Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Exploring the impact of horizontal collectivism on creating shared value actions: a study on brand attitude, purchase intention, and social corporate engagement

Jankowska Liwia, Garczarek-Bąk Urszula

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2024

|

z. 192

371--384

EN

Purpose: This study aimed to investigate the impact of collectivism and individualism dimensions, both horizontal and vertical, on shared value actions, specifically within the realms of brand attitude, purchase intention, and social corporate engagement. Design/methodology/approach: An online survey, distributed through an external portal, was employed for data collection with a sample size of 366 participants from the USA. Subsequently, structural equation modeling (SEM) was applied to analyze the gathered data. Findings: It has been established that horizontal collectivism holds significant importance in the decision-making process regarding participation in Creating Shared Value (CSV) actions and can influence individual behaviors and additional purchase activities. Research limitations/implications: Given the study's focus on a specific demographic, extending the research to diverse cultural contexts may offer valuable insights into the generalizability of the results. Practical implications: The identified significance of horizontal collectivism in shaping decision-making processes and influencing behaviors presents practical implications for business experts seeking to enact changes in their enterprises. Recognizing the pivotal role of horizontal collectivism can guide strategic initiatives aimed at fostering shared value actions within organizations. Conversely, the insignificance of horizontal individualism highlights the need for businesses to focus on collective values and collaboration when implementing initiatives related to shared value. Originality/value: The research problem addressed in this paper is an intriguing topic for discussion in a business context, given the increasing influence of Corporate Social Responsibility (CSR) initiatives and the growing number of companies engaging in environmental and social activities. Consumers are becoming increasingly conscious during the decision-making process, and their consumption choices are becoming more sustainable and environmentally friendly. This trend will inevitably necessitate business decision-makers and producers to conduct new market analyses and, at times, redefine the goals or entire strategies of their companies, both now and in the future.

2

Individualist and collectivist behaviour in public and business organisations

Jendza Dorota

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2023

|

z. 169

383--400

EN

Purpose: to show differences between public and business organisations within the scope of individualist and collectivist behaviour. Design/Methodology/Approach: the study was carried out among employees of public and business organisations performing various organisational roles. 497 persons participated in the study. It comprised two stages. Stage I was carried out with the use of a structured interview, while in stage II, questionnaire surveys were used. To put the content in order, the semantic field analysis was used, which allowed for separating the main research categories. Individualist and collectivist behaviour is one of many identified organisational types of behaviour. Findings: differences exist between members of public and business organisations as far as behaviour is concerned. In business, individualist behaviour is predominant, while in public organisations – collectivist behaviour. The structure of collectivism is complex and comprises of different types of behavior, i.e.: concordance, conformism and cooperation. In public organisations, concordance is predominant, while in business it is on a lower level. In both types of organisations, cooperation-type behaviour is at a low level. Research Limitations/Implications: inability to fully objectify the research results obtained. Practical Implications: knowledge about the behaviour manifested by the majority of the participants and about the marginalised behaviour allows for a better understanding of the phenomena that take place and in effect conscious management and support for the development of those that an organisation cares about. The structure of behaviour is a carrier of information about motifs guiding the actions of individuals. Separating behaviour that is dominant provides information about the motifs of such behaviour and what affects the behaviour of people – whether it is legitimisation of the value of the organisation and the established standards, or the power of the group. Accurate identification of orientation offers possibilities for predicting behaviour and for more efficient designing and carrying out organisational changes. The third issue is the possibility of using such knowledge during coordination. An organization may influence the behaviour and the engagement of the individual, along with the course and 2 effort put in the performance of processes related to the management of human resources in the 3 organisation. 4 Keywords: individualism, collectivism, public organisation, business organisation where collectivist behaviour is dominant requires different tools for coordination than an organisation where individualist behaviour is dominant. Originality/Value: to supplement theoretical constructs with examples of organisational behaviour manifested in Polish organisations and to show collectivism as a complex dimension as part of which various activities may be performed. Dominance of a specific behaviour shapes the quality of functioning of an individual in an organisation. Whether an individual consciously adopts and accepts organisational norms or acts in line with them under the impact of a group may influence the behaviour and the engagement of the individual, along with the course and effort put in the performance of processes related to the management of human resources in the organisation.

3

Homeopatia. Cz. 2

Chrząstek L., Dondela B.

