Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hole closing
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Zamykanie otworów w obiektach wolumetrycznych jest wyzwaniem w dziedzinie informatyki, gdyż z punktu widzenia topologii otwór nie jest podzbiorem przestrzeni 3D. Stąd nie można go zamknąć stosując klasyczne metody poszukiwań z wykorzystaniem algorytmów detekcji połączonych komponentów lub filtrów tłumiących. Niniejszy artykuł prezentuje algorytm zamykania otworów zbudowany na bazie algorytmu zaprezentowanego przez Aktouf i innych w 2002 roku. Proponowany algorytm posiada kilka zalet w porównaniu do algorytmu Aktouf: zamykaniu podlegają tylko otwory a nie pustki - otwory wewnątrz obiektu stanowiące rozłączne komponenty tła. Ponadto „łata" zamykająca otwór odzwierciedla „geometrię tego otworu" nie ulegając zniekształceniom wskutek występowania gałęzi obiektu w pobliżu tego otworu. Algorytm został przetestowany na sztucznie wygenerowanych obiektach jak i na bardzo skomplikowanych obiektach 3D reprezentujących propagację szczeliny korozyjno-naprężeniowej w stali nierdzewnej. Artykuł zawiera również wyniki testowania algorytmu jak i dyskusję dotyczącą jego właściwości oraz możliwych zastosowań.
EN
Hole closing in 3D volumetric objects is a challenge in computer science because from a topologieal point of view a hole is not a subset of 3D space. Therefore it is impossible to close a hole by the use of classical methods based on connected component labeling or suppressing filters. The article presents the new algorithm of hole closing based on the algorithm presented by Aktouf e.g. in 2002 year. Algorithm presented in the paper has several advantages in comparison with the Aktouf's approach: only holes are closed but not cavities - bounded by an object disconnected fragments of background. Moreover generated patch which closes a hole corresponds to its "geometry" and geometry of the patch is not influenced by branches of the object which are situated close to the hole. The algorithm has been tested on artificially generated objects and very complicated 3D objects which represent stress-corrosion crack to be propagated in stainless steel. The article includes also results of the algorithm tests, discussion of its properties and possible applications.
2
Content available Segmentacja otworów w obiektach wolumetrycznych
PL
Niniejszy artykuł prezentuje nową koncepcję pojęcia otworu w obiektach wolumetrycznych 3D. Na bazie tej koncepcji autorzy zbudowali, zaimplementowali i przetestowali algorytm segmentacji (wypełniania) otworów. Algorytm został przetestowany na sztucznie wygenerowanych obiektach jak i na bardzo skomplikowanych obiektach 3D reprezentujących propagację szczeliny korozyjno-naprężeniowej w stali nierdzewnej. Artykuł zawiera wyniki testowania algorytmu jak i dyskusję dotyczącą jego właściwości oraz możliwych zastosowań.
EN
The article presents the new conception of a hole in 3D volumetric objects. The authors have built, implemented and tested a new algorithm of hole segmentation (filling) based on the conception. The algorithm has been tested on artificially generated objects and very complicated 3D objects which represent stress-corrosion crack to be propagated in stainless steel. The article includes also results of the algorithm tests, discussion of its properties and possible applications.
PL
Niezawodna segmentacja ludzkich drzew oskrzelowych ze zbiorów wolumetrycznych pochodzących z tomografii komputerowej (CT) jest ważnym elementem analizy danych w zastosowaniach klinicznych. W tym artykule został zaprezentowany nowatorski algorytm segmentacji drzewa oskrzelowego bazujący na geometrii i topologii dyskretnej. Proponowana metoda jest w pełni automatyczna, i posiada zalety dobrze zdefiniowanych pojęć matematycznych. Otwory występują w ścianach oskrzeli z wielu powodów np. są wynikiem szumów. Otwory są częstym problemem w poprzednio zaprezentowanych metodach, wykorzystujących rozrost obszaru i mogą powodować wyciek algorytmów segmentacji do otaczających oskrzela części płuc. Nowoczesność prezentowanego algorytmu polega na zastosowaniu dedykowanego algorytmu zamykania otworów, który zamknie wszystkie występujące otwory w drzewie oskrzelowym. Wyniki eksperymentów wykazały, że algorytm jest niezawodny i generuje wyniki dokładne oraz dobrej jakości.
EN
Reliable segmentation of a human airway tree from volumetric computer tomography (CT) data sets is the most important step for further analysis in many clinical applications. In this paper the original airway segmentation algorithm based on discrete topology and geometry is presented. The proposed method is fully automated and takes advantage of well defined mathematical notions. Holes occur in bronchial walls due to many reasons, for example they are results of noise. Holes are common problem in previously proposed methods because in some areas they can cause the segmentation algorithms to leak into surrounding parenchyma parts of a lung. The novelty of the approach consist in the application of a dedicated hole closing algorithm which closes all disturbing holes in a bronchial tree. The experimental results showed that the method is reliable and generate good quality and accurate results.
PL
W artykule rozważono problem segmentacji drzewa oskrzelowego z trójwymiarowych tomogramów klatki piersiowej. W szczególności dokonano porównania dwóch autorskich algorytmów wykorzystujących segmentację przez rozrost obszaru. Pierwsza z rozważonych metod w celu uniknięcia wycieku do płuc wykorzystuje algorytm zamykania otworów, druga - rozrost obszaru ograniczony przez gradient morfologiczny. W artykule przedstawiono i przedyskutowano również porównanie wyników obu metod uzyskanych dla przykładowych danych.
EN
In this paper problem of airway tree segmentation from 3D CT chest scans was considered. Especially comparison of two authors' algorithms was provided. The algorithms are 3D region growing approaches. The first method uses hole closing algorithm in order to avoid leakages into the lungs. The second approach guides and constrains region growing by morphological gradient. Results of both considered methods for exemplary data are presented and discussed.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.