Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Oblicza jodu - jego suplementacja w czasie zagrożenia konfliktem zbrojnym

Martula Emilia, Morak-Młodawska Beata, Jeleń Małgorzata

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2022

|

nr 4

25--27

PL

Wojna rozgrywająca się za wschodnią granicą Polski sprawiła, że coraz bardziej martwimy się o swoje bezpieczeństwo, zdrowie i życie. Znając historię, zdajemy sobie sprawę z realnego zagrożenia, jakie stanowi, niefunkcjonująca już, elektrownia jądrowa znajdująca się w Czarnobylu na terenie Ukrainy. Sytuacja ta sprawiła, że z aptecznych półek, po awarii w tejże elektrowni, we wzmożonym tempie zaczął znikać płyn Lugola - substancja podawana ludziom w latach 80. XX wieku. Należy zdać sobie jednak sprawę z tego, czym jest ten preparat i czy zażywanie go chroni człowieka przed szkodliwymi skutkami promieniowania. Dodatkowo należy zastanowić się, czy wydarzenia rozgrywające się obecnie na terenie Czarnobyla są realnym zagrożeniem dla zdrowia Polaków. Niniejszy artykuł jest odpowiedzią na te rodzące się pytania. Przybliża czytelnikowi najważniejsze informacje dotyczące jodu, zasadności jego suplementacji oraz korzystnych i negatywnych jej skutków.

EN

The war which is going on beyond Poland’s eastern boarder has made us increasingly concerned about our safety, health and lives. Knowing our history, we are aware of the threat posed by non-functioning nuclear power plant located in Chernobyl, Ukraine. Due to this situation, Lugol’s iodine, a solution administered to people in the 1980s, began to disappear at an increased rate from pharmacy shelves after the failure of the power station. However, it is important to realise what this preparation is and whether taking it protects humans from harmful effects of radiation. Additionally, it should be considered whether the events currently occurring in Chernobyl pose a real threat to the health of Poles. This article answers these emerging questions, presenting the most important information on iodine, rationale behind its supplementation as well as its beneficial and negative effects.

2

Morphological Effects of Stymjod Foliar Application on Medicago × varia T. Martyn

Sosnowski Jacek, Toczyska Ewelina, Truba Milena

Journal of Ecological Engineering

|

2019

|

Vol. 20, nr 8

184--191

EN

The aim of the study was to investigate how the foliar application of iodine, as well as its concentration in the working liquid, influence the growth of fresh and dry weight of plants, stems, leaves, roots and number of shoots and leaf laminae of sand Lucerne. The experiment was carried out in vases. The three plants that developed the largest number of leaves in the vase were left. The experimental factors as the plant growth regulator with the trade name Stymjod in three concentrations of 1.5%, 3% and 4.5% in the working liquid were introduced; the control involved distilled water. Two plant applications were performed. The first one in 6 appropriate leaf phase and the second in the branching formation phase. A single dose of the working liquid was 50 ml per vase. This dose of liquid caused the complete sprinkling of plants in a vase. The obtained results were statistically analyzed by means of analysis of variance. The experiment showed that the concentration of Stymjod in the working liquid is very important. It is difficult to say which concentrations gave the best results in cultivating sand lucerne. The present studies demonstrated that Stymjod applied foliarly at 4.5% concentration significantly affected the growth of stems and leaf blades. Additionally, 1.5% concentration increased the weight of fresh matter and dry matter of roots. The experiment showed that the effects of Stymjod application to hybrid alfalfa depended on its dose. It is difficult, however, to clearly state which concentration produced the best results so further research in this area is needed.

