Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zróżnicowanie kierunku i prędkości wiatru na obszarze Torunia (centralna Polska) w 2012 roku

Strzyżewski T., Uscka-Kowalkowska J., Przybylak R., Kejna M., Araźny A., Maszewski R.

Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2015

|

Vol. 24, No. 1

79--89

PL

Elementem meteorologicznym bardzo istotnym z punktu widzenia mieszkańców miast jest wiatr, wpływający m.in. na temperaturę odczuwalną, zasięg miejskiej wyspy ciepła czy stężenie zanieczyszczeń w atmosferze. Na podstawie badań przeprowadzonych w Toruniu w 2012 roku stwierdzono duże deformacje kierunku oraz zmniejszenie prędkości wiatru w stosunku do terenów podmiejskich. Najmniejsze średnie prędkości wiatru odnotowano na terenach leśnych (0,2 m·s–1 ) oraz parkowych (0,6 m·s–1 ), a największe wystąpiły na obszarze o zabudowie wielorodzinnej (1,1 m·s–1 ). Analizie poddano również modyfi kacje kierunków wiatru. Największe wystąpiły na obszarze leśnym, a najmniejsze na obszarze o zabudowie zróżnicowanej.

EN

Wind is a particularly significant meteorological element from the point of view of the residents of cities, as it affects, for example, the subjective temperature, the extent of the Urban Heat Island or the concentration of atmospheric pollution. On the basis of observations carried out in Toruń in 2012, great deformations of wind directions and reduction of its speed were found as compared to suburban areas. The lowest values of annual mean speed were recorded in forest areas (0.2 m·s–1 ) and in parks (0.6 m·s–1 ). The highest winds, on the other hand, occurred in the area of multi-apartment buildings (1.1 m·s–1 ). Modifications of wind directions were also analysed and were found to occur to the greatest extent in forest areas, and in areas of diversified land development, the least.

2

Zróżnicowanie wilgotności powietrza na terenie Torunia w 2012 roku

Uscka-Kowalkowska J., Przybylak R., Kunz M., Maszewski R., Araźny A., Kejna M.

Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2014

|

Vol. 23, No. 4

393--409

PL

W opracowaniu przedstawiono zagadnienie zróżnicowania pola wilgotności powietrza w Toruniu w 2012 roku. Do tego celu wykorzystano wyniki pomiarów z 5 punktów usytuowanych w różnych częściach miasta. Wilgotność powietrza została przedstawiona poprzez dwie jej charakterystyki: wilgotność względną (%) i ciśnienie pary wodnej (hPa). Uzyskane wyniki wskazują na duże zróżnicowanie wilgotności powietrza w mieście zarówno w świetle wartości średnich rocznych, miesięcznych, jak i dobowych. W przypadku wilgotności względnej średnio w roku najmniejszą wartość zaobserwowano w centrum miasta w punkcie LO1 (75%), natomiast największą w lesie na wschodzie. Zróżnicowanie wilgotności powietrza na terenie Torunia w 2012 roku 409 miasta w punkcie LBI (82%). W przypadku ciśnienia pary wodnej średnio w roku największe wartości wystąpiły w centrum miasta (LO1) oraz obszarze leśnym (LBI) – po 9,8 hPa, natomiast najmniejsze na północy miasta w punkcie WRZ (9,4 hPa). Zbadano także wpływ sytuacji synoptycznych na zróżnicowanie wilgotności powietrza na terenie miasta. Zarówno w przypadku wilgotności względnej, jak i ciśnienia pary wodnej obserwuje się nieco większe ich zróżnicowanie na terenie miasta w czasie występowania układów antycyklonalnych w porównaniu z cyklonalnymi. Jedynie latem między stacjami LO1 (centrum miasta) i LBI (obszar leśny na wschodzie miasta) następuje odwrócenie relacji wielkości różnic ciśnienia pary wodnej przy różnych układach barycznych. Na zróżnicowanie wielkości wilgotności powietrza wpływają pozostałe elementy meteorologiczne. Problem ten zbadano na przykładzie stacji LO1 i WRZ. Znaleziono istotną statystycznie korelację wielkości różnic wilgotności względnej oraz prędkości wiatru dla wszystkich pór roku. W przypadku zachmurzenia jego wielkość jest istotnie skorelowana z różnicami ciśnienia pary wodnej, natomiast z wilgotnością względną nie wykazuje korelacji.

