Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów na procesy zachodzące na składowiskach odpadów – doświadczenia w Austrii

Binner E.

Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych

|

2012

|

R. 5, nr 10

133-163

PL

W Austrii od późnych lat osiemdziesiątych przetwarza się odpady w sposób mechaniczno-biologiczny (MBA). Obecnie (2012 r.) w 19 instalacjach przetwarza się rocznie ok. 555 000 t odpadów resztkowych i osadów ściekowych. Na frakcję przeznaczoną do składowania przypada ok. 170 000 t na rok. Będące do dyspozycji dane praktyczne pokazują, że poprzez zastosowanie mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów, wymaganą objętość przeznaczoną do deponowania odpadów na składowisku można redukować o 35% (w przypadku składowania frakcji palnej) oraz o 75% (w przypadku spalania frakcji palnej). Ilość odcieków ze składowisk, gdy zastosujemy mechaniczno-biologiczne przetwarzanie, ulegnie wyraźnemu zmniejszeniu. Również ich jakość będzie istotnie lepsza. Wartości CHzT i BZT5 zostaną zredukowane o ponad 90%. Emisja metali ciężkich będzie wyraźnie ograniczona. W porównaniu do składowisk, na których są deponowane odpady nieprzetworzone, redukcji ulegną wartości stężeń amonu, jednakże nastąpi to dopiero po pewnym czasie składowania odpadów przetworzonych. Tworzenie się gazu, po odpowiednim czasie przetwarzania odpadów, zostanie zredukowane o 90–95%. Odnośnie do określenia oddziaływania MBA na właściwości geotechniczne do dyspozycji jest na razie za mało danych. Ze względu na małe uziarnienie (największe ziarna 25 do 50 mm) uzyskuje się małą przepuszczalność oraz zmniejszenie przenoszenia napięć rozciągających. Jeśli chodzi o stabilność (niski kąt tarcia) i warunki układania warstwy odpadów po mechaniczno- -biologicznym przetwarzaniu podczas opadów atmosferycznych (warunki jezdne i zagęszczanie), należy się liczyć z negatywnymi skutkami, które muszą być kompensowane poprzez zaadaptowanie odpowiedniej techniki składowania.

DE

Seit den späten 80er Jahren werden in Österreich MBA-Anlagen betrieben. Derzeit (2012) werden in 19 Anlagen jährlich ca. 550.000 t Restabfall und Klärschlamm behandelt. An Deponiefraktion fallen in Österreich jährlich ca. 170.000 t an. Die derzeit vorliegenden Praxisdaten zeigen, daß durch die mechanischbiologische Behandlung das erforderliche Deponievolumen zwischen 35% (bei Deponierung der heizwertreichen Fraktion) und 75% (bei Verbrennung der heizwertreichen Fraktion) verringert werden kann. Die Sickerwassermengen werden durch die mechanisch biologische Behandlung deutlich verringert. Auch die Qualität des Sickerwassers wird erheblich verbessert. Die Konzentrationen von CSB und BSB5 sinken um über 90%. Der Austrag von Schwermetallen wird deutlich verringert. Die Ammoniumkonzentrationen verbessern sich gegenüber Deponien aus unbehandelten Abfällen allerdings erst mit zunehmender Ablagerungsdauer. Die Gasbildung kann bei entsprechender Behandlungsdauer um 90 bis 95% reduziert werden. Hinsichtlich der Auswirkungen der MBA auf die geotechnischen Eigenschaften stehen derzeit noch zu wenige Daten zur Verfügung. Durch die geringe Korngröße (Größtkorn 25 bis 50 mm) ergibt sich eine geringe Durchlässigkeit und eine Verringerung des Aufnahmevermögens für Zugspannungen. Hinsichtlich Standfestigkeit (geringer Reibungswinkel) und Einbauverhalten bei Niederschlag (Befahr- und Verdichtbarkeit) sind daher für MBA-Deponien negative Auswirkungen zu erwarten, die durch entsprechende Adaptierung der Einbautechnik kompensiert werden müssen.

