Lipase from Candida rugosa was immobilized onto modified Stober silica. Modification was made with 3-(2,3-epoxypropoxy)propyltrimethoxysilane and glutaraldehyde. The immobilization process by covalent binding was performed for 1 and 24 h using different concentrations of enzyme solution. The obtained immobilized biocatalysts were subjected to physicochemical characteristics. The characteristics of functional groups (FTIR, 13C CP MAS NMR), thermal stability (TG) and parameters of the porous structure (low temperature N2 sorption) were determined. An elemental analysis was performed to determine the content of nitrogen, carbon and hydrogen. Using a Bradford method the immobilization yield (IY) and amount (P) of lipase loaded onto support were calculated. The obtained systems were also tested to evaluate their catalytic activity in hydrolysis reaction of p-nitrophenyl palmitate (p-NPP) to p-nitrophenol (p-NP). The results confirmed the effectiveness of immobilization process and high hydrolytic activity (2270 U/g) of immobilized biocatalysts.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The experiment bas been aimed at evaluating the war and the range of bacterial activity due to copper ions. Copper(II) chloride dihydrate was introduced into the soil at two rates to achieve the total copper content corresponding to weak and strong soil pollution by the element. After two-month soil incubation several hundreds of bacterial strains were isolated and ranges of proteolytic, amylolytic, and lipolytic activities were determined for every strain. Microorganisms were cultured on solid medium containing casein, tributyrin, or starch. Achieved results were compared with the same activity of microorganisms isolated from control soil. Contamination of soil with copper ions changed bacterial hydrolytic activity to a different degree, but it was not always statistically significant. In most cases, increase in hydrolytically inactive microorganism number and decrease in extremely active strains (from several to several dozens of per cents) was observed after copper chloride application. Higher differences in relation to control were recorded after weak pollution of soil with copper for amylolytic and lipolytic activities.
PL
Celem doświadczenia było ustalenie, czy jony miedzi mogą zmieniać zakres aktywności enzymatycznej populacji bakterii glebowych. Do gleby wprowadzono dihydrat chlorku miedzi(II) w dwóch dawkach, tak by całkowita zawartość miedzi odpowiadała słabemu i silnemu zanieczyszczeniu gleby tym pierwiastkiem. Po dwumiesięcznej inkubacji gleby, izolowano z niej szczepy bakteryjne (po kilkaset) i ustalano zakres ich aktywności proteolitycznej, amylolitycznej i lipolitycznej. Mikroorganizmy hodowano na podłożu stałym z kazeiną, tributyryną lub skrobią. Otrzymane wyniki porównywano do tej samej aktywności mikroorganizmów wyizolowanych z gleby kontrolnej. Zanieczyszczenie gleby jonami miedzi zmieniało w różnym zakresie aktywność hydrolityczną bakterii, jednak nie zawsze w sposób statystycznie istotny. W większości przypadków, po wprowadzeniu do gleby chlorku miedzi, zanotowano zwiększanie się ilości mikroorganizmów nie aktywnych hydrolitycznie oraz zmniejszenie udziału szczepów wybitnie aktywnych (od kilku do kilkudziesięciu procentów). W przypadku aktywności amylolitycznej i lipolitycznej większe różnice wobec kontroli odnotowano po słabym, a nie silnym zanieczyszczeniu gleby miedzią.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.