Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: in situ bioremediation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Multi-objective optimization of in-situ bioremediation of groundwater using a hybrid metaheuristic technique based on differential evolution, genetic algorithms and simulated annealing

Kumar D., Ch S., Mathur S., Adamowski J.

Journal of Water and Land Development

2015

no. 27

29--40

Groundwater contamination due to leakage of gasoline is one of the several causes which affect the groundwater environment by polluting it. In the past few years, In-situ bioremediation has attracted researchers because of its ability to remediate the contaminant at its site with low cost of remediation. This paper proposed the use of a new hybrid algorithm to optimize a multi-objective function which includes the cost of remediation as the first objective and residual contaminant at the end of the remediation period as the second objective. The hybrid algorithm was formed by combining the methods of Differential Evolution, Genetic Algorithms and Simulated Annealing. Support Vector Machines (SVM) was used as a virtual simulator for biodegradation of contaminants in the groundwater flow. The results obtained from the hybrid algorithm were compared with Differential Evolution (DE), Non Dominated Sorting Genetic Algorithm (NSGA II) and Simulated Annealing (SA). It was found that the proposed hybrid algorithm was capable of providing the best solution. Fuzzy logic was used to find the best compromising solution and finally a pumping rate strategy for groundwater remediation was presented for the best compromising solution. The results show that the cost incurred for the best compromising solution is intermediate between the highest and lowest cost incurred for other non-dominated solutions.

Zanieczyszczenie wód gruntowych wyciekami benzyny jest jedną z kilku przyczyn wpływających na środowisko wód podziemnych. W ostatnich latach bioremediacja in situ przyciągała uwagę badaczy z powodu jej zdolności do usuwania zanieczyszczeń w ich siedlisku i niskich kosztów procesu. Przedstawiona praca proponuje użycie nowego algorytmu hybrydowego do optymalizacji wielozadaniowej funkcji, która obejmuje koszty remediacji jako pierwsze zadanie i resztową zawartość zanieczyszczeń po zakończeniu procesu jako drugie z zadań. Algorytm hybrydowy powstał z połączenia metod różnicowej ewolucji, algorytmu genetycznego i symulowanego wyżarzania. Maszyna wektorów nośnych (SVM) została użyta jako wirtualny symulator biologicznej degradacji zanieczyszczeń w wodach gruntowych. Wyniki uzyskane z algorytmy hybrydowego porównano z wynikami zróżnicowanej ewolucji (DE), algorytmu genetycznego (NSGA II) i symulowanego wyżarzania (SA). Stwierdzono, że proponowany algorytm był w stanie zapewnić najlepsze rozwiązanie. Użyto metody z zakresu logiki rozmytej dla znalezienia najlepszego rozwiązania kompromisowego i na końcu przedstawiono dla tego rozwiązania strategię szybkości pompowania celem remediacji wód gruntowych. Wyniki pokazały, że koszty ponoszone na rozwiązanie kompromisowe są pośrednie między najwyższymi i najniższymi kosztami innych rozwiązań.

Aerobic Process for in Situ Bioremediation of Petroleum-Derived Contamination of Soil: a Field Study Based on Laboratory Microcosm Tests

Kaszycki P., Pawlik M., Petryszak P., Kołoczek H.

Ecological Chemistry and Engineering. A

2010

Vol. 17, nr 4-5

405-414

The on-site ground-water recultivation project was established in April 2007 and lasted till August '07. The work was carried out in the area of a fuel station of the chemical industry-production plant, after dismantling and scrapping of three corroded and leaking oil-storage tanks, each of 50 m3 capacity. Geochemical analyses revealed that the area of approximately 150 m2 was affected by a significant pollution of ground with migrating oily products whose concentration exceeded permissible standard levels. The average content of high-boiling (Tb > 105 °C) organic compounds was 3 655 mg o kg-1 and the hydrocarbon contamination reached the level of 5.5 m of underground water. Possible pollutant migration with the aqueous phase caused high risk of affecting the nearby river that served as a drinking-water resource. The aim of the study was to optimize the in situ cleanup biotechnology to enable pollution biodegradation within one season of 2007. The treatment was based on biological activities of soil-derived microorganisms. The occurrence of soil autochthonous bacteria was established as 0.8 o 106 cells o g-1. Tests carried out in microcosm models revealed that contaminant bioremediation was effective only in the presence of oxygen that proved to be a limiting factor for indigenous bacteria proliferation. Then, the additional soil inoculation with specialized, biochemically active microbial consortia enabled to significantly accelerate kinetics of organic compounds removal. In a field study, an active aeration system was constructed to provide growing microbial biomass with the oxygen. Next, the area became bioaugmented with the active community by applying biomass at initial density of l .5 o 105 cells per g of soil. The pollution level and cell population dynamics were monitored in soil samples collected at several distinct levels of the first geotechnical layer, ie from O to 120 cm. The content of high-boiling organic substances as well as the cell frequency were analyzed with standard procedures. The final biodegradation yields of 92.3 %, 68.1 %, 84.3 % and 93.9 % were obtained within 16 weeks for layers 0-30, 30-60, 60-90 and 90-120 cm, respectively. The observed diversity of the resultant effect was due to heterogeneous geochemical structure of the analyzed soil profile. The highest drop in contamination content correlated with a dramatic increase of soil microflora population up to 7.1 o l O7 cells o g-1. The method of biological treatment, elaborated and implemented in the study, led to a decrease of pollutant concentration to the limits acceptable for industrial group "C" areas within one bioremediation season.