EN

In this article the problem of spatial diversity of the air humidity field in Toruń in 2012 is addressed. For this purpose, results of measurements taken at 5 sites located in different parts of the city were used. The air humidity is presented through its relative humidity (%) and the water vapour pressure (hPa). The obtained results indicate a substantial diversity of air humidity in the city, whether represented as mean annual, monthly or diurnal values. In the case of the relative humidity, the lowest mean value was observed in the city centre, at LO1 (75%), whereas the highest value was recorded in a wood at the LBI (82%) site, located in the east of the city. As far as the water vapour pressure is concerned, the highest annual mean values occurred in the city centre (LO1) and the woodland area (LBI) – 9.8 hPa each, whereas the lowest readings were observed at WRZ in the north of the city (9.4 hPa). The influence of the synoptic situations on the diversity of air humidity in the city was also analysed. Both the relative humidity and the water vapour pressure were found to be slightly more diversified within the city when anticyclonic pressure systems prevailed, as compared to cyclonic systems. Only in the summer, between LO1 (city centre) and LBI (woodland in the east), did the correlation reverse. The diversity of air humidity is affected by meteorological elements. The problem was studied on the basis of the observations made at the LO1 and WRZ sites. A statistically significant correlation was found in the values of the difference in relative humidity and wind speed in all seasons of the year. In the case of cloudiness, its amount is significantly correlated with the differences in the water vapour pressure, but no correlation was found of this element with the relative humidity.

3

Dobowa zmienność powierzchniowej miejskiej wyspy ciepła wybranych miast w Polsce podczas fali upałów w sierpniu 2013 roku na podstawie danych satelitarnych

Gawuć L.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Inżynieria Środowiska

|

2014

|

z. 68

19--34

PL

Dokonano analizy porównawczej powierzchniowej miejskiej wyspy ciepła (PMWC) trzech polskich miast: Warszawy, Krakowa i Wrocławia. Jako termin analiz wybrano okres fali upałów na terenie Polski w sierpniu 2013 roku. Wykorzystano termalne zobrazowania satelitarne powierzchni Ziemi dla pory dziennej (zarejestrowane 8 sierpnia 2013 o godzinie 11:40 czasu lokalnego) oraz dla pory nocnej (zarejestrowane 5 sierpnia 2013 o 22:20 czasu lokalnego). Zakres prac dotyczył porównania dwóch rodzajów PMWC - powierzchniowo uśrednionej oraz bezwzględnej. Uśredniona powierzchniowo PMWC w ciągu dnia w Krakowie wyniosła 2,4°C (w nocy 1,6°C), w Warszawie 2,2°C w dzień (2,1°C w nocy), we Wrocławiu w dzień 0,8°C (0,9t w nocy). Warszawska PMWC miała największą powierzchnię zarówno w dzień, jak i nocy. W dzień bezwzględna PMWC w Warszawie wyniosła 14,6°C (w nocy 6,3°C), w Krakowie 11,8°C (w nocy 8,5°C), we Wrocławiu 10,1°C (w nocy 7,7°C). Ponadto dokonano identyfikacji obszarów o największych różnicach temperatur powierzchni miedzy porą dzienną a nocną.

EN

Thermal satellite remote sensing data obtained by the MODIS instrument (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer) have been applied in an inter-comparison study of surface urban heat island (SUHI) phenomena in three cities in Poland (Warsaw, Cracow, Wroclaw) during an extreme heat wave in August 2013. Two satellite images were analyzed for day and night case comparison. One was acquired on 8 August 2013 at 11:40 local time (the day case), the second on 5 August 2013 at 22:20 local time (for the night case). Two types of SUHI were analyzed - an absolute SUHI and a spatially averaged SUHI. The performed study shows that Cracow's spatially averaged SUHI has the highest magnitude in the day (2.4°C), Warsaw's SUHI has the biggest spatial extent during day and night, Wroclaw's SUHI is the smallest in terms of spatial extent and magnitude. In Warsaw, absolute SUHI was 14.6°C (at night 6.3°C), in Cracow 11.8'C (at night 8.5°C), in Wroclaw 10.1°C (at night 7.7°C). Also, areas of the cities with the highest diurnal thermal differences were identified.

