Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Comparison of Ichthyofauna composition in two estuarine lakes: Ptasi Raj and Mikoszewskie located in the Natura 2000 site “Ostoja w Ujściu Wisły

Kuczyński T., Pieckiel P.

Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku

|

2018

|

Vol. 33, No. 1

119--127

EN

The purpose of the following studies was to get knowledge about the composition of the ichthyofauna of two estuarine lakes: Mikoszewskie and Ptasi Raj in the Natura 2000 area “Ostoja w Ujściu Wisły” (PLH220044), located within the delta estuary created by two channels of the Vistula river: Wisła Śmiała and Przekop Wisły, reaching the Gulf of Gdańsk. Despite the research conducted on the existing flora and fauna in both nature reserves, the ichthyofauna of the lakes has not been studied so far. In order to determine as completely as possible the taxonomic composition and the quantitative structure of ichthyofauna, the different fishing gear was used: fyke nets, NORDIC multimash survey gillnets, minnow traps. In Mikoszewskie lake, there were caught a total of 774 fish representing 17 species. Higher fish number in catches, with a comparable effort applied, were recorded on the Ptasi Raj lake, where a total of 2032 fish representing 16 species were captured. Out of all 26 species found, only 9 of them were found in both water reservoirs. As it transpires from the above data, both lakes, despite seemingly similar location, due to different hydrological conditions, clearly differ in terms of the structure of inhabiting ichthyofauna. Based on the analysis of the results of conducted fish catches, it can be concluded that the ichthyofauna of the Mikoszewskie Lake is characteristic for freshwater habitats, whereas in the waters of the Ptasi Raj lake, fish populations depend on a permanent connection with the estuary waters of the Wisła Śmiała channel.

PL

Celem poniższej pracy było poznanie składu ichtiofauny dwóch jezior Mikoszewskiego i Ptasi Raj znajdujących si w obszarze Natura 2000 „Ostoja w Ujściu Wisły” (PLH220044), położonego w obrębie estuarium utworzonego przez ramiona Wisły, Śmiałej i Przekopu Wisły uchodzące do Zatoki Gdańskiej. Pomimo prowadzonych w tym obszarze badań flory i fauny, ichtiofauna znajdujących się w nich jezior nie była do tej pory poznana. W celu jak najbardziej pełnego określenia składu taksonomicznego oraz struktury ilościowej ichtiofauny zastosowano różne narzędzia połowowe: żaki, wielopanelowe sieci typu NORDIC oraz pułapki narybkowe. W jeziorze Mikoszewskim, odłowiono łącznie 774 ryb reprezentujących 17 gatunków. Wyższe liczebności ryb w połowach, przy porównywalnym nakładzie odnotowano na jeziorze Ptasi Raj, gdzie odłowiono łącznie 2032 ryb reprezentujących 16 gatunków. Ze wszystkich 26 stwierdzonych gatunków tylko 9 z nich występowało w obu zbiornikach. Oba jeziora, pomimo wydawałoby się podobnego położenia, na skutek odmiennych uwarunkowań hydrologicznych, wyraźnie się różnią pod względem struktury zamieszkującej je ichtiofauny. Na podstawie analizy wyników przeprowadzonych połowów można stwierdzić, że ichtiofauna jeziora Mikoszewskie jest charakterystyczna dla siedlisk słodkowodnych, natomiast w poddanym wpływowi wód słonawych jeziorze Ptasi Raj, populacje ryb są zależne od stałego połączenia z wodami estuarium Wisły Śmiałej.

2

Ewolucja jezior przybrzeżnych Niziny Gardzieńsko - Łebskiej na tle rozwoju środkowego wybrzeża Bałtyku w świetle badań malakologicznych

Wojciechowski A.

Landform Analysis

|

2008

|

Vol. 7

154--171

PL

Wartykule przedstawiono syntezę dotychczasowego stanu wiedzy o rozwoju jezior przybrzeżnych Niziny Gardzieńsko- Łebskiej i środkowego wybrzeża Bałtyku, bazującą na wynikach badań malakologicznych. Analizy zespołów mięczaków z osadów limnicznych i morskich pozwoliły na wyróżnienie czterech faz rozwojowych jezior: wczesnoholoceńskiej fazy limniczno-bagiennej (trwającej od późnego glacjału do około 7500 lat 14C BP), fazy lagunowej (około 7500–6600 lat 14C BP), fazy przejściowej, słonawowodno-limnicznej (6600–4000 lat 14C BP) oraz fazy jeziornej (młodszej od 4000 lat 14C BP).W artykule wykazano, iż sukcesja malakofauny jest odzwierciedleniem regionalnych przemian środowiska, zarejestrowanych podobnymi zmianami zespołów fauny na całym wybrzeżu południowego Bałtyku.