3

Występowanie jodu oraz bromu w solankach monokliny przedsudeckiej

Winid B., Chruszcz-Lipska K., Uliasz-Misiak B., Solecki M. L., Fąfara Z., Matuła R.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 6

914--917

PL

Wody zasolone i solanki występujące w głębokich strukturach geologicznych charakteryzują się podwyższonymi, w stosunku do zwykłych wód podziemnych, stężeniami mikroskładników. Przeanalizowano zawartości jonów jodkowych i bromkowych w wodach występujących w utworach permu i mezozoiku monokliny przedsudeckiej. W 90% próbek wód z utworów permu stężenia bromków wynosiły ponad 200 mg/L, czasami osiągając ponad 2 000 mg/L, co wskazuje na możliwości wykorzystania tych wód w celu odzysku bromu w przyszłości.

EN

The contents of I and Br ions in Permian and Mesozoic brines were revised. The Permian brines had high Br - content (over 200 mg/L) and could be used to recover this element. The content of I - in the brines was too low for recovering.

4

Biological quality of triticale green plants biofortified with iodine

Krzepiłko Anna, Kościk Bogdan, Stachowicz Jadwiga, Święciło Agata, Prażak Roman, Skowrońska Monika, Jackowska Izabella

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2018

|

Vol. 25, nr 1

61--69

EN

Plant biofortified with iodine may be an alternative source of this element in human diet. The purpose of the research was to determine the effect of fertilization on quality of green plant biological iodine. Iodine in the form of KIO3 or KI was applied to the soil or sprayed on the plants. Iodine application (2.50 or 5 kg ∙ ha–1) was split, with the first half applied together with spring nitrogen fertilization and the other half applied one month before sampling for laboratory tests. In all the tested combinations of fertilization iodine increases iodine content in green plants compared to control. The application rates and means of fertilization with iodine salts did not adversely affect the biological quality of the plants.

PL

Rośliny biofortyfikowane jodem mogą być alternatywnym źródłem tego pierwiastka w diecie człowieka. Celem badań było określenie wpływu nawożenia jodem na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta. Jod w postaci KIO3 lub KI (2,50 lub 5 kg ∙ ha–1) był stosowany w glebie lub rozpylany na rośliny. Dawka jodu została podzielona, pierwszą połowę stosowano wraz z wiosennym nawożeniem azotem, a drugą połowę stosowano na jeden miesiąc przed pobraniem próbek do badań laboratoryjnych. We wszystkich badanych kombinacjach nawożenia jodem obserwowano wzrost zawartości jodu w zielonych roślinach pszenżyta w porównaniu do kontroli. Zastosowane dawki i sposoby nawożenia solami jodu nie wpłynęły negatywnie na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta.

5

Numerical model of thyroid counter

Szuchta M., Ośko J.

Nukleonika

|

2016

|

Vol. 61, No. 1

45--47

EN

The aim of this study was to develop a numerical model of spectrometric thyroid counter, which is used for the measurements of internal contamination by in vivo method. The modeled detector is used for a routine internal exposure monitoring procedure in the Radiation Protection Measurements Laboratory of National Centre for Nuclear Research (NCBJ). This procedure may also be used for monitoring of occupationally exposed nuclear medicine personnel. The developed model was prepared using Monte Carlo code FLUKA 2011 ver. 2b.6 Apr-14 and FLAIR ver. 1.2-5 interface. It contains a scintillation NaI(Tl) detector, the collimator and the thyroid water phantom with a reference source of iodine 131I. The geometry of the model was designed and a gamma energy spectrum of iodine 131I deposited in the detector was calculated.

6

Wody towarzyszące złożom węglowodorów jako potencjalne źródło jodu, litu i strontu

