Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Chemia Analityczna

2 2007

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: igła sosnowa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Simplified extraction procedure and gas chromatographic determination of acid compounds in plant material

Isidorov V. A., Olchowik E., Vinogorova V. T.

Chemia Analityczna

2007

Vol. 52, No. 3

423-433

In this paper, a simplified chromatographic procedure for the determination of acid compounds in plant tissues, in the form of trim ethyls ilyl derivatives, has been described. Sample preparation step was two-stage extraction of the plant material with non-polar and, subsequently, weekly polar solvents, which helped to avoid the hindering effect of carbohydrates. Advantages of the proposed method have been demonstrated by applying it to determination of acid components of the needles of Scots pine and poplar buds. A comparison of the proposed sample preparation procedure with the method based on solid-phase extraction in a microcolumn with double-layer adsorbent (Florisil/C18) has been carried out.

W niniejszej pracy opisano uproszczoną metodę chromatograficznego oznaczania związków kwasowych, wy-stepujących w tkankach roślinnych, w postaci ich pochodnych trime-tylosililowych. Próbki przygotowano na drodze dwuetapowej ekstrakcji materiału roślinnego stosując rozpuszczalniki niepolarne a następnie rozpuszczalniki o słabej polarności. Taka procedura pozwala uniknąć przeszkadzającego działania obecnych węglowodanów. Zalety metody zostały potwierdzone na przykładzie oznaczania składników kwasowych w igliwiu sosny zwyczajnej i pączkach topoli. Przeprowadzono również porównanie proponowanej metody przygotowania próbki z metodą ekstrakcji do fazy stałej (SPE) z wykorzystaniem mikrokolumienekz podwójną warstwą adsorbentu (Florisil/C18).

Determination of volatile components of pine needles from Pinus densiflora S. using solid phase trapping extraction-gas chromatography -mass spectrometry

Lee J. G., Lee C. G., Kwag J. J., Rhee M. S., Buglass A. J., Lee G. H.

Chemia Analityczna

2007

Vol. 52, No. 3

411-422

Volatile components of the needles from Pinus densiflora were studied by gas chromato-graphy-mass spectrometry (GC-MS) applying a new solid phase trapping extraction (SPTE) method and a Magic Chemisorber™ (MC). In SPTE, a titanium tube of the surface covered with poly dimethyls i loxane (PDMS) was used. The efficiency of SPTE method was studied by varying extraction temperature (20, 35, 50 and 65°C) at a fixed extraction time of 20 min. The optimum temperature was 35°C. Extraction efficiency of SPTE method was compared to that of SPME method under the same optimum conditions (extraction time 20 min, extraction temperature 35°C). For SPTE, extraction efficiency of hydrocarbons increased with the increasing temperature. However, alcohols and carbonyls, such as 2-hexenal, 1-hexanol, and 65-3-hexenol were extracted less efficiently at higher temperatures. Fatty acids, such as capric, lauric, myristic, pentadecanoic, and paimitic were identified by SPTE. but not by SPME under the same (SPTE optimum) experimental conditions.

Związki lotne w igłach sosny Pinus densiflora S. oznaczano za pomocą chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas. Do oznaczeń zastosowano nową metodę ekstrakcji - półłapkowanie na fazie stałej (SPTE) i Magie ChemisorberTM (MC). W metodzie SPTE użyto rurki tytanowej, której powierzchnię pokryto polidimetylosiloksanem (PDMS). Badano wydajność metody SPTE w funkcji temperatury (20, 35, 50 i 65°C) przy stałym czasie ekstrakcji (20 min). Jako optymalną temperaturę przyjęto 35°C. Wydajność metody SPTE porównano z wydajnością metody SPME (mikroekstrakcja) stosując te same optymalne warunki. W metodzie SPTE wydajność ekstrakcji węglowodorów rosła wraz z temperaturą. Jednakże alkohole i związki karbonylowe, takie jak: 2-heksanol, 1-heksanol i as-3-heksanol ekstrahowały się w wyższych temperaturach z mniejszą wydajnością. Kwasy tłuszczowe takie jak: kaprowy, laurowy, mirystynowy, pentadekanowy i palmitynowy można było zidentyfikować metodą SPTE, natomiast metoda SPME nie dawała możliwości ich identyfikacji w warunkach optymalnych dla metody SPTE.