Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Gyurkovich M.

2 2016

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: hybrydowa struktura urbanistyczna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Współczesne wieże Barcelony i ich rola w kompozycji hybrydowej struktury urbanistycznej metropolii

Gyurkovich M.

Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie

2016

T. 44

243--266

Metropolia Barcelońska należy do pierwszej dziesiątki aglomeracji miejskich Europy. Uwarunkowania geograficzne i przyrodnicze – położenie pomiędzy morzem, a równolegle do niego przebiegającymi, zalesionymi pasmami górskimi rozdzielonymi szerokimi dolinami rzek miały znaczący wpływ na uformowanie się hybrydowej struktury urbanistycznej. Jej sercem pozostaje założona przez Fenicjan u stóp wzgórza Montjuic, w naturalnym porcie Barcelona, która przez ponad dwa tysiące lat rozwijała się wraz z sąsiednimi miejscowościami wypełniając tkanką miejską coraz to nowe fragmenty naturalnego krajobrazu. Monumentalne gmachy i budynki wysokie, powstające we wszystkich okresach historycznych, informowały o potędze miasta, wyznaczając miejsca ważne zarazem dla jego kompozycji urbanistycznej i statusu. Ostatnie dekady nie przyniosły w tej tendencji rewolucyjnych zmian. Zmieniły się natomiast formy architektoniczne tych najbardziej emblematycznych w skali metropolii budowli.

The metropolis of Barcelona is one of the first ten Europe’s urban agglomerations. The geographic and natural conditions of the city - located in the area between the sea and the forested mountain ranges running parallel to the coast and divided by broad river valleys – have considerably influenced the formation of its hybrid urban structure. The heart of the agglomeration is still Barcelona, established by the Phoenicians in a natural port at the foot of the Montjuic hill, growing together with its neighbouring towns for more than two thousand years now, incessantly filling one fragment of natural landscape after another with urban fabric. Monumental edifices and high-rise buildings erected in all historic periods have been informing visitors of the power of the city and at the same time defining places which are important for its urban composition and status. Recent decades have brought no revolutionary changes in this trend. What has changed, though, are the architectural forms of those most emblematic structures in the scale of the metropolis.

Parc Central de Nou Barris jako element systemu zieleni hybrydowej struktury urbanistycznej Metropolii Barcelońskiej

Gyurkovich M.

Środowisko Mieszkaniowe

2016

nr 17

41--51

Miasta są bez wątpienia naturalnym środowiskiem życia współczesnego człowieka. Szacuje się, że do 2050 roku aż 70% populacji naszego globu będzie mieszkało w miastach i rozrastających się metropoliach. Rola zielonych terenów rekreacyjnych, zapewniających mieszkańcom komfort i przyczyniających się do poprawy warunków życia, zwłaszcza w największych ośrodkach, jest nie do przecenienia. Pośród miast europejskich, Metropolia Barcelońska należy do pierwszej dziesiątki. Na obszarze jedynie dwukrotnie większym od Krakowa zamieszkuje ponad 3 miliony osób, a w sąsiednich miejscowościach – kolejne 2 miliony. Władze miejskie i regionalne starają się zachować równowagę pomiędzy obszarami zurbanizowanymi a naturalnymi, w czym pomaga szczególna dbałość o system zieleni miejskiej. Wieloetapowa realizacja przestrzeni zielonych w północnych dzielnicach mieszkaniowych Barcelony, której elementem był Parc Central de Nou Barris wpisuje się w najnowsze strategie urbanistyczne realizowane w metropolii.

Undoubtedly, cities constitute a natural environment for the life of contemporary man. It is estimated that by 2050 as much as 70% of population of our globe will be living in cities and sprawling metropolises. The role of green recreational areas, providing residents with confront and contributing to the improvement of their living conditions, especially in the largest centres, simply cannot be overrated. From amongst European cities, the Barcelona Metropolis belongs to the first ten. An area which is only twice as large as Cracow is inhabited by over 3 million people, and the population of the adjacent towns is another 2 million. Municipal and regional authorities are trying to keep the balance between urbanized and natural areas, and the particular care for the municipal greenery system is particularly useful in this respect. Multistage projects of securing green areas in northern residential quarters of Barcelona, whose element was Parc Central de Nou Barris, inscribe in the latest urban strategies implemented in the metropolis.