Chemistry, Environment, Biotechnology

|

2014

|

Vol. 17

43--60

PL

W artykule omówiono główne zasady homeopatii (prawo prawdopodobieństwa, energia życiowa, indywidualizm, minimalna dawka substancji leczniczej). Omówiono również wybrane substancje aktywne stosowane w homeopatii: surowce roślinne (arnikę górską, aloes, czy kamelię chińską), surowce pochodzenia zwierzęcego (jad węży, produkty pszczele), surowce ze świata mineralnego (sól morska, glinki) oraz pierwiastki (złoto, srebro, węgiel – diament). Metodyka. Przeprowadzono krótką ankietę na temat homeopatii i zastosowania kosmetyków homeopatycznych. W ankiecie wzięły udział 83 anonimowe osoby, różnej płci i w różnym wieku. Ankieta została umieszczona na dwóch znanych internetowych portalach kosmetycznych (wizaż.pl, kafeteria.pl) oraz została wypełniona przez przypadkowe osoby w formie odręcznej. W ten sposób ankietowani stanowili grupę osób z różnych stron Polski oraz osób z różnym statusem społecznym. Informacje te umieszczono na wykresach dotyczących znajomości pojęcia „homeopatia” oraz wyboru i stosowania kosmetyków homeopatycznych czy tradycyjnych. Wyniki i wnioski. Pozytywnie może nastrajać fakt, iż 31 (na 83 osoby) osób przyznało się do stosowania homeopatycznych kosmetyków. Najczęściej kupowanymi kosmetykami homeopatycznymi według przeprowadzonej ankiety, były preparaty przeznaczone do pielęgnacji twarzy i włosów. Żaden z ankietowanych nie odnotował niepożądanych efektów po stosowaniu homeopatycznych kosmetyków. Tylko 28% ankietowanych zadeklarowało wyższość homeopatycznych kosmetyków nad ich tradycyjnymi rywalami.

EN

The inquiry consisting of questions concerning homeopathy and application of homeopathic cosmetics was made. 83 anonymous people of all ages, women and men took part in the survey which was placed on the famous web pages (wizaż.pl, cafeteria.pl). Results were presented in the diagrams. According to them 31 out of 83 people admitted to applying homeopathic cosmetics, only 28% of respondents declared superiority of the homeopathy over traditional cosmetics. Nobody noticed side effects after application of homeopathic cosmetics.

4

Homeopatia. Cz. 1

Chrząstek L., Dondela B.

Chemistry, Environment, Biotechnology

|

2014

|

Vol. 17

21--42

PL

Homeopatia to metoda medycyny niekonwencjonalnej polegająca na podaniu osobie chorej substancji w bardzo małych dawkach, która u zdrowego człowieka mogłaby wywołać objawy zbliżone do występujących u chorego. Przez społeczeństwo jest niesłusznie postrzegana jako ziołolecznictwo, aromaterapia, a nawet organoterapia. Stosowane w homeopatii leki są bezpieczne i łatwe w użyciu. Substancje lecznicze używane w preparatach homeopatycznych przygotowywane są według zasad rozcieńczania i wstrząsania. Do głównych zasad homeopatii klasycznej należy m.in. prawo prawdopodobieństwa, energia życiowa, indywidualizm, minimalna dawka substancji leczniczej. Preparaty homeopatyczne sporządza się z naturalnych składników, w tym przede wszystkim z surowców pochodzenia roślinnego, zwierzęcego i mineralnego. Również patologiczne wydzieliny zwierząt i ludzi znalazły zastosowanie w homeopatii. Wśród surowców roślinnych w kosmetykach homeopatycznych można spotkać: arnikę górską, aloes, czy rumianek pospolity. Preparaty zawierające surowce pochodzenia zwierzęcego otrzymywane są głównie poprzez użycie całych ich produktów i wydzielin (jad węży, produkty pszczele). Natomiast świat mineralny dostarcza różnych związków takich jak: sól morska, glinki, pierwiastki (złoto, srebro, selen, krzem itp.) i inne.

