Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ion-exchange resin
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
A new ion-exchange resin was obtained by incorporating a tripropylamine group into a tamarind polysaccharide resin (TTA). The TTA resin was characterized by FTIR, elemental analysis, and other physicochemical properties. The influence of pH, treatment time and resin concentration on the adsorption of metal ions from industrial wastewater was investigated. It was found that the obtained TTA resin effectively removes heavy metal ions in the following order: Fe2+> Cu2+>Zn2+> Cd2+> Pb2+>.
PL
Nową żywicę jonowymienną otrzymano poprzez wbudowanie grupy tripropyloaminowej do żywicy polisacharydowej tamaryndowca (TTA). Żywicę TTA scharakteryzowano za pomocą FTIR, analizy elementarnej i innych właściwości fizykochemicznych. Zbadano wpływ pH, czasu obróbki i stężenia żywicy na adsorpcję jonów metali ze ścieków przemysłowych. Stwierdzono, że żywica TTA skutecznie usuwa jony metali ciężkich w następującej kolejności: Fe2+>Cu2+>Zn2+>Cd2+>Pb2+>.
EN
The parameters of an extended three-wire model of ion-exchange materials conductivity, which characterize the current particles flowing through various structural fragments of the ion exchanger, were calculated based on the concentration dependence of the sulphocationite KU-2 resin electrical conductivity in electrolyte solutions of different nature. It was shown that most of the current in the resin is transferred through the channel with a consecutive arrangement of conducting gel and solution phases, regardless of the counterion nature. The differences in model parameters for the resin in the salt and proton form, related to the specific mechanism of proton transfer, confirmed the adequacy of the applied approach to the estimation of the counterion nature effect on the current transfer in resin.
EN
The black sands found on certain Ecuadorian beaches present a high ilmenite contents up to 50%. In this work, TiO2 was obtained from the black sands of Muisne beaches – Ecuador by combining the thermal, chemical and ion exchange treatments. For the thermal treatment, the raw material was smelted at temperature of 1100 °C using a basic flux. Subsequently, the chemical treatment was initiated in the presence of Fe0 metal using chemical digestion with HCl, and the sample was purified by separating the precipitates from a series of reactions developed at different pHs with NH4OH, Na2S and HCl. The final effluent resulting from the last HCl digestion was purified by ion exchange using Amberlite IRA 400 resin of strongly anionic character. The effluent is then treated in basic medium and the resulting precipitate is calcined. The recovery yield of the TiO2 pigment was 46% with 92% purity.
4
Content available remote Usuwanie jonów kadmu z jednoskładnikowych roztworów wodnych za pomocą jonitu
PL
Przedstawiono wyniki laboratoryjnych badań usuwania jonów kadmu(II) z wodnych roztworów jednoskładnikowych. W badaniach używano wymieniacza jonowego C 160 z grupą sulfonową. Wykonane doświadczenia pozwoliły na określenie najkorzystniejszych parametrów prowadzenia procesu wymiany jonowej dla badanych roztworów.
EN
Cd ions were removed from mono-component aq. solns. (concn. 6–110 mg/dm³, pH 5–7) with an ion exchange resin by a dynamic method (magnetic stirrer, rotation speed 120 rpm, 0.5 g of the resin). The degree of Cd ion removal was mostly over 90%.
