Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: hydrocarbons biodegradation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ocena wpływu niejonowego surfaktantu Lutensol GD 70 na biodegradację węglowodorów oleju napędowego przez wybrane szczepy bakteryjne

Smułek W., Kaczorek E.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2015

T. 15, z. 1

91--100

Dodatek surfaktantów w biodegradacji węglowodorów stanowi jedną z metod, które mogą zwiększyć wydajność tego procesu. Podczas przeprowadzonych badań określono wpływ alkilopoliglukozydu, Lutensolu GD 70, na biodegradację oleju napędowego przez bakterie glebowe. Efektywność biodegradacji oceniono metodą grawimetryczną. Zbadano także zmiany zawartości wybranych frakcji alifatycznych, oznaczone za pomocą chromatografii gazowej. Porównano wyniki dla szczepów „dzikich” oraz przechowywanych przez 12 miesięcy w warunkach stresowych, na oleju napędowym. Dodatkowo określono także wpływ alkilopoliglukozydu na zmiany hydrofobowości powierzchni komórek testowanych szczepów, stosując metodę adhezji mikroorganizmów do węglowodorów. Wyniki wskazują na korzystny wpływ Lutensolu GD 70 na biodegradację oleju napędowego przez badane szczepy środowiskowe. W przypadku szczepu Sphingomonas maltophilia WE1 biodegradacja, po zastosowaniu surfaktantu, zwiększyła się z 28 do 45%. W przypadku szczepów stresowanych, które były długotrwale przechowywane w obecności oleju napędowego (jako jedynego źródła węgla i energii) zaobserwowano niewielkie zmniejszenie efektywności biodegradacji po wprowadzeniu surfaktantu. Dodatek związku powierzchniowo czynnego znacznie wpływał na właściwości powierzchniowe komórek, powodując zmiany ich hydrofobowości. Uzyskane wyniki wskazują na znaczny potencjał Lutensolu GD 70 w metodach wspomagania naturalnych procesów biodegradacji węglowodorów ropopochodnych przez mikroorganizmy.

Addition of surfactants is one of the methods, which can improve biodegradation of hydrocarbons. In this study the effect of an alkyl polyglycoside, Lutensol GD 70, on biodegradation of diesel oil by soil bacteria was determined. Gravimetric method was used to evaluate the efficiency of biodegradation. The changes in the content of selected aliphatic fractions were also examined by gas chromatography. The results for “wild” strains and for those stored for 12 months in stress conditions on diesel oil were compared. Additionally, the influence of Lutensol GD 70 on cell surface hydrophobic properties of tested strains was examined with the method of microbial adhesion to hydrocarbons (MATH). The results show a beneficial effect of Lutensol GD 70 on diesel oil biodegradation by tested environmental strains. The increase in biodegradability was approx. 50% in one of the strains. Slightly decreased efficiency of biodegradation was observed in stressed strains. Addition of the surfactant markedly influenced the properties of cell surface by changing its hydrophobicity. The results indicate the significant potential of Lutensol GD 70 in supporting natural processes of biodegradation of petroleum by microorganisms.

The effects of papilionaceous plants and biopreparation on petroleum hydrocarbons degradation in aged-polluted soil

Zabłocka-Godlewska E., Przystaś W.

Archiwum Ochrony Środowiska

2006

Vol. 32, no. 4

53-66

Petroleum pollution is still one of crucial environmental problems. Bioaugmentation is a popular technique used in soil remediation. The aim of soil inoculation is acceleration of decomposition processes or improving the degradation efficiency. Effectiveness of bioaugmentation processes depends on the number and activity of microorganisms adapted to pollutant degradation. Enhancement of microorganisms' activity can be reached by the use of plants. Roots of plants excrete organic substances that stimulate microorganisms' growth. Among different species of plants interesting are papilionaceous plants because of their nitrogen fixation ability in symbiosis with bacteria. The effects of using papilionaceous plants (Trifolium pratense), multiplied autochthonous microorganisms and commercial biopreparation in aged-petroleum-polluted soil were studied. The samples of soil were taken from the refinery in Czechowice-Dziedzice (Poland) and classified as heavily degraded with a C/N-ratio of 100:0.7. Investigations were conducted for 14 weeks. Microbiological analysis included: total bacteria, fungi, Aclinomycetes and Pseudomonas counts. Concentration of heavy fractions, TPH (total petroleum hydrocarbons) and PAHs (polycyclic aromatic hydrocarbons) were measured at the start and at the end of the experiment. Presence of papilionaceous plant (Trifolium pratense) enhanced the growth of microorganisms, nitrogen concentration and biodegradation processes (removal of 63% of TPH, 44% of heavy fractions, 9% of 4-6 aromatic PAH and 80% of 2-3 aromatic PAH) in polluted soil. An increasing number of Pseudomonus species was observed in samples in which pollution removal was more effective.

Zanieczyszczenie substancjami ropopochodnymi stanowi jeden z kluczowych problemów środowiskowych. Jedną z wielu metod stosowanych w remediacji gruntów jest ich bioaugmentacja. Celem tego procesu jest zwiększenie liczebności i aktywności mikroorganizmów degradujących zanieczyszczenia, czego wynikiem jest przyspieszenie i podniesienie wydajności procesów rozkładu zanieczyszczeń. Innym sposobem podniesienia efektywności procesów biodegradacji jest zastosowanie roślin, szczególnie motylkowych, ze względu na ich zdolności symbiotycznego wiązania azotu atmosferycznego. Celem przeprowadzonych badań było porównanie efektywności zastosowania biopreparatów (komercyjnego i naturalnego) oraz koniczyny białej (Trifolium pratense) do remediacji gleb o wieloletnim charakterze skażenia substancjami ropopochodnymi. Badania prowadzone byty na glebie pochodzącej z terenu rafinerii w Czechowicach-Dziedzicach, która została zaklasyfikowana jako silnie zdegradowana (o stosunku C/N = 100/0,7). W trakcie czternastotygodniowych badań prowadzono między innymi analizy mikrobiologiczne (ogólna liczba bakterii, grzybów, promicniowców oraz bakterii z rodzaju Pseudomonas) oraz analizy chemiczne (zawartość frakcji ciężkich, całkowitej zawartości węglowodorów ropopochodnych (TPH) i WWA). Najlepszą modyfikacją okazało się zastosowanie samej koniczyny. Obecność rośliny wpłynęła na polepszenie warunków wzrostu mikroorganizmów, spowodowała wzrost zawartości azotu i efektywności procesów biodegradacji. W próbie tej po 14 tygodniach badań odnotowano usunięcie 63% TPH, 44% frakcji Ciężkich oraz 9% i 80% odpowiednio 4-6- i 2-3-pierścieniowych węglowodorów aromatycznych.