Prace rekultywacyjne środowiska gruntowo-wodnego prowadzono w okresie kwiecień - sierpień 2007 r, na terenie przebudowywanej stacji paliw w obrębie kompleksu zakładów produkcyjnych przemysłu chemicznego. Po usunięciu starych, skorodowanych i przeciekających zbiorników paliwa o pój. 50 m3 każdy dokonano geochemicznego rozpoznania stanu środowiska i wykazano znaczące skażenie gruntu migrującymi substancjami ropopochodnymi. Ponadnormatywne poziomy zanieczyszczeń węglowodorowych stwierdzono na obszarze ok. 150 m2, sięgające w głąb gruntu aż do poziomu lustra wody podziemnej na głębokości ok. 5,5 m. Średnia zawartość wysokowrzących związków organicznych (Tw > 105 °C) wynosiła 3 655 mg o kg-1. Dodatkowo, powstało zagrożenie dalszej migracji skażeń wraz z wodą gruntową do pobliskiej rzeki stanowiącej ujęcie wody pitnej. Celem pracy była optymalizacja proponowanej biotechnologii oczyszczania ziemi in situ, wykorzystującej aktywność biologiczną drobnoustrojów glebowych tak, aby umożliwić biodegradację skażeń w ciągu jednego sezonu. W ziemi stwierdzono występowanie autochtonicznej mikroflory glebowej o liczebności 0,8 o 106 komórek o g-1 gruntu. Testy prowadzone w układach modelowych (ang. microcosms) wykazały, że procesy bioremediacji zanieczyszczeń przebiegały wyłącznie w obecności tlenu, umożliwiającego proliferację bakterii autochtonicznych (40 % spadek poziomu skażeń w ciągu 16 tygodni). Dodatkowe zaszczepienie gruntu specjalistycznym konsorcjum aktywnych biochemicznie drobnoustrojów (biopreparatem) pozwoliło przyśpieszyć kinetykę rozkładu skażeń organicznych (wzrost wydajności do 59 %). W pracach polowych skonstruowano system aktywnego napowietrzania zapewniający dostępność tlenu dla rozwijających się autochtonów, po czym grunt suplementowano aktywnymi drobnoustrojami w ilości ok. 1,5 o l O5 komórek o g-1. W próbkach ziemi, pochodzących z poszczególnych poziomów pierwszej warstwy geotechnicznej do głębokości 120 cm prowadzono monitoring poziomu skażeń oraz dynamiki rozwoju populacji drobnoustrojów. Oznaczanie zawartości substancji ropopochodnych prowadzono według standardowej procedury oznaczania wysokowrzących substancji organicznych w glebie. Liczebność mikroorganizmów glebowych określano standardową, płytkową metodą Kocha. Dla warstw 0-30 cm, 30-60 cm, 60-90 cm oraz 90-120 cm uzyskano końcową efektywność biodegradacji wynoszącą, w ciągu 16 tygodni, odpowiednio: 92,3 %, 68,1 %, 84,3 % oraz 93,9 %. Zróżnicowanie końcowego wyniku wiązało się z heterogeniczną strukturą geochemiczną analizowanego profilu glebowego. Najsilniejszy obserwowany spadek zanieczyszczeń korelował z gwałtownym rozwojem mikroflory glebowej (do 7,1 o l O7 komórek o g-1). Opracowana i zastosowana metoda biorekultywacji pozwoliła obniżyć koncentrację skażeń w sezonie 2007 do poziomu akceptowalnego dla obszarów przemysłowych grupy C.