Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Disinfection byproducts precursors removal from dam reservoir water

Gumińska J., Kłos M., Pawłowska A.

Archives of Environmental Protection

|

2010

|

Vol. 36, no. 3

39-50

EN

The water of the Wisła-Czarne reservoir is of very low hardness and alkalinity. In spite of high SUVA values it is not susceptible to enhanced coagulation. In order to achieve the assumed results, coagulation with ALS (aluminium sulphate) should be conducted in two optional technological systems – in a conventional system and in "in-bed" coagulation dependently of water quality and its temperature. Effective treatment with ALS is possible, even at low temperature of the water, but at strict technological parameters. However, because of significant variations of water quality, especially after rainstorms, it is very difficult to meet such requirements. Application of pre-hydrolyzed Flokor 1,2A instead of ALS enables to eliminate reagents to the pH adjustment and to apply “in-bed” coagulation when water supplied to the WTP is of low turbidity. To assure stable technological system operation, in aspect of raw water quality changes, some activities were also undertaken, i.e. modernization of rapid filters, which involved a drainage system and exchange of sand bed for anthracite-sand bed. Treatment based on direct filtration results in decrease of reagents usage and, what is especially important, effective DBPs precursors removal.

PL

Wody ujmowane ze zbiornika zaporowego Wisła-Czarne należą do wód miękkich o niskiej zasadowości. Pomimo wysokich wartości SUVA należą do wód trudnopodatnych na oczyszczanie metodą koagulacji. W celu uzyskania założonych efektów uzdatniania proces koagulacji musi być prowadzony w różnych układach technologicznych (koagulacji objętościowej lub powierzchniowej), których wybór zależy od jakości oraz temperatury wody surowej. Skuteczne uzdatnianie badanych wód siarczanem glinu, nawet w okresach bardzo niskich temperatur wody było możliwe przy zachowaniu ściśle ustalonych parametrów technologicznych. Jednak z uwagi na dużą zmienność jakości ujmowanej wody, zwłaszcza w okresie intensywnych opadów atmosferycznych były one trudne do utrzymania. Zmiana rodzaju koagulantu na wstępnie zhydrolizowany koagulant glinowy Flokor 1.2A pozwoliła nie tylko na eliminację środków do korekty pH, ale także umożliwiła zastosowanie koagulacji powierzchniowej w okresach niskiej mętności wody surowej. Dzięki wprowadzeniu koagulacji powierzchniowej w połączeniu z modernizacją filtrów pospiesznych w zakresie konstrukcji drenażu oraz wymiany złoża z piaskowego na antracytowo – piaskowe uzyskano stabilniejszą pracę układu uzdatniania w aspekcie zmian jakości wody surowej, mniejsze zużycie reagentów oraz zapewniono pełne usuwanie prekursorów ubocznych produktów dezynfekcji.

2

Wpływ zmiany rodzaju koagulantu na parametry procesu koagulacji

Kłos M., Gumińska J.

Ochrona Środowiska

|

2007

|

R. 29, nr 4

73-76

PL

W obecnej praktyce wodociągowej stosuje się koagulanty hydrolizujące (np. siarczan glinu) oraz wysokozasadowe koagulanty wstępnie zhydrolizowane. W pracy przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych, pilotowych oraz rezultaty uzyskane podczas eksploatacji układów technicznych, przeprowadzone w celu określenia wpływu zmiany rodzaju koagulantu na przebieg procesów technologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem koagulacji. W oparciu o uzyskane dane stwierdzono, że zastosowanie koagulantów wstępnie zhydrolizowanych w miejsce reagentów hydrolizujących pozwala na zmniejszenie stosowanych dawek, zmniejszenie ilości powstających zawiesin pokoagulacyjnych oraz poprawę stabilności chemicznej wody. Zmiana rodzaju koagulantu powinna być jednak poprzedzona badaniami laboratoryjnymi i pilotowych, które pozwolą na kompleksową ocenę wpływu zmiany koagulantu na przebieg całego proces oczyszczania wody.

