Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wstępna analiza cieplna przegrody kolektorowo-akumulacyjnej o konstrukcji szkieletowej na podstawie wyników badań

Miąsik P.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Budownictwo i Inżynieria Środowiska

|

2008

|

z. 47 [252]

267-272

PL

Przedstawiono wstępne wyniki badań przegrody kolektorowo-akumulacyjnej o konstrukcji szkieletowej. Badania obejmują okres od 04.03.2008 do 31.04.2008. Przegroda o zaproponowanej konstrukcji jest alternatywną propozycją dla tradycyjnych systemów dociepleń w przypadku południowych elewacji w obiektach o stalowej konstrukcji szkieletowej.

EN

The preliminary results of the investigations of the mass-wall with the skeletal construction were introduced in the report. Investigations include the period from 04.03.2008 to 31.04.2008. The barrier is the alternative proposal for traditional systems of insolation in the case of south elevations in objects about the steel skeletal construction.

2

System grzewczo-wentylacyjny z podłogowym rozdziałem powietrza. Część I. Wyniki badań

Żukowski M.

Ciepłownictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja

|

2005

|

R. 36, nr 6

33-35

PL

Opisano stanowisko pomiarowe zaprojektowane i wykonane w celu określenia charakterystyk cieplnej i przepływowej podłogowego sytemu rozdziału powietrza. Eksperyment został wykonany dla trzech konfiguracji pierścieni, pełniących funkcję intensyfikacji wymiany ciepła oraz zapewniających odpowiednią sztywność i wytrzymałość konstrukcji. Przedstawiono również najważniejsze rezultaty pomiarów wraz z komentarzem. Praca naukowa finansowana ze środków Komitetu Badań Naukowych w latach 2003-2005, jako projekt badawczy (grant 4T10B01324). Symulacje komputerowe wykonano w ramach gruntu obliczeniowego Ministerstwa Nauki i Informatyzacji (grant MNiI/SG/2800PBialys-tok/035/2004).

EN

A measuring stand designed and prepared to determine heat and air-flow characteristics is presented, regarding a floor air separation system. The experiment was carried out for three configurations of rings used for heat exchange intensification. The rings also provided adequate rigidity and strength of the structure. The main measuring results and comments are given.

3

Otrzymywanie warstw kompozytowych na osnowie stopu Ni-Mo o podwyższonej zawartości Mo

Niedbała J.

Kompozyty

|

2002

|

R. 2, nr 5

369-373

PL

Otrzymywano warstwy kompozytowe na osnowie stopu Ni-Mo o podwyższonej zawartości molibdenu. Proces prowadzono w warunkach galwanostatycznych z kąpieli cytrynianowej zawierającej zawiesinę pyłu Mo. Badania porównawcze przeprowadzono dla warstw stopowych Ni-Mo otrzymanych w analogicznych warunkach prądowych z kąpieli niezawierającej pyłu molibdenowego. Określono szybkość osadzania i skład chemiczny otrzymanych warstw stopowych i kompozytowych. Badania składu chemicznego wykonano metodą fluorescencji rentgenowskiej. Stwierdzono, że w zakresie j = 2,5+300 mA/cm2 otrzymuje się stopy Ni-Mo zawierające 5,2:30,5% Mo. W analogicznych warunkach prądowych otrzymano warstwy Ni-Mo+Mo zawierające od 57,13:5-79,6% Mo. Stwierdzono, że szybkość procesu elektroosadzania warstw kompozytowych Ni-Mo+Mo rośnie wraz ze wzrostem gęstości prądowej podobnie jak w przypadku warstw Ni-Mo, jednak wartości otrzymane dla kompozytu są znacznie wyższe. Wykazano, że warstwy kompozytowe charakteryzują się znacznie większą grubością (65,6:132,6 um) w porównaniu do warstw stopowych Ni-Mo (40:60 um).