EN

The papers presents the synthesis of the current understanding of the evolution of coastal lakes in the Gardno-Łeba Lowland. Particular emphasis has been placed upon the influence of pre-Holocene surface topography on lake basin evolution and water level changes caused by the transgression of southern Baltic. Malacological analysis reveals four phases in lake environmental history: limnic-swampy phase, lagoon phase, transitional brackish-limnic phase, and limnic phase. The oldest, early Holocene limnic-swampy phase in the Gardno-Łeba Lowland area is represented by Preboreal and Boreal assemblages with freshwater fauna, described as Planorbis phase. It is characterized by rich assemblages, in terms of both number of individuals and species, composed of members of Planorbis, accompanied by Bithynia tentaculata, Valvata piscinalis and Pisidium. The lagoon-marine phase, described as Scrobicularia phase (7500–6000 BP), is defined by a homogeneous assemblage of malacofauna, consisting entirely of brackish and marine species, such as Hydrobia ulvae, H. ventrosa, Cerastoderma glaucum, Macoma baltica, Mytilus edulis and indicative Lusitanian and Lower Boreal species for the Mesoholocene of the southern Baltic, including Scrobicularia plana, Rissoa membranaea, R. inconspicua, Parvicardium exiguum and Mysella bidentata. The transitional brackish-limnic phase Cardium (6600–4000 BP) is correlated with late Littorina transgressive phases. It is dominated by Cardium glaucum, with minor percentage of Hydrobia ventrosa, Mytilus edulis, and sporadic freshwater species. The limnic Lymnaea phase corresponds with the post-Littorina period (4000 BP–1900 AD). The onset of this phase is marked by an assemblage with dominating Theodoxus fluviatilis, the optimum – by Lymnea peregra assemblages, whereas frequent Bithynia tentaculata indicate the end of the phase. The youngest Potamopyrgus phase includes recent lake sediments from the last 100 years and is marked by the first appearance of a new mollusc species in the coastal zone of the Baltic – Potamopyrgus antipodarium. The malacofauna succession identified in the coastal lakes in the Gardno-Łeba Lowland reflects regional environmental change, recorded by similar faunal assemblages throughout the southern coast of the Baltic.

3

Miesięczne i sezonowe charakterystyki poziomów wody wybranych polskich jezior przybrzeżnych

Girjatowicz J.P.

Inżynieria Morska i Geotechnika

|

2008

|

nr 1

27-32

PL

Średnie i miesięczne, sezonowe i roczne poziomy wody dla jezior Jamno, Gardno i Łebsko. Analiza rocznego przebiegu poziomów wody, ich wzajemnych relacji i powiązań z poziomami morza.

EN

Mean monthly, seasonal and annual water levels in Jamno, Gardno and Łebsko lakes. Analysis of annual fluctuations of water levels, its mutual relations with seawater level.

4

Natural and anthropogenical threats of lakes of polish coastal zone

Cieśliński R.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

2007

|

Vol. 33, no. 1

15-27

EN

The aim of this study is to determine natural and anthropogenic threats and their effects concerning the lakes situated within the coastal zone of the southern Baltic. The shore zone is a place of contact of the sea waters and the inland waters. This results in the formation of special water relationships and special circulation water. Macroscale conditions overlap local hydrological conditions and morphometric features of basins and hydrological features of catchments specific to particular lakes. All the natural conditions have been affected by human activity for over eight centuries. As a result, numerous natural and anthropogenic threats occur and cause not only periodic changes in the structure of lakes but such that even endanger their existence.

PL

Strefa brzegowa południowego Bałtyku to miejsce gdzie zazębia się oddziaływanie z jednej strony wód morskich a z drugiej wód lądowych. Oddziaływanie to szczególnie dobrze widoczne jest w jeziorach przybrzeżnych. Na warunki makroskalowe nakładają się lokalne warunki hydrologiczne oraz dla poszczególnych jezior specyficzne cechy morfometryczne ich niecek i hydrologiczne zlewni, co powoduje zmianę stosunków wodnych poszczególnych obiektów hydrograficznych. Na te wszystkie warunki naturalne nakłada się od ponad ośmiu wieków działalność człowieka. W efekcie mamy do czynienia z licznymi zagrożeniami naturalnymi i antropogenicznymi wpływającymi już nie tylko na pojawiające się zmiany w strukturze jeziora, lecz wręcz zagrażające jego istnieniu.