EN
Industrial waste solutions may contain toxic Pb, Cu, Cd and other metal ions. These ions may also be components of leachates in landfills of ores. The toxicity of the ionic forms of these metals is high. For this reason the paper presents the results of studies on one of the methods to reduce their concentration in aqueous solutions. The article presents the results of studies on the removal of Pb2+, Cd2+ and Cu2+ ions from model aqueous solutions with synthetic ion exchange resin C 160 produced by Purolite. The investigated ion exchanger contains sulfonic acid groups (–SO3H) in its structure and is a strongly acidic cation-exchange resin. The range of the studied initial concentrations of the Pb2+, Cd2+ and Cu2+ ions in the solutions was from 6.25 mg/L to 109.39 mg/L. The results confirmed that the used ion exchange resin C160 efficiently removes the above-mentioned ions from the studied solutions. The highest degree of purification was achieved in lead solutions for the assumed range of concentrations and conditions of the ion exchange process. It reached 99.9%. In the case of other solutions, the ion exchange process occurs with lower efficiency, however it remains high and amounts to over 90% for all the ions. The results of research were interpreted on the basis of the Langmuir adsorption model. For each studied ion, sorption capacity of the ion exchange resin increases until the saturation and equilibrium state is reached. Based on the interpretation of the Langmuir equation coefficients, an indication can be made that the studied ion exchange resin has a major sorption capacity towards the copper ions. In their case, the highest value of constant qmax was obtained in the Langmuir isotherm. For Cu2+ ions it was 468.42 mg/g. For Pb2+ and Cd2+ ions, this parameter reached the values of 112.17 mg/g and 31.76 mg/g, respectively. Ion exchange resin C 160 shows the highest affinity for the Pb2+ ions. In this case, the achieved value of coefficient b is highest and equals 1.437 L/mg.
PL
Roztwory odpadowe zawierające m.in. jony metali Pb, Cu, Cd i inne powstają w przemyśle elektrochemicznej obróbki metali, w przemyśle przeróbki rud metali nieżelaznych, a także mogą być składnikiem odcieków ze składowisk odpadów tych rud. Toksyczność jonowych form tych metali jest znaczna, stąd w pracy podano wyniki badań jednego ze sposobów obniżenia ich koncentracji w roztworach wodnych. W artykule podano wyniki badań dotyczących usuwania jonów Pb2+, Cd2+ i Cu2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą syntetycznej żywicy jonowymiennej C 160 firmy Purolite. Badany jonit zawiera w swojej strukturze grupy sulfonowe (–SO3H) i należy do silnie kwaśnych kationitów. Zakres badanych stężeń początkowych jonów Pb2+, Cd2+ i Cu2+ w roztworach wynosił od 6,25 mg/dm3 d o 109,38 m g/dm3. Otrzymane wyniki potwierdziły, że wykorzystana żywica jonowymienna C160 skutecznie usuwa wymienione jony z badanych roztworów. Dla przyjętego zakresu stężeń i warunków procesu wymiany jonowej, największy stopień oczyszczenia roztworów osiągnięto dla ołowiu. Wynosił on 99,9%. W przypadku pozostałych roztworów wymiana jonowa zachodzi z wydajnością niższą, ale wysoką i wynosi dla wszystkich jonów ponad 90%. Wyniki badań zinterpretowano opierając się na modelu adsorpcji Langmuira. Dla każdego badanego jonu pojemność sorpcyjna jonitu wzrasta, aż do osiągnięcia wysycenia i stanu równowagi. Z interpretacji współczynników równania Langmuira wynika, że badany jonit charakteryzuje się największymi zdolnościami sorpcyjnymi w stosunku do jonów miedzi. W ich przypadku otrzymano największą wartość stałej qmax izotermy Langmuira. Dla jonów Cu2+ wyniosła ona 468,42 mg/g. Dla jonów Pb2+ i Cd2+ parametr ten przyjął odpowiednio wartości 112,17 mg/g i 31,76 mg/g. Jonit C160 wykazuje największe powinowactwo w stosunku do jonów Pb2+. W tym przypadku otrzymana wartość współczynnika b jest największa i równa 1,437 dm3/mg.
PL
Przeprowadzono syntezę kaprylanów n- i izooktylowych w celu określenia wpływu stężeń reagentów i temperatury w izotermicznym laboratoryjnym reaktorze półciągłym. Pomiary wykonano w zakresie zmian wartości początkowego stosunku substratów, alkoholu n-oktylowego lub 2-etylo-1-heksylowego, do kwasu kaprylowego, b, 2,5/1, 3/1, 5/1 i 10/1. Temperaturę reakcji zmieniano w zakresie 393–433 K. Proces prowadzono w obecności kwasowych katalizatorów heterogenicznych, dwóch typów żywic jonowymiennych: dowex 50WX8 i dowex G-26 (H).