EN

The composite layers on a base of Ni-Mo alloy with) larger contents of Mo were electrodeposited in galvanostatic condition. Studies were carried out in an citrate solution containing suspension of Mo powder. In order to compare Ni-Mo layers from the citrate solution not containing of Mo powder were obtained. The carbon steel (St3S) with a surface 4 cm2 was used as a substrate material. The layers were deposited in the current density range of 100 to 300 mA/cm2. The two range of kinetic changes of layers formation, distinct in Ni-Mo layers has been observed (Fig. 1). To the potential value of about 1.3V, the current deposition of Ni-Mo+Mo layers are less in comparison with current deposition of Ni-Mo layers. It may be concluded that inhibition effects occur in electrodeposition of Ni-Mo+Mo composite layers (Fig. 1). So the contents of Mo in Ni-Mo layers and Ni-Mo+Mo layers obtained in the potential range is comparable. In the case of potential values above 1.3 V, the current deposition of Ni-Mo+Mo layers is less than the current deposition of Ni-Mo layers (Fig. I). The surface of composite layers Ni-Mo+Mo was mat, porous and light-grey, irrespective of current condition. The Ni-Mo+Mo layers exhibit good adhesion to the substrate and no internal stresses causing cracking were observed. An increase in current deposition is accompanied by an increase in surface development (Fig. 2). On the X-ray diffractograms of layers obtained at the room temperature beside the wide peaks which indicate of the presence of nanocrystalline Ni-Mo base the peak of crystalline Mo are observed (Fig. 3). In the case of Ni-Mo+Mo layers an increase in the temperature to 800°C the crystallization of the composite base is observed (Fig. 3). The Mo contents in Ni-Mo layers determined by X-ray fluorescence method is in the range of 20.70% (j = 100 mA/cm2) to 30.5% (j = 100 mA/cm2). The increase in current deposition to j = 300 mA/cm2 is accompanied by a insignificant decrease in Mo contents in the layers to 28.1%. The Mo contents in Ni-Mo+Mo layers is in the range of 57.13% (j = 250 mA/cm2) to 79.60% (j = 150 mA/cm2). An addition of Mo powder to electrolyte causes considerable increase in Mo contents in Ni-Mo layers. Based on an increase in mass of the electrode and an chemical constitution, a thickness of Ni-Mo+Mo layers has been estimated. The thickness is in the range of 65.6 to 132.6 um and depends on the current deposition. An increase in current deposition is accompanied by an decrease in the thickness of Ni-Mo+Mo layers. The thickness of Ni-Mo+Mo composite layers is greater than thickness of Ni-Mo layers. The thickness of Ni-Mo layers is in the range of 40 to 60 um. The rate of the layers electrodeposition depends on current density (Fig. 4). The rate of the layers electrodeposition increases with an increase in current density both in the case of Ni-Mo layers and Ni-Mo+Mo layers but the rate of Ni-Mo+Mo layers electrodeposition is greater. There was ascertained that from citrate solution (pH = 6.5:7.5) Ni-Mo layers containing about 30% Mo and Ni-Mo+Mo layers containing about 80% Mo are obtained. The optimum current density of Ni-Mo layers electrodeposition is in the range of 0.2 to 0.3 mA/cm2. In the case of Ni-Mo+Mo layers the optimum current density is in the range of 0.1 to 0.2 mA/cm2. The rate of Ni-Mo+Mo layers electrodeposition is greater than the rate of Ni-Mo layers electrodeposition.

4

Otrzymywanie i termiczna modyfikacja warstw kompozytowych Ni+Al

Napłoszek-Bilnik I., Budniok A.