Uliasz-Misiak B.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2016

|

T. 32, z. 2

31--44

PL

Złożom ropy naftowej i gazu ziemnego towarzyszą wody złożowe. Zazwyczaj są to solanki o wysokiej mineralizacji, zawierające w swoim składzie szereg mikroelementów. Badania wykonane w różnych basenach sedymentacyjnych na świecie wskazują, że wody te często są wzbogacone w takie pierwiastki jak jod, lit czy stront. Są to mikroelementy znajdujące obecnie coraz szersze zastosowanie, np. lit stosowany jest do produkcji akumulatorów litowo-jonowych oraz baterii litowych, jod wykorzystywany jest przez przemysł farmaceutyczny i elektroniczny oraz w medycynie. Ze względu na rozwój produkcji wyświetlaczy LCD oraz baterii i akumulatorów (np. do samochodów elektrycznych) przewiduje się wzrost zapotrzebowania na jod w skali rocznej rzędu 2% i na lit około 1,5%. Zasoby tych pierwiastków są ograniczone i nierównomiernie rozmieszczone. Jod produkowany jest obecnie w trzech krajach Chile (65% produkcji światowej), Japonii i USA; lit w Argentynie, Australii i Chile, natomiast stront w Chinach (50% światowej produkcji), Hiszpanii i Meksyku. W Polsce jod, lit ani stront nie są produkowane, całe zapotrzebowanie pokrywane jest przez ich import. [...]

EN

Oil and natural gas fields are accompanied by formation waters, usually highly mineralized brines containing a variety of trace elements. Analyses carried out in various sedimentary basins around the world indicate that these waters are often enriched in elements such as iodine, lithium and strontium. Currently, these micronutrients are finding increasing application in the production of lithium-ion batteries and lithium batteries (lithium) and in the pharmaceutical, medical and pharmaceutical industry (iodine). Due to the development of production of LCD displays and batteries (e.g. for electric cars), the expected increase in demand for iodine and lithium is 2% and 1.5%, respectively. The reserves of these elements are limited and unevenly distributed. Iodine is currently produced in the three countries: Chile (65% of the world production), Japan and the US. Lithium is produced in Argentina, Australia and Chile, while strontium is produced in China (50% of the global production), Spain and Mexico. Iodine, lithium and strontium are not produced in Poland and the total demand is met by imports. [...]

7

Analiza możliwości wykorzystania solanek jodkowo-bromkowych towarzyszących złożom ropnogazowym

Zamojcin J.

Nafta-Gaz

|

2012

|

R. 68, nr 12

976--981

PL

Przeprowadzono analizę wybranych złóż ropy i gazu Przedgórza Karpat pod kątem zwiększonej zawartości jodu w towarzyszących im solankach. Solanki występujące w tym rejonie zawierają w swym składzie zarówno jony jodu, jak i bromu w stężeniach kwalifikujących je jako wody potencjalnie nadające się do produkcji jodu. Istniejące w Polsce zasoby solanek jodkowo-bromkowych mogą być dogodną bazą do podjęcia przemysłowej produkcji jodu w skali kilkuset ton rocznie.

EN

Analysis of selected oil and gas deposits from the Carpathian Foothills was conducted to examine the content of iodine in the brine. The brines found in this region contain a composition of iodine and bromine in such concentrations qualifying them as water potentially suitable for the production of iodine. Resources of iodine-bromide which exist in Poland could be a great base for the industrial production of iodine on a scale of several hundred tons annually.

8

Optymalizacja warunków wbudowania jodu do drożdży Saccharomyces cerevisiae

Dolińska B., Zieliński M., Opaliński S., Korczyński M., Dobrzański Z., Ryszka F.

Przemysł Chemiczny

|

2011

|

T. 90, nr 5

731-736

9

Jod

Szymańska J. A, Bruchajzer E

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2010

|

Nr 3 (65)

