Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  inkluzywność
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
This chapter analyses paradigm shifts in the discourse of heritage sites connected with tragic personal stories, memories and relics, emphasising local communities’ role in reframing controversial heritage in Norway and Estonia. Although these stories come from different cultures and places, they all revolve around the question of how we approach the most delicate strings in the human mind: beliefs, sorrows and dignity. The sites under discussion are “ hosts” of tragedies from the past century. Among heritage communities, states and experts, there were intense debates about the value and fate of those areas. Besides several historical, political and socioeconomic issues, personal wounds weretaken into account. The first case describes initatives of heritage communities to recognize and acknowledge values of contested Cold War heritage: Suurpea Naval Base built during Soviet occupation, and the deportations on the coasts of Estonia. The second case deals with the initial demolition and later recognition of Sami burial sites and sacred landscapes of Arctic Norway, restoring rights to Saami heritage. These cases highlight the importance of inclusiveness in dealing with conflicting histories, involoving reconciliation and restitution of dignity to the heritage and communities concerned. Authors rely on a holistic concept of cultural heritage. Community spirit and and sense of place are essential indicators of local character. Authors show the benefits of a people-centred approach towards heritage as a basis for transformative change in heritage protection. The authors’ positions are not purely academic as they have been involved in defining and protecting the cultural heritage in discussed areas.
PL
Niniejszy rozdział analizuje zmiany paradygmatu w dyskursie o miejscach dziedzictwa związanych z tragicznymi historiami osobistymi, wspomnieniami i pozostałościami, podkreślając rolę społeczności lokalnych w przeformułowaniu kontrowersyjnego dziedzictwa w Norwegii i Estonii. Choć historie te pochodzą z różnych kultur i miejsc, wszystkie obracają się wokół pytania o to, jak podchodzimy do najdelikatniejszych strun w ludzkim umyśle: przekonań, smutków i godności. Omawiane miejsca są "gospodarzami" tragedii z minionego wieku. Wśród środowisk zajmujących się dziedzictwem, państw i ekspertów toczyły się intensywne debaty na temat wartości i losu tych obszarów. Oprócz kilku kwestii historycznych, politycznych i społeczno-ekonomicznych, brano pod uwagę rany osobiste. Pierwszy przypadek opisuje inicjatywy społeczności zajmujących się dziedzictwem kulturowym mające na celu rozpoznanie i uznanie wartości spornego dziedzictwa z okresu zimnej wojny: Bazy Marynarki Wojennej Suurpea zbudowanej podczas okupacji sowieckiej oraz deportacji na wybrzeżach Estonii. Drugi przypadek dotyczy początkowego wyburzenia, a następnie uznania miejsc pochówku Saamów i świętych krajobrazów w arktycznej Norwegii, przywracając prawa do dziedzictwa Saamów. Przypadki te podkreślają znaczenie inkluzywności w radzeniu sobie z konfliktami historycznymi, co wiąże się z pojednaniem i przywróceniem godności dziedzictwu i zainteresowanym społecznościom. Autorzy opierają się na holistycznej koncepcji dziedzictwa kulturowego. Duch wspólnoty i poczucie miejsca są podstawowymi wskaźnikami lokalnego charakteru. Autorzy pokazują korzyści płynące z podejścia skoncentrowanego na ludziach w stosunku do dziedzictwa jako podstawy transformacyjnej zmiany w ochronie dziedzictwa. Stanowiska autorów nie są czysto akademickie, gdyż byli oni zaangażowani w definiowanie i ochronę dziedzictwa kulturowego na omawianych obszarach.
EN
Museums are repositories of culture, knowledge, and values that everyone should be able to have access to. To this end, specific attention should be paid to the issue of disability when designing or operating such facilities. Despite an increased awareness, many designers still lack a full understanding of the complexity of people's needs and the topic of inclusion. Through an excursus of the evolving concept of diversity and how design can provide an enabling or disabling built environment, this paper aims at setting the cognitive framework to address the issue of broader fruition in museum spaces. Particularly, the focus of this contribution is on the European context, its historical cities and cultural heritage. Therefore, the needs of inclusion must be balanced with those of conservation, adding an extra layer of complexity. The museum will then be examined from an inclusive perspective, highlighting the issues to be addressed and providing some suggestions on the tools available to overcome them and grant everyone access to culture.
