Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: kanon

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Kanon w architekturze cerkwi prawosławnej pw. Mądrości Bożej – Hagia Sophia w Białymstoku

Tokajuk Andrzej

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

2022

T.18, nr 4

7--14

W niniejszym artykule autor poddaje analizie cechy architektoniczne obiektu cerkwi prawosławnej pw. Mądrości Bożej – Hagia Sophia w Białymstoku. Autor identyfikuje cechy architektury budynku i odnosi je do kanonów projektowania tego typu obiektów. Punktem odniesienia jest też archetyp architektury bizantyjskiej – obiekt Hagii Sophii z Istambułu (dawny Konstantynopol). Celem badawczym jest odpowiedź na pytania, czy w projekcie białostockiej świątyni zachowano zasady kształtowania formy i detalu architektury bizantyjskiej oraz czy obiekt ma charakter oryginalny. Metody badawcze zastosowane przez autora w trakcie badań to metoda „in-situ” oraz metoda analityczno-porównawcza.

In this article, the author analyzes the architectural features of the orthodox church of St. of God's Wisdom - Hagia Sophia in Bialystok. The author identifies the features of the building's architecture and relates them to the canons of designing this type of facility. Another point of reference is the archetype of Byzantine architecture - Hagia Sophia from Istanbul (former Constantinople). The aim of the research is to answer the questions whether the design of the temple in Bialystok has preserved the principles of shaping the form and detail of Byzantine architecture and whether the object has an original character. The research methods used by the author are the "in-situ" method and the analytical-comparative method.

Przemiany języka architektury : Znaczenia wybrane

Pieczara M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

2005

R. 102, z. 13-A

133--146

Mówiąc o przemianach języka architektury, które doprowadziły go do dzisiejszej postaci, należy zapoznać się z tendencjami rządzącymi tą dziedziną począwszy od epoki odrodzenia. Od przeciwstawienia renesansowego modelu idealnego gotyckiej sztuce emocji, przez dalsze dążenie do absolutu i manierystyczny dualizm, przez powrót kultu obrazu w baroku i racjonalistyczną typizację w oświeceniu, zbliżamy się do momentu, kiedy trendy architektoniczne ulegają rozspojeniu. Romantyczny historyzm i jego posługiwanie się zróżnicowanymi emblematami, dalej ekspresjonizm czy secesja, podkreślające indywidualizm rozwiązań, są przeciwstawne rodzącemu się stylowi międzynarodowemu, opierającemu się na zasadach czystego funkcjonalizmu i nowoczesności. W tym miejscu bierze początek współczesna dowolność, oscylująca pomiędzy zabawą a pełnym powagi poszukiwaniem sensu. Dzisiejsza architektura nie ma już narzuconego stylu; nie ma też jednolitego języka, który mogliby zrozumieć wszyscy.

When discussing the transformations into the language of architecture that have brought it about its present shape, all the tendencies which were in charge of this art, dating back to Renaissance, need to be taken under consideration. Starting with opposition of Renaissance ideal model to Gothic emotional art, through continuation of the ideal in drifting towards the absolute and manneristic dualism, through cult of picture in baroque and Enlightenment rational type; the considerations reache certain point in which the architectural tendencies start to dissolve. Romantic historism and its utilisation of diverse emblems, expressionism or Art Nouveau that emphesize individualism exist opposite the novelty of international style, supported by the ideology of functionalism and modernity. From that situation derives current ambiguity or arbitrariness, which oscillates between the game and the serious research of sense.The contemporary architecture has neither a mandatory style nor an universal language that everyone could understand.