EN
Octanoic acid was esterified with octyl alcs. in presence of com. acidic ion-exchange resins as catalysts at 393–433 K and mole alc. to acid ratio 2.5–10. The reaction showed the 1st order kinetics in respect to acid.
PL
W pracy podjęto próby wykorzystania materiału rezydualnego w postaci żywicy jonowymiennej Amberjet 1200H na bazie kopolimeru styrenu i diwinylobenzenu. Celem badań było uzyskanie węgli aktywnych o wysokich właściwościach adsorpcyjnych. Ocenę przydatności uzyskanych materiałów przeprowadzono z użyciem izoterm adsorpcji azotu w 77 K i wodoru w 77 K. Uzyskano pyliste węgle aktywne, z których najlepszy posiadał powierzchnię właściwą na poziomie 2900 m2 g−1 oraz adsorpcji wodoru na poziomie 3% masowych. Otrzymane materiały porównano z komercyjnie dostępnymi węglami aktywnymi uzyskanymi z innych materiałów odpadowych.
EN
In this work was attempted to use the residual material in the form of an ion exchange resin Amberjet 1200H-based copolymer of styrene and divinylbenzene. The aim of this study was to obtain activated carbons with high values of adsorption parameters. Assessments of the suitability of the materials were derived using nitrogen adsorption isotherms at 77 K and hydrogen at 77 K. There were obtained powdered activated carbons, which had the best surface area of 2900 m2 at g−1 and a hydrogen adsorption at 3 wt. %. The resulting material was compared to commercially available activated carbons derived from other waste materials.
EN
Radioactive tracer isotopes 131I and 82Br were used to characterize anion exchange resins Purolite NRW-8000 and Duolite A-368 by application of nondestructive technique. The resin characterization was based on their performance during iodide and bromide ion-isotopic exchange reactions. It was observed that during the iodide ion-isotopic exchange reaction at a constant temperature of 40.0 °C, as the concentration of labeled iodide ion solution increases from 0.001 mol/L to 0.004 mol/L, the percentage of iodide ions exchanged increases from 62.10 % to 68.10 % using Purolite NRW-8000 resins and from 44.20 % to 46.80 % using Duolite A-368 resins. Also at a constant temperature of 40.0 °C, 1.000 g of ion exchange resins and 0.003 mol/L labeled iodide ion solution, the values of specific reaction rate (min-1), amount of iodide ion exchanged (mmol), initial rate of iodide ion exchange (mmol/min) and log Kd were calculated as 0.260, 0.500, 0.130 and 11.8 respectively for Purolite NRW-8000 resin, which was higher than the respective values of 0.130, 0.345, 0.045 and 6.7 as that obtained for Duolite A-368 resins. The similar trend was observed for the two resins during bromide ion-isotopic exchange reaction. From the overall results it appears that under identical experimental conditions, Purolite NRW-8000 resins show superior performance over Duolite A-368 resins. It is expected here that the present nondestructive technique can be extended further for characterization of different industrial grade ion exchange resins, which will help in their selection for specific industrial application.