Kompozyty

|

2002

|

R. 2, nr 3

52-57

PL

Badano wpływ zawartości proszku glinu w kąpieli galwanicznej na skład chemiczny warstw kompozytowych Ni+Al, otrzymywanych elektrolitycznie w warunkach galwanostatycznych (1170 C x cm-2) na podłożu stalowym. Kąpiel galwaniczna zawierała proszek glinu w ilości: 20, 40, 60, 80, 100 g/dm3. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem zawartości Al w kąpieli jego zawartość w warstwie osiąga 16%, po czym maleje do około 11%. Dla optymalnego składu kąpieli galwanicznej zapewniającego otrzymanie warstw o zawartości 16% Al określono wpływ wartości gęstości prądowej na ilość wbudowywanego Al do warstwy. Następnie warstwy te były wygrzewane w piecu elektrycznym, do którego doprowadzany był argon. Badania składu fazowego przeprowadzono za pomocą rentgenowskiej analizy fazowej, a analizę składu chemicznego metodą atomowej absorpcji. Przeprowadzone badania wykazały możliwość otrzymywania warstw kompozytowych na osnowie Ni z zabudowanymi ziarnami Al. Warstwy poddane modyfikacji termicznej w temperaturze 873 K, obok obecności krystalitów niklu i glinu, wykazują obecność związków międzymetalicznych Ni2Al3 i Ni3Al4.

EN

Electrolytic nickel layers are typified by good corrosion resistance and electrochemical activity in the processes of cathodic hydrogen evolution and anodic oxygen evolution. In order to improve of utilizable properties of the nickel layers, the coatings were co-deposited from baths containing metal oxides (Al2O3, Al3O4, NiO). Incorporating into a metallic matrix of composite component as metallic powder and its embedding into the matrix structure follows to obtain a new kind of composite material. Therefore, the present study was undertaken in order to obtain the electrolytic composite layers containing embedded aluminum grains into a nickel matrix. The structure and properties of Ni+AI alloys were determined using different methods. Composite Ni+AI layers were prepared by simultaneous electrodeposition of nickel and aluminum on a steel substrate in which 20, 40, 60, 80, 100 g/dm3 of Al powder were suspended. The electrodeposition was carried out under galvanostatic conditions at a temperature of 293 K and the current density of jD = 300 mA/cm2 for 1 h. The phase composition of the layers was investigated by the X-ray diffraction method. The surface morphology of the coatings was examined by means of a stereoscopic microscope Nicon. The obtained Ni+AI layers are of mat, rough metallic surface. There are a visible Al grains on the layer surface (Fig. 1). X-ray analysis of Ni+AI layers revealed their two phase composition (Fig. 2a). It was found that the phase structure of obtained layers depends on phosphorous content in the layer only. Atomic absorption spectroscope was used for chemical characterization of the layers. The influence of aluminum powder content in an electroplating bath on the chemical composition of Ni+AI layers was examined. Chemical analysis of the Ni+AI layers confirms the co-deposition of Ni and Al. It was ascertained that the increase aluminum powder amount in the bath causes the rise in Al content embedded into the composite layers. In the layers of Ni+Al-a linear increase of Al content in the layer from 15% to about 20% was observed (Tab. 1). It was assumed that mechanism of Al embedding into the layer based on the adsorption phenomena and migration of the charged suspension-micelles towards the cathode. The chemical composition of the layers depends also on current density deposition (Tab. 2). It was showed that from the bath containing 40 g Al/dm3 at the current density equal 320 mA/cm2 composite layer containing about 16% Al was obtained. In this case the average mass increment has also maximal value. The result of that process is possibility to obtain considerable thickness and good adhesivity of those composite layers. The thickness of composite layers increase linearly with the increasing of Al content in the bath. It is equal 120 and 150 micrometers for Ni+AI. The heat treatment of the layer at 873 K was done. It was ascertained that after the thermal treatment the obtained layers are of mat, rough metallic surface (Fig. 3). Depending on time of heat treatment the different surface morphology are obtained. This indicates on chemical reaction in solid state of the layer. Markedly different X-ray spectra were obtained for the electrocoatings heated in the argon atmosphere. The main peaks corresponding to the Ni and Al coexist with the new ones corresponding to new phases: Ni2jAl3, Ni3Al4 (Fig. 2b). Such phases can take part in hydrogen electroevolution.

