Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2010

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: iron aluminides (based on B2 structure)

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Modified method of Burger’s vector identification in a B2 structure

Kupka M., Nieśpiałowski N.

Inżynieria Materiałowa

2010

Vol. 31, nr 2

99-103

Certain ambiguity of dislocation's Burger's vector identification methodology used so far, with the utilisation of so-called 'two-beam' diffraction, has been encountered during the studies on the mechanism of iron aluminides of B2 FeAl structure deformation [1]. It allowed a possibility of making an error at Burger's vector determination despite the correctness of all related actions performance. This paper is aimed at presentation of a new approach to the problem of studied dislocation Burger's vector determination in B2 alloys, based on the contrast decay criterion, eliminating a possibility to assign incorrect Burger's vector to specific dislocation and at the same time substantially facilitating and accelerating the process of identification. Relevant tables (1 and 2) have been proposed, which provide the values of vector products (b×g) of diffraction vectors g and Burger's vectors b of dislocations for orientation <001>, [111] and <101>, helpful in obtaining an unambiguous result. The last part of the paper presents an example of using the modified method of Burger's vector determination for dislocations existing in the structure of undeformed Fe-38.4Al-4.98Cr-0.17Zr-0.016B (at. %) alloy.

Podczas badania mechanizmu odkształcania aluminidków żelaza o strukturze B2 FeAl [1], napotkano na pewną niejednoznaczność stosowanej dotąd metodyki identyfikacji wektora Burgersa dyslokacji, z wykorzystaniem tzw. dyfrakcji "dwuwiązkowej". Dopuszczała ona możliwość popełnienia błędu przy wyznaczaniu wektora Burgera, mimo poprawności wykonania wszystkich związanych z tym czynności. Celem obecnej pracy było przedstawienie nowego sposobu podejścia do problemu wyznaczania wektora Burgersa badanej dyslokacji w stopach o strukturze B2, opartego o kryterium zaniku kontrastu, eliminującego możliwość przypisania danej dyslokacji niewłaściwego wektora Burgersa, a jednocześnie znacznie ułatwiającego i przyśpieszającego proces identyfikacji. Zaproponowano stosowne tabele (1 i 2), w których podano wartości iloczynów wektorowych (b×g) wektorów dyfrakcji g i wektorów Burgera b dyslokacji dla orientacji <001>, [111] oraz <101>, pomocne w uzyskaniu jednoznacznego wyniku. Ostatnia część artykułu zawiera przykład wykorzystania zmodyfikowanej metody do określenia wektorów Burgersa dyslokacji obecnych w strukturze nieodkształconego stopu Fe-38,4Al-4,98Cr-0,17Zr-0,016B (% at.).