9
Content available remote Sorbenty stosowane do usuwania Cr(VI) z roztworów wodnych
PL
Utrzymujące się w ostatnim stuleciu zapotrzebowanie na chrom i jego związki oraz rosnące zużycie materiałów zawierających ten pierwiastek spowodowało, że koncentracja chromu w środowisku naturalnym wzrasta z roku na rok. Podwyższone zawartości chromu w środowisku naturalnym nie są obojętne dla zdrowia i życia ludzi oraz rozwoju biotycznej części środowiska. Niektóre związki chromu są uznawane za rakotwórcze. W wodzie przeznaczonej do spożycia najwyższe dopuszczalne stężenie chromu ogólnego nie powinno przekraczać 0,05 mg/dm3, a Cr(VI) – 0,02 mg/dm3. Konwencjonalne metody stosowane do usuwania jonów metali ze środowiska wodnego są to chemiczne strącania, filtracja, wymiana jonowa, wydzielania elektrochemiczne, odwrócona osmoza. Większość z tych metod jest skuteczna i jednocześnie bardzo kosztowna, często wymaga zachowania ścisłych reŜimów technologicznych. Metody oparte na zjawisku sorpcji są uważane nie tylko za efektywne, ale też za selektywne. Powszechnie stosowanymi sorbentami są węgle aktywne i syntetyczne wymieniacze jonowe. Ponieważ materiały te są drogie i mało selektywne, ich zastosowanie w procesach, tj. oczyszczania ścieków przemysłowych czy remediacji gleb, jest ekonomicznie nieopłacalne. W związku z tym coraz większe jest zainteresowanie materiałami alternatywnymi mającymi duże powinowactwo do jonów Cr(VI). Są to m.in. węgle aktywne preparowane z lokalnie dostępnych materiałów odpadowych lub półproduktów procesów przemysłowych. Praca stanowi przegląd literatury na temat sorpcji jonów Cr(VI) z roztworów wodnych na węglach aktywnych, dolomicie, żywicach syntetycznych, systemach mikrobiologicznych i sorbentach cyrkonowo-tlenkowych. Przedstawiono charakterystykę najważniejszych przedstawicieli należących do tych grup sorbentów. Omówiono mechanizm sorpcji jonów Cr(VI) oraz czynniki warunkujące jego efektywność.
EN
Chromium is considered as a high priority environmental pollutant. Its concentration in industrial effluents reaches in specific cases 50000 mg/l. The toxicity of chromium strongly depends on its oxidation state. Chromium is present in aqueous solutions in various anionic forms ((CrO4-, HCrO4- or Cr2O7 2-) which can be toxic to living beings even at μg/l concentrations. Among the different techniques proposed for their removal (e.g., reduction/precipitation, biosorption, and nano- and ultrafiltration, adsorption on natural and synthetic sorbents still seems to be quite attractive. Due to mild operating conditions, sorption can be utilized as a separate process or supporting system for conventional purification technology. Commercially, activated carbons and synthetic resins are regarded as the most popular and effective adsorbents and ion exchangers. Despite they prolific use, they are costly to regenerate and sorb most compounds indiscriminately. Their practical application in environmental problems such as treating metal-loaded sludge, soils remediation; is economically unfavorable. This review collects the research results obtained for both commercial and alternative adsorption materials for Cr(VI) removal. A variety of alternative sorption materials materials such as natural minerals (dolomite), biosorbents (Sargassum muticum) and polymeric resins (β-dike-tone-functionalized styrene-divinylobenzene copolymer) has been presented. Their ability (structural and chemical proporties) for Cr(VI) anions sorption and binding mechanism have been discussed. The maximum Cr(VI) uptake was compared with results presented in the literature for different sorbents. Alternative, low-cost adsorbents have been found to be highly promising materials for chromium removal from contaminated waters.
10
Content available remote Sorbenty stosowane do usuwania B(III) z roztworów wodnych
PL
Bor i jego związki są powszechnie stosowane w przemyśle produkcyjnym jako dodatki do szkła borosilikatowego, emalii, kosmetyków, tkanin, farb do drewna, detergentów, środków owadobójczych i dezynfekujących oraz leków. Uwalniane ścieki przemysłowe są głównym źródłem skażenia środowiska naturalnego związkami boru. Bor działa toksycznie na wszystkie rodzaje komórek w organizmie, przy czym najbardziej uszkadza nerki oraz centralny system nerwowy, skórę, błony śluzowe, przewód pokarmowy i wątrobę. Maksymalne stężenie boru w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi zalecane przez Światową Organizację Zdrowia wynosi 0,5 mg B/dm3, natomiast wartość ta określona polskimi przepisami – 1,0 mg B/dm3. Obecnie nie ma prostej i w pełni skutecznej metody pozwalającej na usunięcie boru z roztworów wodnych. Większość konwencjonalnych metod oczyszczania wody i ścieków pozwala na redukcję boru, ale nie zapewnia obniżenia jego stężenia do wartości normatywnych. Ze względu na wysoką efektywność i niskie koszty eksploatacyjne najbardziej atrakcyjne wydają się procesy sorpcyjne. W pracy dokonano przeglądu literatury na temat sorpcji jonów B(III) z roztworów wodnych na różnych materiałach sorpcyjnych. Przeprowadzono charakterystykę poszczególnych grup sorbentów, takich jak: węgle aktywne, żywice syntetyczne, popioły lotne, minerały, muł czerwony, biopolimery, ciecze jonowe, pod względem pochodzenia, budowy i mechanizmu sorpcji jonów B(III). W przypadku większości przedstawionych materiałów sorpcyjnych maksymalną efektywność sorpcji uzyskano dla odczynu pH = 9, w którym dominuje anion dwuwartościowy H10(BO3)4 2–.
