Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Developments in aqueous polyurethane and polyurethane-acrylic dispersion technology. Part II. Polyurethane-acrylic dispersions and modification of polyurethane and polyurethane-acrylic dispersions

Kozakiewicz J.

Polimery

|

2016

|

T. 61, nr 2

81--91

EN

Part I of the review that concerns the developments in aqueous polyurethane dispersions (APUD) and aqueous polyurethane-acrylic dispersions (APUAD) technology was recently published. In the present paper (constituting Part II of the review) synthesis and characterization of aqueous polyurethane-acrylic dispersions (APUAD) which have hybrid particle structure and produce films and coatings exhibiting much better properties than those produced from blends of APUD and acrylic polymer dispersions are reviewed based on recent literature data. Possibilities of crosslinking the films and coatings produced from APUD and APUAD and of obtaining filled composites, specifically nanocomposites, from those dispersions are also demonstrated, and currently reported applications of those dispersions are briefly summarized. The most important developments and areas where further research may still be required are suggested with regard to synthesis and characterization of APUAD as well as to crosslinked and filled systems involving APUD or APUAD.

PL

Artykuł stanowi część II przeglądu literaturowego dotyczącego postępów w technologii wodnych dyspersji poliuretanowych (APUD) i poliuretanowo-akrylowych (APUAD). Omówiono syntezę i właściwości APUAD o hybrydowej budowie cząstek, z których otrzymuje się filmy i powłoki o właściwościach znacznie lepszych niż właściwości powłok uzyskiwanych z mieszanin APUD i dyspersji polimerów akrylowych. Przedstawiono możliwości sieciowania filmów i powłok wytwarzanych z APUD i APUAD oraz otrzymywania z nich napełnionych kompozytów i nanokompozytów, podano też informacje na temat ich obecnych zastosowań. Zaprezentowano najważniejsze osiągnięcia dotyczące syntezy i badań właściwości APUAD oraz usieciowanych i napełnionych systemów zawierających APUD lub APUAD, wskazano obszary, w których dalsze badania wciąż jeszcze mogą być potrzebne.

2

Developments in aqueous polyurethane and polyurethane-acrylic dispersion technology. Part I. Polyurethane dispersions

Kozakiewicz J.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 9

525--535

EN

In this paper which is Part I of the review article concerning developments in aqueous polyurethane dispersions (APUD) and aqueous hybrid polyurethane-acrylic dispersions (APUAD) the current methods of APUD synthesis are reviewed and the developments in investigations of the effect of starting materials and process parameters on properties of dispersions and films are discussed based on recent literature data. The most important developments in the field of APUD and areas where further research may still be required are suggested.

PL

W Cz. I artykułu dotyczącego rozwoju technologii APUD (wodne dyspersje poliuretanowe) oraz APUAD (wodne dyspersje poliuretanowo-akrylowe) dokonano przeglądu stosowanych obecnie metod syntezy APUD i, na podstawie aktualnej literatury, przeprowadzono analizę postępów w badaniach wpływu rodzaju materiałów wyjściowych i parametrów procesu na właściwości wytwarzanych dyspersji i powłok. Przedstawiono też najważniejsze osiągnięcia w dziedzinie APUD i wskazano obszary, w których jest konieczne przeprowadzenie dalszych badań.

3

Poliuretany - Przegląd 60-letniego rozwoju ich syntezy i zastosowań

Król P.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 7-8

489-500

PL

W artykule stanowiącym przegląd literatury dotyczący rozwoju technologii z dziedziny poliuretanów (PUR) w ciągu 60. ostatnich lat omówiono zagadnienia, już dziś historyczne, związane z otrzymywaniem surowców - diizocyjanianów i dioli - oraz klasycznych wielkocząsteczkowych związków poliuretanowych, takich jak elastomery i pianki. Przedstawiono syntezę PUR metodą stopniowej poliaddycji wraz z jej modelowaniem kinetycznym a także proces reaktywnego formowania elastomerów poliuretanowych. Zaprezentowano najnowsze technologie obejmujące wytwarzanie ekologicznych wodnych klejów i lakierów PUR opartych na dyspersjach wodnych typu jonomerów oraz sposoby otrzymywania kopolimerów uretanowo-akrylowych i uretanowo-siloksanowych typu core-shell. Podano także kilka przykładów najnowszych zastosowań PUR (wytrzymałe mechanicznie nanokompozyty, biozgodne materiały medyczne lub ciekłokrystaliczne materiały dla elektroniki i optyki). Zasygnalizowano problem zagospodarowania odpadów poliuretanowych.