EN

The use of hydrolyzing coagulants (e.g. aluminum sulfate) and prehydrolyzed high-alkalinity coagulants is now commonplace in water treatment plants. In this paper, the results of laboratory- and pilot-scale tests are presented, as well as those obtained under full-scale conditions involving a real treatment train. The aim of the study was to examine how the replacement of a coagulant type (a hydrolyzing reagent) with another one (a prehydrolyzed coagulant) influences technological processes in general, and that of the coagulation process in particular. The results have revealed the following advantages of such replacement: a reduction in the coagulant dose required, a lower quantity of the precipitate produced, and a higher chemical stability of the water. It is essential to note, however, that before the coagulant is replaced, laboratory and pilot tests have to be performed in order to assess how the change of the coagulant will influence the course of the whole treatment process.

3

Wpływ rodzaju koagulantu na trwałość kłaczków pokoagulacyjnych i skuteczność usuwania substancji organicznych z wody

Gumińska J.

Ochrona Środowiska

|

2006

|

R. 28, nr 4

25-28

PL

Wytrzymałość i trwałość kłaczków są właściwościami, które w istotny sposób wpływają na skuteczność procesu koagulacji oraz separacji wytrąconych zawiesin w procesie sedymentacji/flotacji. Dotychczasowe badania nad wytrzymałością kłaczków były głównie prowadzone dla wód mętnych w oparciu o pomiar indeksu flokulacji (FI), który jest ściśle skorelowany z wielkością kłaczka, nie pozwalały jednak na analizę zachodzących zmian właściwości kłaczków po ich rozbiciu. W pracy zaprezentowano wyniki badań nad trwałością kłaczków powstających podczas oczyszczania wód barwnych z zastosowaniem koagulantu hydrolizującego i wstępnie zhydrolizowanego, ze szczególnym uwzględnieniem właściwości sorpcyjnych kłaczków po ich rozbiciu oraz powtórnej flokulacji i sedymentacji. Ponadto dokonano oceny wpływu rozbicia kłaczków na skuteczność oczyszczania wody zawierającej rozpuszczone związki organiczne. Stwierdzono, iż rozbicie kłaczków wytworzonych podczas koagulacji wód barwnych nie miało istotnego wpływu na zmianę ich właściwości sorpcyjnych. Zasorbowane rozpuszczone związki organiczne pozostały na trwale związane w strukturze rozbitych kłaczków. Powtórna flokulacja w przypadku stosowania koagulantu hydrolizującego nie pozwoliła jednak na pełną reaglomerację rozbitych kłaczków, wpływając na pogorszenie jakości wody w stosunku do typowej koagulacji. Pełna reaglomeracja rozbitych kłaczków była natomiast możliwa wówczas, gdy do koagulacji zastosowano koagulant wstępnie zhydrolizowany.

EN

Floc strength is one of the basic contributory factors in the efficiency of coagulation and separation of the suspended solids precipitated during sedimentation or flotation. The investigations into floc strength reported so far have been carried out predominantly with turbid water samples and involved measurements of the flocculation index (FI), which closely correlates with the floc size. Such investigations, however, do not allow the examination of the changes in the sorptive properties of the flocs after rupture. The main objective of the study reported on in this paper was to examine the strength of the flocs that form during the treatment of coloured matter containing water with hydrolyzing or prehydrolyzed coagulants. Particular consideration was given to the sorptive properties of the flocs after rupture, re-agglomeration and sedimentation. Another major objective was to assess the influence of floc rupture on the treatment effects when the water contained dissolved organic compounds. The study has produced the following findings. The rupture of the flocs generated during the coagulation of water polluted with coloured matter had no significant effect on their sorptive properties. The dissolved organic compounds that had been adsorbed remained firmly bound to the structure of the ruptured flocs. When use was made of the hydrolyzing coagulant, the re-agglomeration of the ruptured flocs was incomplete, thus contributing to the deterioration of water quality as compared to conventional coagulation. Complete re-agglomeration was achieved using the pre-hydrolyzed coagulant.