5

Zmiany zużycia kompozytów na osnowie aluminium współpracujących z pierścieniem żeliwnym i żeliwno-ceramicznym

Grabowski M., Cybo J., Posmyk A.

Kompozyty

|

2001

|

R. 1, nr 1

19-22

PL

Przedstawiono wyniki badań właściwości tribologicznych walcowanych kompozytów AIMg4+Al2O3 o trzech zawartościach fazy zbrojącej we współpracy z partnerem żeliwno-ceramicznym i dla porównania z żeliwnym. Wyznaczono współczynniki tarcia i ubytki masy współpracujących elementów. Wykazano zdecydowaną przewagę skojarzenia, w którym oba elementy węzła są kompozytami zbrojonymi fazą Al2O3.

EN

The paper presents a change of tribological properties of rolled composites AlMg4+Al2O3 of the following reinforcement phase content: 0.4, 3.9, 4,3 volumetric %, co-acting with a cast iron and ceramic ring and a cast iron ring. The results of tribological examination of the pairing: composite/cast iron (Fig. 5, 6) show that even a small fraction of the reinforcing phase has a significant influence on mass decrements of both cooperating elements. The mass decrement of pure alloy AlMg4 (without Al2O3 addition) during the cooperation with a cast iron roll is larger when compared to the mass loss of the cast iron. This is caused by greater hardness of cast iron. An introduction of hard ceramic particles of Al2O3 transfers the cooperation onto the contact surface of ceramic particles and cast iron. This causes that with the increasing content of Al2O3 in the alloy AlMg4, mass loss of the cast iron ring increase, whereas they simultaneously decrease for a composite material. Already at the lowest phase content (variant A) the decrement of cast iron mass increases almost five times and that of the composite material decreases by about 70%. For composites of the largest reinforcement phase content this wear is lower by about 85%, whereas the wear of the cast iron ring grows 9 times (Fig. 5). The largest wear rate was noted in the initial period of the association's cooperation, lasting about 5 hours. This overlaps the period of the initial grinding-in phase (about 7 hours) recorded in the diagram of the friction coefficient changes (Fig. 6). After complete grinding-in of the pairing (about 12 hours), stabilization of the friction coefficient takes place, which fluctuates within the limits u = 0.07:0.08, Different are the changes of the friction coefficient and mass decrement during the cooperation of the pairing: composite/cast iron and ceramic material. The influence of the reinforcement phase on the wear of the pairing's elements is insignificant and does not exceed 0.0007 g (Fig. 3) for both materials, which in comparison to the pair composite/cast iron is a slight value. Such low wear can be explained by great hardness of both co-acting materials. The reinforcement phase content is of greater importance for the changes of the friction coefficient. With an increase of Al2O3 particles content in a composite the friction coefficient value goes down (Fig. 4). It reaches 0.015 for the lowest Al2O3 content (variant A) and about u = 0.008 for a composite of the highest Al2O3 content (variants B and C). An evident difference of the character of co-acting and wear of both compared associations is documented in Figure 2. Summing up, it must be said that the application of two composite materials reinforced with Al2O3 phase in a tribological association ensures the improvement of friction and wear characteristics by an order of magnitude in relation to the pair: composite/cast iron. A ten times smaller friction coefficient and mass decrements show the possibility of using such materials for working elements of piston machines.

6

Właściwości mechaniczne kompozytów Ti3SiC2-TiC

Białoskórski J., Lis J., Piekarczyk J.