EN

Homeopathy is a branch of alternative medicine. In this patient is given a substance in a very small doses. This doses have therapeutic action on a patient whereas it can be harmful for a health person and could cause the symptoms similar to the ill. Homeopathy is wrongly interpreted as herbalism, aromatherapy and also organotherapy. Medicines used in homeopathy are safe and easy to administer by the patient. Therapeutic substances used in homeopathic remedies are prepared according to rules of dilution and shaking. Main rules of classical homeopathy are: the law of probability, vital energy, individualism, minimum dose of therapeutic substance. Homeopathic medicines are made of natural components, mainly raw materials coming from plants, animals and minerals. Also pathological secretions of animals and people are used in homeopathy. Among plants in homeopathic cosmetics are used: mountain arnica, aloe, chamomile. Medicines containing animal components are received from all their products and secretions (snake venom, bee’s products). Raw materials of minerals provides different compounds as: sea salt, clays, elements like: gold, silver, selenium, silicon and others.

5

Individualism and background architecture. Education dilemmas in the days of breakthrough

Tulkowska K.

Architectus

|

2010

|

Nr 2(28)

209--214

EN

Faculty of Architecture at Warsaw University was founded in 1915 as one of the four units of the newly established university. The Organisation Committee's task was to outline the rules of functioning, including the principles of University educational program. The Committee members were architects and engineers who graduated from different European schools, universities of technology and academies and had various scientific and esthetical experiences.

PL

Współczesna kultura zbudowała przekonanie o konieczności ponadnormatywnej ekspresji. Wyścig ikon generuje krótkotrwałe zainteresowanie i różnorodne skutki w czasie. Teledyskowa lista przebojów znika w cotygodniowej reinkarnacji. Miasto krzyczących fasad trwa. Kiedy w roku 1915 członkowie Komisji Organizacyjnej tworzyli podstawy programowe Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej kontekst działań architektów odzwierciedlał ponad stuletnią destrukcję państwowości. Różnorodność upodobań i rodowodów upoważniała do przewidywania niespójnych, kompilacyjnych efektów. Spotkali się m.in.: Józef Pius Dziekoński, Rudolf Świerczyński, Karol Jankowski wywodzący się z różnych europejskich szkół, politechnik i akademii sztuk pięknych. Mimo to warszawska spuścizna dwudziestolecia tworzy spójny obraz o ponadprzeciętnej jakości. Szkoła wykształciła "architektów klasy średniej", którzy tworzyli znakomitą architekturę tła: gmachy publiczne, budynki socjalne, mieszkalne. O czym przekonuje spacer po warszawskiej Saskiej Kępie, czy Żoliborzu. Jakiej chcemy dziś architektury? Czy przez absorpcję ikonicznych modeli zdołamy uporządkować krajobraz miast zniszczony przesz półwieczne niedoinwestowanie i totalitaryzm? A może znów, bardziej niż wirtuozów potrzeba nam mistrzów drugiego planu?

6

Ewolucja tożsamości społecznej a kształtowanie tożsamości miasta

Kwiatkowski K.

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura i Urbanistyka

|

2009

|

Z. 20

27-32

PL

Źródłem współczesnych problemów związanych z tożsamością przestrzeni miejskich jest nie tylko presja inwestorska wsparta neoliberalną tendencją do deregulacji oraz uniwersalizm rozwiązań architektonicznych, ale także ewolucja samego pojęcia tożsamości: jednostkowej, społeczeństw i przestrzeni miejskiej. W epoce „późnej nowoczesności" tożsamość w tradycyjnym, „statycznym" ujęciu przekształca się w tożsamość „dynamiczną". Tożsamość „dynamiczną" w wymiarze jednostki najpełniej zdefiniował A. Giddens jako „trajektorię tożsamości". W wymiarze społeczeństw cechami konstytuującymi tożsamość są: mobilność, pluralizm stylów życia, rosnący indywidualizm, sieciowość, specyficzna nieprzewidywalność, otwartość, względna równość, nieskrępowana wolność przekonań. Istnieje fundamentalna sprzeczność pomiędzy społeczeństwem o tak określonej dynamicznej tożsamości a tworzoną współcześnie architekturą i urbanistyką. Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne nie nadążają za permanentnymi zmianami społecznymi. Redefinicja pojęcia tożsamości społeczeństw wymaga redefinicji zasad kształtowania przestrzeni. Zmodyfikowane zasady tworzenia przestrzeni mogą stać się narzędziem formowania tożsamości miast.