61--83

PL

Jod jest szarofioletową substancją stałą o ostrym, charakterystycznym zapachu. Jego roztwory i pary mają barwę fioletową. Na skalę przemysłową jod otrzymuje się z jodanów zawartych w ługach pokrystalicznych powstających przy otrzymywaniu saletry chilijskiej lub przez działanie chloru na jodki. Jod stosuje się m.in.: w przemyśle spożywczym (jodowanie soli), w fotografii, poligrafii oraz do produkcji barwników, farmaceutyków i środków dezynfekcyjnych. Narażenie przemysłowe na jod może występować podczas produkcji i stosowania związków zawierających jod. Zatrucia ostre jodem u ludzi zdarzają się bardzo rzadko i zwykle są związane ze spożyciem (omyłkowym lub samobójczym) roztworów dezynfekcyjnych zawierających jod. Skutkiem tego są oparzenia i ból w jamie ustnej, gardle, żołądku, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego i ośrodkowego układu nerwowego (oun), spadek ciśnienia krwi oraz zaburzenia funkcji nerek i układu krążenia (zatrzymanie krążenia i zapaść prowadząca do śmierci). Śmiertelna dawka jodu dla człowieka wynosi 2 ÷ 4 g. Bezpośredni kontakt roztworów jodu ze skórą powoduje zależne od wielkości stężenia działania drażniące oraz reakcje alergiczne. Nie stwierdzono skutków działania drażniącego jodu o stężeniu 1 mg/m3 w następstwie inhalacyjnego, przewlekłego narażenia ludzi. Objawy działania drażniącego jodu pojawiają się po narażeniu na jod o stężeniu 1,5 ÷ 2 mg/m3, a stężenia 3 ÷ 10 mg/m3 powodują, że praca staje się niemożliwa. Jod o stężeniu 20 mg/m3 uważa się za niebezpieczny dla zdrowia i życia człowieka. Według danych stacji sanitarno-epidemiologicznych w 2007 r. nie zanotowano w przemyśle polskim narażenia pracowników na stężenia jodu, które przekraczałyby obowiązującą wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) wynoszącą 1 mg/m3. Na podstawie wartości medialnych dawek śmiertelnych dla zwierząt laboratoryjnych jod jest poza klasyfikacją toksyczności ostrej (wartość DL50 dla szczurów po dożołądkowym podaniu wynosi 14 000 mg/kg masy ciała). Jednorazowe narażenie inhalacyjne świnek morskich i szczurów na jod o stężeniu 5 mg/m3 nie powodowało żadnych zmian. Narażenie świnek morskich na jod o stężeniu 8,6 mg/m3 oraz psów na stężenie 10 mg/m3 jodu w niewielkim stopniu wpływało na układ oddechowy. Działanie drażniące i niekorzystny wpływ na pracę płuc zwierząt stwierdzono po narażeniu na jod o stężeniach dochodzących do 73 ÷ 100 mg/m3. Inhalacyjne narażenie szczurów na jod o stężeniu 4,7 mg/m3 przez 3 ÷ 4 miesiące spowodowało zmiany w błonie śluzowej jamy ustnej, oczu i wyglądu szkliwa zębowego, a narażenie szczurów i świnek morskich na jod o stężeniu 0,5 lub 3,1 mg/m3 (w podwyższonej temperaturze otoczenia) wywoływało przejściowe zaburzenia węchu, niewielkie uszkodzenie nerek, zmniejszenie przyrostu masy ciała oraz zmniejszenie zużycia tlenu. W dostępnym piśmiennictwie nie ma danych dotyczących działaniu odległego jodu elementarnego. Jod wchłania się przez płuca, układ pokarmowy i skórę. W warunkach środowiska pracy największe znaczenia ma narażenie inhalacyjne, natomiast dla populacji generalnej – pobranie jodu z dietą. Po wchłonięciu do organizmu jod nieorganiczny ulega przemianom do połączeń ze związkami organicznymi, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania tarczycy, w której powstają hormony – tetrajodotyronina (T4) i trijodotyronina (T3). Jod wydala się głównie z moczem. Mechanizm działania toksycznego jodu jest związany z silnie żrącym jego działaniem wywołującym denaturację białek i zniszczenie komórki, natomiast podstawowym objawem toksyczności jodu w małych dawkach i o mniejszym stężeniu jest działanie drażniące na błony śluzowej Z wieloletnich obserwacji wynika, że po narażeniu ludzi na pary jodu o stężeniu poniżej 1 mg/m3 (0,1 ppm) nie stwierdzano skutków ich toksycznego działania. Wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) jodu obowiązująca w Polsce wynosi 1 mg/m3. Na podstawie danych z piśmiennictwa i po uwzględnieniu różnic międzyosobniczych autorzy dokumentacji proponują jednak zmniejszenie tej wartość do 0,5 mg/m3, a za wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDSCh) jodu przyjęcie stężenie 1 mg/m3. Ze względu na działanie drażniące związku, należy także wprowadzić oznakowanie jodu literą „I”.