Kompozyty

|

2001

|

R. 1, nr 2

171-174

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań właściwości mechanicznych dwu materiałów zawierających głównie Ti3SiC2. Próbki materiałów otrzymano przez konwencjonalne spiekanie i spiekanie pod ciśnieniem. Proszki do spiekania przygotowano metodą samorozwijającej się syntezy wysokotemperaturowej (SHS). Właściwości sprężyste (E, G, u) próbek badano metodą ultradźwiękową. Odporność na kruche pękanie KIC wyznaczano metodą trójpunktowego zginania belek z karbem oraz przez bezpośredni pomiar długości spękań. W tym drugim przypadku obliczenia wartości KIC wykonano dla spękań Palmqvista, przy użyciu wartości twardości Knoopa wyznaczonych w zakresie obciążeń, niepowodujących spękań w materiale. Ponadto wyznaczono wytrzymałość na zginanie, ściskanie oraz udarność metodą Charpy'ego. Odporność na kruche pękanie badanych materiałów leży w zakresie od 6,2 MPa • m0'5 dla próbek spiekanych bezciśnieniowe do 9,4 MPa • mO,5 dla próbek spiekanych pod ciśnieniem. Stosunkowo wysoka odporność na kruche pękanie jest związana głównie ze znacznym rozwinięciem powierzchni spękań oraz złożoną łupliwością heksagonalnych ziaren Ti3SiC2.

EN

The aim of the work is to determine the mechanical properties of Ti3SiC2 - based ceramic materials. The samples were prepared by pressureless sintering (S) and hot pressing of the powders obtained by the SHS method. The material consisted of Ti3SiC2, TiS2, Ti2Si2 and Ti2Si3. The phase composition was determined by X-ray diffraction and is listed in Table 1. Elastic properties (E, G, u) of the samples were tested by the use of the pulse ultrasonic technique. The density (p) of the samples was determined by using the hydrostatic method. The load-independent and crack free Knoop hardness (H) values were used in the kic (BPDS) calculations according to a formula for Palmqvist crack geometry. Also, the bending of the single edge notched beam method was used for KIC (ZG) determination. Moreover, the bending strength (bzg), impact strength (U) by the Charpy test and compressive strength (bśc) of the suitable specimens were determined. The fracture toughness of investigated materials ranged from 6,2 MPa • m0.5 for pressureless sintered samples (S) to 9,4 MPa • m0,5 for hot pressed ones (HP). Comparatively high fracture toughness is connected mainly with a formation of rough surface and steps along the cleavage face in the hexagonal Ti3SiC2 grains (Fig. 1). All results are collected in the Table 1.

7

Proszki kompozytowe FeAl-Al2O3 i NiAl-Al2O3 otrzymywane metodą mechanicznej syntezy

Oleszak D.

Kompozyty

|

2001

|

R. 1, nr 1

76-78

PL

Przedstawiono wyniki badań nad otrzymywaniem in situ proszków kompozytowych o osnowie w postaci uporządkowanej fazy międzymetalicznej FeAl lub NiAl, umacnianej Al2O3. Proces redukcji hematytu lub tlenku niklu za pomocą Al przeprowadzono poprzez mielenie w młynku kulowym odpowiednich mieszanin proszkowych. Scharakteryzowano powstałe fazy (wielkość krystalitów, parametr sieci). Uzyskany materiał charakteryzował się nanometrycznymi rozmiarami krystalitów.

EN

The milling processes were performed for starting powder mixtures of compositions Fe2O3+4AI and 3NiO+5Al in order to study the phase transformations leading to the in situ formation of composites 2FeAI+Al2O3 and 3NiAl+Al2O3. A Fritsch planetary ball mill was applied for the experiments. The reduction reaction of hematite took place after 20 h of processing, however, the reaction product, beside Al2O3, was not ordered FeAl intermetallic compound, but disordered bcc Fe(AI) solid solution, characterized by mean crystallites size of 10 nm and lattice parameter of 0.2931 nm. Heating the sample up to 700°C resulted in the ordering process and formation of FeAl. In the case of the reduction of NiO, NiAl intermetallic compound was formed directly during the milling, after 1.5 h of processing only. This phase was characterized by average crystallite size of 15 nm and lattice parameter of 0.2884 nm. Simultaneously, the crystallites of Al2O3 were considerably bigger (about 65 nm). Prolonged milling up to 40 h led to further refinement of the microstructure and decreasing of crystallites size of NiAl and Al2O3 down to 10 and 25 nm, respectively.

