Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: homoconjugation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zjawisko homokoniugacji

Krawczyk H.

Wiadomości Chemiczne

1998

[Z] 52, 9-10

673--697

Homokoniugacja to nakładanie się orbitali dwóch układów p rozdzielonych grupą niesprzęgającą się, taką jak CH2 [1]. Ta prosta definicja w pełni oddaje istotę tego zjawiska, które od klasycznego sprzężenia różni się jedynie tym, że przyczyną jest tutaj nakładanie się orbitali p atomów nie sąsiadujących bezpośrednio ze sobą. Zjawisko homokoniugacji zostało po raz pierwszy zaobserwowane przez Winsteina przy okazji badania wspomagania anchimerycznego, tj. wpływu grup sąsiadujących na reakcje substytucji nukleofilowej [2, 3]. W 1954 r. autor ten podjął próbę teoretycznego opisu zjawiska i wprowadził termin 'homokoniugacja' do literatury chemicznej [4]. Następnie w 1959 r., została opisana szczególna forma homokoniugacji, jaką jest homoaromatyczność [5, 6]. Istotny postęp dokonał się dzięki wprowadzeniu przez Hoffmanna [7] podziału oddziaływań orbitalnych dalekiego zasięgu na oddziaływania przez przestrzeń (TS) i przez wiązania (TB). Późniejsze prace eksperymentalne i obliczenia teoretyczne pozwoliły na określenie wpływu na homokoniugację różnych czynników strukturalnych, z których najważniejszym jest geometria układu zawierającego oddziaływujące orbitale p [8]. Omawiane zjawisko odgrywa ważną rolę w wypadku wielu molekuł o bardzo zróżnicowanej budowie. W norbornadienie zostało ono zaobserwowane po raz pierwszy przez Wilcoxa i Winsteina w 1960 r. [9]. Układ ten był następnie wszechstronnie badany. Najważniejsze wyniki tych prac posłużą w dalszych częściach tego artykułu do ilustracji omawianych zagadnień.

The presented paper concerns the homoconjugation effect in different molecules, particularly in the norbornadiene system. Information on the discovery and nature of the homoconjugation phenomenon [6, 7], classification of structures in which its presence has been found [32-56] as well as some of the most important methods, like UV [9, 65, 66], ETS [26], 13C NMR [82-96], ab initio [8, 17, 98, 99], used for examining this phenomenon are discussed in this work.