Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Genovese Rosa Anna

1 2022

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: integrated conservation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Accessibility and enhancement of cultural heritage: examples of best practices in Europe

Genovese Rosa Anna

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

2022

Nr 13

69--84

Premise. The essay will report on actions promoted at international and national level, to ensure accessibility in different sectors of social life and reduce obstacles in this field in European regulations and in the practices of Member States. The Convention adopted by UNO in 2006, stating that people with different abilities must enjoy fundamental rights and (political, economic, social, cultural) freedoms, constitutes the first great treaty of the twenty-first century concerning the change in attitude and strategies towards people bearing handicaps, to increase respect of their dignity through every possible measure. Intercultural dialogue. In light of a greater awareness on environmental issues and possible solutions, we are, therefore, all called upon to contribute to changes in the relation with our one and only Planet in order to build a new conservation ethics, which may include the values of Cultural Heritage and accept, for its protection and enhancement, the contribution of Communities, favouring intercultural dialogue. Best practices. The essay intends to stress the importance of integrated policies in promoting accessibility and the enhancement of cultural heritage, also through the examination of the best practices implemented in different European Countries. Specifically, it shall highlight how one of the criteria informing the Management Plan of the ‘Archaeological Area of Pompeii and Torre del Greco’ is based on the conservation of the archaeological heritage, with the purpose of making it accessible to the public while conserving the testimonial, formal and material features of the site, and addressing conservation issues as well as the design quality of accessibility improvements.

Założenia. Artykuł informuje o działaniach promowanych na poziomie międzynarodowym i krajowym, w celu zapewnienia dostępności w różnych sektorach życia społecznego i zmniejszenia przeszkód w tej dziedzinie w regulacjach europejskich i w praktyce państw członkowskich. Konwencja przyjęta przez ONZ w 2006 roku, stwierdzająca, że osoby o różnych zdolnościach muszą mieć możliwość korzystania z podstawowych praw (politycznych, gospodarczych, społecznych, kulturalnych) i wolności, stanowi pierwszy wielki traktat XXI wieku dotyczący zmiany postawy i strategii wobec osób z upośledzeniami, w celu zwiększenia poszanowania ich godności za pomocą wszelkich możliwych środków. Dialog międzykulturowy. W świetle większej świadomości na temat kwestii środowiskowych i możliwych rozwiązań, jesteśmy zatem wszyscy wezwani do przyczynienia się do zmian w relacji z naszą jedyną i niepowtarzalną Planetą w celu zbudowania nowej etyki konserwatorskiej, która może obejmować wartości Dziedzictwa Kulturowego i akceptować, dla jego ochrony i wzmocnienia, wkład Wspólnot, sprzyjając dialogowi międzykulturowemu. Najlepsze praktyki. Artykuł ma na celu podkreślenie znaczenia zintegrowanych polityk w promowaniu dostępności i wzbogacaniu dziedzictwa kulturowego, również poprzez badanie najlepszych praktyk wdrożonych w różnych krajach europejskich. W szczególności podkreślone zostanie, w jaki sposób jedno z kryteriów informujących o Planie Zarządzania "Obszarem Archeologicznym Pompei i Torre del Greco" oparte jest na konserwacji dziedzictwa archeologicznego, w celu udostępnienia go społeczeństwu przy jednoczesnym zachowaniu świadectw, formalnych i materialnych cech miejsca, oraz zajęciu się kwestiami konserwatorskimi, jak również jakością projektu ulepszeń w zakresie dostępności. Zintegrowana konserwacja. Jakość interwencji konserwatorskich i restauratorskich w dziedzictwie kulturowym musi zatem być doskonalona poprzez świadomą analizę faktów, sprzyjającą zastosowaniu technologii naukowych i cyfrowych, sparowanych z podejściem diagnostycznym zdolnym do uwzględnienia digitalizacji procesów, efektywności energetycznej, dostępności, prowadzącym do cyfrowego zarządzania anamnezą i kontroli projektu restauratorskiego, opartego na odpowiedniej wiedzy o dobrach kultury i ich stanie zachowania.