EN
Boron is an essential element and micronutrient for plants but its essentiality for humans has not yet been convincingly demonstrated. It is commonly found as boric acid or borate ion in the soil and water and an essential element for plant growth and human health. The boron content in drinking, irrigation and wastewater is mostly regulated by the legislation of individual countries. According to WHO standards the maximum boron content in drinking water is limited to 0.3 mg/l. Different processes, such as coagulation, co-precipitation, adsorption, ion exchange, solvent extraction and reverse osmosis, have been proposed and applied for recovering boron from aqueous solutions. As indicated in the literature, there is no evidence that boron compounds could significantly be removed by conventional methods. Therefore, adsorption, ion-exchange and reverse osmosis could be considered as the most appropriate techniques for the boron removal. This review collects the research results obtained for both commercial and alternative adsorption materials for B(III) removal. The structural characteristic and boron binding mechanism was discussed in relation to activated carbons (raw and impregnated), synthetic resins (Amberlite, Purolite, Diaion, Si-MG), polyamine-epichlorohydrin resin (PAE), fly ash, natural minerals (magnesite), red mud, and biopolymers (chitosan, cotton). Alternative, low-cost adsorbents have been found to be highly promising materials for boron removal from contaminated waters.
PL
Określono skuteczność oczyszczania ścieków z produkcji środków czystości w zintegrowanym układzie oczyszczania łączącym ultrafiltrację i wymianę jonową. Badania zrealizowano na ceramicznym module o granicznej rozdzielczości 5 kDa oraz makroporowatych i żelowych żywicach jonowymiennych. Szczególnie efektywny okazał się zintegrowany układ oczyszczania z makroporowatą magnetyczną żywicą MIEX. Uzyskano obniżenie stężenia anionowych substancji powierzchniowo czynnych i związków organicznych na poziomie 97% i 82%. Proces regeneracji wysyconych żywic jonowymiennych pozwolił na ich wielokrotne wykorzystanie w zintegrowanym układzie oczyszczania.
EN
Three com. ion-exchange resins were used to remove anionic surfactants, org. matter and dyes from surfactants-contg. wastewaters treated previously by ultrafiltration through a ceramic module (cut-off of 5 kDa). The most effective was a macropourous strong base resin. The removal of surfactants and org. matter amounted to 97% and 82%, resp. The spent resins were regenerated by an alk. treatment and recycled.
12
Content available remote Degradacja termiczna zużytych jonitów w warunkach pirolizy
EN
Thermal treatment of spent ion exchange resins by pyrolysis processing at temperatures 200-500°C has been investigated. Yields of pyrolysis products and elemental composition of chars have been determined. The FTIR studies showed a high degree of spent ion exchange resins destruction in the pyrolysis process.