2

Parametry AT4 i GS21 w polskich instalacjach w aspekcie wymagań dotyczących mechaniczno-biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych

Paciorkowski M., Siemiątkowski G., Poluszyńska J.

Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych

|

2012

|

R. 5, nr 10

191-230

PL

W artykule przedstawiono i krótko scharakteryzowano parametry monitoringowe wymagane dla stabilizatów po mechaniczno-biologicznym przetwarzaniu odpadów. Omówiono metodykę przeprowadzonych badań oraz dobór instalacji reprezentujących różne technologie mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów. Wytypowane instalacje, z których pobierano próby stabilizatów, reprezentowały „wachlarz” technologii biologicznego przetwarzania – od najprostszych pryzmowych do zawansowanych technologicznie betonowych bioreaktorów. W dalszej części artykułu zaprezentowano i omówiono uzyskane wyniki oznaczeń dla pobranych prób stabilizatów w odniesieniu do stosowanej technologii oraz wymagań prawnych stawianych stabilizatom po procesie mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów. W podsumowaniu sformułowano ogólne spostrzeżenia, które pojawiły się w trakcie analizy wyników badań.

DE

In der Schrift wurden die monitorings”- Parameter, die für Stabilisate nach der mechanisch-biologischen Verarbeitung von Abfällen erforderlich sind vorgestellt und kurz charakterisiert. Beschrieben, wurde auch die Untersuchungsmethodik den durchgeführten Untersuchungen und die Auswahl von Installationen, die die verschiedenen Technologien für die mechanisch-biologische Abfallverarbeitung repräsentieren. Die Ausgewählten Installationen, von denen die Stabilisatproben entnommen wurden, stellten einen „Fächer” von Technologien der mechanisch-biologischen Verarbeitung dar; von den einfachsten – Prismen, bis zur fortgeschrittenen Beton-Bioreaktoren. Im weiteren Teil des Artikel, wurden die gewonnenen Bestimmungsergebnisse für die entnommenen Stabilisate, im Verhältnis zu eingesetzter Technologie vorgestellt und erörtert – im Visier der rechtlichen Anforderungen, gegenüber den Stabilisaten, nach mechanisch-biologischer Verarbeitung der Abfälle. Im Resümee wurden allgemeine Beobachtungen formuliert, die bei der Erörterung der Untersuchungsergebnisse aufgetaucht wurden.

3

Oznaczanie aktywności oddychania oraz potencjału wytwarzania gazu – najnowsze ustalenia dotyczące błędnych interpretacji

Binner E.

Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych

|

2012

|

R. 5, nr 10

265-295

PL

W Niemczech i Austrii składowanie odpadów po mechaniczno-biologicznym przetworzeniu regulowane jest podobnie (parametry, wartości graniczne). Istotna różnica polega na tym, że w Niemczech do oceny stabilizacji biologicznej wystarczy oznaczyć jeden z parametrów albo aktywność oddychania lub też tworzenie się gazu, podczas gdy w Austrii konieczne jest oznaczenie obydwu parametrów. Uzasadnieniem większych wymagań przez prawo austriackie są wyniki badań aktywności oddychania, w wyniku których uzyskano zaniżone wartości. Błędy popełnione w trakcie przetwarzania biologicznego, np. wysychanie materiału z powodu zbyt intensywnego przewietrzania, zbyt mała podaż tlenu, mogą być źródłem wystąpienia tzw. fazy opóźnienia lub efektów hamujących, co w efekcie skutkuje uzyskaniem poważnie zaniżonych wyników. W przypadku bardzo reaktywnych materiałów długie fazy opóźnienia lub „samohamowanie” mogą zafałszować wyniki pomiaru. Przez dodanie łatwo osiągalnego węgla (np. glukozy) można rozpoznać tego rodzaju efekty hamujące. Poprzez właściwe przygotowanie próbki (wstępne przewietrzenie materiału do badań) efekty negatywne z reguły mogą być istotnie zmniejszone, lecz nie można ich wykluczyć w 100%. Ponieważ udowodniono, że pomiędzy wynikami badań AT4 i GS21 istnieje bardzo dobra korelacja, można wykonać równolegle biologiczny test w beztlenowych warunkach środowiskowych w celu identyfikacji zaniżonego wyniku.

