Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: keratynocyty

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Elastyczne podłoża poliakryloamidowe do badań komórkowych

Zamora K., Dziob D., Nowak J., Piekarczyk W., Rajfur Z., Laska J.

Engineering of Biomaterials

2014

Vol. 17, no. 124

11--18

Podłoża do hodowli komórkowej charakteryzują się różnymi właściwościami mechanicznymi, które mogą mieć znaczący wpływ na zachowanie komórek. Szczególnie ciekawy typ podłoży stanowią hydrożele akryloamidowe, zarówno ze względu na łatwość ich syntezy, jak i na fakt, iż poprzez niewielkie zmiany ilości substratów wykorzystywanych w wytwarzaniu tych podłoży, można uzyskać podłoża znacznie różniące się elastycznością. Dodatkową zaletą hydrożeli akryloamidowych jest to, że pomimo znacznych różnic elastyczności, biozgodność i bioaktywność pozostają niezmienione. W niniejszym artykule skupiono się na opisie syntezy podłoży akryloamidowych do hodowli komórkowej, a także na scharakteryzowaniu ich cech mechanicznych i sprawdzeniu wpływu elastyczności podłoży na hodowlę rybich komórek keratynocytowych. Keratynocyty to komórki, których hodowla jest niewymagająca, w porównaniu do innych linii komórkowych, gdyż mogą one być hodowane bez konieczności wykorzystywania drogich pożywek, a także bez konieczności inkubowania w temperaturze 37 stopni Celsjusza. W pracy szczegółowo opisano sposób wytwarzania podłoży akryloamidowych o różnych stopniach elastyczności. Hydrofilowość otrzymanych podłoży sprawdzano metodą goniometryczną poprzez pomiar kąta zwilżania. Istotną częścią eksperymentu było określenie właściwości mechanicznych otrzymanych podłoży poprzez pomiar prędkości rozchodzenia się podłużnej fali ultradźwiękowej. W ten sposób porównano właściwości mechaniczne czterech podłoży różniących się modułem elastyczności. Stwierdzono, iż największe prędkości rozchodzenia się fal dotyczą próbek o najniższym module elastyczności, co świadczy o największym upakowaniu cząsteczek polimeru i pośrednio potwierdza najwyższy stopień usieciowania polimeru. Otrzymane podłoża posłużyły jako matryce do hodowli keratynocytów, których migrację obserwowano pod mikroskopem. Zaobserwowano znaczne różnice w zachowaniu się komórek, szybkości ich migracji oraz przyjmowaniu kształtu wskazującego stresogenne działanie podłoży o niskim module elastyczności rzędu kilku kPa oraz korzystne oddziaływanie podłoży twardych o module elastyczności >30 kPa.

Cell culture substrates show different mechanical properties, that may have significant influence on behavior of cells. Acrylamide hydrogels are particularly interesting substrates, due to both the ease of their synthesis and the fact, that by small changes in the amounts of reactants used in their manufacturing process, one can obtain substrates of significantly different elasticity level. An additional advantage of acrylamide hydrogels is that despite of significant changes in elasticity they exhibit no changes in biological properties. This article is focused on the synthesis of acrylamide substrates for cell culturing, characterization of their mechanical properties, and also on searching the influence of elasticity of the substrates on culture of fish keratinocytes. Keratinocytes are cells, which culture is simplified, compared to other cell lines, since they may be cultured without usually expensive nourishments and the necessity of incubation at 37 degrees of Celsius. The detailed description of the synthesis of acrylamide substrates of different levels of elasticity is given in this paper. Hydrophilicity of the obtained substrates was also investigated by testing the contact angle by goniometric method. An important part of the experiment was determining mechanical properties of the obtained substrates by measuring velocity of propagation of ultrasonic longitudinal wave for substrates of different elasticity modules. In that way comparison of the elasticity of the four different substrates was possible. It has been found, that the largest wave propagation velocity refers to the samples of the lowest elastic modules, what proves the highest degree of cross-linking in these hydrogels. The established substrates were used as matrices for keratinocytes culture, which migration was observed under the microscope. Depending on the substrate significant differences in cell behavior, their migration velocity, and shape changing has been observed. The soft hydrogels with elasticity modulus less than several kPa were stressful for the cells while hard ones with elasticity of >30 kPa were beneficial.

Evaluating the toxicity of reactive dyes and dyed fabrics with the HaCaT cytotoxicity test

Klemola K., Pearson J., Lindström-Seppä P.

Autex Research Journal

2007

Vol. 7, no. 3

217--223

We investigated the cytotoxicity of reactive dyes and dyed fabrics using human keratinocyte HaCaT cells in vitro. The HaCaT cells were exposed to three monochlortriazinyl dyes: yellow, red and blue with different concentrations. The HaCaT cells were also exposed to water extracts of dyed fabrics. After 72 hours exposure, the protein contents of the samples compared to the protein contents of non-exposed cells were measured. The level of protein content indicates the viability of the cells. The mean inhibitory concentration values (IC50) showed the dye concentration when the protein content of the sample was 50% of the protein content of the non-exposed cells. The mean inhibitory concentration values (IC20) when the protein content of the samples was 80% were also measured. The IC20 values show the limiting value of toxicity. The IC50 values show whether samples are clearly toxic. The IC50 value for the yellow dye was 237µg/ml and the IC20 value was 78µg/ml. The IC50 for the red dye was 155µg/ml: the red dye caused adverse effects under the lowest dye concentration (28µg/ml). The IC50 value for the blue dye was 278µg/ml and the IC20 value was 112µg/ml. Cotton fabrics dyed using these same three reactive dyes were extracted with water and the extracts were analysed using the HaCaT cell line. The viability of the cells was good, the protein content of the samples being over 80% compared to the non-exposed cells. The HaCaT cell test indicated the toxicity of pure dyes; the dyed fabrics had no adverse effect. The human keratinocyte HaCaT cells seem to be a useful tool for the study of the purity/toxicity of dyes and other substances applied to textiles.