Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: kappa-karagen

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Analysis of the formation of starch - hydrocolloid binary gels and their structure based on the relaxation times of the water molecules

Baranowska H. M., Sikora M., Krystyjan M., Tomasik P.

Polimery

2011

T. 56, nr 6

478-483

The formation of gels in the blending of cassava, corn, oat and potato starches with κ-carrageenan, guar and xanthan gums and some of their selected properties have been studied. 0.2 % admixture of xanthan gum, significantly decreased the spin-lattice T1 relaxation time, whereas similar admixtures of guar gum and k-carrageenan had a relatively weak influence upon starch gelatinization providing, however, a slight increase in T1 with an increase in temperature. The two latter hydrocolloids decreased gelatinization onset temperature by approximately 5 °C and made gelatinization more diffuse in time. The presence of hydrocolloids influenced also spin-spin T2 relaxation times. Initially, up to the onset gelatinization temperature, T2 was most effectively suppressed by xanthan gum. On cooling, T2 varied inconsistently. As a rule, T2 in binary gels was higher than in those of plain starch. In all the studied blends both relaxation times monotonously declined with temperature. The activation energy of water molecules in binary gels on cooling was estimated.

Badano powstawanie dwuskładnikowych żeli w wyniku mieszania skrobi kukurydzianej, owsianej, tapiokowej bądź ziemniaczanej z κ-karagenem, gumą guarową lub ksantanową oraz określano wybrane właściwości tych żeli. 0,2-proc. dodatek gumy ksantanowej wyraźnie skracał czas relaksacji spinowo-sieciowej, T1, podczas gdy dodatek takiej ilości gumy guarowej lub k-karagenu miał niewielki wpływ na żelowanie skrobi, powodując jednak wraz z rosnącą temperaturą niewielki wzrost T1. Oba te hydrokoloidy obniżały jedynie, o ok. 5 °C temperaturę początku żelowania, a samo żelowanie było rozciągnięte w czasie. Hydrokoloidy wpływały także na czasy relaksacji spinowo-spinowej, T2. Początkowo, aż do rozpoczęcia żelowania, czas T2 ulegał skróceniu, najwyraźniej w układzie z gumą ksantanową (rys. 1, 3, 5, 7). W trakcie chłodzenia wartość T2 zmieniała się nieregularnie. Na ogół w żelach podwójnych czasy T2 były dłuższe niż w żelach ze skrobi bez dodatków, a we wszystkich badanych żelach dwuskładnikowych czasy relaksacji jednostajnie się zmniejszały wraz ze spadkiem temperatury (rys. 2, 4, 6, 8). Wyznaczono także energie aktywacji cząsteczek wody w czasie chłodzenia żeli (tabela 1).

Przydatność białka rybiego w postaci kolagenu lub żelatyny oraz polisacharydu - κ-karagenu do wytwarzania aktywnych opakowań biodegradowalnych

Tylingo R., Mazur-Sandomierska A., Sadowska M.

Polimery

2008

T. 53, nr 7-8

576-580

Zbadano możliwość wykorzystania błon z kolagenu bądź z żelatyny (białko uzyskiwane z dorsza bałtyckiego) oraz z polisacharydowych błon karagenowych a także odpowiednich dwuskładnikowych układów białkowo/polisacharydowych jako nośników enzymów (lizozymu albo lizostafyny) do otrzymywania aktywnych mikrobiologicznie opakowań. Stwierdzono, że sieciowanie takich układów N-[3-(dimetyloamino)propylo]-N'-etylokarbodiimidem (EDC) nie wywiera wpływu na aktywność unieruchomionego w błonach lizozymu, w przypadku zaś lizostafyny jej aktywność w wyniku sieciowania błon maleje. Błony kolagenowe z unieruchomionymi lizozymem lub lizostafyną wykazują większą aktywność niż odpowiednie błony kolagenowo-karagenowe i żelatynowo-karagenowe. Minimalne stężenie lizozymu potrzebne do zapewnienia aktywności usieciowanej błony kolagenowej wobec mikroorganizmu Sarcina S1 wynosi 0,2 mg/ml, natomiast użycie lizostafyny już w ilości 7 μg/ml zapewnia aktywność usieciowanej błony kolagenowej wobec Staphylococcus aureus. Wprowadzenie do błony białkowej κ-karagenu (układy dwuskładnikowe) powoduje zmniejszenie aktywności w skutek oddziaływania enzymów z tym polisacharydem.

The possibility of use of protein films made of fish collagen or gelatin as well as polysaccharide carrageenan films as carriers of enzymes (lysozyme or lysostaphyne), for preparation of microbiologically active packages, was investigated. It was found that crosslinking of such systems with N-[3(dimethylamino)propyl]-N'-ethylcarboimide (EDC) does not influence the activity of lysozyme immobilized in the films (Table 1). In case of lysostaphyne, its activity decreases after the film crosslinking (Table 5). Collagen films with lysozyme or lysostaphyne immobilized show higher activities than collagen-carrageenan or gelatin-carrageenan ones. The minimal lysozyme concentration needed to secure the activity of crosslinked collagen film toward Sarcina S1 microorganisms equals 0.2 mg/mL (Table 2 and 3). However, the use of lysostaphyne in an amount of 7 μg/mL secures the activity of crosslinked collagen film toward Staphylococcus aureus (Table 6). An introduction of κ-carrageenan into the film (two-component system) causes decrease in activity as a result of interaction of enzymes with this polysaccharide (Table 1 and 4).