fizycznymi powstające nie doraźnie, ale w dłuższym czasie [3].Poza uszkodzeniem samej tkanki kostnej, wpływ na możliwość wystąpienia niepowodzenia leczenia mają także uszkodzenia układu krwionośnego i tkanek miękkich w obszarze złamania [4]. Aktywność tych tkanek i ich występowanie, szczególnie w dalszej części trzonu kości piszczelowej jest niewielka, co znacząco utrudnia skuteczność postępowania terapeutycznego [5].Leczenie tego typu złamania prowadzi się operacyjnie, a obecnym złotym standardem jest osteosynteza śródszpikowa polegająca na implantacji gwoździa śródszpikowego. Wytwarzane obecnie implanty niemal wszystkich producentów posiadają możliwość blokowania go w kości, za pomocą wkrętów kostnych, w wielu płaszczyznach, co często rodzi pytania o wybór właściwego wariantu stabilizacji oraz o to, jak wariant wybrany umożliwia obciążanie kończyny operowanej w trakcie leczenia. Niepowodzenie leczenia złamań kości piszczelowej, zwłaszcza w obrębie trzonu, zależy od wielu czynników. Poza przyczynami obiektywnymi, m.in.: wiek chorego, choroby towarzyszące, przyjmowane leki i jakości tkanki kostnej, decydujące znaczenie w uzyskaniu zrostu kostnego będą miały: sposób stabilizacji złamania, jego realizacja oraz postępowanie pooperacyjne [6].W związku z powyższym podstawowe znaczenie ma właściwy dobór metody do przypadku klinicznego.
5
Content available remote Biomechanical analysis of diversified screw arrangement on 11 holes locking compression plate considering time-varying properties of callus
Sepehri B., Taheri E., Ganji R.
Biocybernetics and Biomedical Engineering
|
2014
|
Vol. 34, no. 4
220--229
EN
The 11 holes locking compression plate (LCP) is a type of fixator which is currently used in orthopedic surgeries for fixing fractures of long bones. 8 styles of screw positioning on this plate are possible so each orthopedist may use one of them during operations. The aim of the current study was the analysis of diversified screw arrangement on the mentioned LCP for fixation of medial transverse fracture of tibia considering time- varying properties of bone callus in 16-weeks curing duration. Stress shielding effects were also considered. Finite element method using Mimics 10.01, Solid works 2012 and Abaqus 6.11-1 software have been applied. Modeling of bone was done based on computer tomography (CT) scan of human right tibia and four types of forces have been loaded on intact bone and the same was loaded on fixated fractured ones in 8 treatments of fixation. Stresses in bone, plate and screws, also gap or callus strains and stiffnesses in 5 terms of curing duration in all of the treatments have been investigated and compared together using new defined parameters. Finally the preferred treatment was concluded. Results of this study may be used by orthopedists in applying such a fixator for fixation of tibia and other fractured long bones.
6
Content available Stress distribution comparisons of foot bones in patient with tibia vara : a finite element study
Özkan A., Atmaca H., Mutlu I., Celik T., Ugur L., Kisioglu Y.
Acta of Bioengineering and Biomechanics
|
2013
|
Vol. 15, no. 4
67--72
EN
Blount’s disease, or tibia vara, is the most common cause of pathologic genu varum in children and adolescents. Changes in the loading of knee structures such as tibial articular cartilage, menisci and subcondral bone are well documented in case of genu varum. But the mechanical effects of this condition on foot bones are still questionable. In this study, the authors hypothesized that stress distributions on foot bones might increase in patients with tibia vara when compared with patients who had normal lower extremity mechanical axis. Three-dimensional (3D) finite element analyses of human lower limb were used to investigate and compare the loading on foot bones in normal population and patient with tibia vara. The segmentation software, MIMICS was used to generate the 3D images of the bony structures of normal and varus malalignment lower extremity. Except the spaces between the adjacent surface of the phalanges fused, metatarsals, cuneiforms, cuboid, navicular, talus and calcaneus bones were independently developed to form foot and ankle complex. Also femur, tibia and fibula were modeled utilizing mechanical axis. ANSYS version 14 was used for mechanical tests and maximum equivalent stresses (MES) were examined. As a result of the loading conditions, in varus model MES on talus, calcaneus and cuboid were found higher than in normal model. And stress distributions changed through laterally on middle and fore foot in varus deformity model.
7
Content available Analiza wytrzymałościowa MES stabilizacji kości piszczeli metodą ZESPOL z uwzględnieniem własności ortotropowych kości
Kozub B., Matuszyk Ł., Łagan S.
Aktualne Problemy Biomechaniki
|
2011
|
z. 5
63--68
PL
W niniejszej pracy poruszono problem stabilizacji ukośnie złamanej kości piszczelowej przy wykorzystaniu systemu ZESPOL. W celu zaprezentowania rozkładu naprężeń oraz odkształceń wykonano, przy zastosowaniu metody elementów skończonych model układu stabilizator-kość, który został poddany numerycznej wytrzymałościowej analizie. W modelu została uwzględniona struktura kości zbitej jak i trabekularnej, przy zachowaniu własności ortotropowych. Analizę wytrzymałościową wykonano zarówno dla kości zdrowej jak i osteoporotycznej.