EN

The article is a review of development of polyurethanes (PUR) technologies during past 60 years. The problems, now being historical, concerning the preparation of raw materials: diisocyanates and diols (Scheme A) and classical macromolecular polyurethane compounds such as elastomers or foams (Fig. 1, 6) were discussed. PUR synthesis via gradual polyaddition (Fig. 2, 3), its kinetic modeling (Fig. 4, Table 1) and the process of reactive molding of polyurethane elastomers (Fig. 5) were presented. The newest technologies concerning the preparation of ecological PUR adhesives and varnishes based on ionomer type aqueous dispersions and the methods of production of core-shell type urethane-acrylic or urethane-siloxane copolymers are described. Selected examples of new applications of PUR are given: mechanically stable nanocomposites, biocompatible materials for medicine, liquid crystalline materials for electronics and optics. The problem of PUR waste management was mentioned (Fig. 7).

4

Neutron scattering study of short-range correlations in blends of lithium-sulphonated polystyrene and polycarbonate

Zając W., Gabryś B. J.

Scientific Bulletin. Physics / Lodz University of Technology

|

2006

|

Vol. 26

39-45

EN

Short range order, a property of polymers now well proved, is believed to be an obstacle to miscibility of polymer blends. This study proves the existence of short- and very short correlations in 9%Lisulphonated polystyrene/polycarbonate blends in both thermodynamically miscible and immiscible regions. Quite large inhomogenities that give rise to SANS scattering at very low momentum transfer apparently survive the immiscibility/miscibility transition. In the immiscible region a many correlation lenghts Debye-Bueche approach seems justified.

PL

W pracy przedstawiono wyniki małokątowego rozpraszania neutronów, a także rozpraszania w pośrednim zakresie przekazów pędu (Q > 1,4 Å-1) dla blend 9%LiSPS/PC w temperaturze pokojowej oraz w 180°C i 220°C. Mimo iż powyżej UCST układ formalne spełnia kryterium mieszalności, w widmach rozpraszania neutronów obserwuje się śladowy porządek lokalny taki, że fluktuacje koncentracji nie spełniają założeń Debye-Bueche. Wydaje się ponadto, że podwyższenie temperatury powyżej przejścia szklistego Tg a poniżej temperatury topnienia może niekiedy prowadzić do pojawienia się nowych, nieobecnych poniżej Tg, korelacji przestrzennych, widocznych w widmach Hi-Q SANS.

5

Elastomery funkcjonalizowane grupami jonogennymi

Smejda-Krzewicka A., Parasiewicz W., Rzymski W.M., Tarniowy A.

Elastomery

|

2003

|

T. 7, nr 6

3-8

PL

Wprowadzenie kwasowych grup jonogennych do kauczuku powoduje, że tak zmodyfikowany polimer charakteryzuje się z jednej strony elastycznością, z drugiej - dzięki zawartości jonogennych grup bocznych - wykazuje właściwości jonomeru. Połączenie tych cech upoważnia do nazywania takiego polimeru elastojonomerem. Neutralizacja grup kwasowych tlenkami metali sprawia, iż właściwości elastojonomerów są odmienne od tych, jakimi charakteryzują się kauczuki o tej samej budowie łańcucha głównego, ale bez bocznych ugrupowań jonogennych. Jak dotąd największe znaczenie praktyczne posiadają karboksylowane kauczuki butadienowo-styrenowe (XSBR) i butadienowo-akrylonitrylowe (XNBR), wytwarzane metodą kopolimeryzacji butadienu z akrylonitrylem lub ze styrenem w obecności jonogennego kwasu akrylowego lub metakrylowego oraz sulfonowany terpolimer etylenowo-propylenowo-dienowy i chlorosulfonowany polietylen - produkty sulfonowania EPDM lub chlorosulfonowania polietylenu w roztworze lub w masie. Poszukując alternatywnych metod wytwarzania elastojonomerów, obiecujące wyniki uzyskaliśmy stosując wybrane pochodne nienasyconych kwasów dikarboksylowych jako monomery funkcjonalizujące SBR lub NBR podczas ich wytwarzania metodą kopolimeryzacji lub modyfikując tymi monomerami NBR w stadium lateksu. Duże nadzieje wiążemy z funkcjonalizacją wybranych kauczuków odpowiednimi monomerami jonogennymi, prowadzoną metodą reaktywnego przetwórstwa w fazie stałej. Stwierdziliśmy, iż funkcjonalizowane w taki sposób elastomery można sieciować tlenkami metali (ZnO, MgO), z utworzeniem sieci przestrzennej zawierającej jonowe wiązania poprzeczne.

