Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: history of religion

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Sacrum under the blue sky

Hejmej K.

Architectus

2012

Nr 1(31)

3--12

In 2002 the 8th and last Apostolic journey to Poland of Pope John Paul II took place. For the arrival of the Pope almost 60 papal altars were built in different towns and different regions of Poland. Originally, the papal altar was supposed to be a temporary structure and with its highly expressive form it was to represent the papal pilgrimage motto as well as to create an exceptional and unique atmosphere of the meeting with the Pope by becoming a temple of ‘one day’. The papal altar and sectors for pilgrims constitute a material temple under the firmament – the temple that was built for the particular ceremony with the participation of the Pope. On the basis of many scientific elaborations, it can be concluded that some design elements in the Christian temple as regards the layer of significance are characterised by features which are common for many religions. These are, among other things, the sacrificial altar on the platform – Sacred Mountain; a sacred area; sacrum and profanum zones – the interior and exterior of the temple; cosmos, the Universe – the temple’s vault; the axis of the world (axis mundi) – vertical elements of the temple, for example, a tower. Following M. Eliade’s considerations, we can claim that sacral architecture undertakes and develops cosmological symbolism. Experiencing a sacral space makes it possible for religious man to ‘establish his world’ in the place where sacrum is manifested in the space. Therefore, the Universe finds its symbolic equivalent in the temple’s vault and the earth is seen in the temple’s foundation as well as in its supporting structure – in columns and walls. The papal altar along with the surroundings which are formed by pilgrims and the open space construct a natural temple. The papal altar was a result of compensation of numerous symbolic meanings and codes. Depending on the given place (region) and the awareness of the designer, investor and developer, it presented various attitudes towards expressing a symbol and religious meanings. In the regions in which tradition plays a particular role (e.g., Podhale, Pomerania, Upper Silesia) we could observe a high level of awareness of the participants in the process of creating the architectural work. The idea of the project was visible in the entirety of the structure: in its spatial composition, construction, detail and materials used. The papal altars were architectural works which communicated symbolic meanings in an expressive and emotional way – we must bear in mind that they were designed for this one exceptional day, i.e. a ceremonious meeting with the Pope.

W 2002 r. odbyła się ósma i ostatnia podróż apostolska papieża Jana Pawła II do Polski. Na przyjazd papieża wybudowano blisko sześćdziesiąt ołtarzy papieskich w różnych miastach i w różnych regionach Polski. Ołtarz papieski z założenia miał być budowlą tymczasową, swoją pełną ekspresji formą miał wyrażać motto papieskiej pielgrzymki oraz budować niepowtarzalny i wyjątkowy klimat spotkania z papieżem – stając się świątynią „jednego dnia”. Pomimo tymczasowego przeznaczenia ołtarzy papieskich ich projektanci stworzyli dzieła urzekające bogactwem przekazu symbolicznego, na długo zapisując się w świadomości uczestników uroczystości. Ołtarz papieski i sektory dla pielgrzymów tworzą materialną świątynię pod nieboskłonem – świątynię wzniesioną na konkretną uroczystość, z udziałem papieża. Na podstawie wielu opracowań naukowych można wywnioskować, że pewne elementy kompozycyjne w świątyni chrześcijańskiej, w warstwie znaczeniowej posiadają cechy wspólne wielu religiom. Są nimi m.in. ołtarz ofiarny na podwyższeniu – Święta Góra; święty obszar, strefa sacrum i profanum – wnętrze świątyni i zewnętrze; kosmos, wszechświat – sklepienie świątyni; oś świata (axis mundi) – elementy pionowe świątyni, np. wieża. Opierając się na rozważaniach M. Eliadego, stwierdzamy, że architektura sakralna podejmuje i rozwija symbolikę kosmologiczną. Doświadczenie sakralnej przestrzeni umożliwia człowiekowi religijnemu „założenie swojego świata” tam, gdzie sacrum przejawia się w przestrzeni. Wszechświat znajduje zatem swój symboliczny odpowiednik w sklepieniu świątyni i jej konstrukcji nośnej – kolumnach i ścianach. Ołtarz papieski wraz z otoczeniem, które tworzą pielgrzymi i przestrzeń otwarta, konstruują naturalną świątynię. Ołtarz papieski był wynikiem kompensacji wielu treści symbolicznych, kodów, znaczeń. W zależności od miejsca (od regionu), od świadomości projektanta, inwestora i wykonawcy, przedstawiał różne podejście do wyrażania symbolu, treści religijnych. W regionach, w których tradycja odgrywa szczególną rolę (np.: Podhale, Pomorze, Górny Śląsk), można było zauważyć wysoką świadomość uczestników procesu powstawania dzieła architektonicznego. Idea projektu widoczna była w całości założenia: w kompozycji przestrzennej, konstrukcji, detalu, w użytych materiałach. Ołtarze papieskie były dziełami architektonicznymi, przekazującymi treści symboliczne w sposób ekspresyjny, emocjonalny – były przecież projektowane na ten jeden wyjątkowy dzień, uroczyste spotkanie z Papieżem.

Cerkiew prawosławna w systemie politycznym państwa rosyjskiego

Szynowski R.

Zeszyty Naukowe AON

2007

nr 2(67)

103-123

This article presents the influence of the Orthodox Church on the development of the political system in Russia over the centuries. The Author makes a survey of figures (rulers and clerics) from different époques. On the one hand he depicts their influence on the development of Christianity in Russia. On the other hand, he presents the motives they were governed by while they subordinated the Orthodox Church to the central reign of tsars and further rulers of the Russian country. For a thousand years, the Orthodox Church has been co-creating the Russian nationality and culture. It has gone through various vicissitudes but has been closely connected with the country. The Author of the study points at relations between the Orthodox Church and the secular reign. The submission of the Orthodox Church’s hierarchy to the secular reign was the result of a conscious actions taken the tsars - rulers of Russia and later on (in the Communist period) was the result of persecution and unprecedented repressions towards the Orthodox Church. Nowadays, the Orthodox Church in Russia experiences the period of revival. Thanks to the favorable attitude of the establishment ruling the Russian Federation, we can observe a quick development of the Orthodox Church, which is open and willing to cooperate with the establishment and driven by the common ambition to rebuild the former power of Russia.