4

Kształtowanie przestrzenne architektury ekologicznej w strukturze miasta

Zielonko-Jung K.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Seria Architektura

|

2013

|

nr 9

5--136

PL

Budynek ekologiczny to system rozwiązań architektonicznych i technicznych otwarty na naturalne otoczenie i głęboko z nim związany. Każdy budynek o określonej formie i orientacji względem stron świata, usytuowany w określonych warunkach urbanistycznych, infrastrukturalnych i biologicznych stanowi niepowtarzalny układ przepływu energii i materii między nim a otoczeniem. Nasuwają się zatem pytania o charakter tego układu w przypadku specyficznego otoczenia, którym jest struktura miasta. Otoczenie miejskie rzadko pojawia się w badaniach naukowych jako element różnicujący architekturę ekologiczną. Jak dotąd utrwalił się jej obraz jako usytuowanej na tle otwartej przestrzeni, często wśród zieleni i naturalnego pejzażu. Tymczasem realia współczesnych miast tworzą odmienny kontekst przestrzenny - deficyt przestrzeni, terenów biologicznie czynnych i zieleni, zagęszczona, nawarstwiona w różnych okresach czasu zabudowa, rozbudowany system uciążliwej dla środowiska i ludzi infrastruktury komunikacyjnej i technicznej. Otoczenie budynków miejskich składa się z głównie z elementów antropogenicznych, a naturalne podlegają silnym przekształceniom. W takiej sytuacji hierarchia celów ekologicznych i drogi dochodzenia do nich są inne niż w przypadku terenów otwartych lub o malej intensywności zabudowy. Problematyka związków między budynkami a ich otoczeniem w strukturach zurbanizowanych jest złożona i wielowątkowa. Zakres niniejszej pracy ograniczono do zbadania zależności między kształtowaniem przestrzennym zabudowy miejskiej a naturalnymi elementami środowiska, najistotniejszymi, zdaniem autorki, dla jej ekologicznego wymiaru. Za takie uznać można komponenty klimatyczne: nasłonecznienie, warunki termiczne, wiatrowe i wilgotnościowe. Głównym celem pracy jest zarysowanie i usystematyzowanie zależności, jakie zachodzą między badanymi komponentami środowiska a strukturą przestrzenną zabudowy rozważaną w różnych skalach - dzielnic lub dużych fragmentów miast, osiedli, kwartałów i budynków. Dzięki temu można lepiej zrozumieć jak kształtowanie morfologiczne zabudowy, formowanie ulic, placów czy indywidualnych obiektów architektonicznych może wpływać na warunki klimatyczne w mieście, w jaki sposób można wykorzystywać istniejące zjawiska lub je modyfikować. Pole badań zawężono do strefy klimatu umiarkowanego, charakterystycznego dla terenu Polski. Nie dokonano natomiast precyzyjnych założeń co do wielkości struktur miejskich, zakładając, że praca odnosi się do miast dużych (powyżej 100 tys. mieszkańców) i średnich (powyżej 30 rtys. mieszkańców). Istniejący stan badań nie pozwala na dokonanie szczegółowego różnicowania w tym zakresie. Kolejnym ważnym celem pracy jest dokonanie analizy rozwiązań proekologicznych stosowanych we współczesnej architekturze pod kątem możliwości ich wykorzystania w budynkach miejskich. Wyodrębniono rozwiązania najbardziej odpowiednie dla uwarunkowań miejskich, rozwiązania wymagające modyfikacji i udoskonaleń oraz nieuzasadnione lub niemożliwe do zastosowania. Z racji dużej rozległości zagadnienia ograniczono analizę do rozwiązań przestrzennych - formy budynku i jego obudowy zewnętrznej, zagospodarowania jego bezpośredniego otoczenia, funkcjonalnego i formalnego rozdysponowania przestrzeni wewnętrznej. Wiążą się one najściślej z problematyką planowania przestrzennego miast. Praca zawiera także ogólne wnioski i rozważania wynikłe ze spojrzenia na podjęte zagadnienie na szerszym tle, między innymi: problemów komponowania przestrzeni urbanistycznej, zjawiska rozpraszania współczesnych miast oraz procesów proekologicznego projektowania urbanistycznego i architektonicznego. Pozwalają one odnieść problem architektury proekologicznej do szerszego kontekstu urbanistycznego i zarysować ich związek z ideą zrównoważonego rozwoju.