PL
Zbadano możliwości uzyskania sorbentów ze zużytej żywicy jonowymiennej przy zastosowaniu ogrzewania mikrofalowego w atmosferze argonu lub azotu. Właściwości karbonizatów otrzymanych ze zużytej żywicy jonowymiennej porównano z karbonizatem otrzymanym metodą tradycyjną (temperatura karbonizacji 600°C, szybkość ogrzewania 10°C/min). Stwierdzono, że zużyta żywica jonowymiennajest podatna na działanie ogrzewania mikrofalowego. Mikrofale przenikajądo wnętrza ziaren żywicy, powodując ogrzewanie ich od środka ziarna na zewnątrz. Szybkość ogrzewania mikrofalowego żywicy jest znacznie wyższa niż przy ogrzewaniu tradycyjnym, co sprawia, że skraca się. czas potrzebny do przebiegu procesu karbonizacji. W karbonizatach otrzymanych metodą mikrofalową utworzyły sią szersze mikropory niż w karbonizacie otrzymanym metodą tradycyjną oraz makropory, których nie obserwowano w karbonizacie tradycyjnym. Karbonizaty mikrofalowe wykazują wyższe liczby jodowe niż karbonizaty tradycyjne.
EN
The possibilities of obtaining sorbents from waste ion exchange resin using microwave heating was investigated. The carbonization using microwave radiation was conduced in microwave reactor of power 650 W in N2 or Ar atmosphere. Using microwave heating sorbents with interesting pores system can be obtained. Properties and structure of chars obtained from waste ion exchange resin by using microwave heating have been compared with properties of char obtained using traditional heating (carbonization temperature 600 °C, heating rate 10 °C/min). Ion exchange resin can be very easy heated using microwave radiation. The heating rate using microwave heating is higher than that by using traditional heating what results in shortening the time necessary for resin's carbonisation process. Micro- and macropores created in the chars obtained using microwave heating have bigger diameter than that created in the chars obtained by using traditional heating. In the chars obtained using microwave heating homogenous macropores with the oval shape are created. These macropores were not observed in the char obtained using traditional heating. The chars obtained using microwave heating exhibit higher iodine numbers that obtained using traditional heating.
14
Content available remote Eksploatacja złóż jonitowych na przykładzie EC Załęże
PL
Celem przeprowadzonych badań było określenie jakości żywic jonowymiennych eksploatowanych w elektrociepłowni Załęże. Analizę stopnia degradacji przeprowadzono w oparciu o następujące oznaczenia: analizę sitową, zawartość żelaza, całkowitą zdolność jonowymienną, stopień utlenienia jonitu. Badania wykazały, że używane żywice, po około 10-letniej pracy, uległy częściowej degradacji i zanieczyszczeniu. W związku z tym, zaproponowano kilka metod zwiększenia efektywności pracy kolumn jonitowych, jednakże wybór jednej z nich powinien zależeć od rachunku ekonomicznego.
EN
The performed research had the goal of determination of auality of the cation-exchange rcsins currently in use at EC Zalęże. The determination was based on the following: site analysis, iron content, total ion-exchange capacity and degree of oxidation of the resins. The research showed that the resins, after 10 years of use, had undergone partial degradation and contamination. In regards to this, we present several methods of increasing the effectiveness of ion-exchange columns; however, the choice of method should depend on economic considerations.
PL
Przedstawiono przegląd literaturowy dotyczący możliwości otrzymywania sorbentów z żywic jonowymiennych. Zbadano również właściwości i strukturę karbonizatu i aktywatu otrzymanego ze zużytej żywicy jonowymiennej Amberjet. Karbonizację żywicy prowadzono w piecu obrotowym z szybkością ogrzewania 10 K/min do temperatury 600°C. Proces aktywacji karbonizatu prowadzono w temperaturze 850°C (czas aktywacji - 30 min) przy użyciu ditlenku węgla. W badaniach stosowano analizę techniczną, elementarną, oznaczenie składu ziarnowego, mikro-wytrzymałości i liczby jodowej oraz strukturalne badania rentgenogra-ficzne, mikroskopowe, sorpcyjne i porozymetryczne. Zbadano również skuteczność oczyszczania ścieku modelowego (wody zanieczyszczonej toluenem, olejem napędowym, fenolem i p-chlorofenolem) przez akty-wat. Stwierdzono, że karbonizat i aktywat ze zużytej żywicy jonowymiennej ma sferyczny kształt, wysoką wytrzymałość mechaniczną, dobrze rozwiniętą strukturę porowatą. Aktywat z bardzo dobrym skutkiem oczyszcza wodę zanieczyszczoną toluenem i olejem napędowym.
