Blok operacyjny jest jednym z działów szpitalnych, które wymagają bardzo rozbudowanych instalacji zabezpieczających ze względu na konieczność utrzymania zarówno wysokiej aseptyki większości pomieszczeń w jego przestrzeni, jak i zabezpieczenia trwających zabiegów pod względem bezpieczeństwa pacjenta oraz personelu, a także zapewnienia prawidłowego działania aparatury medycznej. Zabezpieczenie zadanych przez technologa medycznego prawidłowości warunków na sali operacyjnej i w pomieszczeniach bezpośrednio do niej przyległych wymaga przestrzegania odpowiednich wytycznych i przepisów. Projektanci i osoby zarządzające jednostką medyczną muszą mieć świadomość, że bez precyzyjnego określenia koniecznych parametrów środowiska na bloku, może on stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia pacjentów. Obecne przepisy dotyczące bloku operacyjnego dość szczegółowo precyzują zalecany układ funkcjonalny. Wobec tego podstawowym problemem staje się określenie wymogów przyszłego użytkownika – jakiego rodzaju zabiegi będą wykonywane w salach operacyjnych, ile sal operacyjnych będzie koniecznych dla prawidłowego funkcjonowania jednostki, ile osób personelu będzie przebywać na bloku, w jakim czasie itd. Uwzględnienie powyższych kryteriów bezpośrednio wpływa na projekt i wykonanie instalacji.
W ciągu ostatnich pięciu lat, które upłynęły od zamieszczenia w CHŁODNICTWIE w 2007 roku przez Centralny Ośrodek Chłodnictwa COCH artykułu [2] przedstawiającego obserwowane wówczas tendencje stosowania CO2 w określonych dziedzinach sektora chłodnictwa i pokrewnych, mimo sceptycznych opinii wyrażanych przez uznanych specjalistów, następowało dalsze, stopniowe poszerzanie tematyki badawczej w tej dziedzinie oraz wdrażanie konkretnych rozwiązań i gromadzenie doświadczeń z ich funkcjonowania. Istotną rolę w tych działaniach można przypisać przede wszystkim krajom środkowo-europejskim i skandynawskim oraz Japonii, a następnie Stanom Zjednoczonym, Kanadzie i na koniec Australii.