EN

The presence of small amount of ionogenic pendant groups in rubber macromolecules causes that polymer functionalized in such way is characterized both by a high elasticity and ionomeric properties. The combination of these properties enables to term these materials as elastomeric ionomers or elastoionomers.The carboxylated styrene-butadiene (XSBR) and acrylonitrile-butadiene (XNBR) rubbers, sulfonated ethylene-propylene-diene elastomer (S-EPDM) and chlorosulfonated polyethylene (CSM) are the most important ionogenic functionalized elastomers used in industry. XSBR and XNBR are manufactured by emulsion terpolymerization of the butadiene and acrylonitrile or styrene with ionogenic termonomers, e. g. acrylic or methacrylic acid. S-EPDM is produced by the sulfonation of EPDM and CSM by the chlorosulfonation of polyethylene. The purpose of present work is to elaborate the alternative methods for producing of the new elastoionomers. The promising results were obtained by the use of selected derivatives of unsaturated dicarboxylic acids as ionogenic monomers. Their use leads to ionogenic functionalization of NBR or SBR during copolymerization or modification of NBR or SBR in latex stage. The functionalization of selected elastomers with the new ionogenic monomers, carried out during reactive processing of the elastomer-monomer-radical initiator mixes seems to be the most promising methods for the manufacturing of new elastoionomers. The elastomers functionalized with overmentioned methods are capable to crosslinking with metal oxides and the prepared networks contain ionic crosslinks.

6

Elastojonomery - rodzaje, właściwości, zastosowanie

Rzymski W. M.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2001

|

Vol. 50, nr 23

39-42

PL

Elastojonomery są elastomerami zawierającymi < 10 % mol. jonogennych kwasowych grup bocznych związanych z węglowodorowym łańcuchem głównym, nadającym im cechy jonomerów. Właściwości elstojonomerów zależą od budowy łańcucha głównego oraz rodzaju, zawartości i stopnia zobojętnienia grup kwasowych jonami metali. Silne oddziaływania jonowe prowadzą do powstawania multipletów, agregatów i klasterów jonowych, co prowadzi do segregacji i mikroheterogennej dystrybucji grup jonowych w niepolarnej matrycy. Typowymi elastojonomerami są karboksylowane kauczuki butadienowo-styrenowe, butadienowo-akrylonitrylowe oraz suflonowane terpolimery etylenowo-propylenowe. Zróżnicowane mozliwości sieciowania elastojonomerów sprawiają, że wytwarza się z nich elastyczne materiały o jonowej, kowalencyjnej lub hybrydowej strukturze węzłów sieci, charakteryzujące się interesującymi właściwościami. Termoodwracalność jonowych węzłów sieci w usieciowanych elastojonomerach umożliwia wytwarzanie z nich jonowych elastomerów termoplastycznych.

EN

Elastoionomers are elastomers consisting small amount (<10 mol. %) of ionic acidic pendant group bounded to the hydrocarbon main chain. The presence if ionic pendant groups is an origin of ionomeric properties of such materials. The properties of elastoionomers are influenced by the structure of main chain and the kind, content and neutralization degree of acidic groups by suitable metal ions as well. The ionic groups interact or associate to from multiplets, aggregates and ionic cluster and brings about separation and microheterogenous distribution of such speciesin the nonpolar hydrocarbon matrix. The main elastoionomers are carboxylated butadiene-styrene and butadiene-acrylonitrile rubbers and sulphonated ethylene-propylene-terpolymers. Due to the different methods of crosslinking the elastoionomers are used to produce elastic materials of covalent, ionic or hybrid structure of crosslinks. The thermoreversibility of ionic crosslinks enables the manufacture of ionic thermoplastic rubbers based on ionic crosslinked elastoionomers.