EN
Review of the literature concerning possibilities of the obtaining sorbents from ion exchange resins was presented. The properties and structure of the char and activation product obtained from waste ion exchange resin Amberjet was investigated too. The carbonization process was conducted in the rotary furnace by heating to the temperature 600°C with the heating rate 10 K/min. The activation process of the char was conduced at 850°C for 30 min using CO2. The studies have involved ultimate and proximate analysis, determination of grains composition, microstrength and iodine number, microscopic studies, X-ray diffraction, porosimetric and sorption methods. The efficiency of the cleaning the water contamined by toluene, diesel oil, phenol andp-chlorophenol by activation product was examined too. It was stated that in carbonization and activation processes spherical sorbents characterized by high mechanical strength and good developed porous structure were obtained. Activation product clean the water contamined by toluene and diesel oil efficiently.
EN
Ion exchange is used extensively in nuclear power technology, especially for uranium ore processing, removal of contaminants from power reactor waters and in the back end of the nuclear fuel cycle. In nuclear fuel reprocessing plants, ion exchange is used for the purification of actinide elements for further use, for the solidification of low- and medium-active waste solutions, and for the partitioning of high-level wastes. This paper reviews selected technological uses of ion exchange in these operations for recovery, separation and purification of selected actinides (Pu, U, Np, etc.). Recent research and development on ion exchange technologies for actinides are also summarized.
EN
The method for the determination of palladium, platinum and gold in geological and industrial materials by radiochemical version of neutron activation analysis is presented. It is based on isolation of the analytes using Chelex 100 ion exchange resin of amphoteric character. Chelex 100 contains weakly acidic iminodiacetic groups capable of binding metal cations in the form of chelate complexes. In solution of acids, due to protonation of nitrogen atoms of the above groups, weakly basic ammonium groups are formed which are able to retain anions. The elaborated ion exchange procedure is performed both before and after neutron activation in order to isolate Pd, Pt and Au from the sample of analyzed material and further to separate them from each other. Depending on the eluent composition, Chelex 100 can act as a cation exchange (chelating) resin or anion exchanger. The method was verified by determining palladium, platinum and gold in two certified reference materials (S ARM-7 and PTC-1) certified for the noble metals content. Analytical results show good agreement with the recommended (certified) values.
PL
Zaprezentowano metodę oznaczania śladowych ilości palladu, platyny i złota w materiałach geologicznych i przemysłowych za pomocą neutron owej analizy aktywacyjnej w wersji radiochemicznej. Podstawą metody jest wydzielanie analitów z wykorzystaniem wymieniacza jonowego Chelex 100 o charakterze amfoterycznym. Zawiera on słabo kwasowe grupy iminodioctowe, które mogą wiązać kationy metali w postaci kompleksów chelatowych. W roztworach kwasów, na skutek protonowania atomów azotu wchodzących w skład powyższych grup, powstają słabo zasadowe grupy amoniowe zdolne do zatrzymywania anionów. Opracowana procedura jonowymienna prowadzona jest zarówno przed, jak i po aktywacji neutronowej w celu wyizolowania Pd, Pt i Au z próbki analizowanego materiału, a następnie ich rozdzielenia. W zależności od składu roztworu eluentu, Chelex 100 może spełniać funkcję kationowymienną (chelatującą), bądź anio-nowymienną. Dokładność metody sprawdzono oznaczając pallad, platynę i złoto w dwóch materiałach odniesienia (SARM-7 i PTC-1) atestowanych na zawartość metali szlachetnych. Uzyskane wyniki analityczne wykazują dobrą zgodność z wartościami polecanymi (certyfikowanymi).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.