EN

Not only the investors' pressure supported by neoliberal tendency of deregulation and the universalism of architectural solutions, but also the phenomena of changes and evolution of the very idea of individual, social or town space identity are the sources of the present-day problems associated with the town space identity. In the era of "late modernism", identity in the traditional, "static" understanding is transformed into a "dynamic" identity. The "dynamic" identity in the individual dimension was best defined by A. Giddens as the "identity trajectory". In the social dimension, however, the features which constitute identity are mobility, pluralism of lifestyles, growing individualism, networking, specific unpredictability, openness, relative equality or unreserved freedom of thought. There is a fundamental contradiction between the society with so defined a dynamic identity and the currently developed architecture and urban design. Architectural and urban planning solutions do not keep pace with permanent social changes. Redefinition of the social identity concept requires redefinition of the space shaping principles. Modified rules of space development may become the tools of town identity forming.

7

Orientacja indywidualistyczno-kolektywistyczna a wykorzystanie narzędzi pracy zespołowej

Wolniak R.

Problemy Jakości

|

2009

|

R. 41, nr 5

21-25

EN

Individualism is the opposite of collectivism; together they form on of the dimensions of national cultures. Individualism stands for a society in which the ties between individuals are loose: everyone is expected to look after himself or herself and his or her immediate family only. Collectivism stands for a society in which people from birth onwards are integrated into strong cohesive in groups, which throughout people's lifetime continue to protect them in exchange for unquestioning loyalty. In presented paper there is an analysis of relationships between collectivism (or individualism) and team working especially quality circles in quality management.

8

Indywidualizm i kolektywizm na przykładzie organizacji publicznych województwa śląskiego

Wolniak R.

Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy

|

2008

|

nr 3

67-81

PL

Koncepcja ,,kultury organizacyjnej" stała się popularna od wczesnych lat 80. XX wieku. Kultura manifestuje się w przedsiębiorstwie za pomocą symboli, rytuałów, wartości itp. Różne jej wymiary oddziaływają, na różne problemy zarządzania. Światowe badania pozwoliły wyróżnić wiele wymiarów kultury, wśród których warto wymienić: -dystans wobec władzy - określającą reakcje członków organizacji na nierówności w zakresie dostępu do władzy, -indywidualizm i kolektywizm - określający stopień w jakim organizacje nastawione są na jednostki bądź na zbiorowość, -unikanie niepewności - określająca, jak czują się członkowie organizacji w sytuacjach niestrukturalizowanych. Artykuł koncentruje się na kulturze organizacyjnej w organizacjach publicznych, działających na terenie województwa śląskiego. Analizy prowadzone są z punktu widzenia jednego z opisanych czynników - indywidualizmu i kolektywizmu. Publikacja oparta jest na badaniach prowadzonych w 32 organizacjach.

EN

The concept of "organization culture" has become popular since the early 1980s. Cultures manifest themselves, from superficial to deep, in symbols, heroes, rituals and values. The various cultural dimension impact on many management problems. Research into organization cultures identified keys elements of culture like: -power distance - that is the extent to which the less powerful members of organizations and institutions accept and expect that power is distributed unequally, -individualism and collectivism - degree to which one thinks in terms of "I" versus "we", either ties between individuals are loose, - uncertainty avoidance - it indicates to what extent a culture programs its members to feel either uncomfortable or comfortable in unstructured situations. The paper concentrate on the organizational culture problems in Silesian public organizations in individualism and collectivism point of view. Publication is based on researches in 32 Silesian organizations.

9

Pomiędzy indywidualizmem a imperatywem życia we wspólnocie. Dylematy społeczne współczesnej architektury

Kwiatkowski K.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2007

|

R. 104, z. 2-A

149-154

PL

Dążenie do kreowania więzi sąsiedzkich przybiera w architekturze i urbanistyce, począwszy od przełomu XIX/XX wieku, formę swoistego imperatywu. Imperatyw życia we wspólnocie powiązany jest z imperatywem równowagi społecznej, albowiem niemożliwe jest kreowanie wspólnoty pomiędzy ludźmi, których dzielą zbyt wielkie nierówności. Jednak realizacja imperatywu wspólnotowego napotyka opór ze strony m.in. rosnących tendencji indywidualistycznych. Przykładem skutecznej próby pogodzenia obu trendów jest ruch co-housing.

EN

The intention to create neighbourhood bonds assumed a form of a specific imperative in the architecture and urban planning late in the 19th and early in the 20th centuries. The community life imperative is associated with the social balance imperative, because it is not possible to create a human community when people are divided by considerable inequalities. However, the implementation of the community imperative faces a resistance from e.g. growing individual trends. An example of an effective attempt at bringing both trends together is the co-housing movement.