8

Odporność na szoki cieplne odlewanych materiałów kompozytowych

Sobczak J., Sobczak N., Darłak P., Rudnik D., Sławiński Z., Asthana R., Rohatgi P.

Kompozyty

|

2001

|

R. 1, nr 2

219-223

PL

Odporność na szoki cieplne monolitycznych stopów Al oraz kompozytów na ich osnowie, zawierających grafit, węglik krzemu, cząsteczki popiołów lotnych z elektrowni węglowych oraz krótkie włókna Al2O3 (Saffil) określono poprzez pomiar całkowitej długości mikropeknięć w funkcji ilości cykli cieplnych (1000 do 5000 cykli) przy amplitudzie zmian temperatury wynoszącej 270 K. Podczas każdego cyklu próbki badawcze nagrzewano do temperatury 375°C, chłodzono w wodzie i stabilizowano na powietrzu. Próbki do badań wykonano odlewaniem grawitacyjnym do kokili i metodą prasowania w stanie ciekłym (squeeze casting); niektóre obrabiano cieplnie (T6). We wszystkich próbkach całkowita długość pęknięć wzrastała wraz ze wzrostem ilości cykli cieplnych. Najlepszą odporność na szoki cieplne wykazały kompozyty Al+włókna krótkie Al2O3 i Al+popioły lotne (ALFAŽ), otrzymane metodą prasowania w stanie ciekłym. Pośród odlewów monolitycznych lepszą odporność na szoki cieplne wykazał stop A112SiCuNiMg niż stopy Al25Si i AI20SiNi. Zaproponowano koncepcje propagacji pęknięć w stopach i kompozytach poddanych szokom cieplnym. Biorąc pod uwagę podstawowe właściwości materiałów, wykonano przybliżone obliczenia odporności na szoki cieplne, które wykazały zgodność obserwacji z eksperymentem.

EN

The thermal shock resistance of monolithic Al alloys and Al-matrix composites containing graphite, silicon carbide, fly ash particulates, and short alumina (Saffil) fibers was characterized by measuring the total length of microcracks as a function of number of thermal cycles (1,000 to 5,000 cycles) of 270 K amplitude. During each cycle (Fig. 1), the test specimens were heated and stabilized in air at 375°C, water quenched, and air stabilized (Fig. 2). The test specimen were fabricated using gravity casting in permanent molds and by squeeze casting, followed by heat treatment (T6) prior to thermal cycling. In all specimens, the total crack length increased with increasing number of thermal cycles (Fig. 3). Squeeze cast Al-alumina and Al-fly ash composites (ALFAŽ) exhibited the best thermal shock resistance (Fig. 4). Among monolithic alloys, squeeze cast Al12SiCuNiMg alloy exhibited better resistance to cracking than A125Si and A120SiNi alloys. Conceptual schemes are proposed for crack propagation behaviors in alloys and composites under thermal cycling conditions. Approximate calculations for the thermal shock resistance of composites based on fundamental material properties are found to be consistent with the experimental observations (Fig. 5).

9

Modelowanie wdmuchiwania cząstek do kąpieli

Gawroński J., Cholewa M., Janerka K., Jezierski J.

Kompozyty

|

2001

|

R. 1, nr 2

130-132

PL

W pracy przedstawiono zagadnienia modelowania fizycznego wdmuchiwania cząstek o różnej gęstości, położeniu lancy i zmiennych parametrach strumienia dwufazowego do wody. Uzyskane wyniki badań zaprezentowano w formie fotografii. Stanowią one podstawę do określenia optymalnych parametrów wdmuchiwania cząstek zbrojących do osnowy kompozytu wytwarzanego na bazie stopów aluminium.

