Niniejsze opracowanie poświęcone jest analizie procesu kształtowania się odpowiedzialności żołnierza w prawie karnym za działania podjęte w warunkach rozkazu przełożonego. Genezę wyłączania odpowiedzialności podwładnego rozpatrzono przez pryzmat poglądów doktrynalnych wypracowanych na przełomie wieków przez naukę prawa karnego, do których zalicza się tak zwaną doktrynę „ślepych bagnetów” czy też teorię „myślących bagnetów”. Rozwój problematyki odpowiedzialności rozkazobiorcy zaprezentowano na przestrzeni lat zarówno w kontekście unormowań o zasięgu międzynarodowym, jak i ustawodawstwa polskiego, regulujących zasady wojskowego prawa karnego.
EN
This paper focuses on the analysis of a soldier’s criminal liability for acting under the orders of his/her superior in criminal law. The paper considers the origins of excluding a subordinate’s criminal liability with respect to doctrinal views, which were formed through criminal law over the centuries, e.g. the doctrine of unconditional obedience or the doctrine of ”command responsibility”. The development of a subordinate’s responsibility is presented in accordance with the Polish criminal law and international criminal legal provisions, which have been enacted over the years.
W przypadku aktu terroryzmu morskiego ustalenie, które państwo będzie właściwe dla osądzenia jego sprawców, może rodzić liczne trudności. Sytuacja tu jest diametralnie inna niż w przypadku pozostałych pozaprawnych form działalności na morzu, takich jak piractwo i rozbójnictwo morskie. Terroryzm w przeciwieństwie do piractwa nie stanowi zbrodni prawa międzynarodowego objętej jurysdykcją uniwersalną, dzięki której piratów może ścigać i postawić przed własnym wymiarem sprawiedliwości każde państwo. Z drugiej strony akty rozbójnictwa morskiego podlegają jurysdykcji tego państwa, w obrębie którego wód terytorialnych miały miejsce. Ustalenie właściwości jurysdykcyjnej w przypadku aktów terroryzmu morskiego wymaga szerszej analizy prawnej.
EN
In the case of marine terrorism problems may arise when determining which country is appropriate to try the perpetrators. The situations is decisively different from the cases of the other illegal forms of activity at sea, such as piracy or marine robbery. Terrorism contrary to piracy is not considered a crime covered by universal jurisdiction of international law according to which pirates can be prosecuted and put on trial by justice system of any country. On the other hand acts of marine robbery fall within the jurisdiction of the country on whose territorial waters they have occurred. Determining the jurisdiction in cases of terrorist acts requires wider legal analysis.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.