EN

An ecological building can be seen as a system of architectural and technical implementations which are attuned to natural environment and deeply integrated with it. Every building with its determined shape and physical orientation, located within a pre-determined urban, infrastructural and biological structure, constitutes a unique set of energy and material flows between itself and its surroundings. This raises a number of questions about its character in relation to its specific surroundings. such as urban structures. Urban surroundings as an element of differentiation of ecological architecture rarely figure in academic research. So far, its representation has been that of open space, often with green areas and natural landscape. Meanwhile, the reality of contemporary cities offers a different spatial context - that of deficit of space, biologically active and green areas, an amalgamation of buildings from different periods, an extended system of communication and technical infrastructure. not friendly for human beings and the environment. The surroundings of urban buildings are mainly anthropogenic; they are also likely to be highly transformed. In such a situation the hierarchy of ecological objectives and trajectories of attaining them are different than in the case of open space or terrains with little interference from buildings. The interrelations between buildings and their urban surroundings are complex and multithreaded This study is limited to analysis of relations between urban spaces and those elements of the natural environment, which are seen by the author as most essential and pertinent. These include: solar exposure, winds and humidity. This book's objective is to outline and arrange together relationships between the researched components of the environment and spatial structure of buildings (sealable from buildings to town districts). This allows to better understand how the morphological shaping of buildings, formation of streets and squares, even individual buildings, can influence the city's climate and also how these influences can be used or modified. The scope of research was narrowed down to moderate climate, such as that prevailing in Poland. No detailed assumptions were made on the size of city structures since the study focuses on large (over 100,000 inhabitants) to mid-sized cities (over 30,000 inhabitants). The existing stale of research does not allow for further detailed differentiation of these cities. Another important element of the study was to analyse ecological solutions used by contemporary architecture from the perspective of their possible implementation in city buildings. A distinction was made between solutions best adapted to city conditions, those that have to be modified to match these conditions, and those that appear inadaptable or inopportune for implementation under these conditions. Due to the large scope of the researched topic, these solutions were narrowed down do spatial ones such as form (shape) of the building and its external casing, use of its immediate surroundings, functional and formal allocation of its internal area. This is closely related to city spatial planning. The study also makes general comments on the researched topic from a wider perspective, such as composition of urban space, urban sprawl and ecological architectural and urban design. These allow to link the problem of ecological architecture with a wider urban context and even with a broader context of sustainable development.

5

Intensywność warszawskiej miejskiej wyspy ciepła w sezonach grzewczych lat 2005/2006 i 2006/2007 w różnych warunkach pogodowych

Gołaszewski D., Przewoźniczuk W., Majewski G.

Przegląd Naukowy Inżynieria i Kształtowanie Środowiska

|

2007

|

Vol. 16, No. 3

74--83

EN

In this paper a research was carried out on urban heat island intensity during heating seasons 2005/2006 and 2006/2007 considerably different in terms of meteorological conditions. Data coming from automatic gauguing stations published by WIOŚ were used for that purpose. A reference point for urban heat island intensity calculation was the data from regional background station in Legionowo. It was found that exceptionally cold weather in January 2006, shaped by the influence of long-lasting high pressure systems, caused the creation of a heat island of high intensity.

6

Klimat miasta: efekt uboczny czy wynik zamierzonych działań planistycznych

Jurkowska-Kucharska B.

Architectus

|

1999

|

Nr 1(5)

43--49

PL

Aby odpowiedzieć na tak postawione w tytule pytanie, należy wcześniej odpowiedzieć na kilka pytań pomocniczych: 1. Od kiedy uwzględnia się klimat miasta w działaniach planistycznych i dlaczego ? 2. Co to jest klimat, z jakich elementów się składa i jakie tworzy typy? 3. Jakie czynniki zmieniają i degradują klimat miasta oraz czym on się różni od klimatu terenów pozamiejskich? 4. Jakie czynniki kształtują klimat miasta w świetle współczesnej wiedzy? 5. Czy można wpływać na klimat miasta, a jeżeli tak, to w jakim zakresie i z jakim skutkiem?

EN

Urban climate appears to be a side-effect of planner's activity whenever we arc unable to change some climatic processes and we do not know how to modify them. On the other hand, urban climate can be a result of planner's activity, provided that we make proper use of the existing environmental conditions, including localization, surface features, location of open grounds, green and water-bearing areas. We can purposefully shape the built-up areas and their localization in space on condition that we possess adequate knowledge of the effects of such actions on urban climate.