PL
Muzea są repozytoriami kultury, wiedzy i wartości, do których każdy powinien mieć dostęp. W tym celu należy zwrócić szczególną uwagę na kwestię niepełnosprawności podczas projektowania lub funkcjonowania takich obiektów. Pomimo zwiększonej świadomości wielu projektantów nadal nie rozumie w pełni złożoności potrzeb ludzi i tematu inkluzji. Poprzez ukazanie rozwoju ewoluującej koncepcji różnorodności i tego, jak projektowanie może zapewnić środowisko umożliwiające lub uniemożliwiające dostep do sztuki, niniejszy artykuł ma na celu wyznaczenie ram poznawczych, aby podjąć kwestię szerszych rozwiązań udostępniania w przestrzeniach muzealnych. W szczególności, niniejsza praca skupia się na kontekście europejskim, jego historycznych miastach i dziedzictwie kulturowym. Dlatego potrzeby inkluzji muszą być zrównoważone z potrzebami konserwacji, co dodaje dodatkową warstwę złożoności. Muzeum zostanie następnie przeanalizowane z perspektywy inkluzywnej, podkreślając kwestie, którymi należy się zająć i dostarczając kilku sugestii na temat dostępnych narzędzi, aby je przezwyciężyć i przyznać każdemu dostęp do kultury.
EN
This study aims to present the relationship between the architectural surroundings and the needs of children with autism spectrum disorders in the educational environment. Therefore, it began with identifying the special needs of children with ASDs (Autism Spectrum Disorder) and the ways in which these needs are addressed in school designs carried out in the USA and Great Britain. The study also shows a few Polish attempts to create autism-friendly schools. Finally, an attempt was made to extend the paradigms of "universal design" with activities necessary to increase the comfort of using educational institutions by children with autism spectrum disorders.
PL
W niniejszym opracowaniu przedstawiono zależności między otoczeniem architektonicznym a potrzebami dzieci ze spektrum autyzmu w środowisku edukacyjnym. Rozpoczęto od wskazania specjalnych potrzeb dzieci z ASD (Autism Spectrum Disorder) i sposobów, w jaki odpowiada się na te potrzeby w projektach szkół zrealizowanych w USA i w Wielkiej Brytanii. W artykule pokazano też nieliczne polskie próby tworzenia szkół przyjaznych autystykom, a na końcu podjęto próbę rozszerzenia paradygmatów „projektowania uniwersalnego” o działania konieczne do zwiększenia komfortu użytkowania placówek edukacyjnych przez dzieci ze spektrum autyzmu.
EN
Despite the recent complex reconstruction in Azerbaijan, public spaces, parks and boulevards still do not fully respond to inclusivity. A long-term comprehensive action plan should be developed, and targeted actions should be undertaken to address these short comings. Thus, in order to achieve full accessibility, equipment and construction should be carried out not only in parks, but also in public spaces, taking into account the needs and interests of people with different categories of disability. It is also necessary to improve the regulatory framework, to promote public awareness, to develop a positive attitude towards physically challenged people, and to train new generations of professionals to take action to ensure a high level of working on this field in the future.
PL
Pomimo przeprowadzanej skomplikowanej przebudowy Azerbejdżanu przestrzenie publiczne, parki i bulwary nadal nie w pełni spełniają kryteria inkluzywności. Należy więc opracować długoterminowy kompleksowy plan działania, aby zaradzić tym niedociągnięciom. Stąd, aby osiągnąć pełną dostępność, urządzenia i konstrukcje należy instalować nie tylko w parkach, ale także w przestrzeni publicznej, uwzględniając potrzeby i interesy osób z różnymi kategoriami niepełnosprawności. Konieczne jest również ulepszenie ram regulacyjnych, promowanie świadomości społecznej, kształtowanie pozytywnego nastawienia do osób niepełnosprawnych fizycznie oraz szkolenie nowych pokoleń specjalistów do podejmowania działań w celu zapewnienia wysokiego poziomu pracy w tej dziedzinie w przyszłości.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.