Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Journal of Water and Land Development

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: irrigation performance

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Satellite ET-based irrigation performance : Strategies to increase rainfed crops production in the lower Baro watershed, Ethiopia

Befikadu Deneke Fiseha, Shetty Amba, Fufa Fekadu

Journal of Water and Land Development

2023

no. 58

53--61

Satellite-based irrigation performance is a valuable tool for improving yields in irrigated areas across the world and requires adequate land for long-term development. This study aimed to increase irrigation performance and yield gap variation of rainfed crops using the database of FAO’s Water Productivity Open Access Portal (WaPOR) and the Global Yield Gap Atlas. The evapotranspiration (ET) performance of irrigation is expressed in equity (CV of ET), reliability, adequacy (CV of ET), and water productivity (kg∙m-3). The rainfed crops are interpreted in terms of metric tonnes/ha. Specifically, 20,325 km2 of suitable pastoral land across eight sub-classes was converted to rainfed rice, sugarcane, maize, and vegetable crops. Results showed that the R2 value was 0.97 at Baro Itang and -0.99 at Sor Metu, with the Baro Gambella sub-catchment having the largest yield gap of 4.435.2, 8.870.4, and 10.080∙106 kg when the yield increased by 1/3, 2/3, and 3/4. On the other hand, Gumero Gore had the smallest yield gap of 10,690, 29,700, and 33,750 kg, respectively. The management regime was 2.87, 0.87, and 0.35 kg∙m-3 for growers in the estate, farmer association, and individual, respectively. The study concludes that no single irrigation technique can be considered the best, and a thorough analysis of spatiotemporal variation of the irrigation performance indicators and the yield gap in the water-scarce lower Baro watershed is required.

Effects of irrigation performance on water balance: Krueng Baro Irrigation Scheme (Aceh-Indonesia) as a case study

Azmeri Azmeri, Yulianur Alfiansyah, Zahrati Uli, Faudli Imam

Journal of Water and Land Development

2019

no. 42

12--20

Krueng Baro Irrigation is focused on increasing the productivity of food crops in Pidie District, Aceh Province, Indonesia. However, due to the age of the irrigation infrastructure (more than 30 years) and its large networks, it is necessary to investigate the actual water conveyance efficiency. This study aimed to evaluate the conveyance efficiency of primary and secondary channels of the irrigation system, as well as to create a water balance model based on the actual water conveyance efficiency. The model by using Excel Solver with its objective function is to maximize the area of the irrigated land. Based on the optimization model of the water balance, the design condition can irrigate an area of 9,496 ha (paddy-I), 4,818 ha (paddy-II), and 11,950 ha (onion). The measurement results reported that the actual efficiency of Baro Kanan and Baro Kiri was 56% and 48% smaller compared to the efficiency of the designs (65%). The water loss was due to the damage to the channel lining and channel erosion resulting in the high sedimentation, leakage, and illegal water tapping. These lead to a decrease in the area of the irrigated land. Based on the optimization model of the actual water balance, the irrigated land was reduced to 7,876 ha (paddy I) and 3,997 ha (paddy-II) while it remained the same for onion. Therefore, to increase the efficiency, the regular maintenance and operations are required by fixing the damaged irrigation structure and channels, the maintenance of sedimentation, and the strict regulation of illegal water tapping.

Nawodnienia Krueng Baro służą zwiększeniu produktywności upraw w dystrykcie Pidie w prowincji Aceh, Indonezja. Z powodu wieku infrastruktury irygacyjnej (ponad 30 lat) i rozległej sieci nawodnień konieczne jest zbadanie obecnej efektywności transportu wody. Przedstawione badania miały na celu ocenę efektywności transportu wody w kanałach pierwszego i drugiego rzędu w systemie irygacyjnym oraz stworzenie modelu bilansu wody na podstawie uzyskanych aktualnych danych. Z optymalizacyjnego modelu bilansu wodnego wynika, że zaprojektowany system może nawadniać 9 496 ha (pole ryżowe I), 4 818 ha (pole ryżowe II) oraz 11 950 ha (cebula). Wyniki pomiarów wskazują, że rzeczywista efektywność systemów Baro Kanan i Baro Kiri była mniejsza odpowiednio o 56% i 48% od efektywności projektowanej (65%). Straty wody wynikały z uszkodzeń umocnień kanałów, erozji skutkującej dużą sedymentacją, przecieków i nielegalnych ujęć wody. Te czynniki spowodowały zmniejszenie powierzchni nawadnianych pól. Na podstawie wyników uzyskanych w modelu optymalizacyjnym rzeczywistego bilansu wodnego powierzchnię nawadnianych pól zmniejszono do 7 876 ha (pole ryżowe I) i 3 997 ha (pole ryżowe II). Powierzchnia nawodnień obiektu „cebula” pozostała bez zmian. Aby zwiększyć efektywność, konieczne są regularne działania naprawcze uszkodzonej struktury irygacyjnej, zatrzymanie sedymentacji i ścisła kontrola nielegalnego poboru wody.