EN

The work presents issues concerning physical modeling of particles injection having different densities, at various position of the lance as well as variable parameters of the two-phase stream into water. The results of researches were presented on the photographs. They are the basis for optimal parameters of particles injection defining with aluminum based composite matrix. The researches were conducted at a stand shown at Fig. 1. Its main part is the pneumatic transportation high-pressure feeder with cyclic work. The researches were conducted by introducing of one-phase stream with various velocity into liquid (Fig. 2) and two-phase stream - polystyrene + carrier gas (Fig. 3 and 4). It is very important to find out the interaction of stream into liquid metal. The depth of stream penetration depending on way insertion of the lance and the material and gas flow rate is of great importance. In summary the influence of the most important parameters on stream character in liquid were discussed.

10

Mikro-i rentgenostrukturalne badania polipropylenu i jego kompozytów z włóknem szklanym

Nitkiewicz Z., Sobczak R., Koszkul J.

Kompozyty

|

2001

|

R. 1, nr 2

127-129

PL

Przedstawiono wyniki badań mikro- i rentgenostrukturalnych polipropylenu oraz kompozytów polipropylenu z włóknem szklanym. Badano kompozyty zawierające 30 i 50% wag. włókna szklanego. Obserwacje mikrostruktury prowadzone na mikroskopie skaningowym wykazały występowanie sferolitycznej struktury krystalicznej zarówno w polipropylenie, jak i kompozytach. Badania rentgenograflczne wykazały, że dodatek włókna szklanego powoduje zwiększenie udziału fazy amorficznej w kompozytach, a tym samym przyczynia się do obniżenia wartości stopnia krystaliczności.

EN

The results of microstructure observation and X-ray diffraction of polypropylene and polypropylene with glass fibre composites have been presented. Composites containing 30 and 50% glass fibre were tested. Phase structure of polypropylene and its composites was observed by using scanning electron microscope. The results of microscope observations are shown in Fig. 1. Spherulit structure occurs in polypropylene as well as in its composites. The degree crystallinity investigations were made by the X-ray diffraction. The measurements were performed on a diffractometer (Seifert 3003 T-T) in reflection mode with an angular range from 6° to 38° in 20. The step width was 0.1° and the measuring time per step was 8 s. The resulting X-ray diagram are presented in Fig. 2. X-ray diffraction patterns show that a small addition of glass fibre results in increasing of the amount of amorphous phase; thus in turn makes degree of crystallinity descreased. The degree of crystallinity calculations done for polypropylene and its composites arc presented in Fig. 3.

11

Materiały porowate przyszłościowym zastosowaniem w konstrukcjach

Stachowski A.

Kompozyty

|

2001

|

R. 1, nr 2

224-227

PL

Problematyka materiałów porowatych w wielu ośrodkach światowych nie jest nowością, ale na szersze ich zastosowania należy chyba jeszcze poczekać. W kraju prowadzone są wstępne prace, których celem może być dalsze ich rozwiniecie prowadzące dopiero do zastosowania materiałów porowatych. W artykule została przedstawiona ogólna problematyka materiałów porowatych, z wyszczególnieniem niektórych dziedzin ich zastosowania, jak również i korzyści. Przewidywania, które jednocześnie są dużymi oczekiwaniami, wskazują, że rozwój technologii związanych z tą problematyką jest ukierunkowany na obniżenie ciężaru poruszających się konstrukcji, a to będzie powodować zwiększenie ich własności eksploatacyjnych. Jest to wyzwaniem, a jednocześnie priorytetem mogącym odgrywać doniosłą role w perspektywie czasowej obecnego dziesięciolecia.

EN

Issues connected with porous materials are not something new in many world centeres but for wider applications one must defmately wait. In our country there are conducted initial researches, in order of which, their further development can be applied to. In the article was presented general idea of porous materials with a detailed list of some disciplines in which they can be used and can achieve certain advantages. Expertations show that development of technology connected with this issue is quided to lower the weight of moving construction which will increase their exploitation characteristics. It is a challenge but in the same time-priority which can play an important role in the nearest future.