EN

Elemental iodine (I2; CAS Register No. 7553-56-2) takes the form of greyish black to purple crystals. Aqueous solutions and vapours are brown or violet. Iodine sublimes to a violet gas with a characteristic, irritating odour. Iodine is used in pharmaceuticals, lithography, photographic materials, and in manufacturing dyes. It is an ingredient in antiseptic preparations. Other uses include disinfectants that may be added to water. Occupational exposure to iodine may occur during the production and application of iodine compounds, and during other industrial activities. This compounds is absorbed into the human body through the respiratory tract, skin (occupational exposure) and alimentary tract (general population, via iodised salt). Ingestion of large quantities of iodine may cause burning of the mouth, throat, and stomach and abdominal pain, nausea, vomiting, and diarrhoea. Sufficient exposure may result in progression of symptoms to fever, shock, delirium, and death. Ingestion of 2-4 g has been fatal for humans. The solid element is intensely irritating to the eyes, skin, and mucous membranes. An allergic skin rash may occur. Many years’ observations have shown that during occupational exposure to iodine vapours at the concentrations of up to 1 mg/m3 (0.1 ppm), there are no observed adverse effects. At the concentrations of 1.5-2 mg/m3 (0.15-0.2 ppm) work is possible, but difficult. Work is impossible at airborne iodine concentrations of 3-10 mg/m3 (0.3-1 ppm). Iodine can be an intense irritant to the eyes, mucous membrane, and skin. It is a pulmonary irritant in animals. Iodine absorbed by the lungs is changed to iodide and eliminated mainly in the urine. Organic iodine (approximately 95% of circulating iodine) exists as thyroxine (T4) and triiodothyronine (T3). Iodine has a direct action on cells by precipitating proteins. The affected cells may be destroyed. In addition to the primary irritant action of iodine, this compound can act as a potent sensitizer. The iodine concentration of 1 mg/m3 (occupational exposure of humans) was accepted as an NOAEL value and applying the correct uncertainly coefficient, the iodine MAC-TWA value was suggested to be 0.5 mg/m3 and, due to the compound irritating activity, a MAC-STEL value to be 1 mg/m3. Notation “I” – irritating substance is recommended.

10

Effect of Differentiated Fertilization and Foliar Application of Iodine on Yielding and Antioxidant Properties in Radish (Raphanus sativus L.) Plants

Strzelecki P., Smoleń S., Rożek S., Sady W.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2010

|

Vol. 17, nr 9

1189-1196

EN

The aim of this research was an attempt to obtain radish plants enriched with iodine by means of foliar application and soil fertilization with two forms of iodine – KI and KIO3. The effect of iodine on radish yielding and its antioxidant characteristic was determined. It was demonstrated that the form of applied iodine and the way of its application had a meaningful effect on the quantity of biological yield and leaf mass. Although all plants accumulated greater amounts of iodine in comparison with the control, it was best manifested in case of foliar application, as well as combined foliar application and soil fertilization of radish with KI form as 34.17 and 29.30 mg I kg–1 f.m., respectively. Although, the effect of the form of applied iodine as well as the way of its application on antioxidant characteristics of radish was not revealed, the content of phenolic compounds turned out to be significantly higher than in case of foliar application combined with soil fertilization with both forms of iodine.