DE

In Deutschland und Österreich ist die Deponierung von mechanisch-biologisch vorbehandelten Abfällen ähnliche geregelt (Parameter, Grenzwerte). Wesentlichster Unterschied ist, daß in Deutschland der Anlagenbetreiber zum Nachweis der biologischen Stabilität Atmungsaktivität oder Gasbildung untersuchen lassen darf, während in Österreich beide Parameter zu bestimmen sind. Daß der nach österreichischer Gesetzeslage vorgeschriebene Mehraufwand durchaus sinnvoll ist, zeigen Untersuchungen bei denen die Atmungsaktivitätsbestimmung Minderbefunde lieferte. Bei Mängeln im Verlauf der biologischen Behandlung – z.B. Austrocknen des Materials durch zu intensive Belüftung, mangelhafte Sauerstoffversorgung – können lag-Phasen oder Hemmeffekte gravierende Minderbefunde der Atmungsaktivität hervorrufen. Bei sehr reaktiven Materialien können lange lag-Phasen oder „Selbsthemmung” die Meßergebnisse verfälschen. Durch Zugabe von leicht verfügbarem Kohlenstoff (z.B. Glukose) können derartige Hemmeffekte erkannt werden. Durch geeignete Probenaufbereitung (Vorbelüften des Untersuchungsmaterials) können negative Effekte in der Regel zwar vermindert, aber nicht 100%-ig ausgeschlossen werden. Da eine sehr gute Korrelation zwischen AT4 und GS21 nachgewiesen werden konnte, erlaubt ein parallel durchgeführter biologischer Test bei anaeroben Milieubedingungen Minderbefunde zu identifizieren.

4

Określenie ilości wytwarzanego gazu w teście fermentacyjnym (GB21) lub inkubacyjnym (GS21) – parametry nieujęte w prawodawstwie polskim dotyczącym mechaniczno-biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych

Siemiątkowski G., Paciorkowski M., Poluszyńska J.

Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych

|

2012

|

R. 5, nr 10

167-190

PL

W artykule przedstawiono parametry, które w prawodawstwach państw preferujących mechaniczno-biologiczną metodę przetwarzania odpadów najczęściej są stosowane do oceny utraty zdolności dalszego biologicznego rozkładu stabilizatu. Omówiono również metody przeprowadzania badań stabilizatu polegające na określeniu potencjału tworzenia się biogazu w procesie inkubacji (GS21) i fermentacji (GB21). W opracowaniu przekazano także informacje na temat przeprowadzonych na zlecenie austriackiego Ministerstwa ds. Rolnictwa i Leśnictwa, Środowiska i Gospodarki Wodnej badań biegłości dla określenia parametrów GS21 i GB21 dotyczące tej samej próby stabilizatu oraz porównano obie metody badawcze.

DE

Im Artikel, wurden die Parameter, die in Gesetzgebungen von Staaten die die mechanisch-biologische Abfallverarbeitung bevorzugen, am meisten für die Beurteilung des Verlusts der Fähigkeit des Stabilisats zum weiteren Zerfall eingesetzt werden, dargestellt. Es wurden auch die Untersuchungsverfahren des Sabilisats vorgestellt, die auf der Bestimmung der Biogasbildung im Inkubationsprozess (GS21) und Fermentationsprozess (GB21), beruhen. In der Schrift wurden auch Informationen gegeben, betreffend paralleler Laboruntersuchungen zur die Bestimmung der Parameter GS21 und GB21 der gleichen Stabilisatprobe und dem Vergleich der zwei Untersuchungsmethoden – die im Auftrag des Österreichischen Ministeriums für Landwirtschaft, Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft, durchgeführt wurden.