Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: kary zasadnicze

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 września 2016 r., sygn. V KK 221/16, w sprawie traktowania skutków wypadku jako czynnika wpływającego na wymiar kary

Pawelec K. J.

Paragraf na Drodze

2017

Nr 4

13--22

Jest to glosa aprobująca postanowienie Sądu Najwyższego, którego teza brzmi: „Skoro znamieniem przestępstwa z art. 177 § 2 k.k. jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, to dopuszczalne jest akcentowanie, jako okoliczności wpływającej na zaostrzenie kary, iż następstwem wypadku była śmierć dwóch osób”. Glosowane postanowienie dotyczy karania sprawców wypadków drogowych, z zaznaczeniem, że skutki wypadku mają istotne znaczenie dla wymiaru kary. Autor podkreśla, że spiętrzenie okoliczności obciążających stanowi okoliczność uzasadniającą wymierzenie surowej kary jak też środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów, z tym jednak, że wszelki schematyzm nie jest tu dopuszczalny. Zdaniem autora, wymierzając sprawcy wypadku karę i środek karny zakazu prowadzenia pojazdów, sąd powinien brać pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a krytycznie odnosić się do tzw. prewencji generalnej, której skuteczność jest wątpliwa. Zwraca uwagę, że ustawodawca niewiele uwagi poświęcił spowodowanemu przez sprawcę niebezpieczeństwu, które poprzedzało wypadek.

This is a commentary approving the Supreme Court Decision, which is worded as follows: “Since the hallmark of a crime under Art. 177 § 2 Penal Code is the death of another person or serious injury to their health, it is acceptable to emphasize – as a circumstance that increases the severity of the punishment – that the consequence of the accident was the death of two people”. The aforementioned Decision concerns punishment of perpetrators of road accidents, with an indication that the consequences of the accident have significant importance for the severity of the punishment. The author emphasizes that the accumulation of aggravating circumstances justifies the imposition of a strict punishment as well as a driving ban, but it should be borne in mind that a schematic (formulaic) approach is not admissible here. In the author’s opinion, the court should – when imposing a punishment and a driving ban on the perpetrator of an accident – take into account all the circumstances of the given case and have a critical attitude to so-called general prevention, whose effectiveness is doubtful. He points out that the legislator has not devoted much attention to the threat/danger (preceding the accident) caused by the perpetrator.