PL

Celem podjętych badań była próba uzyskania roślin rzodkiewki wzbogaconych w jod poprzez zastosowanie dokarmiania dolistnego oraz nawożenia doglebowego dwoma formami jodu - KI oraz KIO3. Określono również wpływ jodu na plonowanie rzodkiewki oraz jej właściwości antyoksydacyjne. Wykazano, że forma użytego jodu oraz sposób jego aplikacji miały statystycznie istotny wpływ na ilość plonu biologicznego i masę liści. Chociaż wszystkie rośliny akumulowały większe ilości jodu w porównaniu z kontrolą to jednak najbardziej uwidoczniło się to przy dolistnym dokarmianiu, jak również przy łącznym dokarmianiu dolistnym i nawożeniu doglebowym rzodkiewki formą KI odpowiednio 34,17 oraz 29,30 mgI kg -1 ś.m. Pomimo, iż nie wykazano statystycznie istotnego wpływu zarówno formy użytego jodu oraz sposobu aplikacji tego pierwiastka na właściwości antyoksydacyjne rzodkiewki, to zawartość sumy związków fenolowych okazała się istotnie większa w przypadku łącznego dokarmiania dolistnego jak i nawożenia doglebowego roślin rzodkiewki obiema formami jodu.

11

Jod – metoda oznaczania

Gawęda E.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2009

|

Nr 1 (59)

153--157

PL

Metodę stosuje się do oznaczania jodu w powietrzu na stanowiskach pracy. Metoda polega na pochłonięciu jodu zawartego w badanym powietrzu w roztworze jodku potasu z dodatkiem etanolu, wytworzeniu barwnego kompleksu jodu ze skrobią i pomiarze absorbancji przy długości fali 590 nm. Oznaczalność metody wynosi 0,05 mg/m3.

EN

The method is based on the stopping of iodine in a mixture of potassium iodine solution and ethanol, creation of a colour complex of iodine and starch, and determination with spectrophotometry in a visible region. The determination limit of the method is 0.05 mg/m3.

12

Tissue contents and intracellular distribution of selenium and iodine in human tissues studied by neutron activation analysis

Chen C., Zhao J., Gao Y., Chai Z.

Chemia Analityczna

|

2005

|

Vol. 50, No. 1

169-178

EN

Selenium and iodine are two essential elements in living systems. In this paper, the tissue contents and subcellular distributions of selenium and iodine in human liver, - kidney and heart samples were studied by neutron activation analysis (NAA). Certified reference materials were used as analytical quality control. Selenium was highly enriched in human kidney, followed by liver and then heart. In contrast, iodine was only enriched in liver. Different subceHular distribution patterns were also found in different tissues. In addition, selenium was mainly enriched in mitochondria and nuclei, whereas the lowest concentration of iodine was in the soluble fractions of cells. About 45-70% of total Se and 1 were in the nuclear fractions. The present data can reflect the long-term accumulation of selenium and iodine inhuman body. Our study also provides the reference data of selenium and Iodine in human important tissues and the corresponding subcellular fractions.

PL

Metoda,neutronowej analizy aktywacyjnej oznaczano zawartość i rozkład wewnątrzkomórkowy selenu i jodu w próbkach ludzkiej wątroby, nerek i serca. Wyniki skontrolowano stosując certyfikowane materiały referencyjne. Istotne wzbogacenie w selen stwierdzono \v nerkach, a następnie w wątrobie i sercu. Zwiększenie steżeniajodu stwierdzono jedynie w wątrobie. Stwierdzono również różnice w rozkładzie pierwiastków na poziomie wewnątrzkomórkowym w różnych tkankach. Selen ulegał wzbogaceniu głównie w mitochondriach i jądrach komórkowych, podczas gdy najniższe stężenie jodu stwierdzono w rozpuszczalnych frakcjach komórek. Około 45-70% całkowitej zawartości selenu i jodu stwierdzono w jądrach komórkowych. Dane te odzwierciedlają długotrwałą akumulacje selenu i jodu w ludzkim ciele. Nasze badania dostarczają porównawczych danych odnośnie zawartości pierwiastków w ważnych tkankach ludzkich oraz we frakcjach wewnątrzkomórkowych.