EN
The present work deals with the problem of stabilization of fractured tibia with application of ZESPOL system. In order to present the stress and deformation distribution, a model of the stabilizer-bone system was performed using the finite element method. The model has been subjected to strength analysis. The structure of compact and trabecular bone was incorporated into the model while retaining orthotropic properties. Strength analysis was performed for both the healthy and osteoporotic bone.
8
Content available remote Procedure of generating the individually matched bone scaffolds
Słowiński J.
Acta of Bioengineering and Biomechanics
|
2011
|
Vol. 13, no. 3
15-25
EN
The pace of modern life forced continuous high readiness and proper condition of motion systems on human beings. The techniques used in medicine and orthopaedics enable treatment of even highly complicated injuries and pathological states. One of them involves the use of bone scaffolding – the technique being intensively developed, which seems to have a promising future. Based on a numerical modelling, it is possible to match that type of implant to the needs of individual patient, with consideration for both biomechanical factors (patient weight, bone size and its defects) and the applicable implantation techniques. Vast possibilities are offered by the application of the finite element method as a technique enabling verification of an implant with the individually matched geometry and material. The paper presents the procedure aimed at generating the bone scaffold structure that enables the stresses created in the contact places of implant with the surrounding bone tissue to be reduced. High stresses may lead to local damages to the tissue and, in extreme cases, to the destruction of a scaffold. The present procedure is based on the theory of genetic algorithms and, due to several models widely known in biomechanics, allows stresses in places of bone contact with implant to be significantly reduced.
9
Content available remote Zastosowanie wyników pomiarów współrzędnościowych do procesów modelowania geometrii w systemach CAD, na przykładzie kości piszczelowej
Łagan S., Niesułowski A.
Aktualne Problemy Biomechaniki
|
2007
|
z. 1
131--138
PL
W pracy przedstawiono proces tworzenia geometrii kości długiej, przy zastosowaniu programu CATIA. Uzyskany model opracowano na podstawie pomiarów współrzędnościowych, przetworzonych wstępnie do postaci pliku formatu IGES. Przybliżono planowane zastosowania.
EN
The paper presents a way of creating geometry of long bone with applying CATIA software. The model was generated on the base of coordination measurements transformed firstly into IGES format file.
10
Analiza wytrzymałościowa systemu stabilizacji złamanej kości piszczelowej
Gzik M., Stępnik A.
Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej / Politechnika Śląska
|
2004
|
z. 24
79-82
PL
W artykule opisano badania dotyczące przypadku złamanej kości piszczelowej po stabilizacji systemem ZESPOL, który poddano numerycznej analizie wytrzymałościowej. Model sformułowano oraz symulacje numeryczne przeprowadzono w systemie ANSYS.
EN
Numerical strength analysis of broken tibial bone stabilized by system ZESPOL was presented in this paper. The model was created and numerical analysis was carried out using program ANSYS.
11
Content available Analiza stanu przemieszczeń i odkształceń kości piszczelowej dla różnych modeli materiału tkanki kostnej
Ścigała K., Niciński T.
Inżynieria Biomateriałów
|
2004
|
R. 7, nr 34
9-13
12
Content available remote FEM analysis of strain distribution in tibia bone and relationship between strains and adaptation of bone tissue
Będziński R., Ścigała K.
Computer Assisted Mechanics and Engineering Sciences
|
2003
|
Vol. 10, No. 3
353-367
EN
The purpose of the research is the estimation of strain distribution in tibia bone. Resultant strain distribution constitutes necessary data for the calculations made in the process of simulation of bone tissue adaptation. Estimation of strain distribution in proximal part of tibia bone is made for different load conditions (including the one following total knee arthroplasty and a surgical correction of lower limb with the application of high tibial osteotomy). The model of tibia bone and soft tissues, prepared for finite element analysis, was made with the use of Ansys 5.6. The geometry of bone was estimated by 3-D digitalisation of a physical model of bone. Displacements distribution obtained from the simulation was compared with the measurements of the physical model of a knee joint. In the research the holographic interferometry method was applied. The results of this calculation are helpful in the estimation of boundary conditions for a simulation of bone tissue functional adaptation in the region of a knee joint. It has been found out that there are differences in strain distribution in different load conditions. However, the perfect agreement of experimental and numerical results for a simple static load indicates that the numerical model is valid for this simulation in a certain range of the applied load.
13
Content available remote Stress analysis in tibia and fibula
Mrozowski J., Awrejcewicz J., Śmiałek R.
Vibrations in Physical Systems
|
2002
|
Vol. 20
230--231
14
Analiza stanu naprężeń i przemieszczeń w gwoździowaniu śródszpikowym z wykorzystaniem MES
Marciniak J., Kaczmarek M., Walke W., Jurkojč J.
Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej / Politechnika Śląska
|
2001
|
z. 17
107-111
PL
Przedstawiono wyniki analizy stanu naprężeń i przemieszczeń w zespoleniu śródszpikowym kości piszczelowej dzieci. Obliczenia dla różnych grup wiekowych wykonano w celu doboru optymalnych własności mechanicznych gwoździ i ich cech geometrycznych.
EN
Results of stress and strain in intramedullar fixation of child ’ s tibia are presented. Calculations were carried for children at different ages. Optimal mechanical properties and geometrical features of intramedullary nails were calculated.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.