13

Content and distribution of non-metals in flowers and inflorescences of medicinal plants

Wesołowski M., Konieczyński P., Mędrzycka V.

Chemia Analityczna

|

2001

|

Vol. 46, No. 5

697-706

EN

The concentrations of total nitrogen, phosphorus, sulfur, chlorine, iodine and boron in commercial raw plant materials used in medicine taken from selected species of plants growing in Poland were determined. Except for sulfur, the content ol'all non-metals, after previous sample mineralisation, was determined spectrophotomctrically. Sulfur was determined turbidimetrically using BaCl(2), as a turbidic agent. It was established, that analyzed material contained from several to some tens ug of iodine and boron per gram of dry plant tissue, from several hundred u.g to several mg of sulfur and phosphorus per gram of dry plant tissue, and from several to some tens of mg of nitrogen and chlorine per gram of dry plant tissue. Species of medicinal plants, which are particularly rich or poor in the studied elements were identified. The regression and principal component analyses revealed some rules about distribution of non-metals in particular plant species and also made possible determination of relations, in which these elements occur in investigated plant materials.

PL

Określono zawartość pierwiastków niemetalicznych azotu, fosforu, siarki, chloru, jodu i boru w handlowych roślinnych surowcach leczniczych pochodzących z wybranych gatunków roślin rosnących w Polsce. Z wyjątkiem siarki, zawartość wszystkich pierwiastków oznaczono spektrolbtomctrycznic, po uprzedniej mineralizacji surowca. Siarką oznaczono turbidymetrycznie z użyciem BaCl, jako czynnika wywołującego zmętnienie. Stwierdzono, że analizowane surowce zawierają najmniej jodu i bom (od kilku do kilkudziesięciu ng g 'suchej masy surowca), następnie siarki i fosforu (od kilkuset ug do kilku (ug g(-1) suchej masy surowca), natomiast azot i chlor występują w stosunkowo dużych ilościach (od kilku do kilkudziesięciu ug g(-1) suchej masy surowca). Zidentyfikowano rośliny lecznicze szczególnie bogate lub ubogie w badane pierwiastki. Analiza korelacyjna i głównych składowych wskazała na pewne prawidłowości odnośnie rozmieszczenia niemetali w poszczególnych gatunkach roślin oraz umożliwia określenie relacji, w jakich niemetale występują w badanych surowcach.

14

Spectrophotometric determination of iodine by iodine starch method in urine samples after alkaline ashing

Divrikli Ü., Soylak M., Doğan M.

Chemia Analityczna

|

2000

|

Vol. 45, No. 2

257-264

EN

A spectrophotometric method is proposed for the determination of iodine in urine samples. Destruction of the organic matter of urine by alkaline ashing with KOH is carried out prior to determination of iodine by the iodine-starch method. The influence of components of urine, as interferents, was discussed. The iodine contents of the urine samples collected from adults from Kayseri (Turkey) were determined by using the proposed method. The method was also applied for the determination of iodine in drinking water samples. The relative standard deviations of the iodine determinations were less than 10%. The detection limit of the proposed method was 2.3 ug 1(-1).

PL

Opracowano spektrometryczną metodę oznaczania jodu w próbkach moczu. Do rozkładu substancji organicznych, przed oznaczeniem jodu metodą jodowo-skrobiową, zastosowano alkaliczne spopielanie z użyciem KOH. Przedyskutowano wpływ składników moczu jako substancji przeszkadzających. Opracowaną metodę wykorzystano do oznaczania zawartości jodu w moczu dorosłych osób z miejscowości Kayseri (Turcja). Metodę tę zastosowano także do oznaczania jodu w próbkach wody pitnej. Względne odchylenie standardowe oznaczeń jodu nie przekroczyło 10%. Granica wykrywalności metody wynosi 2.3 ug1(-1).